Σε κατάσταση έκτακτης η τακτικής ανάγκης;

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λοιπόν ο Πύργος και η νότια Ηλεία και τυπικά πλέον με την υπογραφή των αρμοδίων της Περιφέρειας, αφού στην ουσία έτσι,  ήταν σε μεγάλη ανάγκη, τακτική και μόνιμη μάλλον τα τελευταία δεκαπέντε και παραπάνω χρόνια, εξ αιτίας της αδυναμίας διαχείρισης του σκουπιδικού προβλήματος.

Λένε πως με την απόφαση αυτή, παίρνει  ανάσα ο τόπος από το βάρος των σκουπιδιών, θα γίνεται η περισυλλογή και η αποστολή τους σε κάποιον νόμιμο χώρο εκτός Νομού, ίσως δε και σε χώρους εντός της Ηλείας, που μπορεί να εξευρεθούν, να αδειοδοτηθούν και να υποδεχθούν τα σκουπίδια, σύμφωνα με τους υγειονομικούς κανόνες τουλάχιστον.

Να σημειώσουμε βέβαια ότι αυτή η έκτακτη ανάγκη  διαρκεί μέχρι τα Χριστούγεννα, οπότε μέχρι τότε θα πρέπει να διευθετηθεί το πρόβλημα διαφορετικά, με παραδεκτούς και νόμιμους τρόπους διαχείρισης, και όπως δήλωσαν οι υπεύθυνοι των Δήμων βρίσκονται στην αναμονή κατασκευής και λειτουργίας του εργοστασίου διαχείρισης στην Τρανταφυλλιά.

Ξεπεράστηκε λοιπόν μία δυσκολία, δόθηκε ουσιαστικά παράταση στην μη διαχείριση των σκουπιδιών και ουδείς γνωρίζει αν εν τω μεταξύ αναστέλλονται η διαγράφονται τα πρόστιμα της ΕΕ, αν η «διαχείριση» της έκτακτης ανάγκης θα εκτελείται σύμφωνα με τους υγειονομικούς κανόνες και το κυριότερο, αν υπάρχει χρονοδιάγραμμα  για το είδος της διαχείρισης   μετά τα Χριστούγεννα και μέχρι την λειτουργία του εργοστασίου.

Είναι χορτασμένος ο κόσμος  από το 1995 και δώθε με σχεδιασμούς και ακυρώσεις διάφορων τρόπων διαχείρισης, με πάγια και σταθερή όμως μέθοδο την γνωστή  του σκουπιδοτενεκέ, της σκουπιδιάρας και της χωματερής, μετονομασθείσης τελευταία σε ΧΑΔΑ, μάλλον για να φαίνεται ως κάτι σοβαρό και όχι για την γνωστή μας χωματερή.

Και αφού κατανοήσαμε  την έκτακτη ανάγκη και γενικότερα την δύσκολη θέση που βρίσκεται η περιοχή, δεν ακούσαμε από κανέναν υπεύθυνο, αρμόδιο, ούτε καν από απλό σχολιαστή γεγονότων  ή από κάποιον υποψιασμένο πολίτη, περί διαλογής των σκουπιδιών στην πηγή, για μία μέθοδο που κατά κανόνα χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ, Καναδά και στην Βόρεια Ευρώπη και η οποία μειώνει αισθητά το κόστος διαχείρισης.

Είναι η μέθοδος που τα νοικοκυριά κάνουν την διαλογή σε διαφορετικούς οικιακούς  σκουπιδοτενεκέδες, με κωδικούς αριθμούς κλπ.  και με κίνητρα επί του κόστους για όσους επιδεικνύουν περισσότερη επιμέλεια  και εν συνεχεία παραλαβή από τους ανακυκλωτές των ανακυκλώσιμων και από τους υπεύθυνους του εργοστασίου παραγωγής ενέργειας των οργανικών, με δικά τους έξοδα, ή από τους Δήμους ασφαλώς με αμοιβή από τους τελικούς διαχειριστές.

Να δούμε όμως, ας μην προτρέχουμε, μήπως μελετηθεί και επεξεργασθεί η μέθοδος της διαλογής στην πηγή, το τρίμηνο μέχρι τα Χριστούγεννα και ανακοινωθεί ως πρωτοχρονιάτικο δώρο, δεν αντέχουμε πια την μόνιμη και τακτική ανάγκη του σκουπιδαριού.