Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

H κρίση απόδειξε ότι κάποιοι παραμένοι αστοί και κάποιοι άλλοι κορόιδα...

H κρίση απόδειξε ότι κάποιοι παραμένοι αστοί και κάποιοι άλλοι κορόιδα...

H κρίση απόδειξε ότι κάνει πιο αστοί από τους υπολοίπους.
Κοιτάξε καλά την φωτογραφία του 2008 όταν υποτίθεται ότι κάποιοι φώναζαν στις πορείες και έκαναν επικοινωινακό παιχνίδι στις κάμερες με τα δακρυγονα αλλα΄τώρα δεν τολμούν καν να βγουν στο δρόμο...
Ναι η κρίση δεν είναι για όλους κάποιοι βγάζουν λεφτά από αυτή, κάποιοι δεν χάνουν τίποτa και κάποιοι «τρώνε πόρτα».
Όλοι εσείς που αισθανθήκατε κάποια φορά αστοί -μικροαστοί έστω- νοικοκυραίοι, και ίσως πολιτικά μεσαίοι. Όλοι όσοι είχατε ένα μαγαζάκι ένα φορτηγάκι ένα ταξί έναν καφενέ μια τρυπούλα στην αγορά σε μια μικρή μας πόλη…
Όλοι εσείς που προσπαθήσατε να βάλετε μικρές -στα μέτρα σας- παγίδες με τον οποίες θα πιάσετε λίγα ελευθέρα νομίσματα από την αγορά και ίσως «την καλή» μια κάποια μέρα
Όλοι εσείς ζείτε την πικρά σήμερα, το κλείσιμο της πόρτας.
Μια πόρτα που χτυπήσατε και άνοιξε γιατί ήσασταν λέει άξια και δραστήρια μέλη της τάξης των αστών. Η ίδια πόρτα είναι που τρώτε σήμερα στα μούτρα.
Η πόρτα κλείνει και σας αφήνουν έξω. Κάθε πρωί αυξάνουν τα λουκέτα τα δικά σας και τα παιδιά σας χάνουν τι δουλειές τους. Στην τάξη των αστών μοιάζει να πήραν την σκούπα και να καθαρίζουν, ολοφάνερα πετούν τον κόσμο έξω.
και από το καράβι μας που ήσασταν το έρμα του σας πετούν στο βυθό. Σαν τα μπάζα. ‘Οποιος κρατηθεί κρατήθηκε όποιος σωθεί ώρα καλή του.Στο διάολο πνιγείται…
Αστοί μικροαστοί νοικοκυραίοι που τίποτα άλλο δεν ήσασταν για αυτούς από εργαλείο για αυτές τι κρίσιμες ώρες. Σας τάιζαν σας πότιζαν σας δάνειζαν σας έκαναν να αισθάνεται σπουδαίοι μεσαίοι πολίτες και αστοί. Δήθεν… Για να σας πετάξουν για να σωθούν στις κρίσιμες της ώρες. Διότι -νομίζω στα είχαν πει κατά την ένταξη σας- ότι είναι φυσιολογικό να κόψεις ένα δάχτυλο, ένα χέρι και ένα πόδι για να σωθεί το υπόλοιπο το σώμα.
Φυσιολογικό να πεθάνεις εσύ και τα παιδιά σου για να ζήσουν. Επελεξες να είσαι μονο ένα δαχτυλο σε ένα μεγάλο σωμα.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι ο τέταρτος δρόμος του ...

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι ο τέταρτος δρόμος του ...

Σοκ και δέος στον εργασιακό τομέα και στις όρους εργασίας εκατομμυρίων πολιτών φέρνει η κυβέρνηση, λίγους μόνο μήνες μετά την αύξηση του ποσοστού των απολύσεων κάθε μήνα, τον περιορισμό κατά 50% των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης και του ασφαλιστικού νόμου.
Μιλώντας τη Δευτέρα στον Σκάϊ η υπουργός Εργασίας προανήγγειλε ουσιαστικά την απόφαση της κυβέρνηση για ριζικές ανατροπές στις συμβάσεις εργασίας, με πρόσχημα την κρίση και το φόβο νέων απολύσεων. Ουσιαστικά θα ανοίξει ο δρόμος προκειμένου να γίνονται επιχειρησιακές ή τοπικές συμβάσεις εργασίας μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων, υπό την απειλή των πρώτων ότι θα διώξει εργαζόμενων και το φόβο των δεύτερων ότι θα βρεθεί χωρίς δουλειά σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Ουσιαστικά πρόκειται για ωμό εκβιασμό που θα φέρει ουσιαστική κατάργηση των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που υπέγραφε κάθε ένα ή δύο χρόνια η ΓΣΕΕ. Κι ύστερα ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, Γ. Παναγόπουλος, δεν βλέπει λόγο να κάνει απεργία…
Στο εξής οι εργοδότες, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της επιχείρησης θα μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις με ιδιαίτερα επαχθείς όρους καθώς ανοίγει διάπλατα το παράθυρο για πρωτοφανείς εργασιακές συνθήκες.
Θα είναι δυνατή για παράδειγμα η υπογραφή σύμβασης για εκ περιτροπής εργασία. Όχι δηλαδή μόνιμος κάποιος, όλο το χρόνο, αλλά διαθέσιμος όποτε τον χρειάζεται η εταιρεία. Επίσης, οι εργοδότες θα μπορούν να βάζουν σε διαθεσιμότητα τους υπαλλήλους τους, χωρίς φυσικά μισθό, επικαλούμενοι την κρίση.
Θα μπορούν να προσλαμβάνουν εργαζόμενους, όχι των 600 ευρώ, αλλά ακόμη και των 517 ευρώ καθαρά, ενώ θα έχουν την μονομερή δυνατότητα να αλλάζουν τους εργασιακούς όρους, από πλήρους απασχόλησης κάποιον υπάλληλο να τον κάνουν μερικής. Αλλά θα μπορούν να χρησιμοποιούν και εργαζόμενους για όσες ώρες θέλουν, ή όσες ημέρες της εβδομάδας.
Ολος αυτός ο εργασιακός Μεσαίωνας αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια και σε όσους έχουν σήμερα δουλειά. Διότι θα μπορεί ο εργοδότης, αν δεν αποδέχεται τους νέους όρους, να τον διώχνει και να του πληρώνει τη μισή αποζημίωση και στη συνέχεια να προσλαμβάνει έναν «μαύρο» με πενιχρές αμοιβές, σε όποια ωράρια θέλουν και χωρίς καμιά συνδικαλιστική προστασία.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Τα 3 σχέδια για ψαλίδι στο Δημόσιο

Τα 3 σχέδια για ψαλίδι στο Δημόσιο

Τρία σενάρια για το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και όλες οι ενδιάμεσες παραλλαγές εξετάζονται από την κυβέρνηση ενόψει της επόμενης επίσκεψης των ελεγκτών της τρόικας, τον Νοέμβριο, για το νέο προϋπολογισμό. Εχουν κοινό παρονομαστή τη συγχώνευση των επιδομάτων και στόχο την περαιτέρω μείωση της δημόσιας δαπάνης στα όρια που θέτει το μνημόνιο.
* Το πρώτο σενάριο θέλει τη διατήρηση των σημερινών εισαγωγικών μισθών για το διάστημα των επόμενων τριών ετών, τη διατήρηση του οικογενειακού επιδόματος και του επιδόματος ευθύνης και την ενσωμάτωση όλων των άλλων σε ένα γενικό που θα ξεκινάει από 140-150 ευρώ. Παράλληλα, προβλέπεται σύντμηση των κλιμακίων και διαμόρφωση της σχέσης εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού στο ένα προς τρία. Ο εισαγωγικός μισθός για τους υπαλλήλους υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι 711 ευρώ, δευτεροβάθμιας 830, τεχνικής 936 και πανεπιστημιακής 989 ευρώ. Με το σενάριο αυτό ο καταληκτικός μισθός θα διαμορφωθεί γύρω στις 3.000 ευρώ και η δημόσια δαπάνη δεν θα έχει μεταβολή.
* Το δεύτερο σενάριο, είναι πιο αυστηρό και θέλει τη σύγκλιση των εισαγωγικών μισθών του Δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για τους νεοεισερχόμενους και αντίστοιχο μηχανισμό ωρίμανσης με τριετίες. Τα κλιμάκια περιορίζονται από 30 σε 10. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού ορίζεται στο ένα προς τρία και η μείωση της δημόσιας δαπάνης σε βάθος χρόνου θα είναι δραστική. Για τους παλαιούς υπαλλήλους η ενσωμάτωση των επιδομάτων στο μισθό θα γίνει σταδιακά, καθώς σήμερα σε κάθε κλάδο πέραν των γενικών επιδομάτων (περίπου 40) υπάρχουν και οι ειδικές παροχές οι οποίες θα ομογενοποιηθούν σε κίνητρα απόδοσης.
Αλλαγή εκ βάθρων
* Το τρίτο προβλέπει αλλαγή εκ βάθρων του σημερινού μισθολογικού καθεστώτος, με διατήρηση των εισαγωγικών μισθών αλλά σύνδεση των επόμενων κλιμακίων ανάλογα με την εξέλιξη κάθε υπαλλήλου. Το σχέδιο προβλέπει την κατάργηση των επιδοματικών παροχών και τη θέσπιση κινήτρων απόδοσης ανά κλάδο. Τα κλαδικά επιδόματα θα ενσωματωθούν στο βασικό μισθό ενώ της απόδοσης θα καταβάλλεται περιοδικά ανά τρίμηνο ή εξάμηνο, έπειτα από αξιολόγηση των υπηρεσιών. Με το σενάριο αυτό ενσωματώνεται στον μισθό και το μέρος των πρόσθετων αμοιβών του 13ου και 14ου μισθού, που δεν περικόπηκαν φέτος.
Και τα τρία βασικά σενάρια και όλες οι ενδιάμεσες παραλλαγές τους έχουν δύο βασικές παραδοχές:
1 Την πρόβλεψη του μνημονίου ότι το κόστος της μισθολογικής δαπάνης του Δημοσίου θα μειωθεί το 2011 κατά 400 εκατ. ευρώ επιπλέον σε σχέση με φέτος από το πάγωμα των μισθών και το ψαλίδισμα όλων των επιδομάτων. Αλλα 100 εκατ. ευρώ προβλέπεται ότι θα εξοικονομηθούν με τον νέο τρόπο πληρωμής από την Ενιαία Αρχή.
2 Τις δαπάνες του νέου προϋπολογισμού για μισθούς και συντάξεις, οι οποίες πρέπει να κρατηθούν στα επίπεδα του 2010.
Αυτές οι βασικές παραδοχές, όμως, συνοδεύονται από πολλές μεταβλητές. Από τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού φαίνεται ότι οι δραστικές περικοπές στις συντάξεις έχουν κρατήσει τη δαπάνη στο πλαίσιο του μνημονίου. Η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών φορέων εκτιμάται ότι θα κλείσει στα 13 δισ. ευρώ το 2010, από 17 δισ. ευρώ το 2009 και στα φετινά επίπεδα καταρτίζεται ο προϋπολογισμός του 2011. Το ποσό των επιπλέον 500-600 εκατ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν τους επόμενους τρεις μήνες οι ασφαλιστικοί φορείς, εκτιμάται ότι θα καλυφθεί με τη ρύθμιση των οφειλόμενων εισφορών.
Στο σκέλος των δαπανών μισθοδοσίας οι ελεγκτές της τρόικας στην πρόσφατη επίσκεψή τους ήταν επιφυλακτικοί. Μολονότι η δαπάνη για μισθοδοσία είναι μειωμένη το 2010 κατά 1,1 δισ. ευρώ, οι πιέσεις συνεχίζονται ώστε να καλυφθεί η τρύπα των εσόδων με περαιτέρω περιστολή των δαπανών. Στο υπουργείο Οικονομικών αισιοδοξούν ότι θα καταφέρουν να συγκρατήσουν αυτές τις πιέσεις, καθώς οι τελευταίες εκτιμήσεις από τους ασφαλιστικούς φορείς θέλουν τους υπαλλήλους που θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι τα τέλη του χρόνου σε 35.000-40.000.
Οι αποχωρήσεις αυτές, υπερδιπλάσιες από πέρυσι, δίνουν μαξιλάρι περίπου 1 δισ. ευρώ του χρόνου, ενώ η επιβάρυνση στα ταμεία αναμένεται πως θα αρχίσει να αποτυπώνεται μετά τα μέσα του 2011. Αντίστοιχη είναι η πρόβλεψη και για το 2012.
Το πρόβλημα ωστόσο βρίσκεται στη συνολική δαπάνη, καθώς οι ελεγκτές αθροίζουν και τις επιχορηγήσεις για τις ΔΕΚΟ και τα νομικά πρόσωπα που δεν κατατάσσονται στον στενό δημόσιο τομέα. Οι μετατάξεις, αντιτείνουν, θα αυξήσουν τη δαπάνη μισθοδοσίας της κεντρικής διοίκησης. Η τελική στάση τους αναμένεται στην επόμενη επίσκεψη, στα τέλη Νοεμβρίου, για τη διαμόρφωση των οριστικών μεγεθών του προϋπολογισμού.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Καιρός να γνωρίσουμε τον Πολιτισμό μας...

Καιρός να γνωρίσουμε τον Πολιτισμό μας...

Την Πέμπτη 7, την Παρασκευή 8, το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία και μνημεία της επικράτειας άνοιξαν τις πύλες τους στο κοινό με μια σειρά από ποικίλες εκδηλώσεις, περιηγήσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, οι οποίες θα επιχειρήσουν να αναδείξουν τη σημασία και τις ποικίλες διαστάσεις της αξίας του νερού στη ζωή των ανθρώπων από την αρχαιότητα έως σήμερα. Μέσα από μια πολύπλευρη, αειφορική θεώρηση με παραδείγματα που θα αντληθούν από αρχαιολογικά σύνολα, μνημεία και μουσεία της χώρας αλλά και από δείγματα της σύγχρονης δημιουργίας, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να εντάξει τις χρήσιμες ή βλαβερές πρακτικές του παρελθόντος στο σύγχρονο προβληματισμό αναφορικά με τη διαχείριση του νερού ως απειλούμενου αγαθού.
Την ευθύνη της διοργάνωσης και το συντονισμό της εκστρατείας, στην οποία συμμετέχουν Υπηρεσίες και εποπτευόμενοι φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Στη διάρκεια του εορτασμού, η είσοδος στα δημόσια μουσεία, μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους που συμμετέχουν στην εκστρατεία θα είναι ελεύθερη για το κοινό και στους επισκέπτες θα διανέμεται ενημερωτικό υλικό. Στις εκδηλώσεις μπορούν να συμμετάσχουν σχολεία α/θμιας εκπ/σης κατόπιν συννενόησης με τους διοργανωτές.Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Απόρρητα στοιχεία της ΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα το ΥΠΕΘΑ!

Απόρρητα στοιχεία της ΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα το ΥΠΕΘΑ!

Το “open government” είναι ένας από εκείνους τους κούφιους νεολογισμούς που ευδοκιμούν στην κυβέρνηση (βλ. "πράσινη ανάπτυξη", "fast track" κλπ). Βέβαια η εφαρμογή του αποδείχθηκε κωμωδία, καθώς η ηλεκτρονική υποβολή βιογραφικών άφησε κρίσιμες θέσεις του δημοσίου τομέα κενές για μήνες, μόνο και μόνο για να καλυφθούν τελικά από κομματικά στελέχη… Αλλά τέτοια φαινόμενα θα μπορούσε να τα δει κανείς με επιείκεια, ως «παιδική ασθένεια», ή χωρίς επιείκεια, ως άλλη μία αναντιστοιχία λόγων και έργων του πρωθυπουργού («λεφτά υπάρχουν»). Και πάντως, ως κάτι κωμικό μεν, αλλά σχετικά αβλαβές.
Τώρα όμως η λογική του “open government” αρχίζει να επεκτείνεται επικίνδυνα και να "σπάει" στεγανά, που είναι αυτονόητα σε κάθε σοβαρό κράτος: το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε απάντηση κοινοβουλευτικής ερώτησης, έκρινε σκόπιμο να δημοσιοποιήσει τα πλήρη στοιχεία της διαθεσιμότητας των αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και των ιπταμένων της. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται ακόμα και σήμερα αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης (;), προσβάσιμα σε όλους.
Έτσι, ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να πληροφορηθεί πόσα αεροσκάφη της ΠΑ, επί της συνολικής δύναμης, είναι διαθέσιμα, και επιπλέον πόσοι ιπτάμενοι αντιστοιχούν σε αυτά. Μπορεί δηλαδή ο κάθε ενδιαφερόμενος να υπολογίσει τον λόγο ιπταμένων προς αεροσκάφη, ο οποίος είναι από τα πλέον απόρρητα στοιχεία κάθε αεροπορίας διεθνώς, γιατί επηρεάζει καθοριστικά τη δυνατότητά της να διατηρήσει παρατεταμένο ρυθμό επιχειρήσεων.
Δεν θα αναδημοσιεύσουμε εδώ τα στοιχεία αυτά, γιατί δε θέλουμε να γίνουμε ούτε στο ελάχιστο συνεργοί σε μια τέτοια υπονόμευση της Εθνικής Άμυνας. Όχι ότι οι ενδιαφερόμενοι "φίλοι" δεν τα έχουν ήδη καταγράψει με κάθε λεπτομέρεια - αλλά για μας είναι θέμα αρχής.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Πάγκαλος: ένας ...άτυχος κληρονόμος

Πάγκαλος: ένας ...άτυχος κληρονόμος

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί για όσα του έχουν καταλογίσει οι δημοσιογράφοι και η κοινή γνώμη για τα περιουσιακά στοιχεία που δήλωσε στο πόθεν έσχες.
Έβγαλε λοιπόν μια ανακοίνωση στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητά από όλους να σταθούν στο πλευρό του. “ Με εμφανίζουν μεγαλοκτηματία, ενώ είμαι άτυχος κληρονόμος”, δήλωσε για να αιτιολογήσει τον αριθμό ακινήτων που δηλώσει στη φορολογική του δήλωση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του κ. Πάγκαλου
“Αθήνα, 23 Σεπτεμβρίου 2010
Είναι χαρακτηριστικό για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η δήλωση του «Πόθεν Έσχες», αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ο Τύπος αξιολογεί τα στοιχεία, ότι ο Θεόδωρος Πάγκαλος εμφανίζεται ως «μεγαλοκτηματίας» και γίνεται αποδεκτός με τέτοιους χαρακτηρισμούς από το σύνολο των εφημερίδων (Απογευματινή, Το Βήμα, Καθημερινή, Ελεύθερος Τύπος, Τα Νέα κλπ).
Αν, όμως, η έμφαση ήταν στο «πόθεν» και «πότε», αλλά και ορισμένοι δημοσιογράφοι δεν επεδείκνυαν την γνωστή ραθυμία ως προς την μελέτη των στοιχείων, θα προέκυπτε μια διαφορετική εικόνα, μια εικόνα ενός κάπως άτυχου κληρονόμου.
Τα τρία τελευταία χρόνια αποβιώνουν διαδοχικά ο πατέρας του Θεόδωρου Πάγκαλου σε ηλικία 91 ετών και η πρώτη ξαδέρφη του πατέρα του, Αγλαΐα Γ. Παγκάλου, η οποία τον καθιστά κληρονόμο με διαθήκη. Επέρχεται, λοιπόν, ως εκ τούτου, μια ριζική αλλαγή στην φορολογική κατάσταση του μέχρι τότε άκληρου Θ. Πάγκαλου, ο οποίος, ακόμη μέχρι σήμερα, πασχίζει για να αποδεχθεί και να καταγράψει διάφορα αγροτεμάχια που του περιήλθαν. Όπως γνωρίζουν εκατομμύρια συμπολιτών μας, όταν μπλέκεις με κληρονομικά ακίνητα, που προέρχονται με την σειρά τους από παλαιότερα κληρονομικά ακίνητα από πολυμελείς οικογένειες, τελικά μπορείς να βρεθείς με δεκάδες δικαιώματα ιδιοκτησίας του τύπου: 1/20 σε αγροτεμάχιο 3 στρεμμάτων, 1/16 σε παλαιά οικία 70 τ.μ. κλπ.
Για να δώσουμε ένα ακόμα παράδειγμα του πώς ο Θεόδωρος Πάγκαλος εμφανίζεται ως «μεγαλοκτηματίας», το περίφημο αμπέλι του έκτασης 12,5 στρεμμάτων απεικονίζεται –ορθώς- ως 4 διαφορετικά ακίνητα, διότι προέρχεται από διαφορετικές αγορές από το 1987 έως το 1994.
Τα περισσότερα ακίνητα από αυτά που δεν προέρχονται από κληρονομιά έχουν αγοραστεί με δάνεια, τα οποία ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν έχει ξεχρεώσει ακόμα. Πχ το διαμέρισμα 80 τ.μ. στην οδό Πατριάρχου Φωτίου που, πλέον, δεν του ανήκει, έχει αγοραστεί με χρηματοδότηση από την Τράπεζα που δανειοδοτούσε την αγορά γραφείων από Βουλευτές.
Ασφαλώς, δε χρειάζεται να αναφερθεί ότι μπορεί κάποιος να έχει 30 αγροτεμάχια (όπως είναι τα περισσότερα από τα ακίνητα του Θεόδωρου Πάγκαλου), αλλά η αξία τους να υπολείπεται εντυπωσιακά από ένα μόνο οικόπεδο ή σπίτι, αν αυτό βρίσκεται στην σωστή τοποθεσία…
Το εισόδημα του Θεόδωρου Πάγκαλου για το οικονομικό έτος 2009 ήταν 42.553 ευρώ και της συζύγου του 49.195 ευρώ. Τα 646.000 ευρώ που καταγράφονται ορθώς στη δήλωση «πόθεν έσχες» προέρχονται από την πώληση κληρονομούμενων ακινήτων. Παρά την ενδόμυχη επιθυμία του Θεόδωρου Πάγκαλου τα χρήματα αυτά να παραμείνουν στον λογαριασμό του, δυστυχώς αυτά απλώς διήλθαν για να καταλήξουν στην Εφορία. Ως γνωστόν -και ορθώς, διότι έτσι αποφεύγεται η υπερσυγκέντρωση ακινήτων σε λίγους- οι φόροι κληρονομιάς είναι υψηλοί. Ο έτερος λόγος που επιλέχθηκε η πώλησή τους είναι, φυσικά, ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεμπλέξεις οριστικά με τα 1/20, 1/16 κλπ.
Συμπέρασμα: ο Θεόδωρος Πάγκαλος, δυστυχώς απέτυχε να αποδείξει το αντίθετο...

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Οδηγίες «πλοήγησης» μέσα στην τάξη..

Οδηγίες «πλοήγησης» μέσα στην τάξη..

Του Χρήστου Κάτσικα -10 «οδηγίες» προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν!
Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα - κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Μέσα στο κύμα των μαθητικών επικρίσεων και της αμφισβήτησης της λογικής του υπαρκτού σχολείου ξεχωρίζει ένα πρόσωπο, ο εκπαιδευτικός. Είναι ο «σημαντικός άλλος», η μόνη εμφανής φιγούρα της «ανώνυμης» σχολικής μηχανής, που στα «επεισόδια» των μαθητικών συζητήσεων παρουσιάζεται, υπαινικτικά, με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, άλλοτε σα φορέας σωτηρίας και άλλοτε σα φορέας απώλειας. Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή. Βέβαια, η σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή είναι, στα βασικά και αποφασιστικά της σημεία, μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές στα μάτια των μαθητών φαντάζει ως προσωπική. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές προσδιορίζεται με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαθέσεις καθώς κάθε εκπαιδευτικός είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ) πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές. Όμως, αν είναι δύσκολη με τη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία του υπαρκτού εκπαιδευτικού συστήματος, η λύση βασικών αντιθέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων σε διαπροσωπική βάση, είναι σίγουρο ότι η ανίχνευση του «μαύρου κουτιού» της αίθουσας διδασκαλίας και των μαθητικών βιωμάτων, οριοθετούν τα χαρακτηριστικά του «δασκάλου που αγαπήσαμε».
1. Η ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΑ!
«Δεν χρειάζεται να σαι μάντης για να καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις του γονείς συγκεντρωμένους κάθε μέρα στην είσοδο του σχολείου, τους χοντρούς και τους λεπτούς, τους καλοντυμένους και τους φτωχοντυμένους, τους εξαντλημένους και τους ακμαίους» (Dupasc)
Το μαθητικό σώμα είναι ανομοιογενές καθώς προέρχεται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και διαπερνάται από τις υπάρχουσες κοινωνικές αντιθέσεις. Η σχολική τάξη δεν είναι ενιαία και αυτή η πραγματικότητα είναι τεκμηριωμένη από την έρευνα και την καθημερινή εμπειρία.
Κάθε μαθητής «κουβαλάει» μαζί του ένα ολόκληρο φορτίο προσωπικών, οικογενειακών και κοινωνικών «αποσκευών». Η γνώση που αποκτά ο καθηγητής για τους μαθητές του μοιάζει, πολλές φορές, με τη γνώση που αποκτά ο θεατής για τον ηθοποιό που παίζει κάποιο ρόλο στη θεατρική σκηνή. Η γνώση του δασκάλου για το μαθητή δεν μπορεί να «ρυμουλκείται» με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας του στο σχολείο, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του παιδιού για την καλύτερη «χαρτογράφηση» της τάξης. Κι αυτό, βέβαια, όχι από την αίσθηση μιας αφηρημένης δικαιοκρισίας αλλά από τη βεβαιότητα ότι μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προσεγγίσει τις στάσεις και τις πρακτικές των μαθητών.
2. ΔΙΔΑΞΕ ΜΕ!
Μια σύγχρονη μορφή διδασκαλίας κάνει το μαθητή παρατηρητή - δράστη, του διεγείρει την παρατηρητικότητα, τον αναγκάζει να πάρει αποφάσεις, του δίνει επιχειρήματα αντί να τον ταυτίζει με ιδέες, συναισθήματα ή πρόσωπα, τελικά ωθεί τα συναισθήματά του στη συνειδητοποίηση. Στο παραδοσιακό μάθημα η τάξη είναι τάξη και η κοινωνία είναι κοινωνία. Όμως οι τοίχοι της σχολικής αίθουσας δεν μπορεί να είναι τα όρια της επικοινωνίας και χρειάζεται η σχολική ομάδα να γίνει κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, μάρτυρας, παρατηρητής και αναλυτής των κοινωνικών ζητημάτων. Ο εκπαιδευτικός απαιτείται να έχει τη γνώση και την ικανότητα να φέρει όλη την κοινωνία στην τάξη όχι με μια παραδοσιακή «επίσκεψη» αλλά αναλύοντας με κάθε ευκαιρία το σύνολο των αντιφάσεων και συγκρούσεών της. Στα πλαίσια αυτά, ο ολιγόλεπτος σχολιασμός πριν από κάθε μάθημα, με οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα, των χτεσινών συμβάντων, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα. 3. ΟΥΤΕ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ!
Η συζήτηση που αφορά τις σχολικές ποινές συνήθως επικεντρώνεται στη χρησιμότητα ή όχι των κυρώσεων και ποτέ σχεδόν στο τι προκαλεί τις κυρώσεις. Εμφανίζονται έτσι στους σχολικούς χώρους οι «οπαδοί» των ποινών και οι «αρνητές» τους οι οποίοι δρομολογούν τις θεωρητικές τους αντιθέσεις στο αν πρέπει να επιβάλλονται ποινές, πότε και ποιες, χωρίς, όπως σημειώνει ο Θανάσης Γκότοβος, να αναφέρονται στη γέννηση και τη «βιογραφία» του μαθητικού παραπτώματος το οποίο «ελκύει» την ποινή.
Η παραπάνω λογική, ενώ για τους «οπαδούς» των ποινών παραπέμπει στην αυταρχικότητα, για τους «αρνητές» τους, κοντολογίς γι εκείνους που «καταργούν» τις ποινές, κλείνοντας τα μάτια στο πλαίσιο που λιπαίνει το έδαφος των μαθητικών παραπτωμάτων, γρήγορα οδηγείται σε αδιέξοδο και πολλές φορές στην «κάθετη» αναθεώρηση της προηγούμενης στάσης τους. Μια αντίπαλη πρόταση στη λειτουργία του σχολικού ποινολογίου δεν μπορεί να αντιπαραθέτει στον όποιο θεσμοθετημένο αυταρχισμό μια ηθικιστική λογική που μοιάζει με την «ελεημοσύνη στην επαιτεία που ησυχάζει την ψυχή χωρίς η ζητιανιά να εξαλείφεται». Ο μαθητής δεν έχει ανάγκη ούτε από την αυστηρότητα ούτε από την ανεκτικότητα του εκπαιδευτικού. Αυτό που χρειάζεται είναι η ουσιαστική συμμετοχή του σε μια διαδικασία που θα δρομολογεί τους όρους θέσπισης και τήρησης των κανόνων της σχολικής ζωής που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους. Η στάση του δασκάλου ορίζεται με το αν και κατά πόσο εξυπηρετεί μια ολόκληρη κίνηση προς τα μπρος, με άλλα λόγια αν διαπαιδαγωγεί και διαπαιδαγωγείται σωστά ολόκληρη η ομάδα.
4. ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ!
«Θυμάμαι ακόμη μια καθηγήτρια που δεν έχανε ευκαιρία να με ξεφτιλίζει μέσα στην τάξη. Είχε πάρει κάποτε μια έκθεσή μου και τη διάβαζε μεγαλόφωνα στην τάξη, με ειρωνευόταν συνέχεια προκαλώντας έντεχνα και τα γέλια των συμμαθητών μου» (Ε.Ν. 36 ετών σήμερα)
Η πρώτη εικόνα που ένα παιδί μπορεί να έχει για τον ίδιο του τον εαυτό είναι συχνά διαμορφωμένη από το σχολείο. Εκεί βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με ομάδες παιδιών της ηλικίας του και συγκρίνει τον εαυτό του με τα άτομα που αποτελούν αυτές τις ομάδες. Περισσότερο όμως από τη συμπεριφορά των συμμαθητών του, οι εκτιμήσεις ου γίνονται από τους δασκάλους θα συντελέσουν στο να αναπτύξει το παιδί μέσα του διαθέσεις αυτοεκτίμησης ή αυτοϋποτίμησης. Η εξουσία του δασκάλου φανερώνεται με τη βαθμολογία, τον διαχωρισμό και την απροκάλυπτη εκτίμηση. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντικειμενικά μέσα» που έχει ο δάσκαλος στη διάθεσή του ώστε να εκφράσει την εκτίμησή του για την εργασία του παιδιού. Περισσότερο «ύπουλα» όμως είναι τα υποκειμενικά μέσα, που πολλές φορές ο δάσκαλος δεν συγκρατείται να μην χρησιμοποιήσει. Φανερώνονται μέσα στις κρίσεις, τους συλλογισμούς, τις υποτιμητικές μιμήσεις, την ειρωνεία. Φανερώνονται ακόμα μέσα στη λησμονιά, την εγκατάλειψη, την έλλειψη εκτίμησης, την αδιαφορία. Η φυσική ποινή έχει θεωρητικά αποδυναμωθεί, χωρίς να έχει εντελώς εξοβελιστεί και συνυπάρχει με τη μη λεκτική επίκριση (παιχνίδι βλεμμάτων, γκριμάτσες αποδοκιμασίας) και με τις πιο πολιτισμένες, όχι λιγότερο οδυνηρές μορφές επίπληξης (ειρωνεία, οίκτος, αδιαφορία). Μπορεί η υποτίμηση να συντελέσει στη σχολική αποτυχία και σε διαταραχές στη φοίτηση; Έχει αποδειχθεί ότι όχι δύσκολα μπορεί το υποτιμημένο παιδί να οδηγηθεί στην παθητικότητα, την αδιαφορία ή να περάσει στην αντεπίθεση...
5. ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !
Η σχολική ζωή έχει συρρικνωθεί, η σχολική μάθηση κυριαρχεί έναντι της κοινωνικής μάθησης και αξίες όπως δημοκρατία, συνεργασία, αλληλεγγύη έχουν «παραχωρήσει» τη θέση τους στον ανταγωνισμό, την αντιπαράθεση, τον ατομικισμό, το φθόνο, τη βαθμοθηρία, την υποτέλεια, την κυριαρχία. Η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, η ομαδικότητα -και μέσα σ΄ αυτήν η ανάπτυξη της ατομικότητας- δίνουν τη θέση τους στην παράλογη διάσπαση και σπατάλη δυνάμεων, σ΄ έναν αδιέξοδο ανταγωνισμό που βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς που διψά για διανθρώπινη επαφή, ομαδικότητα και συναδελφικότητα. Πολύ σωστά επισημαίνεται από πλήθος ειδικών, εκπαιδευτικών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ότι αυτό το κλίμα ευνοεί τη δημιουργία αντικοινωνικών συναισθημάτων και τάσεων, όπως η υπεροψία, ο φθόνος, η μνησικακία, η κακεντρέχεια, η υποκρισία και η παθολογική φιλοπρωτία. Στις απαντήσεις των πρώην μαθητών η συνεργασία και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων αποτελεί μια από τις θετικές εμπειρίες και τα ευχάριστα βιώματά τους. Ο δάσκαλος μπορεί να υπονομεύει την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!»
6. ΔΙΔΑΞΕ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ! ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ !
Ο δάσκαλος που βολεύεται στο «κοστούμι» - πανοπλία της αυθεντίας και την χρησιμοποιεί μάλιστα και ως εφαλτήριο για το κοινωνικό status του ακυρώνει γρήγορα την επικοινωνιακή σύμβαση, αποξηραίνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής - ουσιαστικής σχέσης με τους μαθητές του. Διδάσκουμε μαθαίνοντας, σημαίνει όχι μόνο ότι διαλεκτικά προσεγγίζουμε τη γνώση, αλλά και ότι παίρνουμε από την τάξη καθετί το κοινωνικά χρήσιμο, το αξιοποιήσιμο. Ο καλός δάσκαλος δεν ξέρει μόνο να μιλάει και να μεταδίδει. ξέρει πρώτα να ακούει.
7. ΔΩΣΕ «ΧΡΩΜΑ» ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ !
Διδασκαλία δεν μπορεί να αποτελέσει ο ξύλινος μονόλογος που μετατρέπει τη μαθησιακή διαδικασία σε μια από τις πιο «στημένες» και πιο ασφυκτικές επικοινωνίες στις οποίες συμμετέχει καθημερινά ο μαθητής. Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας. Η διάταξη των πραγμάτων στην τάξη (θρανία, πίνακες, έδρα, κατά παράταξιν καθίσματα) έχει συγκεκριμένη εσωτερική συνοχή και λογική, το ίδιο και η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων. Η γλώσσα της κίνησης του σώματος μπορεί να αλλάξει. Δώστε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό. Δώστε στους μαθητές τη δυνατότητα να διακοσμήσουν οι ίδιοι την τάξη τους, να φέρουν αφίσες, βιβλία, περιοδικά που αγαπούν και διαβάζουν σε αυτήν. Φτιάξτε μια μικρή βιβλιοθήκη, αν αυτό είναι δυνατόν, μέσα στην τάξη με αυτά που αγαπούν να διαβάζουν τα παιδιά. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα με το μέγεθος της αίθουσας και τον αριθμό των μαθητών αλλάξτε τη διάταξη των θρανίων. Τοποθετείστε τα σε σχήμα Π και ζητήστε από τους μαθητές να εργάζονται ομαδικά προκειμένου να λύσουν μια άσκηση, να μεταφράσουν ένα κείμενο ή να διαμορφώσουν ένα επιχείρημα. Ανοίχτε δίαυλους επικοινωνίας ανάμεσα τους. Το ομαδικό πνεύμα δεν θα πέσει στα κεφάλια των μαθητών από τον ουρανό ούτε θα έρθει μέσα από τις ανταγωνιστικές εξετάσεις και τη βαθμοθηρία, όπου ο καθένας γράφει σκυφτός μπροστά στην κόλα του. Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι οι αναγκαίες διδακτικές μας παρεμβάσεις που κινούνται προς την κατεύθυνση ενός άλλου σχολείου αρκούν για να αλλάξουν το σχολείο. Δημιουργούν ρωγμές στο σύστημα και διαμορφώνουν τους όρους να σκεφθεί η νέα γενιά κριτικά προκειμένου να αποκτήσει τα όπλα για να αλλάξει τον κόσμο. Το σχολείο αλλάζει αλλάζοντας την κοινωνία!
8. ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ !
Στη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας, ο μαθητής, αρκετές φορές, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού που αφορούν κατά βάση το περιεχόμενο του μαθήματος. Η όχι εύστοχη απάντηση του μαθητή, γίνεται αρκετές φορές αντικείμενο επικρίσεων , γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για «αφοπλισμό» του μαθητή. Αντίθετα μια λειτουργική εκμετάλλευση του λάθους, μια δυναμική κατανόησή του μέσα από την οποία δε νοείται πλέον ως αποτυχία, η αναδόμηση του σωστού μέσα από την ευκαιρία του λάθους μπορεί όχι μόνο να μην απογοητεύσει το μαθητή αλλά και να ανοίξει το σύνθετο δρόμο της μάθησης. Η γνώση είναι και αποτέλεσμα σύγκρουσης του σωστού με το λαθεμένο και ακριβώς το λαθεμένο είναι απαραίτητο για τη διατύπωση του ορθού και του κοινωνικά αναγκαίου.
9. ΕΝΘΑΡΡΥΝΕ ΜΕ!
«Ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που απλώνει το χέρι στην ψυχή του παιδιού και τονώνει αυτό που διαθέτει το καθένα» (Μίλτος Κουντουράς)
Το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί «παραμελημένα» παιδιά. Η ενθάρρυνση μπορεί να γίνει θετικό κίνητρο, ενώ η μείωση της αξίας πλήττει το μαθητή καίρια στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Το πρώτο βήμα για μια επιτυχημένη επικοινωνιακή - μαθησιακή διαδικασία είναι η ενθάρρυνση.
10. ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕ! ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΟΥ!
«Τι ξέρουμε για τους μαθητές μας; επίδοση, διαγωγή, θέση στο θρανίο» (Γ.Κ., εκπαιδευτικός)
Έχει καθοριστική σημασία για την πορεία της διδασκαλίας και τις σχέσεις με τους μαθητές να τους γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, να συναντήσουμε τις ανάγκες τους. Και σε καμία περίπτωση γνωριμία με τους μαθητές δεν σημαίνει να πουν το όνομα τους, όπως γίνεται συνήθως στο πρώτο μάθημα. Γνωριμία με τους μαθητές σημαίνει να γνωρίσουμε την άποψη τους για τον κόσμο και τη ζωή τους, τις επιθυμίες τους, τις εργασίες που κάνουν οι γονείς τους, τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και μελετούν, τη σχέση τους με το σχολείο, το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, το πώς σκέφτονται. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το λόγο και τη συμπεριφορά τους και να συναντήσουμε πραγματικά τις ανάγκες τους προσαρμόζοντας τη διδασκαλία στο πολιτιστικό τους κεφάλαιο και στα υλικά μέσα που έχουν διαθέσιμα.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

H επιστροφή του «εθνικού» ζητήματος στο επίκεντρο των διαφόρων πολιτικών διεργασιών

H επιστροφή του «εθνικού» ζητήματος στο επίκεντρο των διαφόρων πολιτικών διεργασιών

Είναι κοινός τόπος πλέον, πως η πολυμερής κρίση που περνά η Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή του «εθνικού» ζητήματος στο επίκεντρο των διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών.
Η διάσταση αυτή γίνεται εμφανής μέσα από διάφορους συμβολισμούς και παραστάσεις. Από την ανάληψη της διεύθυνσης της Ελευθεροτυπίας από την Κύρα Αδάμ, μέχρι τις «εθνικές» αποκλείσεις της εφημερίδας Δρόμος και συνιστωσών του ΣυΡιζα (ΚΟΕ). Από το μεταμοντέρνο διαδικτυακό κίνημα Get the Greek back και το εθνοκεντρικό του προσανατολισμό, μέχρι τις ελληνικές σημαίες στους δρόμους της Αθήνας από τους χιλιάδες διαμαρτυρόμενους φορτηγατζήδες.
Την ίδια στιγμή βέβαια το κυρίαρχο κατεστημένο των λογής παπαγάλων και εθνομηδενιστών, πραγματοποιεί με ένταση μια αντίρροπη δράση. Έτσι αφενός θα συνδέσουν τον αγώνα των φορτηγατζήδων με τον «τέως», αφετέρου θα αποκηρύξουν την «εθνικιστική», πλέον, Ελευθεροτυπία. Θα βομβαρδίζουν τον ελληνικό λαό με τον «υγιή» και ασφαλή πατριωτισμό του Παπανδρέου ή με τον «υγιή» εθνικισμό του Καρατζαφέρη.
Τις διαστάσεις αυτές πρέπει να τις αναλύσουμε σε δυο επίπεδα. Πρώτον, η «εθνικοποίηση» των κοινωνικών ζητημάτων έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή χειραφέτηση των αγώνων από τις κυρίαρχες αντιλήψεις και πρακτικές των κύκλων της εθνοαποδόμησης και της νεοφιλελεύθερης αριστεράς.
Δεύτερον, η επιστροφή του εθνικού ζητήματος γίνεται ορμητικά, μέσα από την κατάρρευση ενός λαού και τη χρεοκοπία μιας χώρας.
Υπ’ αυτήν την έννοια, αφενός ο «δρόμος», η αντίσταση, ακόμα και η απεργία λαμβάνει «εθνικό» χαρακτήρα για να προσδεθεί με τη μοίρα ενός ολόκληρου λαού, που βιώνει την τραγικότητα της κατάκτησής μας από το ΔΝΤ. Μέσα από αυτό το πλαίσιο λαμβάνει ισχυρότερη και σταθερότερη κοινωνική νομιμοποίηση, παρά την καθημερινή πλύση των εγκεφάλων που διεξάγουν τα μεγάλα κανάλια. Αφετέρου ο αγώνας γίνεται συμβολικά ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος (Βουλή) για να καταδείξει άδηλα την ανάγκη της ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού σε νέα βάση και όραμα, ενισχύοντας τον πανεθνικό προσανατολισμό των διαμαρτυριών. Σε μια άλλη διάσταση, είναι η απάντηση στις τακτικές μιας ορισμένης αριστεράς, που συντόνιζε τους διεκδικητικούς αγώνες σε αντιπαράθεση με ένα υπουργείο ή μια κυβέρνηση τμηματικά και σε κάθετο ανταγωνισμό με τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.
Παράλληλα όμως είμαστε ένας λαός που είχε εγκαταλείψει την συστηματική έρευνα στη σύστασή μας, στην ιστορική μας μνήμη και την πολιτιστική μας παράδοση. Είχαμε αφεθεί σε μια θεαματική και καταναλωτική προσέγγιση του ελληνισμού, μέσα από το Euro, τη Eurovision ή τους Ολυμπιακούς. Έτσι μολονότι οι πραγματικότητες της χώρας συντονίζουν μια εθνική διάσταση στον αγώνα ενάντια στο μνημόνιο, αυτός γίνεται με το νεο-ελληνικό χαρακτήρα, χωρίς την πλαισίωσή του με την ποιότητα μιας ιστορικής αναφοράς, μιας ευρύτερης πνευματικής παιδείας και αλληλέγγυας νοοτροπίας.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Οι τράπεζες νίκησαν τα κράτη.

Οι τράπεζες νίκησαν τα κράτη.

ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ εξελίξεις στον χώρο των τραπεζών ύστερα και από τις πιέσεις της τρόικας για κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζικών ομίλων. Την περασμένη εβδομάδα εκπρόσωποι της τρόικας (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)συναντήθηκαν με τις διοικήσεις και ηγετικά στελέχη των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ενημερώθηκαν για την πορεία και τις προοπτικές των ελληνικών τραπεζών, τις αντοχές τους στην κρίση και
την εξάρτηση από την ΕΚΤ για την άντληση ρευστότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, επεσήμαναν στις διοικήσεις ορισμένων τραπεζών την ανάγκη για κεφαλαιακή ενίσχυση και σταδιακή απεξάρτηση από την ΕΚΤ. Το μήνυμά τους προς τους μετόχους των τραπεζών είναι ξεκάθαρο: «Βάλτε λεφτά ή πουλήστε». Η τρόικα θεωρεί ότι η αναμενόμενη επιδείνωση της οικονομίας το 2011 θα αυξήσει τις επισφάλειες και ως εκ τούτου τις πιέσεις στις τράπεζες για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Οι εκπρόσωποί της εμφανίζεται ότι προκρίνουν την είσοδο ξένων επενδυτών στις ελληνικές τράπεζες. Θεωρούν
ότι η μετοχική συνεργασία με ισχυρά διεθνή πιστωτικά ιδρύματα όχι μόνο θα ενισχύσει κεφαλαιακά τις ελληνικές τράπεζες αλλά ταυτόχρονα θα λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα του κλάδου αλλά και το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, την έλλειψη ρευστότητας για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Με τις αγορές να παραμένουν κλειστές για το Ελληνικό Δημόσιο, οι τράπεζες εξαρτώνται αποκλειστικά από την ΕΚΤ για τη χρηματοδότησή τους και τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Η τρόικα θεωρεί ότι η προσάρτηση στο άρμα ενός διεθνούς τραπεζικού ομίλου θα ανοίξει τις αγορές χρήματος για τις ελληνικές τράπεζες.
Σύμφωνα με επενδυτικούς κύκλους, το ενδιαφέρον των ξένων για τις ελληνικές τράπεζες είναι περιορισμένο. «Οι ξένοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να αναλάβουν το ρίσκο της χώρας» αναφέρουν. «Ενδεχομένωςπεραιτέρω πτώση των τιμών των μετοχών των ελληνικών τραπεζών να άλλαζε τη στάση των ξένων»σημειώνουν οι ίδιες πηγές. Μάλιστα κορυφαίος τραπεζίτης επισημαίνει ότι «η απραξία που παρατηρείται στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο και ιδιαίτερα η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων για το μέλλον των υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών μπορεί να μας φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων, όπως συνέβη με τα ελληνικά ομόλογα».
Η ανησυχία να περάσει ο έλεγχος πιστωτικών ιδρυμάτων σε ξένα χέρια πιέζει τους τραπεζίτες να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις. Βεβαίως μπορεί η συγχώνευση μεταξύ ελληνικών τραπεζών να μη λύνει το πρόβλημα της ρευστότητας, όπως όμως επισημαίνουν τραπεζικές πηγές «ένα μεγαλύτερο σχήμα μπορεί πιο εύκολα να αντλήσει κεφάλαια από την αγορά μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και σε καλύτερη τιμή απ΄ ό,τι η κάθε μία τράπεζα χωριστά». Αλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι «οι συγχωνεύσεις μεταξύ ελληνικών τραπεζών δεν προσθέτουν αξία». Μπορεί το σχήμα που θα προκύψει να είναι πιο ανθεκτικό στην κρίση και σε ενδεχόμενη αύξηση επισφαλειών και ζημιών, δεν λύνει όμως το πρόβλημα της ρευστότητας. «Αν βάλεις δύο φτωχούς να παντρευτούν,δεν θα γίνουν πλουσιότεροι, θα παραμείνουν φτωχοί» αναφέρει ηγετικό στέλεχος μεγάλης τράπεζας.

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Σάρωση στο Εργασιακό των ΔΕΚΟ

Σάρωση στο Εργασιακό των ΔΕΚΟ

Ελεύθερες απολύσεις και συλλογική διαπραγμάτευση για το ύψος των αποζημιώσεων από μηδενική βάση, περικοπές μισθών και κατάργηση επιδομάτων, προβλέπει, όπως όλα δείχνουν, το νέο εργασιακό τοπίο στις ΔΕΚΟ, που «σβήνει» δικαιώματα πολλών δεκαετιών.
«Βόμβα» στο εργασιακό των ΔΕΚΟ βάζει η εξυγίανση του ΟΣΕ. Σχέδιο-πιλότο για άρση της μονιμότητας όλων των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μοιάζει να αποτελεί το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ, που «γκρεμίζει» το... προστατευτικό τείχος του γενικού κανονισμού προσωπικού..... Ο κανονισμός αυτός που αποτελεί τον «κορμό» των εργασιακών δικαιωμάτων σε όλες τις ΔΕΚΟ, προβλέπει βάσει της νομοθεσίας τη μονιμότητα του τακτικού προσωπικού και η κατάργησή του δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από το γεγονός ότι μπαίνει τέλος στη μονιμότητα των εργαζομένων.
Στο ίδιο μήκος κύματος άλλωστε κινούνται και οι προθέσεις των Γερμανών της Deutsche Telekom που έχουν βάλει στο... «μάτι» την εργασιακή μονιμότητα στον ΟΤΕ, αξιώνοντας από την κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση για την ανατροπή του εργασιακού καθεστώτος που να περιλαμβάνει και τον ελληνικό Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών.
Ελεύθερες απολύσεις και συλλογική διαπραγμάτευση για το ύψος των αποζημιώσεων από μηδενική βάση, περικοπές μισθών και κατάργηση επιδομάτων, προβλέπει, όπως όλα δείχνουν, το νέο εργασιακό τοπίο στις ΔΕΚΟ, που «σβήνει» δικαιώματα πολλών δεκαετιών.
«Μαύρη λίστα»
Με την αποδόμηση των εργασιακών κεκτημένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να βρίσκεται ψηλά στη λίστα των επώδυνων παρεμβάσεων που έχει ζητήσει η τρόικα για την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου, η κυβέρνηση επιχειρεί σε πρώτη φάση διά της... σιδηροδρομικής οδού, να ανατρέψει το εργασιακό καθεστώς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και να βάλει τέλος στη μονιμότητα των εργαζομένων που απασχολούνται στις προβληματικές ΔΕΚΟ.
Μπορεί σε πρώτη φάση το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ, της πλέον προβληματικής επιχείρησης του Δημοσίου, να περιλαμβάνει μετατάξεις σε κρατικούς οργανισμούς και αναγκαστική συνταξιοδότηση όσων έχουν ήδη κατοχυρώσει δικαίωμα, σε συνδυασμό με την πώληση του 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την κατάργηση ζημιογόνων δρομολογίων, ωστόσο με την ψήφιση του νομοσχεδίου αποδομείται το εργασιακό καθεστώς στον Οργανισμό, ανοίγοντας τον δρόμο για απολύσεις στον ΟΣΕ.
Για όσους αρνηθούν μετάταξη Απολύσεις χωρίς αποζημίωση
Νομικοί κύκλοι από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής υπογραμμίζουν ότι η κατάργηση του γενικού κανονισμού προσωπικού (ΓΕΚΑΠ) στον ΟΣΕ και όλων των συλλογικών συμβάσεων που έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα, συνιστά όχι απλώς άρση της μονιμότητας των εργαζομένων, αλλά κατάργηση του συνόλου των εργασιακών δικαιωμάτων τους.
Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν στο «Εθνος της Κυριακής», η νομοθετική βούληση υποκαθιστά τη συλλογική αυτονομία, προβλέποντας νόμο αντί για συλλογική σύμβαση. Δηλαδή καταργεί κάθε εργασιακό δικαίωμα και ξεκινά διαπραγματεύσεις εκ του μηδενός. Αναφορικά μάλιστα με τη φράση ανέλεγκτη κρίση που διατυπώνεται στα άρθρα του νομοσχεδίου για το προσωπικό, τονίζουν ότι καμία κρίση διοικητικού οργάνου δεν μπορεί να είναι ανέλεγκτη, αφήνοντας υπόνοιες αντισυνταγματικότητας.
Στέκονται, μάλιστα, και στην αναφορά για τις μετατάξεις που υπογραμμίζει ότι όσοι εκ των εργαζομένων οι οποίοι μετατάσσονται δεν παρουσιαστούν εντός προθεσμίας δεκαπέντε ημερών από τη δημοσίευση της πράξης μεταφοράς τους στη νέα υπηρεσία θα θεωρείται ότι κατήγγειλαν οι ίδιοι τη σύμβασή τους και θα απολύονται άνευ αποζημίωσης.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΣΤΟΝ ΟΤΕ
Στον αέρα 7 στους 10 εργαζόμενους
Το γεγονός ότι η τρόικα επιμένει για ανατροπές σε μισθούς και θέσεις εργασίας, φαίνεται ότι έχει κινητοποιήσει και τους Γερμανούς της Deutsche Telekom οι οποίοι επιθυμούν αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος στον ΟΤΕ.
Η ομοσπονδία των εργαζομένων βρίσκεται επί ποδός πολέμου με αφορμή το σκληρό πακέτο αιτημάτων που θέτει η διοίκηση για την υπογραφή της νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας (κατάργηση επιδομάτων, άρση της μονιμότητας και πάγωμα μισθών για την επόμενη διετία), ενώ η D.T. αναζητά σύμμαχο στο πρόσωπο της κυβέρνησης για συνδρομή με τη μορφή νομοθετικής ρύθμισης.
Στην επιστολή Βουρλούμη προς τους εργαζομένους, που ανοίγει ευθέως θέμα άρσης της μονιμότητας για όσους έχουν προσληφθεί προ του 2005, γίνεται αναφορά στην επιδείνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων του ΟΤΕ, την αύξηση του κόστους εργασίας στο 33% των εσόδων σε σύγκριση με το 25% που είναι το μέσο κόστος στις ανάλογες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
Περισσότεροι από 7.000 επί συνόλου 10.000 περίπου υπαλλήλων του ΟΤΕ, έχουν προσληφθεί προ του 2005.
Εθνος της Κυριακής

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Επιχείρηση αποδυνάμωσης των γαλάζιων...

Επιχείρηση αποδυνάμωσης των γαλάζιων...

Και «αχρήστευσης» του Καραμανλή.Μεγάλο το παιχνίδι που παίζεται από τους «εκτός».
«ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ επίθεση» από πολιτικούς κύκλους και παράγοντες των Μέσων Ενημέρωσης βρίσκεται σε εξέλιξη με στόχο την αποδυνάμωση του Αντώνη Σαμαρά και την υπονόμευση της Νέας Δημοκρατίας για να μην αποτελεί την εναλλακτική λύση.
Η «επιχείρηση» κορυφώθηκε τις προηγούμενες ημέρες με την κατάθεση της Κατερίνας Πελέκη για το Βατοπέδι, στην οποία κυρίως τα τηλεοπτικά Μέσα έδωσαν διαστάσεις πολιτικού θρίλερ, ενώ παράλληλα διόγκωσαν ελάσσονος σημασίας εσωκομματικά ζητήματα. Απώτερος σκοπός τους στην παρούσα φάση, να διαμορφωθεί ένα δυσμενές πολιτικά περιβάλλον εν όψει της επίσκεψης του Αντ. Σαμαρά στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Έτσι ώστε να εγκλωβιστεί στον φαύλο κύκλο της σκανδαλολογίας που έχει στήσει το ΠΑΣΟΚ και τα «εξαπτέρυγά» του και να μην μπορέσει να αναπτύξει ευκρινώς τις προτάσεις του για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση και την απεξάρτηση από το Μνημόνιο. Και μακροπρόθεσμα να τεθεί η Νέα Δημοκρατία σε κατάσταση μόνιμης ομηρίας, να μην....
κατορθώσει να καταστεί εναλλακτική πολιτική λύση για τη χώρα και να διαιωνισθεί η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ.
Οι ισχυρισμοί της Κατ. Πελέκη, πάνω-κάτω, ότι ο Κώστας Καραμανλής σχεδίασε την ανταλλαγή των εκτάσεων με τη Μονή, χωρίς να καταθέσει κάποιο ντοκουμέντο που να επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές, προκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Η εν λόγω συμβολαιογράφος είχε την προηγούμενη διετία κληθεί και καταθέσει σε δύο Εξεταστικές Επιτροπές, χωρίς να πει το παραμικρό από όσα ισχυρίστηκε στην Προανακριτική. Ωσάν να έπασχε από αμνησία και αίφνης επανήλθε η μνήμη της. Τι άλλαξε; Ορισμένοι το συνδέουν με την τελευταία νομοθετική ρύθμιση Καστανίδη, βάσει της οποίας όσοι εμπλέκονται σε μια υπόθεση και δώσουν στοιχεία για άλλους θα αντιμετωπίζονται με επιείκεια. Μιλούν ευθέως για επανάληψη του «φαινομένου Στ. Μαντέλη», η οποία στις πρώτες της καταθέσεις δεν θυμόταν καμιά παράνομη πράξη, αλλά μόλις ψηφίσθηκε η συγκεκριμένη ρύθμιση άρχισε να... θυμάται. (σ.σ.: Αναλυτικό ρεπορτάζ από τη Βουλή στη σελίδα 24.)
Στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έκαναν λόγο για «αχαριστία» της κ. Πελέκη έναντι του Κ. Καραμανλή, καθώς έκανε τρεις φορές υπουργό τον σύζυγό της, ενώ του πρόσφερε πολιτική κάλυψη όσες φορές τη χρειάστηκε και αυτό το πλήρωσε ακριβά ο Καραμανλής. Άλλοι, πιο επικριτικοί, τόνιζαν ότι η κ. Πελέκη (συνήγορός της είναι ο Δ. Τσοβόλας) «έβγαλε τρελά λεφτά» από συμβολαιογραφικές υποθέσεις επί διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και θα έπρεπε να σιωπά. Πάνω στους ισχυρισμούς της «πάτησαν» τα Μέσα Ενημέρωσης, ιδίως τα τηλεοπτικά, και έστησαν ένα πολυήμερο «πάρτι» κατά της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν πρώτο θέμα παντού και στις τελευταίες ειδήσεις είχε... καταχωνιαστεί η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και οι αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία. Εστίασαν εκ νέου στις σχέσεις Σαμαρά - Καραμανλή, στη λογική ότι οι νέες «αποκαλύψεις» θα μπορούσαν να προκαλέσουν οριστικό ρήγμα στις μεταξύ τους σχέσεις. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έχει εκφράσει καιρό τώρα σαφή και ξεκάθαρη στάση για το συγκεκριμένο θέμα, προσφέροντας πλήρη κάλυψη στον τέως πρωθυπουργό και καταγγέλλοντας τις «μεθοδεύσεις» του ΠΑΣΟΚ.
Στον «χορό» μπήκε και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος πρώτα προέβλεψε ότι ο Κ. Καραμανλής... θα πάει φυλακή (!) και στη συνέχεια απαίτησε να κληθεί να καταθέσει στην Προανακριτική, κάτι που ούτε κυβερνητικοί βουλευτές δεν το έχουν πράξει ακόμη. Ελάχιστοι πιστεύουν ότι στόχος του προέδρου του ΛΑΟΣ είναι η αποκάλυψη της αλήθειας. Η συντριπτική πλειοψηφία έχει πειστεί ότι επιδιώκει την «πολιτική εξαφάνιση» του Καραμανλή. Πέραν των άλλων και σε μια προσπάθεια να τον «εκδικηθεί», διότι στο πρόσφατο παρελθόν τού είχε αποδώσει τον χαρακτηρισμό του «ακραίου» και είχε αρνηθεί να έχει μαζί του οποιαδήποτε πολιτική συνεννόηση, την οποία εναγωνίως επιδίωκε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.
ΤΙΣ προηγούμενες ημέρες είχαμε στα Μέσα Ενημέρωσης έναν «καταιγισμό ειδήσεων» από τα λεγόμενα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, θέματα που σε άλλη περίοδο θα περνούσαν στα «ψιλά» ή και θα αποσιωπούνταν, πλην όμως λόγω... ΔΕΘ πήραν τεράστιες διαστάσεις. Πρώτα η υποτιθέμενη διαφοροποίηση του Θ. Βάρδα για το ζήτημα του Μνημονίου, ο οποίος είναι σύμβουλος του Σαμαρά, ωστόσο είχε κληθεί να μιλήσει ως άνθρωπος της αγοράς. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν φήμες ή πληροφορίες για κόντρες και αντιπαραθέσεις στη Ρηγίλλης. Ακολούθησε το θέμα με τον εκπρόσωπο του κόμματος Πάνο Παναγιωτόπουλο, που βρέθηκε να αμφισβητείται από τους πάντες στην παράταξη και ορισμένα δημοσιεύματα μιλούσαν ακόμη και για την αντικατάστασή του. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε, υποχρεώθηκε ο κ. Σαμαράς να παρέμβει προσωπικά και να καλύψει τον κ. Παναγιωτόπουλο, προκειμένου να δώσει τέλος στην υπόθεση. Μέσα σ’ όλα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμήθηκε να διαφωνήσει με την αποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας από την Προανακριτική για το Βατοπέδι, δήλωση που προβλήθηκε ιδιαίτερα προκαλώντας την γκρίνια της Ρηγίλλης. Ορισμένοι μάλιστα υπέθεταν ότι ο κ. Μητσοτάκης είπε όσα είπε «τραβώντας το σχοινί», θέλοντας με τον τρόπο αυτό να προκαλέσει τη διαγραφή του και να «σκεπαστούν» η παρουσία και οι θέσεις του Σαμαρά στη ΔΕΘ. Επίσης αυτές τις ημέρες ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης επανέφεραν στο προσκήνιο σενάρια αλλαγών στα κομματικά όργανα, κυρίως στους τομεάρχες, προκαλώντας αμηχανία και σύγχυση στα περισσότερα στελέχη, που είναι λογικό να ανησυχούν για τις θέσεις που κατέχουν.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Οι έλληνες 'ρατσιστές' και οι 'πολιτισμένοι' τούρκοι

Οι έλληνες 'ρατσιστές' και οι 'πολιτισμένοι' τούρκοι

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης απαντά σε Δραγώνα και Διαμαντοπούλου.
Επιθυμών να συμβάλλω στη νέα κατεύθυνσι του σχολικού βιβλίου ιστορίας με σκοπό να αμβλυνθούν οι Ελληνικές ακρότητες για τους Τούρκους, στα πλαίσια της συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών, σας αποστέλλω ωρισμένας γενικάς απόψεις μου.
Ας αρχίσουμε από το 1453. Εκείνη την εποχή παρουσιάσθηκαν στην πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας οι Τούρκοι. Αυτοί ήσαν ανέκαθεν ένας ειρηνικός και φιλήσυχος λαός. Βασική απασχόλησίς τους ήσαν τα γράμματα και οι τέχνες. Η συμβολή τους στον ανθρώπινο πολιτισμό υπήρξε και παραμένει σημαντική. Αν δεν υπήρχαν οι Τούρκοι, δεν θα είχαμε φιλοσοφία, γλυπτική, αρχιτεκτονική, αθλητισμό κ.τ.λ.
Μεγάλοι Τούρκοι διέπρεψαν επίσης στην λογοτεχνία. Μεγάλοι Τούρκοι τραγικοί ήσαν Μεχμετύλος, ο Μουσταφλής, ο Χασανίδης κ.ά. Σπουδαία υπήρξε προσέτι η συμβολή των Τούρκων στις επιστήμες, όπως στα μαθηματικά, στην γεωμετρία, στην ιατρική κ.τ.λ. Επιφανέστερος Τούρκος ιατρός, που από πολλούς θεωρείται ιδρυτής της ιατρικής ήταν ο Αχμετλιός και φυσικά πρέπει να αναφέρουμε, ότι απ' όπου επέρασαν οι Τούρκοι άφησαν απαράμιλλα δείγματα του πολιτισμού τους, όπως θέατρα, στάδια, βιβλιοθήκας κ.τ.λ. Βέβαια και οι Έλληνες έκτισαν δύο - τρία θέατρα, όπως της Εφέσου, που όμως δεν συγκρίνεται με τα τουρκικά και δι' αυτό οι Τούρκοι εκεί δεν δίδουν παραστάσεις δραμάτων, αλλά οργανώνουν καμηλοδρομίες. Αξιοσημείωτα είναι και τα ήθη των Τούρκων, τα οποία χαρακτηρίζονται από αγάπη προς τον συνάνθρωπο, πραότητα, καλωσύνη, με συνέπεια να επικρατήση η φράσις «έγινε Τούρκος», που σημαίνει ευγενέστατη συμπεριφορά.
Ένας τέτοιος ανώτερος λαός δεν μπορούσε να περάση απαρατήρητος από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Μόλις τους είδε, αναχώρησε από τα φτωχά ανάκτορά του και επισκέφθηκε την πλούσια σκηνή του Μωάμεθ. Με επιμονή του ζήτησε να τον φιλοξενήση στην Πόλη και στην Ελλάδα. Ήταν μία μοναδική ευκαιρία να εκπολιτισθούν οι Έλληνες, από την επαφή τους, με τους Τούρκους. Ο Μωάμεθ στην αρχή δεν ήθελε, διότι εφοβείτο μήπως οι Τούρκοι, που θα εγκατασταθούν στις Ελληνικές πόλεις, χάνουν τα πνευματικά τους ενδιαφέροντα. Τελικά, υπεχώρησε και αποφάσισε να παραμείνουν στις Ελληνικές χώρες όχι για πολύ καιρό μόνο για τετρακόσια χρόνια.
Τις άριστες σχέσεις Ελλήνων-Τούρκων διαταράξανε κάποιοι Έλληνες ακραίοι. Αυτοί ήσαν διάφοροι ξενοφοβικοί και ρατσιστές, όπως ο Ρήγας που κυκλοφόρησε μάλιστα και βιβλίο («Θούριος») στο οποίο προσέβαλε τους Τούρκους ως Έθνος και διέγειρε φυλετική διάκρισι και μίσος κατά των Τούρκων. Ευτυχώς, οι εκπρόσωποι ενός Παρατηρητηρίου συμφωνιών εμήνυσαν τον Ρήγα για ρατσισμό κ.τ.λ. Τελικά, τον σκότωσαν, διότι τότε λειτουργούσε η υπέροχη οθωμανική δικαιοσύνη, όχι όπως τώρα, που οι ρατσιστές αθωώνονται.
Ζούσαμε αγαπημένοι...
Έτσι, φθάνουμε στο 1821. Τότε, αρκετά τυχοδιωκτικά ακραία στοιχεία σαν τους Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Νικηταρά κ.τ.λ. μαζί με φασιστικές ομάδες της εποχής βιαιοπραγούσαν εναντίον των φιλησύχων Τούρκων και τους ζητούσαν να φύγουν από την Ελλάδα, στην οποίαν τόσα πολλά προσφέρανε. Οι Τούρκοι, εκ φύσεως ήπιοι χαρακτήρες, αποφάσισαν να φύγουν. Αλλά συνάντησαν την αντίδρασι του Ελληνικού λαού, που ξεχύθηκε στους δρόμους για να τους εμποδίση, διότι ο Ελληνικός λαός αγαπούσε βαθειά τους Τούρκους και τους ευγνωμονούσε για την ευημερία των Ελλήνων.
Μεγάλοι ιστορικοί, όπως ο Ισμέτ Σκατά, περιγράφουν συγκινητικές στιγμές αποχωρισμού Ελλήνων-Τούρκων. Στην Ήπειρο οι κάτοικοι δεν άντεχαν τον χωρισμό και γνωρίζουμε όλοι, ότι πολλές γυναίκες του Ζαλόγγου πέσανε στον γκρεμό, διότι δεν είχε νόημα η ζωή τους δίχως Τούρκους. Στο Μεσολόγγι οι Έλληνες προσφέρανε τα σπίτια τους στους Τούρκους για να μείνουν και κάποιοι να φύγουν. Είναι η γνωστή έξοδος του Μεσολογγίου. Ωστόσον, οι ακραίοι, φασίστες, ακροδεξιοί, ρατσιστές, αντισημίτες κ.ά. δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα με τον εθνικισμό και τον φανατισμό τους. Μάλιστα, ένας - αν δεν με απατά η μνήμη λεγότανε Αθανάσιος Διάκος - σ' επίδειξι ρατσισμού και εθνικισμού καυχιότανε, ότι «Γραικός γεννήθηκα και γραικός θα πεθάνω».
Αφού οι Τούρκοι είδαν, ότι υπήρχαν Έλληνες που δεν τους θέλουν, σηκώθηκαν και έφυγαν. Όμως, οι ακραίοι δεν ησυχάσανε. Υποδαυλίσανε επαναστάσεις και το 1912 ανάγκασαν τους Τούρκους να φύγουν και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Και πάλι, οι εθνικιστές με τον φανατισμό που τους διέκρινε, εκστρατεύσανε εναντίον των Τούρκων στην Μικρά Ασία. Τελικά, το 1922 οι Τούρκοι με διπλωματικότητα και αβρότητα έπεισαν τους Έλληνες να αποχωρήσουν από την Μικρά Ασία. Τους διευκόλυναν να φύγουν από την Σμύρνη, αλλ' εκείνη την ημέρα απεργούσαν οι ναυτικοί και έγινε συνωστισμός στην παραλία.
Από τότε, Έλληνες και Τούρκοι γείτονες και φίλοι, ζουν αγαπημένοι, ο ένας δίπλα στον άλλο. Μπορεί κάποιοι ακραίοι να φωνάζουν, αλλ' έχομεν την Διαμαντοπούλου, την Ρεπούση, την Δραγώνα, τον Ηρακλείδη, τον Φούφουτο κ.τ.λ. και προ παντός τον πρωθυπουργό μας, που σαν νέος Παλαιολόγος καλεί τους Τούρκους να έλθουν στην Χώρα, να φέρουν τον λαμπρό πολιτισμό τους, τα ήθη και έθιμά τους. Καθήκον των νέων γενεών είναι να φροντίσουν να αναπτυχθούν στενές σχέσεις Ελλάδος -Τουρκίας. Να αγαπάμε τους Τούρκους, διότι αλλοιώς δεν θα διαλυθή η Ελλάς.
ΚΟΙΝ: καν Διαμαντοπούλου
Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Κρατικοποίηση εγχώριων τραπεζών

Κρατικοποίηση εγχώριων τραπεζών

Αυτό επισημαίνουν στελέχη της αγοράς που γνωρίζουν πρόσωπα κια πράγματα και έχουν γνώση των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων που γίνονται τελευταία. Αν και το σενάριο των τραπεζικών deals είναι πολυφορεμένο και πολυγραμμένο διότι “πουλάει” και στο χρηματιστηριακό ταμπλό, εντούτοις οι γνωρίζοντες μιλούν για ένταση των συζητήσεων πίσω από τις κουρτίνες. Και τονίζουν ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουν δημιουργηθεί δύο – τρεις πολύ ισχυροί όμιλοι οι οποίοι θα έχουν “μαζέψει” τους μικρούς.
Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για τρία ουσιαστικά deals.
1.Η Εθνική θα πάει με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και πιθανότατα με τα άλλα δημόσια οχήματα, δηλαδή ΑΤΕ και Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η κίνηση Ταμβακάκη να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και να έχει ζεστό χρήμα για εξαγορές καθιστά κυρίαρχη την Εθνική. Και για ένα άλλο λόγο: Η τράπεζα μπορεί να αποπληρώσει τα χρήματα που πήρε από το πακέτο των 28 δισ. ευρώ. Οι άλλοι που δεν το έχουν κάνει δεν μπορούν να λάβουν μέρος σε διαγωνισμό, εκτός κι αν άνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Επίσης. Είναι αμφίβολο πόσες από τις τράπεζες θα μπορούν να περάσουν από το δεύτερο strees test. Μια συμφωνία Εθνικής -Τ.Τ. και λοιπών, αφενός δε θα προκαλέσει έκρηξη των εργαζόμενων και αφετέρου θα δημιουργήσει μια εξαιρετικά ισχυρή τράπεζα, με εντυπωσιακό δίκτυο και με πελάτες από όλο το φάσμα της αγοράς αφού το “φιλέτο” που λέγεται Τ.Τ. είναι ιδιαίτερα “αγαπητό”. Παράλληλα δημιουργείται ένας ισχυρός όμιλος “δημοσίου” χαρακτήρα που επιθυμεί ιδιαίτερα και η κυβέρνηση.
2.Προσέγγιση της Marfin με την τράπεζα Πειραιώς, κάτι που είχε γίνει και παλαιότερα, στις καλές εποχές, αλλά δεν είχε ευνοϊκή κατάληξη. Τόσο ο Σάλλας όσο και ο Βγενόπουλος θα έβλεπαν τώρα μια συνένωση δυνάμεων, ίσως και με τη συμμετοχή της τράπεζας Κύπρου. Και οι δύο τράπεζες είναι “πεσμένες” χρηματιστηριακά και ευάλωτες σε επιθετικές κινήσεις άλλων.
3.Το σενάριο της προσέγγισης Λάτση με Κωστόπουλο έγινε καλοκαιρινό ανάγνωσμα, χωρίς ποτέ να διαψεύδεται ή να επιβεβαιώνεται. Alpha και Eurobank έχουν συχνές επαφές και δεν αποκλείεται να είναι το πρώτο deal που θα ταράξει την αγορά αφού πρόκειται για δύο μεγάλες τράπεζες με ισχυρό χαρτοφυλάκιο και δίκτυο καταστημάτων.
Αγνωστο είναι τι θα κάνει η Εμπορική η οποία βρίσκεται στα χέρια των Γάλλων αλλά καταγράφει συνεχώς ζημιές. Δεν αποκλείεται οι Γάλλοι να κάνουν πραγματικότητα την πρόθεσή τους για φυγή από την Ελλάδα οπότε η τράπεζα θα μπορούσε να μετατραπεί σε πολύφερνη νύφη για τους έχοντες ρευστότητα.
Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες καθώς το ΔΝΤ πιέζει να γίνουν συγχωνεύσεις και εξαγορές ενώ το αυστηρότερο stress test θα πραγματοποιηθεί αρχές Οκτωβρίου, οπότε επιταχύνονται οι διαδικασίες. Γι’ αυτό και καθόλου τυχαίες δεν είναι οι συναντήσεις κορυφαίων τραπεζικών σε ξενοδοχεία της Αθήνας ή ρεστοράν των Βορείων προαστίων.

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Πανάκριβη η Ελλάδα στην αμόλυβδη...

Πανάκριβη η Ελλάδα στην αμόλυβδη...

Έχουμε την ακριβότερη τιμή της αμόλυβδης βενζίνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, επισημαίνει με ερώτηση που κατέθεσε χθες ο βουλευτής Χίου της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Μουσουρούλης.
Ειδικότερα, ο βουλευτής αναφέρει ότι,... εδώ και 11 μήνες, η Κυβέρνηση δεν έχει κάνει καμία ουσιαστική θεσμική ή άλλη παρέμβαση στην αγορά καυσίμων, οι δε τελευταίες διαρθρωτικές παρεμβάσεις στην αγορά πετρελαιοειδών για τον εξορθολογισμό της και για τη διαφάνεια και προστασία των καταναλωτών (Νομοθεσία, Παρατηρητήριο Τιμών Υγρών Καυσίμων, www.fuelprices.gr), έγιναν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κωστής Μουσουρούλης υπενθυμίζει επίσης στην ηγεσία των αρμόδιων Υπουργείων ότι όταν η τιμή της βενζίνης στη χώρα μας ήταν σταθερά χαμηλότερη από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ΠΑΣΟΚ, ως Αντιπολίτευση, επένδυε σε μια πολιτική ανέξοδου λαϊκισμού, συγκαλώντας ακόμα και συνεντεύξεις τύπου, με θέμα την «ακρίβεια στα καύσιμα», ενώ τώρα υιοθετεί τη συνειδητή πολιτική επιλογή του, να βρεθούν χρήματα για τα δημόσια ταμεία, όχι από την πάταξη της φοροδιαφυγής ή άλλες εξοικονομήσεις, αλλά απευθείας από τις τσέπες των πολιτών, μέσω της αυξημένης φορολόγησης. Τα συμπεράσματα αφήνονται στην κρίση των πολιτών.
Δεδομένου ότι οι συνέπειες, από την πρωτοφανή, για τη χώρα μας, αύξηση-ρεκόρ της βενζίνης και μάλιστα σε συνθήκες βαθειάς ύφεσης, πλήττει σοβαρά το οικογενειακό εισόδημα, όπως και τη ανταγωνιστικότητα πολλών κλάδων της οικονομίας, ο Κωστής Μουσουρούλης ρωτά τους αρμόδιους Υπουργούς:
1. Πώς κατανέμονται οι αρμοδιότητες για τον τομέα των πετρελαιοειδών μεταξύ των τριών εμπλεκομένων Υπουργείων, Γενικών Γραμματειών και λοιπών Ειδικών και μη υπηρεσιών, ύστερα από τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης;
2. Με ποια στοιχεία ή δεδομένα δύνανται οι κ. κ. Υπουργοί να τεκμηριώσουν ότι οι σημερινές τιμές πετρελαιοειδών προϊόντων είναι εύλογες και προσιτές (κατά τον Κοινοτικό ορισμό) για τους Έλληνες φορολογούμενους; Εφόσον χαρακτήριζαν την περίοδο 2008-2009 την τιμή βενζίνης του 1,1 Ευρώ ανά λίτρο «κλοπή και λεηλασία του εθνικού εισοδήματος», πώς χαρακτηρίζουν τις σημερινές τιμές των 1,6, 1,7 ή 1,8 Ευρώ ανά λίτρο;
3. Τι θα ισχύσει τελικά ως προς το φορολογικό καθεστώς του πετρελαίου θέρμανσης, από τις 15 Οκτωβρίου, οπότε ξεκινά η περίοδος διανομής μέχρι τη λήξη της; Ποιο το ύψος του επιδόματος, οι δικαιούχοι και ο μηχανισμός καταβολής του; Δεδομένου ότι δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής εναλλακτικού καυσίμου, όπως το φυσικό αέριο, σε όλες τις περιοχές της χώρας, προτίθεται η Κυβέρνηση να εξετάσει ειδική ρύθμιση, χωρίς κοινωνικά ή άλλα κριτήρια, για τους πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο καύσιμο αυτό, όπως οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών;
4. Πόσοι έλεγχοι έχουν διεξαχθεί από τα Κλιμάκια Ελέγχου Διακίνησης και Αποθήκευσης Καυσίμων (ΚΕΔΑΚ) και με τι αποτελέσματα; Παρακαλώ για την κατάθεση σχετικών πινάκων για τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο 2010. Διεξήχθησαν έλεγχοι εκτός Αττικής, όπως έγινε το θέρος του 2009 (Κρήτη, νησιά Αιγαίου κλπ); Γιατί δεν φαίνεται να συνεχίζεται η ανάρτηση των παραβατών στο διαδίκτυο; Παρακαλώ για την κατάθεση επικαιροποιημένου καταλόγου, ή την υπόδειξη ιστοσελίδας. Αντίστοιχα, πόσοι έλεγχοι διεξήχθησαν από τυχόν μικτά κλιμάκια ΚΕΔΑΚ, ΥΠ.Ε.Α., Γενική Γραμματεία Εμπορίου, ΥΠΕΕ, ή Νομαρχιών στο αντίστοιχο διάστημα; Παρακαλώ για την κατάθεση σχετικού πίνακα. Ποια η πρόοδος του Πληροφοριακού Συστήματος Παρακολούθησης των κυρώσεων και των ελέγχων της αγοράς πετρελαιοειδών προϊόντων;
5. Ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες τιμών, προτίθενται τα συναρμόδια Υπουργεία να αναλάβουν πρωτοβουλίες διαρθρωτικών παρεμβάσεων στον τομέα των πετρελαιοειδών; Συστάθηκε η αναγγελθείσα ομάδα εργασίας για τη μελέτη πορισμάτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού και ποιο το έργο της; Ενεργοποιήθηκε η προβλεπόμενη από το Ν.3784/2009 Επιτροπή Παρακολούθησης της Αγοράς πετρελαιοειδών προϊόντων; Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η μελέτη κοστολογικής διερεύνησης των τιμών των πετρελαιοειδών και πότε θα είναι σε θέση το αρμόδιο Υπουργείο να επεξεργαστεί τα συμπεράσματά της;

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Το τέλος του ελληνικού παιχνιδιού

Το τέλος του ελληνικού παιχνιδιού

Να ξεκινήσουμε με έναν μπακαλίστικο υπολογισμό? Το ελληνικό κράτος μέσα σε λίγο λιγότερο από δύο χρόνια, έχει προσφέρει στις ελληνικές τράπεζες τα εξής χρήματα (σε ρευστό και εγγυήσεις).
28δις Πακέτο αλογοσκούφη, εκ των οποίων τα 17,5 εκταμιεύθηκαν μετά τη δευτέρα του πάσχα 2010
+
15δις Που αναφέρονται στο νόμο του μνημονίου ως διπλασιασμός του πακέτου αλογοσκούφη -άρθρο 4 παράγραφος 8- και κρύφτηκαν τόσο επιμελώς πίσω από το πρώτο πακέτο (οι εφημερίδες ανέφεραν και τα δύο ως πρώτο πυλώνα), που αρκετοί τραπεζικοί δεν το γνώριζαν, κι εάν δεν υπήρχε ένα άρθρο στην κόντρα με όλα τα ΦΕΚ, ακόμα θα τα ψάχναμε.
+
10δις από τα δανεικά ΔΝΤ-ΕΕ που θα πάνε υπέρ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
+
25δις που ανακοίνωσε ο πολυχρονεμένος ΥΠΟΙΚ στα μέσα Αυγούστου. Μάλιστα τόλμησε να ξεστομίσει πως αυτά τα 25δις θα δοθούν μόνο εάν οι τράπεζες αρχίσουν να δίνουν δάνεια. (το γιατί δεν πρόκειται να συμβεί θα το εξηγήσουμε παρακάτω).
=
σύνολο 78 δις ευρώ υπέρ του Τραπεζικού τομέα μέχρι στιγμής (διότι προφανώς θα υπάρξει και συνέχεια). Ποιος άλλος τομέας της ελληνικής οικονομίας έχει τέτοια προνομιακή πρόσβαση σε τόσο κρατικό χρήμα και εγγυήσεις? Και τι ακριβώς έχουν προσφέρει οι τράπεζες αυτά τα 2 χρόνια με τα 78 δις που έχουν πάρει?
78δις στη ΔΕΗ.
Επειδή όλοι μας έχουμε την τάση να μπλεκόμαστε με τέτοια μεγάλα νούμερα, ας σκεφτούμε ότι εάν δίναμε 78 δις (σε ρευστό και εγγυήσεις) στη ΔΕΗ με στόχο να βάλει παντού φωτοβολταϊκά, αυτή τη στιγμή θα είχαμε εγκατεστημένη ισχύ ίση με 30.000 MW. Η υψηλότερη ζήτηση που καταγράφει η ΔΕΗ τις ημέρες του καύσωνα δεν ξεπερνά τις 11.000 MW. Με λίγα λόγια η χώρα με τα ίδια χρήματα θα είχε αποκτήσει πλήρη ενεργειακή αυτάρκεια, η χρήση των λιγνιτικών μονάδων θα μειωνόταν και θα ήμασταν οι πρώτοι στον κόσμο σε παραγωγή εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Ταυτόχρονα, η εξάρτησή μας από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο για την παραγωγή ηλεκτρισμού θα εκμηδενιζόταν, και το εμπορικό ισοζύγιο θα βελτιώνονταν σε δραματικό βαθμό (καθώς είμαστε από τις πρώτες χώρες στην ΕΕ σε κατα κεφαλήν εισαγωγές πετρελαίου). Πιθανότατα βέβαια η ΔΕΗ να μοίραζε τα χρήματα και σε ανεμογεννήτριες, αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνουν για την ανάπτυξη της χώρας 78δις.
Αντ’ αυτού τι έχει να μας δείξει ο χρηματοπιστωτικός τομέας τα δύο χρόνια που πέρασαν? Κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα και ταυτόχρονα την υπερχρέωση του ελληνικού κράτους σε βαθμό χρεοκοπίας. Είναι τυχαίο που τα ελληνικά ομόλογα κατέρρευσαν 2 μέρες αφότου ανακοινώθηκε από τους κ.Παπακωσταντίνου και Προβόπουλο τη δευτέρα του Πάσχα η επανενεργοποίηση των 17,5δις του πακέτου αλογοσκούφη?
Οι φτωχοί και μόνοι τραπεζίτες.
Βασική υπερασπιστική γραμμή των τραπεζιτών, των οικονομικών φύλλων και των ακαδημαϊκών που λειτουργούν ως φερέφωνα των τραπεζών, είναι πως τα 55 από τα 78 δις δεν αφορούν ρευστό αλλά εγγυήσεις που δεν επηρεάζουν το ελληνικό χρέος. Σχεδόν μάλιστα τα φτύνουν, λέγοντας για το πόσο μεγάλο haircut τους χρεώνει η EKT.
Ξεχνάνε φυσικά να αναφέρουν πως αυτές οι εγγυήσεις μεταφράζονται σε ζεστό χαμηλότοκο ρευστό από την ΕΚΤ, όπως επίσης ξεχνάνε πως χωρίς αυτές τις εγγυήσεις, τα ιδρύματά τους είναι πλήρως και χωρίς καμία αμφιβολία χρεοκοπημένα από τον Δεκέμβρη του 2008. Κι αυτό μπορεί να σας το επιβεβαιώσει ακόμα και πρωτοετής σπουδαστής της λογιστικής.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει εισπράξει από την ΕΚΤ 96,2 δις ευρώ, έχοντας καταθέσει ως ενέχυρο τίτλους αξίας 135,8δις ευρώ. Αυτά τα ενέχυρα είναι τόσο ομόλογα του ελληνικού δημοσίου (45δις), όσο και τιτλοποιημένα (πακεταρισμένα) δάνεια που έχουν προσφέρει οι τράπεζες σε πολίτες και επιχειρήσεις. Αυτά τα τελευταία θεωρούνται λίγο πολύ τοξικά και η ΕΚΤ δεν τα δέχεται χωρίς την εγγύηση πως εάν σκάσουν (στην ουσία όταν σκάσουν), το κράτος θα πληρώσει από την τσέπη του.
Κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ εμείς οι πολίτες. Το ελληνικό κράτος έχει εγγυηθεί τα θαλασσοδάνεια που έχουν δώσει οι ελληνικές τράπεζες ως ενέχυρο στην ΕΚΤ για δανεικά σε ύψος τουλάχιστον 55δις και κάποια στιγμή θα κληθεί να τα πληρώσει ως δικό του χρέος.
Η απλή τέχνη της τραπεζικής.
Αναρωτιούνται πολλοί άνθρωποι με γνώσεις οικονομικών: Πώς είναι δυνατόν να τα σκατώσει τόσο άσχημα μια τράπεζα? Και έχουν δίκιο, διότι στο πανεπιστήμιο έμαθαν πως η τραπεζική είναι μια εύκολη και προβλέψιμη ενασχόληση, με τέτοιους κανόνες, που είναι σχεδόν αδύνατο να χάσεις χρήματα. Η εξέλιξη που έχουν χάσει, είναι η κατάληψη των οικονομικών σχολών και των σημαντικότερων θέσεων της διοίκησης από ένα άπληστο ιερατείο. Το οποίο ήθελε για πάρτη του, όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλούτου μιας οικονομίας. Κι έτσι έθεσε εκείνους τους κανόνες που του επέτρεπαν με λογιστικά τερτίπια να φουσκώσει. Όλα τα περίεργα χρηματο-οικονομικά παράγωγα που ακούτε και διαβάζετε, όλη η ακατανόητη αργκό που έχει κατακλύσει τις ειδήσεις με τα ακρωνύμια (CDS, SPV, HFT, CDO κλπ), δεν είναι παρά ελαφρά συγκαλυμμένοι νόμιμοι τρόποι εξαπάτησης λιγότερο ή περισσότερο αδαών (και πλουτισμού της χρηματο-οικονομικής ελίτ).
Δεν είναι τυχαία, ούτε άδικη η βαριά κατηγορία που εξαπέλυσε ο πρώην πρόεδρος της FED, Paul Volker πως “η μοναδική χρήσιμη εφεύρεση του τραπεζικού συστήματος τα τελευταία 30 χρόνια ήταν το ATM”. Για να είμαστε δίκαιοι με τους τραπεζικούς, η ευκολία με την οποία το κράτος παρέδωσε όλες τις θέσεις κλειδιά, δεν ήταν τυχαία. Η πραγματική ανάπτυξη στις χώρες της καπιταλιστικής δύσης έχει χτυπήσει σ’έναν τεράστιο τοίχο από τη δεκαετία του 70. Καθώς ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιβιώσει σε στασιμότητα, έπρεπε να βρεθεί μια λύση. Λύση που οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι δεν μπορούσαν να προσφέρουν.
Έτσι ήρθε η παλιά ορθοδοξία των νεο-κλασικών να προτείνει αυτό που ζούμε όλοι σήμερα. Μια συνεχή αποβιομηχάνιση της δύσης και μεταφορά της παραγωγής στην αναπτυσσόμενη ανατολή και μια στήριξη της κατανάλωσης στη δύση από δανεισμό. Πρόκειται στην ουσία για μια τεράστια νόμιμη πυραμίδα που φουσκώνει και ξεφουσκώνει διάφορα αγαθά προκειμένου να δημιουργεί τη φαντασίωση της “ανάπτυξης”. Και μέσα σε όλο αυτό το σχηματισμό, όπως φαντάζεστε, οι τραπεζικοί κράτησαν τις καλύτερες θέσεις. Αυτό συνοπτικά το ονόμασαν supply-side economics, διότι η λέξη πυραμίδα δεν ήταν πολύ σέξυ και θύμιζε στον κόσμο εκείνο το ατυχές περιστατικό με τις τουλίπες και το άλλο με τα ομόλογα των Νοτίων θαλλασσών.
Και τα ελληνικά ζόμπι.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα δεν μπορούσε να λείπει από το χορό, ειδικά αφού το αεριτζίδικο εμπόριο ήταν πάντα πιο κοντά στα γούστα μας από την παρακμάζουσα βιομηχανία.
Οι ελληνικές τράπεζες λοιπόν, όταν έφταναν στο όριο των δανείων που μπορούσαν να δώσουν, έπαιρναν αυτά τα δάνεια, τα πακέταραν και τα πουλούσαν σε λιγότερο ή περισσότερο υποψιασμένους επενδυτές ως δομημένα ομόλογα για 3 ή 5 έτη. Αυτή η διαδικασία τους επέτρεπε πρακτικά να σβήνουν από τα βιβλία τους τα παλιά δάνεια και να μπορούν να δώσουν ακόμα περισσότερα, που ξαναπακέταραν και προωθούσαν ως ομόλογα. Γι’ αυτό άλλωστε δεν ενδιαφέρονταν για την ποιότητα των δανειζομένων. Από τη στιγμή που ο πονοκέφαλος του κακού δανείου θα αφορούσε έναν άλλο (τον επενδυτή του δομημένου) γιατί να ασχοληθείς? Όλα κυλούσαν όμορφα με κέρδη ρεκόρ, μπόνους και κότερα και χαμόγελα από τις κυβερνήσεις που έβλεπαν το δανεικό χρήμα να φουσκώνει τις αξίες και να δημιουργεί έναν πληθωρισμό που όμως ονομάζαμε ανάπτυξη. Μέχρι τη στιγμή φυσικά που αυτή η αυτονόητη πυραμίδα έσκασε. Τότε όλοι έμειναν αποσβολωμένοι που δεν μπόρεσαν να προβλέψουν μια τέτοια καταστροφή.
Βλέπετε οι τράπεζες είχαν δανείσει και πακετάρει πολλές φορές την αξία τους και τώρα που όλοι κατάλαβαν το κόλπο, κανείς δεν ήθελε να αγοράσει άλλα δομημένα τραπεζικά ομόλογα. Όχι μόνο τα καινούργια, αλλά και τα παλιά που έληγαν. Κι έτσι οι τράπεζες βρέθηκαν χρεοκοπημένες, με την υποχρέωση να επιστρέψουν χρήματα που δεν διέθεταν, σε ομολογιούχους που δεν ήθελαν να ξανακούσουν για τιτλοποιήσεις δανείων. Τον Σεπτέμβρη του 2008, με την κατάρρευση της Lehman ακόμα και ο πιο ηλίθιος ομολογιούχος, ακόμα και ο πιο ξεπουλημένος διοικητής ασφαλιστικού ταμείου, κατάλαβαν πως το πάρτι είχε τελειώσει. Και τότε εμφανίστηκε το πακέτο αλογοσκούφη.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Επιχείρηση «συγκατοίκηση» στο Αιγαίο

Επιχείρηση «συγκατοίκηση» στο Αιγαίο

Πολυεπίπεδη βήμα προς βήμα επιχείρηση διχοτόμησης του Αιγαίου δρομολογεί η Τουρκία, δρέποντας πλέον τους καρπούς μιας πολιτικής που εδώ και χρόνια υλοποιεί σε βάρος της χώρας μας, τόσο σε επίπεδο διμερών σχέσεων όσο και σε επίπεδο διεθνών οργανισμών και κυρίως του ΝΑΤΟ.
Υιοθετώντας την τακτική των «γκρίζων ζω-νών», αμφισβητώντας την κυριαρ-χία της Ελλάδας σε εκατοντάδες βραχονησίδες, απαιτώντας την αποστρατιωτικοποίηση όλων των νησιών του Αιγαίου, ακόμη κι αυ-τών που εξαιρούνται με βάση τις συνθήκες, όπως είναι ο Αϊ-Στρά-της, απειλώντας με πόλεμο στο ενδεχόμενο επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. από τα 6 που έχουμε σήμερα και μη αναγνωρίζοντας το εύρος του εναέριου χώρου των 10 ν.μ., η Τουρκία κλιμακώνει σταδιακά τις διεκδικήσεις της σε βάρος της χώρας μας.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει βεβαίως να προσθέσουμε και τις συνεχείς εξόδους των τουρκικών ερευνητικών σκαφών «Πίρι Ρέις» και «Τσεσμέ», τα οποία, ιδιαίτερα κατά το τελευταίο δίμηνο, συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων, κυριολεκτικά αλωνίζουν στα νερά του Αιγαίου, με τα ελληνικά περιπολικά του Λιμενικού σε ρόλο απλού παρατηρητή.
Τουρκικές διεκδικήσεις
Η έξοδος άλλωστε των συγκεκριμένων πλοίων στο Αιγαίο, αποτελώντας τον τελευταίο κρίκο στη μακριά αλυσίδα των τουρκικών διεκδικήσεων, έχει περισσότερο σημειολογική και λιγότερο πρακτική σημασία. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΘΑ, το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη είναι η πραγματοποίηση ερευνών για πετρέλαιο.
«Απλά δείχνουν κατ’ αυτό τον τρόπο ότι λόγο στο Αιγαίο δεν έχει μόνο η Ελλάδα, αλλά και η Τουρκία», σημειώνουν με νόημα οι ίδιες πηγές. Εξάλλου, κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα, ο πρώτος ευθύς εξαρχής δεν άφησε κανένα περιθώριο στον δεύτερο αναφορικά με τις αντιλήψεις που τρέφει για το ρόλο της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αντιλήψεις που παραπέμπουν στη θεωρία συγκατοίκησης με ίσα δικαιώματα και για τις δύο πλευρές, αφού, σύμφωνα με τον κ. Νταβούτογλου, η θάλασσα του Αιγαίου είναι το «κοινό σπίτι» για την Ελλάδα και την Τουρκία.
Το γεγονός βεβαίως ότι οι συνθήκες ορίζουν ότι το «σπίτι δεν είναι κοινό», αλλά έχει ιδιοκτήτη και αυτός είναι η χώρα μας, δεν έχει καμία σημασία για την Τουρκία και την επεκτατική πολιτική που εφαρμόζει. «Είμαστε μια οικογένεια Τούρκοι και Έλληνες, καθώς μοιραζόμαστε την ίδια γεωγραφία, την ίδια πολιτιστική κληρονομιά, το ίδιο τουριστικό περιβάλλον», συνέχισε ο κ. Νταβούτογλου, με τον κ. Δρούτσα να αποφεύγει να απαντήσει ξεκάθαρα στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ, προφανώς για να μην χαλάσει το καλό κλίμα και οι διακοπές τους…
Κατευναστική πολιτική
Ανάλογη είναι, όμως, και η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία, τηρώντας μία κατευναστική πολιτική έναντι της Άγκυρας, εμφανίζεται αδύναμη, υποχωρητική και χωρίς ξεκάθαρη πολιτική αντιμετώπισης των τουρκικών διεκδικήσεων. Ακόμη και ο ρόλος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εξάλλου, σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτών της Τουρκίας, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει υποβαθμιστεί σημαντικά.
Στις αρχές της δεκαετίας, τα τουρκικά μαχητικά αντιμετωπίζονταν άμεσα, υπήρχαν μάλιστα περιπτώσεις που στον αέρα βρίσκονταν ακόμη και πάνω από 100 ελληνικά μαχητικά εμπλεκόμενα σε αερομαχίες με τα αντίστοιχα τουρκικά. Η δύναμη του Πολεμικού μας Ναυτικού απέτρεπε τις τουρκικές φρεγάτες να «σουλατσάρουν» ανενόχλητες στα ανοιχτά του Σουνίου, ενώ κάθε που τα τουρκικά ερευνητικά έβγαιναν στο Αιγαίο, την παρακολούθησή τους αναλάμβαναν πολεμικά πλοία, ικανά να αντιπαρατεθούν με τα αντίστοιχα τουρκικά, και όχι περιπολικά του Λιμενικού Σώματος.
Τους τελευταίους μήνες, πάντως, τα πράγματα δεν έχουν μόνο «διμερές ενδιαφέρον», αλλά τείνουν να γίνουν ακόμη πιο μπερδεμένα, καθώς στη συγκεκριμένη διαμάχη έχει αρχίσει να εμπλέκεται όλο και πιο πολύ ο αμερικανικός παράγοντας, έχοντας βάλει «στο μάτι» να αξιοποιήσει για λογαριασμό του τα πετρέλαια του Αιγαίου, εφόσον βεβαίως αυτά υπάρχουν…
«Αμφισβητούμενη περιοχή»
Ενδεικτικά να σημειώσουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του ειδικού απεσταλμένου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ενέργεια στην Ευρασία κ. Ρίτσαρντ Μόρνιγκσταρ, ο οποίος, αφού πρώτα χαρακτήρισε το Αιγαίο «αμφισβητούμενη περιοχή», προέκρινε τη δημιουργία μιας εμπορικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στο Αιγαίο, ακόμη κι αν εν τω μεταξύ δεν έχουν επιλύσει τις μεταξύ τους διαφορές.
Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο που έρχεται να προστεθεί στο παζλ της κατάστασης που τείνει να δημιουργηθεί στο ελληνικό Αρχιπέλαγος είναι και η «πρεμούρα» που έχει πιάσει τους Συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για τη μείωση των εξοπλιστικών μας προγραμμάτων. Ενδεικτικά να επισημάνουμε ότι μία σειρά από κέντρα μελέτης, όπως το SIPRI και το Διεθνές Κέντρο για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη (BICC), ινστιτούτα αλλά και εκθέσεις σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες παρακάμπτουν την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, ζητώντας από τις ελληνικές κυβερνήσεις να μειώσουν τις αμυντικές δαπάνες της χώρας και να κινηθούν με περισσότερη «ευελιξία» και «κατανόηση» προς τις τουρκικές θέσεις και αιτιάσεις…

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Ναι, γίνεται να μας δουλεύουν τόσο πολύ

Ναι, γίνεται να μας δουλεύουν τόσο πολύ

Ναι, γίνεται, ο κ. Παπανδρέου να έχει πει πέρυσι τον ίδιο καιρό, ότι λεφτά υπάρχουν και φέτος να λέει, ότι δεν φταίω εγώ για την κατάσταση που έχει φτάσει η χώρα
Ναι, γίνεται, να μην έχει πάρει ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο, οι κορυφαίοι υπουργοί του να τσακώνονται δημοσίως για τις ξένες επενδύσεις κι αυτός να δηλώνει ότι «Ανοίγουμε το δρόμο για επενδύσεις, ενισχύουμε την υγιή επιχειρηματικότητα».
Ναι, γίνεται, να έχει αυξήσει τον ΦΠΑ, τέσσερις μονάδες μέσα σε ένα χρόνο.
Ναι, γίνεται να έχει τσακίσει τον λαό με τα νέα φορολογικά μέτρα και μετά να μας λέει, ότι στόχος της κυβέρνησης, είναι η προστασία των ευπαθών ομάδων.
Ναι, γίνεται, να έχει πέσει ο τζίρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων 50% και να μην μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και να μας λέει ότι η κυβέρνηση θα προβεί σε περαίωση για φορολογικές υποθέσεις του παρελθόντος. Λες και φταίνε οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις για τη φοροδιαφυγή.
Ναι, γίνεται να λέει ότι, «Βάζουμε τέλος στην κοινωνική πρόκληση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Τραβάμε οριστικά μια γραμμή με το παρελθόν», την ώρα που γνωστοί επιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν ασύστολα και άλλοι κάνουν πράσινες μπίζνες με την κυβέρνηση (γι αυτό και την στηρίζουν)
Ναι, γίνεται να έχει πέσει έξω 3.2 δις στις εισπράξεις του Προϋπολογισμού και να δηλώνει περήφανα, ότι μειώθηκε το έλλειμμα.
Ναι, γίνεται, ο Μαντέλης να είναι ελεύθερος, ο Κόκκαλης από «εθνικός προμηθευτής», να αναγάγετε, σε «εθνικό ευεργέτη» και ο ΓΑΠ να υπόσχεται ένα κοινωνικό κράτος που μπορεί να εγγυηθεί δικαιώματα σε όλους και όχι προνόμια για τους ισχυρούς.
Ναι, γίνεται, να εξαγγέλλει, ότι θα αναπτύξει την παιδεία, φέρνοντας φοιτητές από το εξωτερικό, την ώρα που όλοι ξέρουμε, το μπάχαλο που επικρατεί στα Ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν μας είπε, πως θα δεχτεί ο ξένος φοιτητής να δώσει συνάλλαγμα γι αυτό το χάλι.
Ναι, γίνεται να απορεί γιατί οι νέοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Δεν του είπαν ότι ο βασικός μισθός, έχει φτάσει στα 560 ευρώ. Απο το antinews...

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

«Ακριβά τα αγοράζει η ΔΕΗ»

«Ακριβά τα αγοράζει η ΔΕΗ»

Είτε οι άλλες χώρες θα αναχρηματοδοτήσουν τα δάνεια της Ελλάδας ή αυτή θα αναδιαρθρώσει το χρέος της και η αγορά θα αρχίσει και πάλι να "παγώνει". Η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια, μετά τη λήξη του πακέτου, για να αποφύγει μία ανοικτή χρεοκοπία". Το πακέτο των 110 δις. ευρώ έχει σχεδιασθεί για να χρηματοδοτήσει τα δάνεια της Ελλάδας έως το 2012.
Διευκρινίσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος για τα τιμολόγια της ΔΕΗ
Το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με αφορμή δημοσιεύματα στον τύπο που κάνουν λόγο για αυξήσεις στο οικιακό ρεύμα, προέβη σε διευκρινιστική ανακοίνωση υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση θα λάβει κάθε μέτρο για τον εξορθολογισμό των τιμολογίων για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου έχει ως εξής: "Αναφορικά με δημοσιεύματα του Τύπου που κάνουν λόγο για αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ έως και 48% στο οικιακό ρεύμα την περίοδο 2011- 2013 αποσαφηνίζεται ότι η Κυβέρνηση θα λάβει κάθε μέτρο για τον εξορθολογισμό των τιμολογίων, την ελαχιστοποίηση ή και το μηδενισμό των επιπτώσεων από οποιαδήποτε αύξηση ιδιαίτερα στις ευαίσθητες κοινωνικές κατηγορίες, των μικρών και μεσαίων καταναλωτών.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ήδη έχει εφαρμόσει τέσσερα μέτρα θωράκισης των καταναλωτών έναντι των αυξήσεων:
1. Τα τιμολόγια της ΔΕΗ δεν αυξάνονται, μέχρι το τέλους του χρόνου.
2. Ανεστάλη η ρήτρα καυσίμου, η εφαρμογή της οποίας θα έφερνε αύξηση σε όλα τα τιμολόγια.
3. Η αύξηση του τέλους ΑΠΕ δεν ισχύει για τους οικιακούς καταναλωτές.
4. Θεσμοθετήθηκε το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο, ένα τιμολόγιο το οποίο έρχεται να προστατεύσει τις ειδικές ομάδες καταναλωτών, σε μία δύσκολη οικονομική συγκυρία".
========================================
Κλιμακωτές ανατιμήσεις κατά 15% στο ηλεκτρικό ρεύμα για την τριετία
Η ΡΑΕ «ψαλίδισε» την πρόταση της ΔΕΗ- «Συγκρατημένες αυξήσεις για το 2011»
Αυξήσεις περί το 15% στα οικιακά τιμολόγια ρεύματος της ΔΕΗ για την τριετία 2011-2013 εισηγείται η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Η υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη θα επιμερίσει τις αυξήσεις στην τριετία, ενώ η ίδια έχει δεσμευθεί ότι για το 2011, που θα είναι δύσκολη χρονιά, θα προσπαθήσει να μην επιβαρύνει τους καταναλωτές.
Στην κατηγορία κατανάλωσης από 800 ως 2.400 κιλοβατώρες, όπου ανήκει η πλειονότητα των νοικοκυριών, οι αυξήσεις θα είναι αυτού του επιπέδου (15%), ενώ για την κατηγορία κατανάλωσης στις 1.700 κιλοβατώρες (που αποτελεί τη μέση κατανάλωση μιας τετραμελούς οικογένειας), μετά την απόφαση της ΡΑΕ να κόψει τις αυξήσεις που είχε ζητήσει η ΔΕΗ, οι αυξήσεις θα είναι περί το 5% ετησίως. Στις κατηγορίες από 801 ως 2.000 kWh το τετράμηνο, ανήκουν περίπου 2 εκατομμύρια πελάτες της ΔΕΗ από το σύνολο των 7,5 εκατ. καταναλωτών της επιχείρησης (το 27%).
Οι τελικές αποφάσεις της ΡΑΕ προβλέπουν ότι δεν θα υπάρξουν καθόλου αυξήσεις στις χαμηλές καταναλώσεις ως 800 κιλοβατώρες (που εντάσσονται στο Κοινωνικό Τιμολόγιο και γλιτώνουν) ενώ στις υψηλές καταναλώσεις από 2.400 κιλοβατώρες και άνω θα υπάρξουν και μειώσεις. Η ΡΑΕ στην εισήγησή της «ψαλιδίζει» κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες την αύξηση που είχε προτείνει η ΔΕΗ για τη συγκεκριμένη κατηγορία, περιορίζοντας αισθητά τη μέση ετήσια επιβάρυνση. Ακόμη και έτσι πάντως, η εισήγηση φέρνει αυξήσεις σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, οπότε το ΥΠΕΚΑ σε συνεργασία με τη ΡΑΕ επεξεργάστηκαν εναλλακτικό σενάριο που θα έχει ως αποτέλεσμα τη μηδενική επιβάρυνση για τους συγκεκριμένους καταναλωτές.
Στους λογαριασμούς της ΔΕΗ εκτός από την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος που πληρώνουμε, υπάρχουν και τέσσερις άλλες χρεώσεις μη ανταγωνιστικές, δηλαδή οι χρεώσεις δικτύου μεταφοράς, δικτύου διανομής, οι Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) και το τέλος ΑΠΕ. Το σενάριο που προκρίνει το ΥΠΕΚΑ είναι η αύξηση στην αξία του ρεύματος να ισοσταθμιστεί με αντίστοιχες μειώσεις στις μη ανταγωνιστικές χρεώσεις για τα δίκτυα. Οι μειώσεις αυτές θα είναι ικανές να αμβλύνουν ή ακόμη και να εκμηδενίσουν την όποια επιβάρυνση από την αύξηση στην αξία του ρεύματος. Το επικρατέστερο σενάριο είναι οι καταναλώσεις ως 800 κιλοβατώρες να μην έχουν καθόλου αύξηση στο σύνολο του λογαριασμού (αξία ρεύματος και χρεώσεις δικτύων, ΥΚΩ, ΑΠΕ) τουλάχιστον ως το πρώτο εξάμηνο του 2011. Οσο για τη δεύτερη κατηγορία ωφελημένων από τις αλλαγές, αυτοί είναι οι καταναλωτές άνω των 2.400 κιλοβατώρων, οι οποίοι όταν εφαρμοστούν οι νέες χρεώσεις θα δουν μειώσεις στα τιμολόγιά τους.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ερχονται αυξήσεις 48% στο οικιακό ρεύμα

Ερχονται αυξήσεις 48% στο οικιακό ρεύμα

Αντιμέτωποι με αυξήσεις περίπου 48% στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος κινδυνεύουν να βρεθούν την τριετία 2011-2013 αρκετοί καταναλωτές και ειδικά όσοι ανήκουν στη χαμηλή κατηγορία μέχρι 800 κιλοβατώρες το τετράμηνο, πλην εκείνων που θα ενταχθούν στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο.
Τόση είναι η διαφορά από τα σημερινά επίπεδα της συγκεκριμένης ομάδας οικιακών τιμολογίων της ΔΕΗ με εκείνα στα όποια θα έπρεπε να βρίσκονται ώστε να αντανακλούν το πραγματικό κόστος παραγωγής ενέργειας, υποχρέωση που απορρέει από το Μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με την τρόικα.
Την επόμενη εβδομάδα η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη αναμένεται να παραλάβει την οριστική γνωμοδότηση της ΡΑΕ επί της πρότασης που είχε υποβάλει η ΔΕΗ τον Δεκέμβριο του 2009 για τις αναπροσαρμογές στα τιμολόγια και η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, θα κυμαίνεται για τη συγκεκριμένη κατηγορία καταναλωτών σε επίπεδα αυξήσεων περίπου στο 48% (έναντι 54% που ζητούσε η ΔΕΗ για την εν λόγω ομάδα). Τα επίπεδα αυτά των αυξήσεων αφορούν περίπου το 40% όσων ανήκουν στην κατηγορία μέχρι 800 κιλοβατώρες το 4μηνο, δηλαδή περίπου ένα εκατομμύριο (επιπλέον 1,5-2 εκατ. μετρητές εκτιμάται ότι εντάσσονται στο Κοινωνικό Τιμολόγιο). Συνολικά η ΡΑΕ στη γνωμοδότησή της θα ψαλιδίζει τις αρχικές προτάσεις της ΔΕΗ κατά 5%-6%, δεδομένου ότι όταν εκείνες υποβλήθηκαν στο τέλος του 2009 βασίζονταν στα κοστολογικά στοιχεία του 2008, όπου το πετρέλαιο είχε ξεπεράσει τα 100 δολάρια.
Τι θα πληρώσει ο καταναλωτής
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, αρκετά χαμηλότερες αυξήσεις περιμένουν τους τυπικούς καταναλωτές της ΔΕΗ. Οσους δηλαδή έχουν μέση τετραμηνιαία κατανάλωση περίπου 1.700 κιλοβατώρες. Σύμφωνα με αυτές τις πηγές, η γνωμοδότηση της Αρχής θα κάνει λόγο για αύξηση μόλις 1,4% έναντι 6,7% που ζητούσε στην αρχική πρότασή της η ΔΕΗ για τη συγκεκριμένη κατηγορία. Σήμερα ένας καταναλωτής που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία πληρώνει 764 ευρώ τον χρόνο (συμπεριλαμβανομένων ΕΦΚ, ΦΠΑ και τέλους ΕΡΤ- δήμων) και με βάση τη γνωμοδότηση ο λογαριασμός του θα φτάσει στα 774 ευρώ, έναντι 815 ευρώ εφόσον ίσχυε η εισήγηση της ΔΕΗ. Αντίθετα, μειώσεις θα δουν στον λογαριασμό τους οι οικίες με πολύ μεγάλες καταναλώσεις και οι εμπορικοί πελάτες, που επί πολλά χρόνια επιδοτούσαν τα τεχνητά και για κοινωνικούς λόγους διατηρούμενα σε χαμηλά επίπεδα οικιακά τιμολόγια.
Παράδειγμα
Στην περίπτωση των χαμηλών καταναλώσεων, η αξία που πληρώνουν οι καταναλωτές σήμερα στον λογαριασμό τους είναι 90 ευρώ η μεγαβατώρα. Από αυτά, τα 45 ευρώ αφορούν την αξία της ενέργειας με την οποία χρεώνονται από τη ΔΕΗ ή κάποιον από τους ανταγωνιστές της και τα υπόλοιπα 45 ευρώ/μεγαβατώρα αφορούν τις λεγόμενες ρυθμιζόμενες χρεώσεις, δηλαδή τέλη χρήσης δικτύου μεταφοράς, διανομής, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και το τέλος ΑΠΕ, που δεν αλλάζουν. Ετσι, τα τελευταία 45 ευρώ δεν επηρεάζονται από τις αυξήσεις που θα γίνουν. Στα πρώτα 45 ευρώ, η γνωμοδότηση της ΡΑΕ θα κάνει σύμφωνα με πληροφορίες λόγο για αύξηση 95,5%, που σημαίνει ότι η αξία της ενέργειας θα φτάσει στα 88 ευρώ, έναντι της αρχικής πρότασης της ΔΕΗ που ζητούσε αύξηση 109% και που αν ίσχυε θα έφτανε στα 94 ευρώ.
Τα νούμερα αυτά είναι χωρίς να συνυπολογιστούν οι φόροι, το τέλος ΕΡΤ και δήμων. Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, ο τελικός λογαριασμός του πελάτη με χαμηλή κατανάλωση από τα 90 ευρώ η μεγαβατώρα θα φτάσει στα 133 ευρώ (αύξηση 48%), έναντι 139 ευρώ εάν εφαρμοζόταν η αρχική πρόταση της ΔΕΗ.
Μικρές αυξήσεις για το 2011
Βάσει του επικαιροποιημένου Μνημονίου που υπεγράφη τον Αύγουστο η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ανακοινώσει στην τρόικα την τελική απόφασή της για την αναπροσαρμογή των τιμολογίων έως το τέλος Δεκεμβρίου, ενώ θα πρέπει να καταλήξει και στο πώς θα κατανείμει τις αυξήσεις αυτές σε βάθος τριετίας. Επειδή το 2011 θα είναι μια δύσκολη χρονιά, η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη λέγεται πως υποστηρίζει τη μεταφορά του κύριου βάρος των αυξήσεων για τη διετία 2012-2013.

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

«Δεν σήμανε λήξη συναγερμού»

«Δεν σήμανε λήξη συναγερμού»

Να γυρίσει σελίδα στην οικονομία επιχειρεί μετά τη Θεσσαλονίκη η κυβέρνηση. Ο κ. Παπανδρέου, που θα χρησιμοποιήσει το βήμα της ΔΕΘ ως αφετηρία για την ανάπτυξη της χώρας- σύμφωνα με πληροφορίες- θα επισημάνει ότι μετά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα που έχει η προσπάθεια να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας, η ανάπτυξη είναι ο νέος μεγάλος εθνικός στόχος. Οπως θα τονίσει, η χώρα μπορεί να κερδίσει το στοίχημα που έχει μπροστά της, αρκεί να υπερνικήσει τα εμπόδια που θέτει η κρατική μηχανή για να υπάρξει ασφαλές επενδυτικό κλίμα. Κατά τους συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, ο Πρωθυπουργός θα παρουσιάσει κίνητρα για επενδύσεις στη χώρα και σε αυτά αναμένεται να συμπεριλαμβάνονται συγκεκριμένες τομές στη γραφειοκρατία που βραχυκυκλώνει κάθε απόπειρα να γίνουν επενδύσεις στη χώρα.
Η σημαντική υστέρηση των εσόδων του κράτους ωστόσο απειλεί την κυβερνητική προσπάθεια για ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, καθώς η μαύρη τρύπα του ελλείμματος που θα πρέπει να καλυφθεί έως το τέλος του έτους φτάνει τα 2,2 δισ. ευρώ- ένα δεύτερο μνημόνιο, το οποίο θα κληθεί εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση να εφαρμόσει από τον νέο χρόνο.
Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις φέρνουν πιο κοντά νέα μέτρα με πρόσθετες περικοπές δαπανών (εξοπλιστικά προγράμματα) και διορθωτικές κινήσεις για την αύξηση εσόδων (εξίσωση τιμής στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης, αύξηση ΦΠΑ και περαίωση φορολογικών υποθέσεων). Και απειλούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση την προσπάθεια για ουσιαστική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Απάντηση στις επικρίσεις που δέχεται η κυβέρνηση για την παρουσία στη Θεσσαλονίκη ολόκληρου του Υπουργικού Συμβουλίου έδωσε ο Πρωθυπουργός κατά τη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση του νέου κυβερνητικού σχήματος. «Στη Θεσσαλονίκη ήρθαμε για να κάνουμε δουλειά και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν μπορεί να αντιληφθεί την εργώδη προσπάθεια της κυβέρνησης» σημείωσε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος φέρεται ιδιαίτερα ενοχλημένος από την επίθεση που δέχεται από κάποια, ηλεκτρονικά κυρίως, μέσα ενημέρωσης για το θέμα αυτό.
Στη σύντομη ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο Πρωθυπουργός τόνισε ότι η προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση τους τελευταίους 11 μήνες για να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα και να μη χρεοκοπήσει η χώρα έχει αποτέλεσμα, αλλά τόνισε με έμφαση «δεν υπάρχει μήνυμα λήξης του συναγερμού». Είπε ακόμη ότι χωρίς τη στήριξη των πολιτών δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα στην προσπάθεια αυτή και επισήμανε ότι αυτή θα συνεχιστεί ώσπου η Ελλάδα να τα καταφέρει. Γι΄ αυτό- όπως είπε- δεν επιτρέπεται καμιά χαλάρωση.
Ο κ. Παπανδρέου απάντησε επίσης και στις επικρίσεις που δέχθηκε για το πολυπληθές υπουργικό σχήμα, το οποίο απέδωσε στις ανάγκες της χώρας, ιδιαίτερα αυτές που απαιτούν διυπουργική αντιμετώπιση, και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα μία προ δεκαπενταημέρου σύσκεψη που έγινε υπό την προεδρία του στο Μέγαρο Μαξίμου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Κατά τον κ. Παπανδρέου, οι υπουργοί δεν πρέπει να ταυτιστούν με την «καρέκλα» αλλά με τα προβλήματα των πολιτών, και τους κάλεσε να είναι «εξουσιαστές της εξουσίας».
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε στη συνέχεια τη σύσταση δύο διυπουργικών επιτροπών: η μία, που θεωρείται και η σημαντικότερη και ώς έναν βαθμό αποκαθιστά τον Θεόδωρο Πάγκαλο σε θέματα συντονισμού, είναι αυτή που αφορά την ανάπτυξη στην οποία θα μετέχουν οι υπουργοί Γ. Παπακωνσταντίνου, Τ. Μπιρμπίλη, Δ. Ρέππας, Χ. Παμπούκης και Π. Γερουλάνος. Η δεύτερη επιτροπή αφορά τη μεταναστευτική πολιτική και θα έχει ως συντονίστρια την υπουργό Εργασίας Λ. Κατσέλη.
Στο Υπουργικό Συμβούλιο συζητήθηκαν χθες ο «νόμος Παμπούκη» για τις στρατηγικές επενδύσεις και το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών για την αναδιάρθρωση του ΟΣΕ. «Συνθήκες ασφυξίας». Νωρίτερα ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση που οργάνωσε ο Τομέας Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων του ΠΑΣΟΚ, έστειλε αυστηρό μήνυμα στις τράπεζες να ανοίξουν τις κάνουλες χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να μπορέσει να ανασάνει η αγορά και να κινηθεί ο μηχανισμός ανάκαμψης της οικονομίας. Από την πλευρά του δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα στηρίξει την επιχειρηματικότητα και στο πλαίσιο αυτό, όπως είπε, μπορεί να επανεξεταστεί το ΤΕΜΠΜΕ, καθώς η δυστοκία που παρατηρείται στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από τις τράπεζες, παρά την εκπεφρασμένη βούληση της κυβέρνησης, δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στην αγορά