Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Αυξήσεις σε όλα σχεδόν τα διόδια της χώρας!

Αυξήσεις σε όλα σχεδόν τα διόδια της χώρας!

Οι αυξήσεις στις τιμές των διοδίων θα ισχύσουν από την 1η Φεβρουαρίου και όπως ανακοίνωσαν σήμερα και οι υπόλοιπες κοινοπραξίες, που κατασκευάζουν τους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους.
Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε από τις κοινοπραξίες:
- Στις Αφίδνες τα δίκυκλα θα καταβάλλουν...
1.50 ευρώ, τα ΙΧΕ αυτοκίνητα 2.10 ευρώ, τα φορτηγά 5.30 ευρώ και οι νταλίκες 7.40 ευρώ.
- Στη Θήβα, οι οδηγοί των δικύκλων θα πληρώνουν 1.80 ευρώ, των ΙΧΕ 2.55 ευρώ, των φορτηγών 6.45 ευρώ και στις νταλίκες 9 ευρώ.
- Στην Τραγάνα, τα δίκυκλα θα καταβάλλουν 1.40 ευρώ, τα ΙΧΕ 2 ευρώ, τα φορτηγά 5 ευρώ και οι νταλίκες 7 ευρώ.
- Στην Αγία Τριάδα, οι τιμές θα είναι 1.15 ευρώ για τα δίκυκλα, 1.65 ευρώ για τα ΙΧΕ, 4.15 ευρώ για τα φορτηγά και 5.80 ευρώ για τις νταλίκες. Αυξήσεις θα ισχύσουν και στα πλευρικά διόδια.
Αυξήσεις και στην Πελοπόννησο
Σύμφωνα με την Κοινοπραξια ΜΩΡΕΑΣ ΑΕ, που κατασκευάζει τον αυτοκινητόδρομο Κόρινθος-Καλαμάτα, τα νέα, αυξημένα διόδια έχουν ως εξής:
- Στο Σπαθοβούνι, τα δίκυκλα 1.80 ευρώ, τα ΙΧΕ 2.50 ευρώ, τα φορτηγά 6.40 ευρώ και οι νταλίκες 9 ευρώ.
- Στη Νεστάνη, τα δίκυκλα 1.70 ευρώ, τα ΙΧΕ 2.40 ευρώ, τα φορτηγά 6.10 ευρώ και οι νταλίκες 8.50 ευρώ. Στα διόδια της γέφυρα Μάναρη, τα δίκυκλα 1.30 ευρώ, τα ΙΧΕ 1.90 ευρώ, τα φορτηγά 4.90 ευρώ και οι νταλικες 6.90 ευρώ.
Το πρωί η εταιρεία που διαχειρίζεται τα διόδια στο τμήμα Ελευσίνας Κορίνθου ανακοίνωσε αυξήσεις.
Συγκεκριμένα:
Από την πρώτη του μήνα, λοιπόν, οι οδηγοί των αυτοκινήτων θα πληρώνουν 3,20 ευρώ (από 3,10), ενώ για τα φορτηγά με 2-3 άξονες θα πληρώνουν 20 λεπτά περισσότερα, (8,10 από 7,90 ευρώ).
Τα οχήματα με τέσσερις ή περισσότερους άξονες θα πληρώνουν 11,40 από 11 ευρώ

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Το σύστημα τα δίνει όλα για να συνυπογράψουμε την καταστροφή μας

Το σύστημα τα δίνει όλα για να συνυπογράψουμε την καταστροφή μας

Από εκεί που όλοι μας (όσοι τουλάχιστον θεωρούμε τους εαυτούς μας αντιμνημονιακούς) βλέπαμε τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου 2011 ως ένα ακόμη βήμα για την οριστική μας αλυσόδεση στα δεσμά του Μνημονίου, αίφνης βλέπουμε το πράγμα να μεταβάλλεται: Η συμφωνία για το PSI, με όσα αυτή μπορεί να περιέχει (κηδεμονία της χώρας, αγγλικό δίκαιο, υποθήκευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας κλπ.) ανάγεται σε......ζήτημα «ζωής και θανάτου» για την Ελλάδα, για την «επόμενη δόση», για την παραμονή μας στο ευρώ, για τη λειτουργία της οικονομίας. Και πολλοί από εμάς καταλαμβάνουμε τους εαυτούς μας να έχουμε και «αγωνία» για το αν θα «πετύχει» το PSI+.
Το σκηνικό είναι παρόμοιο με την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, με τη διαφορά ότι τότε όλα είχαν γίνει σε ελάχιστον χρόνο, ώστε να μην προλάβουν να υπάρξουν ούτε ισχυρές αντιδράσεις, αλλά ούτε και αναζήτηση εναλλακτικών. Το πρώτο Μνημόνιο υπογράφηκε στις 3 Μαΐου 2010 και ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 6 Μαΐου 2010. Το σημερινό σκηνικό επιχειρεί να μας εμφυσήσει «αγωνία» για το αν θα «πετύχει» το PSI+, με αποτέλεσμα να μας υποβάλει σταδιακά και υποσυνείδητα την ιδέα να «θέλουμε» το PSI+ – ενώ στην πραγματικότητα δεν θέλουμε τίποτε από όλα αυτά.
Με το συνεχές πήγαινε-έλα και τις «αγωνιώδεις» αναφορές για το πώς πηγαίνουν οι συζητήσεις για το PSI+, έχουν καταφέρει να αναγάγουν την επιτυχία του σε «εθνικό στόχο». «Εθνικό στόχο», που όμως θα οδηγήσει στη νέα δανειακή, στα νέα μέτρα, που ήδη ζήτησε η τρόικα, στη μόνιμη κηδεμονία της χώρας και, τελικά, στη μόνιμη καταστροφή κάθε ικμάδας της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Και αναρωτιέμαι: Τα θέλουμε τελικά όλα αυτά; Τα χρειαζόμαστε; Η τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου μας μεταδίδει «αγωνία» για την επιτυχία του PSI+, λες και ζητήσαμε εμείς ποτέ το «καταστροφικό» (όπως όλοι έλεγαν πριν συμφωνηθεί) κούρεμα, το οποίο υποτίθεται ότι «μας σώζει», τη στιγμή που είναι η Μέρκελ αυτή που το επιβάλλει και το έχει αναγάγει σε απαράβατο όρο χορήγησης κάθε νέου μνημονιακού δανείου, αντί να είμαστε εμείς, οι «σωζόμενοι» που το ζητούμε με επιμονή.
Παράξενα πράγματα… Θέλουν να μας σώσουν περισσότερο από όσο θέλουμε εμείς. Θέλουν να μας σώσουν χωρίς καν να μας έχουν ρωτήσει για το αν θέλουμε…
Και συνεχίζω να αναρωτιέμαι: Πού πήγε ο αντιμνημονιακός δημόσιος λόγος; Πού πήγε το σθένος με το οποίο όλοι εμείς αναζητούσαμε με ένταση εναλλακτικές στην πολιτική και στην οικονομία και συζητήσουμε για το πώς θα μπορούσε να έχει διαφορετική πορεία η χώρα; Πού πήγε ο αντιμνημονιακός οίστρος που είχε κυριεύσει το σύνολο της χώρας από το καλοκαίρι του 2011 και έπειτα;
Μήπως όλα αυτά τελικά είναι μια μεγάλη μπλόφα που, με το απειλητικό φάντασμα μιας νέας καταστροφής μας, μας οδηγούν να βάλουμε μόνοι μας την υπογραφή μας κάτω από τον όλεθρό μας; Και να αυτοδιαψευστούμε έτσι, αναιρώντας τους εαυτούς μας και τη σαφέστατη επιλογή μας για αποτίναξη της χρηματοδοτικής κηδεμονίας και διαφορετική οικονομική πολιτική, προσαρμοσμένη στο πραγματικό συμφέρον της ελληνικής οικονομίας;
Η ταύτιση των καταστροφικών αυτών πολιτικών, στις οποίες ζητείται τώρα με τον ύπουλο αυτό τρόπο η υπογραφή μας, με το εκ πρώτης όψεως άσχετο ζήτημα της παραμονής μας στο ευρώ, αποδεικνύει ότι η νέα μπλόφα που στήνεται μπροστά στα μάτια μας εις βάρος του ελληνικού λαού μέσω του PSI+ είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο μπορούμε να φανταστούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Αλλά ας αναλογιστούμε ένα πράγμα και μόνον; Για ποιο λόγο είχαν πλακώσει στην Ελλάδα όλα τα κανάλια του κόσμου εκείνο το Σαββατοκύριακο στο οποίο είχαν κορυφωθεί οι ασφυκτικές πιέσεις στον Σαμαρά για να συμφωνήσει στη δημιουργία «μεταβατικής» κυβέρνησης; Και διέκοπταν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης με έκτακτα δελτία για να ενημερώσουν για τη δημιουργία νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα;
Είναι προφανές ότι πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς λόγο που ωθεί το παγκόσμιο «σύστημα» να μας επιβάλει τα συνυπογράψουμε τον όλεθρό μας, εμφανίζοντας ύπουλα το PSI+ τάχατες ως «έπαθλο» και όχι ως απαρχή νέων δεινών και μονιμοποίηση της κηδεμονίας για την Ελλάδα.
Το διακύβευμα που βάζουν (τεχνητά, κατά τη γνώμη μου) απέναντί μας για να εκμαιεύσουν την υπογραφή μας είναι η όποια ευημερία μάς έχει απομείνει. Γι’ αυτό και η ολωσδιόλου ανεδαφική τρομοκράτηση και η εξύφανση ανυπόστατων σεναρίων καταστροφολογικής φαντασίας για την όλως υποθετική περίπτωση επιστροφής μας στη δραχμή: Είναι η δημιουργία ενός υποσυνείδητου back-up τρομοκράτησης, για την περίπτωση που διανοηθούμε να μην αποδεχθούμε το PSI+ και τη νέα δανειακή. Από το «δεν θα έχετε πετρέλαιο» μέχρι το «δεν θα έχετε τρόφιμα».
Σαν να μου θυμίζουν όλα αυτά κάτι, δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς. Το Σχέδιο Ανάν και η «νέα Μικρασιατική καταστροφή» μου θυμίζουν ή κάτι άλλο;
Το μόνο παρήγορο είναι ότι η Νέα Τάξη φαίνεται ότι, όπως και τότε, ζητάει τη συνυπογραφή των θυμάτων της στη θηλιά που τους βάζει. Συνεπώς, όσο δεν έχουμε πει το «ναι» που μας ζητούν, υπάρχει ακόμη ελπίδα.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Η Γερμανία θέλει «Επίτροπο» για τον προϋπολογισμό της Ελλάδας

Η Γερμανία θέλει «Επίτροπο» για τον προϋπολογισμό της Ελλάδας

Την εκχώρηση της κυριαρχίας της σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά, σε έναν Ευρωπαίο επίτροπο πριν επωφεληθεί από ένα δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης, ζητά η Γερμανία, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times, στην κατοχή της οποίας περιήλθε αντίγραφο της γερμανικής πρότασης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ένας επίτροπος που θα οριστεί από τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης θα μπορεί να ασκεί βέτο σε αποφάσεις επί των δημοσιονομικών που λαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση.
«Η ενίσχυση του προϋπολογισμού πρέπει να συνοδεύεται από μια αυστηρή διοίκηση και ένα σύστημα ελέγχου», αναφέρεται το κείμενο που επικαλείται η εφημερίδα και το οποίο εστάλη από το Βερολίνο στις πρωτεύουσες των άλλων χωρών της ευρωζώνης.
«Ενώπιον της απογοητευτικής μέχρι σήμερα προσαρμογής της, η Ελλάδα πρέπει να δεχτεί μια εκχώρηση της δημοσιονομικής της κυριαρχίας σε ένα ευρωπαϊκό κλιμάκιο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα», εκτιμά η γερμανική κυβέρνηση.
Επίσης σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, η Γερμανία πιέζει ώστε να παραχωρήσει η Ελλάδα σε ευρωπαϊκά όργανα και επιτροπές τον έλεγχο των δημοσιονομικών της, ως μέρος των προϋποθέσεων για το δεύτερο πακέτο βοήθειας, των 130 δισ. ευρώ.
«Υπάρχουν εσωτερικές συζητήσεις στο Eurogroup και προτάσεις, μία εκ των οποίων προέρχεται από τη Γερμανία, για το πώς θα αντιμετωπίζονται με εποικοδομητικό τρόπο προγράμματα στήριξης που βρίσκονται παρατεταμένα εκτός στόχων, για το εάν αυτό θα μπορεί να αγνοηθεί ή εάν πρέπει να πούμε “ως εδώ”» ανέφερε η πηγή.
Η ίδια πηγή δήλωσε ότι σύμφωνα με προτάσεις, ευρωπαϊκοί θεσμοί που ήδη δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβουν «συγκεκριμένες αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων» για τη δημοσιονομική πολιτική.
«Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμη αυστηρότερο μέσω εξωτερικής τεχνογνωσίας» συμπλήρωσε η πηγή.
Πηγή στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών ζητώντας να μείνει ανώνυμη απέκλεισε να τέθηκαν υπ’ όψη της ελληνικής κυβέρνησης τέτοιες προτάσεις στο επίπεδο του Eurogroup.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Η Ελλάδα στο επίκεντρο μίας φανταστικής ιστορίας συνωμοσίας

Η Ελλάδα στο επίκεντρο μίας φανταστικής ιστορίας συνωμοσίας

Η Ελλάδα στο επίκεντρο μίας φανταστικής ιστορίας συνωμοσίας, στην οποία συμμετέχουν οι Η.Π.Α. και η Γερμανία, με στόχο την απόκρυψη των προβλημάτων τους, καθώς επίσης την ηγεμονία της πλουσιότερης ηπείρου του πλανήτη
“Η θεωρία της συνωμοσίας στην κοινωνία είναι η άποψη ότι, η εξήγηση ενός κοινωνικού φαινομένου συνίσταται στην ανακάλυψη των ανθρώπων ή των ομάδων, οι οποίοι ενδιαφέρονται να συμβεί αυτό το φαινόμενο – ενώ το έχουν σχεδιάσει και συνωμοτήσει για να το προκαλέσουν. Η άποψη αυτή πηγάζει από τη αντίληψη πως, οτιδήποτε συμβαίνει στην κοινωνία (ιδιαίτερα, φαινόμενα όπως ο πόλεμος, η ανεργία, η φτώχεια και οι διάφορες ελλείψεις – καταστάσεις που κατά κανόνα όλοι οι άνθρωποι απεχθάνονται), αποτελεί αποτέλεσμα άμεσου σχεδίου ορισμένων ισχυρών ανθρώπων ή ομάδων” (K.Popper)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι Η.Π.Α., με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών τους, δημιουργούν μία οργάνωση, η οποία προβλέπει αφενός μεν την εκμετάλλευση της τεράστιας αγοράς της Ευρώπης σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης, αφετέρου τη διάλυση της, σε τυχόν εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης – ενώ διευκολύνουν το γερμανικό οικονομικό θαύμα, λόγω της θέσης της Γερμανίας,καθώς επίσης των «υπηρεσιών» της, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

Την βοηθούν λοιπόν το 1953 (επίσημη χρεοκοπία της) να επιτύχει τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των χρεών της, την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των υπολοίπων με ιδανικές συνθήκες (χαμηλό επιτόκιο, δόσεις ίσες με το 4% των εξαγωγών της), την επαναβιομηχανοποίηση της (σχέδιο Marshall), καθώς επίσης τη μη πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων, σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες – με την επιφύλαξη της «επαναδιαπραγμάτευσης» των αποζημιώσεων, στην περίπτωση μίας ενδεχόμενης ένωσης της με την Ανατολική πλευρά της.
Προς το τέλος τώρα του 1970 εμφανίζεται στην Ελλάδα ένας εκπαιδευμένος στις Η.Π.Α. χαρισματικός πολιτικός ηγέτης, ο οποίος διαφθείρει ένα σχετικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού – εθίζοντας το στην άμετρη κατανάλωση, στην ιδιοτελή ψήφο, στα χρέη και στην εύκολη ζωή. Αυξάνει τους μισθούς χωρίς κανένα κριτήριο παραγωγικότητας, διογκώνει τις κρατικές δαπάνες, καθώς επίσης τα ελλείμματα και διορίζει μία στρατιά ανεπαρκών δημοσίων υπαλλήλων - οι οποίοι στελεχώνουν μία «λεγεώνα», πιστή στις εντολές του αρχηγού της.
Τα έμπιστα μέλη της «λεγεώνας» τοποθετούνται σε καίριες θέσεις, οι οποίες εξασφαλίζουν στο κόμμα εξουσίας τη συνεχή επανεκλογή του – με την αδιαφανή χρηματοδότηση του να στηρίζεται στην υπόγεια διαπλοκή, καθώς επίσης στη διαφθορά.Μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εξακοντίζεται στα ύψη – από μηδενική σχεδόν αφετηρία. Μέχρι τότε, οι χρεοκοπίες της Ελλάδας ήταν το αποτέλεσμα των συνεχών «πολέμων» για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της – ενώ καμία χώρα δεν είχε εξευτελίσει ποτέ τους πολίτες της, οι οποίοι ζούσαν πάντοτε μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων τους.
Την ίδια εποχή, τα παιδιά του Σικάγου παίρνουν τα ηνία της πολιτικής στις Η.Π.Α., ιδιωτικοποιώντας σχεδόν όλες τις κερδοφόρες κρατικές δραστηριότητες. Στις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη, στις οποίες δραστηριοποιείται επεκτατικά η υπερδύναμη, τοποθετούνται κατά προτίμηση σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή εκπαιδευμένων στις Η.Π.Α. οικονομολόγων – επειδή αυτές μπορούν να εφαρμόζουν ευκολότερα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, έχοντας μεταξύ άλλων τον έλεγχο των εργατικών συνδικάτων.
Αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η τότε Δ. Γερμανία υποχρεώνεται από τη Γαλλία να συμμετέχει στη μελλοντική δημιουργία της Ευρωζώνης, στο κοινό νόμισμα καλύτερα (ευρώ), πριν ακόμη της επιτραπεί η ένωση της με την Α. Γερμανία. Οι Γάλλοι κυρίως θεωρούν ότι, το κοινό νόμισμα θα αποτελούσε ισχυρή προστασία τους απέναντι στις ανέκαθεν επεκτατικές τάσεις της Γερμανίας - ενώ υπέφεραν κατά κανόνα από το ισχυρό νόμισμα (μάρκο) της γείτονας χώρας.
Τέλος η Ελλάδα, αρχές του 2000, πριν ακόμη καταφέρει δηλαδή να γίνει ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης, αναζητάει λύσεις για την «παραποίηση» κάποιων «λογιστικών στοιχείων» της - τα οποία θα μείωναν το δημόσιο χρέος της, με τη βοήθεια της δημιουργικής λογιστικής. Η Ελληνίδα υπεύθυνος της Goldman Sachs στο Λονδίνο, διαπιστώνοντας έκπληκτη τις τεράστιες αδυναμίες της στατιστικής υπηρεσίας της Ευρωζώνης, καθώς επίσης όλων των υπολοίπων ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΕ,δημιουργεί ένα προϊόν (swap), το οποίο επιτρέπει την απόκρυψη ενός μέρους των χρεών της Ελλάδας – μία εξαιρετικά κερδοφόρα τοποθέτηση για τον εργοδότη της, αφού μεταφέρονται χρέη στο μέλλον, με πολύ υψηλά επιτόκια.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Η.Π.Α.
Ευρισκόμαστε ακριβώς στην εποχή (Μάρτιος 2005), όπου φαίνεται πλέον καθαρά ότι, η πολιτική χαμηλών επιτοκίων της Fedδεν έχει μειώσει την ανεργία που προκάλεσε η κατάρρευση των εταιρειών διαδικτύου - ενώ οδεύει προς το τέλος της η μείωση του κόστους της ώρας εργασίας στις Η.Π.Α., με τη Γερμανία να παίρνει τη «σκυτάλη» (λεπτομέρειες στο άρθρο μας «Σκάκι με το Διάβολο»).
Ειδικότερα η Γερμανία, έχοντας ανέκαθεν στόχο να ηγηθεί στην Ευρωζώνη,υποδουλώνοντας οικονομικά όλους τους εταίρους της (καταρχήν την περιφέρεια) αποφάσισε τη «συγκράτηση» των μισθών των εργαζομένων της - κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση των πραγματικών αμοιβών στη βιομηχανία της χώρας κατά 14% από το χρόνο εισόδου της στην Ευρωζώνη, οπότε την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της. Έτσι, σε συνδυασμό με την έντονα επεκτατική πολιτική της μέσω των μεγάλων επιχειρήσεων της (με τη βοήθεια της διαφθοράς διαπλεκομένων κυβερνήσεων), κατόρθωσε να «καταλάβει» την πρώτη θέση στην Ευρώπη - καθώς επίσης στις εξαγωγές παγκοσμίως (την τρίτη στις πωλήσεις πολεμικού εξοπλισμού).
Αντίθετα, οι Η.Π.Α. προσπάθησαν ατυχώς να «μεγεθύνουν» το ΑΕΠ τους «εσωτερικά», μέσω της καταναλωτικής επέκτασης των αμερικανικών νοικοκυριών, στα οποία προσέφεραν τη δυνατότητα (ακόμη και στα πολύ χαμηλά «εισοδηματικά στρώματα») να χρεωθούν και να «κερδοσκοπήσουν» - με τη βοήθεια των χαμηλών επιτοκίων δανεισμού, της αυξημένης ποσότητας χρήματος και της αγοράς κατοικιών (ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης κλπ.).
Εκείνη ακριβώς την εποχή, η Βραζιλία ανακοίνωσε ότι δεν χρειάζεται πλέον τη στήριξη του ΔΝΤ, λόγω της θετικής οικονομικής της ανάπτυξης - σαν αποτέλεσμα της αύξησης των τιμών των ενεργειακών και λοιπών πρώτων υλών παγκοσμίως (η χώρα διαθέτει τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές). Ο υπουργός οικονομικών του μεγαλύτερου κράτους της Λατινικής Αμερικής είπε πως «Το καταστατικό του ΔΝΤ προβλέπει τη στήριξη, με στόχο την καταπολέμηση των κρίσεων του εμπορικού ισοζυγίου, καθώς επίσης του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Η συγκεκριμένη βοήθεια δεν είναι πλέον αναγκαία για τη Βραζιλία».
Στη συνέχεια (Απρίλιος του 2006), διενεργήθηκε το καθιερωμένο «ανοιξιάτικο» συμβούλιο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Οι δύο διεθνείς «οργανισμοί» βίωναν τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία τους - όπου στην περίπτωση του ΔΝΤ, η κρίση ήταν πολύ πιο εμφανής. Το «Ταμείο» δεν είχε καταφέρει ακόμη να ξεπεράσει τα προβλήματα που του είχαν δημιουργηθεί, μετά τον καταστροφικό χειρισμό της ασιατικής κρίσης (1997) εκ μέρους του. “Τότε, το ΔΝΤ έχασε ολοσχερώς τη «νομιμοποίηση» του” σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του κέντρου παγκόσμιας ανάπτυξης.
Ειδικότερα, από την ασιατική κρίση και μετά, οι βασικοί «πελάτες» του ΔΝΤ, όπως η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Κίνα και η Ινδία, φοβόντουσαν να ζητήσουν νέα δάνεια, διατηρώντας ακόμη «νωπή» στις μνήμες τους την καταστροφή του παρελθόντος- τα οδυνηρά επακόλουθα δηλαδή των τρομακτικών προγραμμάτων απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών τους, τα οποία είχαν αποδεχθεί, μετά από «υπόδειξη» του ΔΝΤ, πολλές ασιατικές χώρες.

Επί πλέον αυτών, είχε προστεθεί μία εντυπωσιακή «κίνηση» αρκετών κρατών της Λατινικής Αμερικής, υπό την ηγεσία της Βραζιλίας και της Αργεντινής, με στόχο την ολοσχερή αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ. Τελικός στόχος τους ήταν η ολική «απεξάρτηση» τους από το «Ταμείο», το οποίο ήταν εξαιρετικά μισητό σε ολόκληρη την περιοχή.
Ουσιαστικά λοιπόν επρόκειτο για ένα καθαρό «μποϊκοτάρισμα» του ΔΝΤ - για ένα «εμπάργκο» καλύτερα, εκ μέρους μερικών εκ των μεγαλύτερων «πελατών» του. Το γεγονός αυτό είχε οδηγήσει το ΔΝΤ σε μία έντονη κρίση «προϋπολογισμού», αφού η λειτουργία του, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, χρηματοδοτούταν όλο και περισσότερο από τις πληρωμές των χρεών των «πελατών» του. Το ΔΝΤ υπολόγιζε ότι οι εισπράξεις του (τόκοι και χρηματοπιστωτικά έξοδα), θα μειωνόταν από 3,19 δις $ το 2005, στα 1,39 δις $ το 2006 - ενώ μέχρι το 2009 θα περιορίζονταν άλλο τόσο, εάν δεν λάβαινε έγκαιρα τα μέτρα του.
Η Παγκόσμια Τράπεζα τώρα ήταν επίσης σε δυσχερή οικονομική θέση - αν και δεν κατηγορούταν, όπως το ΔΝΤ για την αποτυχία στην Ασία ή για «μεθοδεύσεις», ανάλογες με αυτές του «Ταμείου». Όμως, οι συνολικές εισπράξεις της, από τόκους και χρηματοπιστωτικά έξοδα, είχαν περιορισθεί ανησυχητικά – από 8,1 δις $ το 2001, στα 4,4 δις $ το 2004. Επίσης, τα έσοδα της από επενδύσεις ήταν μειωμένα – από 1,5 δις $ το 2001, στα 304 εκ. $ το 2004. Η Κίνα, η Ινδονησία, το Μεξικό, η Βραζιλία και πολλές άλλες «ανεπτυγμένες αναπτυσσόμενες» χώρες, αναζητούσαν ήδη νέους χρηματοδότες.
Η πρόθεση λοιπόν των δύο εργαλείων του Bretton Woods να ενεργοποιηθούν στις ανεπτυγμένες οικονομίες, μετά την εκδίωξη τους από τις αναπτυσσόμενες, ήταν υποχρεωτική, μετά την οικονομική «δυσπραγία», στην οποία βρέθηκαν οι δύο αυτοί οργανισμοί το 2005.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο Σεπτέμβρη του 2008, όπου καταγράφηκε η χρεοκοπία της Lehman Brothers, η οποία θεωρήθηκε από πολλούς σαν το μεγαλύτερο λάθος του αιώνα – ένα μεγάλο σφάλμα της κυβέρνησης των Η.Π.Α. Ήταν όμως «σφάλμα», ή απλά μία πανέξυπνη στρατηγική κίνηση στην παγκόσμια σκακιέρα; Το «πάτημα του κόκκινου πλήκτρου» ίσως, με το οποίο ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση (count down);
Η τράπεζα θα μπορούσε να είχε διασωθεί «μόνο» με 10 δις $. ‘Εν τούτοις, η αμερικανική κυβέρνηση δεν συμφώνησε - κάτι που έχει θεωρηθεί σαν το αποτέλεσμα της έχθρας του τότε Υπουργού Οικονομικών και πρώην διευθυντή της Goldman Sachs.Δεν μοιάζουν όμως όλα αυτά αλήθεια με κινήσεις «αντιπερισπασμού» των αντιπάλων – κυρίως των Ευρωπαίων, οι οποίοι έχασαν δισεκατομμύρια από την «κρίση» των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης των Η.Π.Α.;
Ενδεχομένως λοιπόν να ήταν μόνο «προπέτασμα καπνού» για τις χώρες που ζημιώθηκαν (εξαπατήθηκαν) από τη Lehman και τις Η.Π.Α. - οι οποίες πιθανότατα «διέσπειραν» ηθελημένα το πρόβλημα τους παγκοσμίως, με απώτερο ίσως στόχο να το επιλύσουν, επιβαρύνοντας ισόποσα όλους τους υπόλοιπους «συνεργάτες» τους. Ας σημειωθεί εδώ ότι, στις Η.Π.Α. η Lehman δεν διέθετε κανενός είδους προϊόντα σε ιδιώτες (ήταν η πλέον διεθνής όλων των αμερικανικών επενδυτικών τραπεζών, αφού το 50% των συνολικών δραστηριοτήτων της ήταν εκτός Η.Π.Α.), οπότε η χρεοκοπία της δεν αποτελούσε πρόβλημα για τη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία θεώρησε τότε πως δέχθηκε πολεμική επίθεση με οικονομικά εργαλεία, παρομοιάζοντας την με την κήρυξη του Πρώτου Παγκοσμίου Οικονομικού Πολέμου – ενώ στα τέλη του 2008 είχε εκλεγεί στην προεδρία της Αμερικής ο B.Obama, ο οποίος, συνετέλεσε τα μέγιστα στον «εφησυχασμό» των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, καθώς επίσης της κοινής γνώμης (μετά τις τεράστιες απώλειες από τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών που υπέστησαν). Ουσιαστικά δε το 2009 πραγματοποιήθηκε η «άλωση» της Ανατολικής Ευρώπης από το ΔΝΤ (Ουγγαρία, Ουκρανία, Ρουμανία, Λετονία κλπ.), το οποίο ανέλαβε τη μία μετά την άλλη χώρα «υπό την προστασία» του.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΩΝ Η.Π.Α.
Στις αρχές του 2009, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αποφασίζουν να επέμβουν ενεργητικά στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας, με στόχο να βοηθήσουν τόσο το ΔΝΤ, όσο και τους εντολείς του (Παγκόσμια Τράπεζα, Καρτέλ, Hedge Funds κλπ.), να δημιουργήσουν ένα «ρήγμα» στο τείχος της Ευρωζώνης – μία κερκόπορτα καλύτερα για την κερδοσκοπική είσοδο τους, με τη βοήθεια ενός Δούρειου Ίππου. Η απόφαση τους αυτή έχει επίσης «εθνική χροιά», αφού έχουν την άποψη ότι, πρέπει με κάθε θυσία να εμποδιστεί η Γερμανία, η οποία υποθέτουν πως θέλει να κατακτήσει οικονομικά την Ευρώπη, με στόχο την παγκόσμια ηγεμονία.

Στα πλαίσια αυτά, καταφέρνουν να «εγκλωβίσουν» τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με ένα ευρύ φάσμα διαφθοράς και διαπλοκής αρκετών στελεχών της κυβέρνησης του – όντας εκ των πραγμάτων «εκβιάσιμος». Έτσι λοιπόν, σε μυστικές συναντήσεις μαζί του, καθώς επίσης με τον μελλοντικό αντικαταστάτη του, όπως και με τον κεντρικό τραπεζίτη της Ελλάδας (με τη συμμετοχή της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς επίσης άλλων ισχυρών παραγόντων της υπερδύναμης, όπως των διεθνούς εμβέλειας χρηματιστών της), οργανώνουν μεθοδικά τα στάδια της χρεοκοπίας της χώρας.
Άλλωστε η εμπειρία τους, από την ενδοτική κυβέρνηση της Αργεντινής και όχι μόνο, είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την επιτυχία του σχεδίου τους. Όπως και πριν από τη χρεοκοπία της Αργεντινής, οι συναντήσεις γίνονται κρυφά στη Νέα Υόρκη, με την διακριτική παρουσία χρηματιστών «τύπου» Paulson και Soros - οι οποίοι, εκπαιδευμένοι τέλεια στη «χειραγωγημένη κερδοσκοπία», βοηθούν τις διαδικασίες.
Το σχέδιο προβλέπει την ξαφνική παραίτηση του πρωθυπουργού, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση ενός προγράμματος λιτότητας της Ελλάδας - το οποίο αφενός μεν αιτιολογεί πιστευτά την παραίτηση του, αφετέρου «προδιαθέτει» τις αγορές να οργανώσουν έγκαιρα μία μελλοντική επίθεση (όπως, για παράδειγμα, αγοράζοντας πάμφθηνα ασφάλιστρα κινδύνου, CDSδηλαδή, τα οποία στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία).
Επίσης, τη διαδοχή του πρωθυπουργού από έμπιστο τους, ο οποίος αναλαμβάνει την αποστολή να παγιδεύσει τη Γερμανία, με τη βοήθεια ενός μάλλον «εκβιάσιμου» νέου υπουργού οικονομικών - μέσα από μία σειρά προδιαγεγραμμένων «πρωτοβουλιών». Πρώτη από αυτές είναι η εντολή στην ΤτΕ να ανακοινώσει πριν από τις εκλογές, δήθεν μυστικά, μία μελέτη, η οποία διογκώνει τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας «κατά το δοκούν» - λίγους μήνες αργότερα, να επιτρέψει κρυφά την «πώληση» ανοιχτών κερδοσκοπικών συμβολαίων, άνω των θεσμοθετημένων τριών ημερών (Τ+10).
Ο νέος πρωθυπουργός λοιπόν κερδίζει με την προσχεδιασμένη μεγάλη πλειοψηφία τις εκλογές, ενώ ο υπουργός του, λίγες ημέρες αργότερα, έχει την «εντιμότητα» να προειδοποιήσει τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωζώνης, σε σχέση με το ότι η χώρα του θα έχει πολύ μεγαλύτερο έλλειμμα από το προβλεπόμενο (μεταξύ άλλων λογιστικών «τεχνασμάτων», μεταφέροντας έσοδα στο 2010 και δαπάνες στο 2009). Ο Γερμανός γενικός διευθυντής της Eurostat (ο οποίος δεν γνωρίζει ότι, ο Έλληνας συνάδελφός του είναι παράλληλα μισθωτός του ΔΝΤ), έχοντας τις δικές του εντολές από την πατρίδα του, πέφτει στην καλοστημένη παγίδα - θεωρώντας ότι η Ελληνική «παρατυπία» εξυπηρετεί τα μέγιστα τα συμφέροντα και τους στόχους της Γερμανίας.
Αμέσως μετά ο Έλληνας υπουργός ξεκινάει τον έντεχνο διασυρμό της χώρας του, αναφερόμενος στα εγκληματικά λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης, στην παραποίηση των λογιστικών της στοιχείων κλπ. – ενώ δεν αποφασίζει να χρησιμοποιήσει οικονομικά εργαλεία, όπως για παράδειγμα τα Εθνικά Ομόλογα, τα οποία θα διευκόλυναν τη χρηματοδότηση της πατρίδας του. Στη συνέχεια, παρομοιάζει την Ελλάδα με τον Τιτανικό (ο οποίος προσέκρουσε στα βράχια λόγω ανικανότητας του κυβερνήτη του και βούλιαξε), αρνείται διαφόρων μορφών χρηματοδοτήσεις και δάνεια, «προκαλεί» τις εταιρείες αξιολόγησηςκαι άλλα πολλά - τα οποία επιδεινώνουν ραγδαία την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ενώ την οδηγούν σε μία αδικαιολόγητη κρίση δανεισμού (αλλεπάλληλες δυσμενείς αξιολογήσεις, αύξηση των επιτοκίων κλπ.).
Με όλες αυτές τις ενέργειες δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις, οι οποίες διευκολύνουν τον πρωθυπουργό να περάσει στο επόμενο μέρος του σχεδίου των Η.Π.Α. – στην απειλή της Ευρωζώνης, λέγοντας ότι θα καλέσει το ΔΝΤ για να επιλύσει τα προβλήματα της χώρας του (μία κίνηση όμως, η οποία έγινε μάλλον πρόωρα, αφού τα επιτόκια δανεισμού ήταν μόλις στα επίπεδα του 5% - θέτοντας σε κίνδυνο το αμερικανικό σχέδιο).
Δυστυχώς για την ίδια, η Γερμανία αποδεικνύεται ακόμη μία φορά κατώτερη των περιστάσεων, αφού δεν μπορεί να αξιολογήσει ότι, ο απώτερος στόχος είναι η διευκόλυνση της εισβολής του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη – επίσης η Γαλλία, η οποία δεν φαίνεται να διαθέτει την καλύτερη πολιτική ηγεσία της ιστορίας της (άρθρο μας: Πρώσοι, Γαλάτες και Σάξονες).
Έτσι λοιπόν, η Ευρωζώνη πέφτει στην παγίδα, αποδεχόμενη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη «διάσωση» της Ελλάδας (το δημόσιο χρέος της οποίας τότε ήταν περίπου όσο της Ιταλίας – στο 120% του ΑΕΠ της, ενώ το συνολικό χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό, μόλις στο 250%, όσο περίπου της Γερμανίας). Κατ’ επέκταση, ο Έλληνας πρωθυπουργός ολοκληρώνει και το δεύτερο στάδιο της αποστολής του – ενδεχομένως καλοπροαίρετα, εάν πράγματι πίστευε ότι εξυπηρετούσε παράλληλα τα συμφέροντα και της δικής του χώρας.
Το επόμενο στάδιο είναι η σκόπιμη μη εφαρμογή όλων των προγραμμάτων τηςΤρόικας (ουσιαστικά του ΔΝΤ, αφού μόνο αυτό είχε την κατάλληλη τεχνογνωσία), παρά την ψήφιση τους από τη Βουλή – καθώς επίσης η περαιτέρω διόγκωση ελλειμμάτων και χρεών, έτσι ώστε να αποτύχουν όλα τα προγράμματα διάσωσης και να διαιωνισθεί η παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, καθώς επίσης να διευκολυνθεί η έφοδος του στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης – πρώτα στη «σύμμαχο» Ιρλανδία και μετά στην Πορτογαλία.
Απώτερος στόχος είναι φυσικά η επίθεση στη Γερμανία και η εγκατάσταση της αμερικανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη (με πρωθυπουργούς «ύπατους αρμοστές»), αφού προηγουμένως θα έχει επιτευχθεί η αποδυνάμωση των Τευτόνων, μέσα από πακέτα στήριξης, μηχανισμούς διάσωσης κλπ. - καθώς επίσης η κατάκτηση της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Όταν οι τελευταίες αυτές λεπτομέρειες της συνωμοσίας γίνονται τυχαία γνωστές στο διευθυντή του ΔΝΤ, συλλαμβάνεται για να μην την αποκαλύψει στη χώρα του – ενώ απελευθερώνεται στη συνέχεια, παραμένοντας «κρατούμενος» όμως με άλλα «στοιχεία», όπως και ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Παράπλευρο μέρος του σχεδίου είναι πιθανότατα η διατήρηση του ευρώ, αλλά σε μία ελεγχόμενη ισοτιμία με το δολάριο - επίσης η κερδοσκοπία, η λεηλασία του υπερβάλλοντος πλούτου της Ευρωζώνης, η αμυντική οικονομική θωράκιση της Δύσης απέναντι στην Κίνα και στη Ρωσία, όπως και πολλά άλλα. Στα πλαίσια αυτά, ο Ελληνικός Δούρειος Ίππος διατηρείται σταθερά στα όρια της χρεοκοπίας, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί το σχέδιο της υπερδύναμης – έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται σαν μοχλός πίεσης ή απειλής της Γερμανίας, στην περίπτωση που θα αντιλαμβανόταν την παγίδα.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία κόστισε τεράστια ποσά στις τράπεζες της (μόνο τα «ανοιχτά ομόλογα της Commezbank ξεπερνούν τα 800 δις €, τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν κάποια στιγμή οι φορολογούμενοι), ημερκαντιλίστρια καγκελάριος αντιλαμβάνεται ότι, οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής – οπότε δίνεται η ανέκαθεν αναμενόμενη ευκαιρία στη Γερμανία να επικρατήσει οικονομικά στην Ευρώπη, με απώτερο στόχο την παγκόσμια κυριαρχία (εάν όχι, την απεξάρτηση της από την υπερδύναμη).
Στα πλαίσια αυτά η Γερμανία θεωρεί εύλογα ότι, η ιδανική υποψήφια χώρα για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων εταίρων της, έτσι ώστε να πειθαρχήσουν στις δικές της εντολές, καθώς επίσης να υποταχθούν στις ηγετικές της βλέψεις, είναι η Ελλάδα. Η χώρα είναι εντελώς ανοργάνωτη και απείθαρχη (σε αντίθεση με το δικό της οργανωμένο, απόλυτα αστυνομικό κράτος), διαθέτει διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία (διαφθορά που μπορούν να τεκμηριώσουν εκβιαστικά οι δικοί της διαφθορείς - Siemens, Ferrostal κλπ.), ενώ είναι αρκετά χρεωμένη – συνθήκες που διευκολύνουν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια της.

Έτσι λοιπόν, αρχές του 2009, η Γερμανία ξεκινά μία εκστρατεία διασυρμού της Ελλάδας απέναντι στα μάτια όλων των υπολοίπων - με τη συμμετοχή κάποιων διατεταγμένων ΜΜΕ, τα οποία ακολουθούν πιστά τις «υποδείξεις» της κυβέρνησης τους. Με τη βοήθεια δε κάποιων Ελλήνων πολιτικών, οι οποίοι μάλλον παίζουν διπλό παιχνίδι, κατηγορεί τους Έλληνες σαν φοροφυγάδες, τεμπέληδες, διεφθαρμένους, απατεώνες κλπ. – παρά το ότι γνωρίζει ότι, οι Έλληνες φορολογούνται πολύ περισσότερο από τους Γερμανούς, με κριτήριο την φορολογική ανταποδοτικότητα (μόνο για την Υγεία και την Παιδεία οι Έλληνες δαπανούν ποσά ίσα με το 10% του ΑΕΠ, όταν οι Γερμανοί απολύτως τίποτα). Πείθει δε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να δηλώσει επίσημα στο εξωτερικό ότι, κυβερνάει μία χώρα διεφθαρμένων – έτσι ώστε να εξευτελίσει τους Έλληνες και να τους θυματοποιήσει, με στόχο να τους μετατρέψει σε άβουλα υποχείρια της.
Αργότερα, αφού ο Γερμανός γενικός διευθυντής της Eurostat «συνεργεί» στην τεχνητή διόγκωση των ελλειμμάτων της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα στο μάτι του κυκλώνα, η Γερμανία ενισχύει συνεχώς τη θέση της απέναντι σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης – ενώ ο Τύπος χαρακτηρίζει πλέον την Merkel σαν τη «σιδερένια καγκελάριο». Η αντιπαράθεση της Ελλάδας με την Ευρωζώνη μετατρέπεται πλέον σε διαμάχη Ελλάδας και Γερμανίας, ενώ όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρωζώνης λαμβάνονται από το Γερμανό υπουργό οικονομικών.

Δυστυχώς όμως για τη Γερμανία (η οποία μάλλον υποτιμάει τη στρατιωτική υπεροχή της υπερδύναμης) ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρά το ότι εμφανίζεται συναινετικός με την καγκελάριο, εκτελεί κρυφά εντολές των Η.Π.Α. – ενώ το ΔΝΤ, κρυμμένο πίσω από την Τρόικα, αναλαμβάνει ουσιαστικά τη σκιώδη εξουσία, κατευθύνοντας τα πιόνια του με μεγαλύτερη μαεστρία. Κατ’ επακόλουθο, η επίθεση στην Ευρωζώνηκλιμακώνεται, ενώ η Γερμανία χάνει όλο και περισσότερους από τους συμμάχους της – αφού φαίνεται ότι, σε αντίθεση με τις Η.Π.Α., δεν έχει ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο.
Η Πορτογαλία ακολουθεί την Ιρλανδία, εμφανίζεται ενδιάμεσα η Ισπανία, η Ιταλία αντιμετωπίζει τη μετωπική επίθεση των αγορών, οι μεγάλες Γαλλικές τράπεζες αποδεικνύονται πολύ πιο αδύναμες από όσο υπολογιζόταν, η ΕΚΤ διαφοροποιείται, τα στελέχη της Γερμανίας εγκαταλείπουν το πλοίο (για παράδειγμα, ο υποψήφιος Γερμανός για την προεδρεία της ΕΚΤ) και η Γερμανία αναγκάζεται τελικά να υποχωρήσει άτακτα– με τις δηλώσεις του υπουργού οικονομικών της, ο οποίος θέτει σε αμφισβήτηση τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Εν τούτοις, η υποχώρηση δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι τελείωσε – ενώ έχει εκτεθεί πλέον ανεπανόρθωτα τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. Αν και θεωρεί δε ότι έχει την πολυτέλεια να καταφύγει στο δικό της νόμισμα, αποχωρώντας από τον πόλεμο, είναι δυστυχώς καταδικασμένη – οι «αγορές» έχουν πλέον εισβάλλει στο εσωτερικό της, διαπιστώνοντας τα δικά της προβλήματα (όπως για παράδειγμα τις τεράστιες αδυναμίες των τραπεζών της, την ανειλημμένη υποχρέωση της να πληρώσει για τις ελλειμματικές χώρες, το συνταξιοδοτικό της κενό ύψους 5 τρις € και άλλα πολλά).

Υποχρεώνεται λοιπόν να συμβιβαστεί, εγκαταλείποντας τις αρχικές της βλέψεις και προσπαθώντας απεγνωσμένα να προστατεύσει όσα μπορεί – μάταια πιθανόν, αφού όλες οι ενέργειες της αποδεικνύονται μπούμερανγκ για την ίδια. Μοναδικός της ίσως δρόμος διαφυγής είναι η διάσωση της Ελλάδας, με το μεγαλύτερο μέρος του κόστους να επιβαρύνει τις αγορές – μία απολύτως ελεγχόμενη χρεοκοπία δηλαδή, με διαγραφή χρεών ύψους 50%, η οποία δεν θα μειώσει ούτε στο ελάχιστο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, αλλά θα επιφέρει ένα τεράστιο πλήγμα στις αγορές.
Στην περίπτωση αυτή όμως χρειάζεται να διαθέσει αρκετά χρήματα για την προστασία των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να επανακτήσει τους συμμάχους της, να δρομολογήσει άμεσα τη δημοσιονομική και πολιτική ένωση της Ευρωζώνης, να επενδύσει στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια παραγωγικά, να συναινέσει στην έκδοση ευρωομολόγων, καθώς επίσης να συνεργασθεί δημιουργικά με την Ελληνική κυβέρνηση – η οποία όμως, δυστυχώς ή ευτυχώς, ευρίσκεται κάτω από την αμερικανική επιρροή (πρόσφατα το ΔΝΤ δήλωσε ότι, αυτό θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λογο στο θέμα της Ελλάδας).
Έχοντας όμως διασύρει ανεπανόρθωτα την Ελλάδα, ειδικά στο δικό της λαό, αλλά και στις αγορές, καθώς επίσης έχοντας εκτεθεί τόσο στους εταίρους της, όσο και στους Έλληνες, είναι δύσκολο πλέον να πείσει – ακόμη και αν υποχωρήσει σε όλα τα μέτωπα. Πόσο μάλλον να αλλάξει απόψεις στους Γερμανούς Πολίτες, παραδεχόμενη τα τεράστια στρατηγικά σφάλματα της.
Εκτός αυτού, δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τη δυσχερή θέση της, αφού συνεχίζει να διασύρει την Ελλάδα, μέσω κάποιων δικών της ΜΜΕ, ενώ κλιμακώνει την «αντιφατική» πολιτική της - κοστίζοντας τεράστια ποσά στη χώρα μας και απαγορεύοντας της να δράσει, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων της (κάθαρση του δημοσίου βίου, επαναφορά της αισιοδοξίας, δημιουργία σωστού επιχειρηματικού πλαισίου, επενδύσεις κλπ.). Επιμένει δε σε ένα καταστροφικό πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο έχει ζημιώσει την Ελλάδα με πάνω από 30 δις € ΑΕΠ, με απώλεια εσόδων της τάξης των 10 δις € και με πολλά άλλα – ενώ την οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση.
Τέλος αφού γνωρίζει πολύ καλά πως η επαναβιομηχανοποίηση, καθώς επίσης η «διάσωση» της Ανατολικής Γερμανίας κόστισε περί τα 200 δις € ετησίως, επί δέκα ολόκληρα χρόνια (συνολικά πάνω από 2 τρις €), πως είναι δυνατόν να απαιτεί από την Ελλάδα να εξέλθει από την κρίση, μόνο με 110 δις € δανεικά χρήματα, με τοκογλυφικά επιτόκια; Πόσο μάλλον αφού η μερκαντιλιστική πολιτική της, σε συνδυασμό με τη σκόπιμη διαφθορά κυβερνήσεων, είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενόχους της Ελληνικής υπερχρέωσης;
Πιθανολογούμε λοιπόν ότι, θα είναι ξανά η μεγάλη ηττημένη – πληρώνοντας αυτή τη φορά όλα όσα δεν πλήρωσε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκμεταλλευόμενη τότε τη γεωπολιτική της θέση, σε σχέση με την δήθεν «Σοβιετική, Κομμουνιστική απειλή». Εκτός εάν φυσικά αλλάξει ριζικά τα σχέδια της – αφού είναι μάλλον δεδομένο ότι, η Ευρώπη θέλει την ένωση της, χωρίς όμως να γνωρίζει τον τρόπο, με τον οποίο θα τα καταφέρει (για παράδειγμα, σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, σχεδόν το 50% των Γερμανών δεν επιθυμεί τη χρεοκοπία της Ελλάδας, παρά την πλύση εγκεφάλου, την οποία έχει υποστεί).
Ίσως βέβαια η λύση θα ήταν η συμμετοχή της Ρωσίας στην ΕΕ, η οποία θα εξισορροπούσε την οικονομική υπεροχή της Γερμανίας, ενώ θα πρόσφερε παράλληλα την απαιτούμενη στρατιωτική θωράκιση στην ήπειρο, σε συνδυασμό με την ενεργειακή της απεξάρτηση – ένα τρίτο σενάριο, το οποίο ενδεχομένως θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά για το κοινό μέλλον της Ευρώπης (υπενθυμίζουμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδας είχε δραστηριοποιηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση – ένας ίσως ακόμη λόγος της «καθαίρεσης» της).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω φανταστικά σενάρια, εάν όχι θεωρίες συνωμοσίας, πολλοί ισχυρίζονται ότι, το ΔΝΤ ή η Τρόικα βοήθησαν και συνεχίζουν να βοηθούν την Ελλάδα να αποφύγει τη χρεοκοπία (έχουν ηθική δηλαδή, εκπροσωπώντας τις φύσει ανήθικες αγορές!) Εν τούτοις, οι αριθμοί διαψεύδουν τους ισχυρισμούς αυτούς, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί:
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Εξέλιξη του Ελληνικού χρέους και του ΑΕΠ

Έτος
2008
2009
*2010
*2011





ΑΕΠ
239.141
237.494
230.173
217.000
Δημόσιο Χρέος
262.071
298.524
340.680
370.000
Χρέος / ΑΕΠ
109,6%
125,7%
148,1%
170,5%
* Δικές μας προβλέψεις
Πηγή: Προϋπολογισμός
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, αφού έχουμε αναλύσει το θέμα πολλές φορές στο παρελθόν, τόσο η ραγδαία μείωση του ΑΕΠ μας, όσο και η απίστευτη αύξηση των χρεών, δίνουν τις δικές τους απαντήσεις – ειδικά επειδή το μειωμένο ΑΕΠ οδηγεί αναπόφευκτα σε μεγάλο περιορισμό των δημοσίων εσόδων, τάξης μεγέθους ίσης με το 25% του ποσού μείωσης (όσο η μέση φορολόγηση).
Αναλυτικότερα, το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά περίπου 70 δις € μέσα στα δύο έτη, στα οποία δραστηριοποιείται το «Ταμείο» στη χώρα μας - όταν το ΔΝΤ μας έχει μέχρι στιγμής δανείσει πολύ λιγότερα (περίπου 55 δις €). Από την άλλη πλευρά, στο ίδιο χρονικό διάστημα, το ΑΕΠ μας κατέρρευσε, αντί να αυξηθεί, παρασύροντας μαζί του τα έσοδα του δημοσίου -τα οποία πλέον καλούμαστε εμείς να αναπληρώσουμε, με φόρους οι οποίοι θα εξαθλιώσουν εντελώς τους Έλληνες Πολίτες. Παράλληλα, όλες οι υπόλοιπες αξίες στη χώρα μας (εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο, ακίνητα κλπ.) έχουν μειωθεί κατά τουλάχιστον 300 δις €.
Σε τελική ανάλυση, για τη δήθεν διάσωσή μας, οι ευεργέτες μας έχουν πληρώσει περί τα 55 δις €, ενώ μας έχουν ζημιώσει πάνω από 300 δις € - χωρίς καμία απολύτως προοπτική για το μέλλον μας, αφού το ίδιο το ΔΝΤ προβλέπει ότι, το δημόσιο χρέος μας το 2012 θα αναρριχηθεί στο 190% του ΑΕΠ μας (οπότε βέβαια θα χρεοκοπήσουμε ανεξέλεγκτα, αφού μας ληστέψουν προηγουμένως).
Είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να συνεχίσει η ληστεία της Ελλάδας – πόσο μάλλον να εκλιπαρούμε ανόητα την Τρόικα να επιστρέψει; Δεν είναι προτιμότερη η στάση πληρωμών, παρά τα επώδυνα επακόλουθα της, από την άσκοπη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας μας, καθώς επίσης από την υποδούλωση της πατρίδας μας στους τοκογλύφους δανειστές της; Ποιος μας υποχρεώνει αλήθεια να επιλέξουμε ανάμεσα στη «Σκύλλα και στη Χάρυβδη» – στη Γερμανία δηλαδή της Άριας Φυλής ή στην εγκληματική συμμορία της ελίτ, την οποία εκπροσωπεί το ΔΝΤ;
Ολοκληρώνοντας, η Ελλάδα είναι μία απειλητική βόμβα μεγατόνων, ύψους 500 δις € (εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό) η οποία, με μόχλευση επί δέκα, θα μπορούσε να κοστίσει στο σύστημα 5 τρις € - κάτι που σίγουρα δεν θα το άντεχε ο πλανήτης. Επομένως, γιατί να σκύψουμε σαν ανόητοι το κεφάλι και να επιτρέψουμε να μας λεηλατήσουν, επιλέγοντας έναν εκ των δύο αντιμαχομένων, χωρίς καμία απολύτως ωφέλεια;
Δεν είναι καλύτερα να παραμείνουμε ήρεμοι, αφήνοντας τα θηρία να αλληλοκατασπαραχθούν (δεν είναι μόνο οι Η.Π.Α. και η Γερμανία αλλά, επίσης, η Κίνα και η Ρωσία), περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να υποστηρίξουμε τα δικά μας συμφέροντα; Η «μπάλα» είναι άλλωστε στο δικό μας γήπεδο και εμείς μπορούμε να τη στείλουμε εκεί που θα επιλέξουμε ελεύθερα – αρκεί να πάψουμε να εστιάζουμε στην άθλια πολιτική εθνικής υποτέλειας, την οποία μας επιβάλλουν χωρίς να το θέλουμε.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ (K.POPPER)
Στο παρελθόν, η ευρύτατης αποδοχής αυτή θεωρία, «ενοχοποιούσε» τους ομηρικούς Θεούς – οι συνωμοσίες των οποίων εξηγούσαν ακόμη και την ιστορία του Τρωικού πολέμου. Αν και οι Θεοί αυτοί έχουν πλέον «εγκαταλειφθεί», τη θέση τους έχουν καταλάβει ισχυροί άνθρωποι ή ομάδες – ολέθριες ομάδες πιέσεων, η αχρειότητα των οποίων είναι υπεύθυνη για όλα τα κακά, από τα οποία υποφέρουμε. Για παράδειγμα, οι Σοφοί της Σιών, οι Εβραίοι τοκογλύφοι, η λέσχη του διαβόλου (Bilderberg), οι φορείς των μονοπωλίων (Καρτέλ), οι καπιταλιστές και το χρηματοπιστωτικό κτήνος.
Με τα παραπάνω δεν ισχυριζόμαστε ότι ποτέ δεν γίνονται συνωμοσίες – αντίθετα, αυτές αποτελούν τυπικά κοινωνικά φαινόμενα, ενώ αποκτούν δεσπόζουσα σημασία όταν ανέρχονται στην εξουσία άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν στη θεωρία τα συνωμοσίας. Η μόνη εξήγηση τους δε, όταν αποτυγχάνουν τα σχέδια τους, είναι οι κακές προθέσεις του Διαβόλου, ο οποίος έχει ένα επενδεδυμένο ενδιαφέρον στην κόλαση. Οι συνωμοσίες λοιπόν γίνονται, αλλά το εντυπωσιακό γεγονός το οποίο, παρά την ύπαρξη συνωμοσιών, αναιρεί τη θεωρία της συνωμοσίας, είναι το ότι ελάχιστες από αυτές τελικά πετυχαίνουν. Δηλαδή, οι συνωμότες πολύ σπάνια ολοκληρώνουν τη συνωμοσία τους.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα αποτελέσματα διαφέρουν τόσο πού από τις αρχικές προθέσεις; Επειδή αυτό συνήθως συμβαίνει στην κοινωνική ζωή – με ή χωρίς συνωμοσία. Η κοινωνική ζωή δεν είναι μόνο μία δοκιμασία ισχύος ανάμεσα σε αντιτιθέμενες ομάδες: είναι δράση μέσα σε ένα περισσότερο ή λιγότερο ελαστικό ή εύθραυστο πλαίσιο θεσμών και παραδόσεων, ενώ δημιουργεί, πέρα από οποιεσδήποτε συνειδητές αντίπαλες δράσεις, πολλές απρόβλεπτες αντιδράσεις, στο εσωτερικό αυτού του πλαισίου - μερικές από αυτές ίσως και μη δυνάμενες να προβλεφθούν.

Για να κάνουμε αρκετά σαφή την ιδέα των μη σκόπιμων συνεπειών των πράξεων μας,θα δώσουμε ως παράδειγμα μία από τις πιο πρωτογενείς οικονομικές πρωτοβουλίες. Εάν ένας άνθρωπος θέλει επιτακτικά να αγοράσει ένα σπίτι, μπορούμε με σιγουριά να θεωρήσουμε δεδομένο ότι, η επιθυμία του δεν είναι να ανεβάσει την τιμή του σπιτιού αυτού στην αγορά. Όμως, το γεγονός ακριβώς ότι εμφανίζεται στην αγορά σαν αγοραστής, θα τείνει να προκαλέσει άνοδο των τιμών της αγοράς. Σε ένα διαφορετικό παράδειγμα, εάν κάποιος αποφασίσει να ασφαλίσει τη ζωή του, είναι απίθανο πως πρόθεση του είναι να ενθαρρύνει μερικούς ανθρώπους να επενδύσουν τα χρήματα τους σε μετοχές ασφαλιστικών εταιρειών – εν τούτοις, αυτό συμβαίνει.


ΠΗΓΗ: Η Ελλάδα στο επίκεντρο μίας φανταστικής ιστορίας συνωμοσίας http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/01/blog-post_6722.html#ixzz1kjdOheFj

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

PSI και συντάξεις: Απώλειες έως και 16,8 δις....!!!

PSI και συντάξεις: Απώλειες έως και 16,8 δις....!!!

Απολύτως εκτεθειμένες είναι οι συντάξεις μπροστά στη «ψιλή» του PSI. Παρόλες τις αντίθετες εκκλήσεις, στο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων συμμετέχουν και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία μάλιστα έχουν μείνει ανοχύρωτα σε αντίθεση με τις τράπεζες.
Επιπλέον, στα περίπου 2 δις ευρώ υπολογίζεται το κόστος αν επιβεβαιωθεί το σενάριο κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού. Ποια ταμεία αντιμετωπίζουν το...
μεγαλύτερο κίνδυνο από το PSI. Τι κοστίζει στις συντάξεις η εισφοροδιαφυγή και η καλπάζουσα ανεργία. Θανάσης Τσακανίκας: «Διαπράττεται έγκλημα. Να εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από το PSI, ειδάλλως να χρηματοδοτηθούν οι απώλειες».
Η έκθεση στα ομόλογα
Η οικονομική ζημιά για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων συναρτάται από το τελικό ύψος του «κουρέματος» στα ελληνικά ομόλογα. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι τα ομόλογα τα οποία κατέχουν συνολικά τα ασφαλιστικά ταμεία αντιστοιχούν σε 24 δις ευρώ, με βάση την αρχική εκτίμηση για 50% «κούρεμα», τα ταμεία χάνουν συνολικά 12,5 δις ευρώ.
Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες οι οποίες κάνουν λόγο για «κούρεμα» της τάξης του 70%, οι απώλειες θα ανέλθουν στα 16,8 δις ευρώ.
Ειδικότερα, ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου κυρίως κατέχουν:
ΙΚΑ - ΕΤΑΜ 2,2 δις ευρώ
ΤΕΑΔΥ 1,7 δις ευρώ / Επικουρικό Δημοσίων Υπαλλήλων)
ΤΕΑΙΤ 600 εκατ. ευρώ / Επικουρικό Ιδιωτικού Τομέα)
ΕΤΑΠ - ΜΜΕ 350 εκατ. ευρώ / Εργαζομένων στον Τύπο)
ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ (συνολικά, μέσω και ΤτΕ) κατά 5 δις ευρώ / Μηχανικοί, Υγειονομικοί, Νομικοί
ΟΓΑ περίπου 1,5 δις ευρώ / Αγρότες
*Στον ΟΑΕΕ δεν ξεπερνούν τα 40 εκατ. ευρώ.
Σημειώνεται ότι από τα 24 δις ευρώ στα οποία ανέρχονται συνολικά τα ομόλογα των ταμείων, τα 7,5 - 8 δις ευρώ αφορούν τοποθετήσεις μετά από απόφαση των ίδιων των διοικήσεων των ασφαλιστικών φορέων και τα υπόλοιπα 15 - 16 δις ευρώ τοποθετήσεις μέσω της διαχείρισης του λεγόμενου κοινού κεφαλαίου με την Τράπεζα της Ελλάδος –για τις τελευταίες τα Δ.Σ. των ταμείων καταγγέλλουν ότι ουδέποτε ενημερώθηκαν.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Παραδοχή σοκ από Μέρκελ για την Ελλάδα

Παραδοχή σοκ από Μέρκελ για την Ελλάδα

Για πρώτη φορά η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ αμφιβάλει για τη σωτηρία της Ελλάδας και μάλιστα επισήμως.
Σε συνέντευξή της στον Guardian και άλλες πέντε ευρωπαϊκές εφημερίδες εκφράζει τις επιφυλάξεις της, καθώς μετά από δύο χρόνια, οι προσπάθειες της Ευρώπης και τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα δεν έχουν επιτυχία.
"Δεν έχουμε ξεπεράσει την κρίση ακόμα. Φυσικά, υπάρχει η ειδική περίπτωση της Ελλάδας και παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει ούτε οι Έλληνες, ούτε η διεθνής κοινότητα έχουν καταφέρει να σταθεροποιήσουν την κατάσταση" είπε χαρακτηριστικά.
Λίγες μέρες πριν την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 30ης Ιανουαρίου, η Άνγκελα Μέρκελ παραδέχεται αδυναμίες στη στρατηγική που ακολούθησε από το ξέσπασμα της κρίσης μέχρι σήμερα.
Τα χρήματα δεν είναι πανάκεια
Σε ερώτηση για την πολιτική της ευρωζώνης απέναντι στην κρίση τα τελευταία δύο χρόνια, η κα Μέρκελ σημειώνει ότι "οι καλοί πολιτικοί πάντα έχουν αμφιβολίες και πάντα σκέφτονται αν ακολουθούν σωστή ή λάθος πορεία".
Όσον αφορά τα πακέτα βοήθειας, η καγκελάριος της Γερμανίας τονίζει ότι "δεν έχει νόημα να υποσχόμαστε όλο και περισσότερα χρήματα, χωρίς να αντιμετωπίζουμε τις αιτίες της κρίσης.
Η κα Μέρκελ ανέφερε ότι και οι Γερμανοί πρέπει να φροντίσουν για τη δυναμική της οικονομίας τους, προσθέτοντας ότι οι δυνατότητες της χώρας της να βοηθά δεν είναι απεριόριστες.
"Με το να υπερβάλλουμε δεν θα σώσουμε ούτε τους εαυτούς μας, ούτε την Ευρώπη" συμπλήρωσε.
Περισσότερη εξουσία στην Κομισιόν
Η κα Μέρκελ επανέλαβε την αντίθεσή της στην έκδοση ευρωομολόγου και επέμεινε στη θέση της για εποπτεία των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της ΕΕ από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Αναφερόμενη τέλος στο όραμά της για την Ευρώπη, η Άνγκελα Μέρκελ σημειώνει ότι η ΕΕ πρέπει να χαράξει τον δικό της δρόμο και να προωθήσει την βαθύτερη συνεργασία των μελών της σε όλους τους τομείς.
"Μέσα από μια μακρά διαδικασία, θα μεταφέρουμε αρμοδιότητες στην Κομισιόν, η οποία στο μέλλον θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα ως ευρωπαϊκή κυβέρνηση" δηλώνει η κα Μέρκελ και καταλήγει:
"Αυτή μπορεί να είναι η πολιτική ένωση της Ευρώπης στο μέλλον μετά από πολλά ενδιάμεσα στάδια".

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Χρεοκοπία της Ελλάδας προαναγγέλλει ο Standard & Poor’s

Χρεοκοπία της Ελλάδας προαναγγέλλει ο Standard & Poor’s

Την αποτυχία του PSI και την κήρυξη της Ελλάδας σε κατάσταση χρεοκοπίας το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους προαναγγέλλει ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s. Σε συνέντευξή του στο Bloomberg ο Τζον Τσέιμπερς είπε συγκεκριμένα ότι το έσχατο που θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα έπειτα μια συμφωνία με τους πιστωτές της για την απομείωση του χρέους της θα ήταν ο καθορισμός ενός επιτοκίου που θα αξιολογείτο με τα κριτήρια της Standard & Poor’s ως χρεοκοπία.
Ο Τσέιμπερς εξήγησε ότι, όπως φαίνεται, το χρέος που θα μείνει στην Ελλάδα μετά από το κούρεμα θα εξακολουθήσει να μην είναι βιώσιμο. «Κατά συνέπεια η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και μετά από την χρεοκοπία της θα παραμείνει πολύ χαμηλή», είπε χαρακτηριστικά το στέλεχος της Standard & Poor’s.
Ο συγκεκριμένος οίκος έχει αξιολογήσει από τον περασμένο Ιούλιο το ελληνικό χρέος στη βαθμίδα CC. Πρόκειται για 10 βαθμίδες χαμηλότερα από την χαμηλότερη βαθμίδα στην οποία η Standard & Poor’s θεωρεί ότι μια χώρα μπορεί να αποτελέσει επενδυτικό προορισμό. Επιπλέον, η Standard & Poor’s θεωρεί ότι οι προοπτικές για την ελληνική οικονομία παραμένουν αρνητικές.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Το μεγάλο παζάρι του ελληνικού χρέους…

Το μεγάλο παζάρι του ελληνικού χρέους…

Από το sofokleous10.gr
Άλλη μια εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σημειώθηκε το Σάββατο κι έτσι μείναμε ξανά χωρίς συμφωνία. Η εμπλοκή αυτή φέρεται να οφείλεται στις ενστάσεις της Γερμανίας και του ΔΝΤ που υποστηρίζουν ότι και η νέα, βελτιωμένη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των ιδιωτών πιστωτών
δεν εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους – αν και θα λέγαμε ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός μεγάλου παζαριού που λαμβάνει χώρα – και σωστά – προκειμένου να μειωθούν οι ανάγκες της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα των επίσημων πιστωτών, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και…
του ΔΝΤ.
Κάπως έτσι η αντιπροσωπεία των ιδιωτών πιστωτών εγκατέλειψε το Σάββατο την Αθήνα, αν και μια τεχνική ομάδα παρέμεινε για να επεξεργαστεί τις λεπτομέρειες του ζητήματος. Υπήρξαν αρκετές ενδείξεις ότι η διακοπή των συνομιλιών δεν ήταν προγραμματισμένη καθώς οι Έλληνες αξιωματούχοι ανέμεναν τη συνέχισή τους το Σάββατο, ενώ την ίδια στιγμή αποχωρούσαν από την Ελλάδα ο διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής Τσαρλς Νταλάρα και ο Ζαν Λεμιέρ της BNP Paribas, που διαπραγματεύονται για λογαριασμό των πιστωτών. Το ΔΝΤ πάντως αρνήθηκε ότι η αποχώρηση των δύο διαπραγματευτών ήταν απροσδόκητη.
Να θυμηθούμε ότι ο τελευταίος γύρος των συνομιλιών είχε ξεκινήσει την Τετάρτη και τη νύχτα της Παρασκευής φάνηκε να καταλήγει σε αποτέλεσμα, χάρη σε μια αισιόδοξη ανακοίνωση του Τσαρλς Νταλάρα. «Τα στοιχεία μιας χωρίς προηγούμενο εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους», ανέφερε το Διεθνές Ινστιτούτο Χρηματοοικονομικής σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τη συνάντηση του κ. Νταλάρα με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον Υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο τη νύχτα της Παρασκευής.
Πηγές προσκείμενες στις διαπραγματεύσεις διέρρευσαν αργότερα ότι τη νύχτα της Παρασκευής η πλευρά των ιδιωτών πιστωτών αποδέχονταν να αναλάβει πραγματικές ζημιές 65% ως 70% και ότι είχε επιτευχθεί σύγκλιση στο θέμα του επιτοκίου. Η συμφωνία φερόταν να έκλεινε προβλέποντας ότι τα νέα ομόλογα θα είχαν διάρκεια 30 ετών και κυμαινόμενο επιτόκιο που θα αυξάνονταν προοδευτικά αλλά μεσοσταθμικά θα ήταν κοντά στο 4%, δηλαδή χαμηλότερα του 4.2% που αναφέρθηκε την Τετάρτη. Μια άλλη αλλαγή αφορούσε το 15% των μετρητών που σύμφωνα με τους αρχικούς όρους επρόκειτο να δοθεί στους πιστωτές για να γλυκάνει τις ζημιές της αναδιάρθρωσης. Η συμφωνία της Παρασκευής έκλεινε στο ότι το 15% των μετρητών δεν θα καταβάλλονταν τελικά αλλά οι ομολογιούχοι θα έπαιρναν διετή ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
«Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν από το τηλέφωνο το Σαββατοκύριακο αλλά μια συμφωνία δεν πρέπει να αναμένεται πριν την επόμενη βδομάδα, αν τελικά έχουμε συμφωνία», δήλωσε – αρκετά δυσοίωνα – πηγή των συνομιλιών προς το πρακτορείο Ρόιτερ το Σάββατο. «Τα πράγματα περιπλέκονται, πλησιάζουμε στα νούμερα, αλλά έχουμε αρκετή δουλειά μπροστά μας».
Σύμφωνα με πηγές του διεθνούς Τύπου, η νέα αναστολή των συνομιλιών προέκυψε από τους καθ’ όλα εύλογους φόβους του Βερολίνου και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι το συμφωθέν ύψος του κουρέματος με μεσοσταθμικό επιτόκιο της τάξης του 4% δεν αρκεί για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ και το Βερολίνο, που ενεργεί ως επικεφαλής των κρατών της Ευρωζώνης, θα επιθυμούσαν ιδεωδώς να λύσουν εδώ και τώρα το θέμα του ελληνικού χρέους με ένα τελειωτικό τρόπο ώστε να μην υπάρξουν άλλα ‘κουρέματα’ στο μέλλον, ιδίως σε βάρος των επίσημων πιστωτών. Είναι βέβαια πολύ αμφίβολο ότι μπορούν να το κάνουν, φαίνεται όμως ότι επιχειρούν να πετύχουν αυτή τη στιγμή το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Για το σκοπό αυτό επιδιώκουν να ξεκαθαρίσουν τουλάχιστον το βαθμό βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας αφού είναι εκείνοι που θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας το οποίο συνοδεύει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και που αποτελεί εκ των ουκ άνευ όρο για την υλοποίησή της. Ακόμη και το πόσα κεφάλαια θα χρειαστεί η Αθήνα από τους επίσημους πιστωτές εξαρτάται ακριβώς από τις λεπτομέρειες της ανταλλαγής του χρέους.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα πρέπει να διασφαλίσει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί σε 120% του ΑΕΠ έως το 2020 από 160% όπου θα βρεθεί το 2012 – όπως ακριβώς προέβλεπε η συμφωνία της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής του Οκτωβρίου. Μόνο που κάτι τέτοιο γίνεται όλο και πιο δύσκολο – έως αδύνατο – εξαιτίας του μεγάλου βάθους της ελληνικής ύφεσης και της άγριας λιτότητας με μειώσεις μισθών και φορολογική επιδρομή που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί, οδηγώντας σε όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση των οικονομικών προοπτικών της χώρας.
Για το σκοπό αυτό συντάσσεται ήδη μια νέα έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με δηλώσεις ανώτατου Ευρωπαίου αξιωματούχου στο πρακτορείο Ρόιτερ. Η νέα έκθεση βιωσιμότητας ενδέχεται να είναι έτοιμη ακόμη και σήμερα ώστε να κατατεθεί στην συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης η οποία θα πρέπει να συζητήσει τη συμφωνία της Παρασκευής – αλλά στη χειρότερη περίπτωση θα είναι έτοιμη έως την Τετάρτη. «Θέλουμε να σταθμίσουμε τα πράγματα μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωζώνης, με δεδομένες τις περίπλοκες συνδέσεις ανάμεσα στη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και την αναγκαία επίσημη χρηματοδότηση, πρέπει να έχουμε τη στήριξη των κρατών μελών για να κλείσει η συμφωνία», δήλωσε ο αξιωματούχος στο Ρόιτερ. Οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα εξετάσουν επομένως την πρόταση, πρόσθεσε, και αν πουν όχι, η Ελλάδα και οι πιστωτές θα πρέπει να γυρίσουν πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Τέλος κοιτάσματα με ένα απλό άρθρο στην δανειακή σύμβαση!

Τέλος κοιτάσματα με ένα απλό άρθρο στην δανειακή σύμβαση!

Υποθήκευση του συνόλου των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ελλάδας, θα περιλαμβάνει η δανειακή σύμβαση με επέκταση του επαίσχυντου άρθρου 13 του Κειμένου Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου ή περίληψη επιπλέον ειδικού άρθρου με το οποίο θα εκχωρούνται απ’ευθείας στους ξένους δανειστές τα έσοδα της χώρας από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Για την ακρίβεια αυτή την στιγμή η διαπραγμάτευση δεν είναι για τον αν τα χρήματα θα πηγαίνουν απ’ευθείας σε ένα ταμείο το οποίο θα αποπληρώνει τα δάνεια, αλλά αν θα συμβεί αυτό (το οποίο οι κυβερνώντες θεωρούν «θετική λύση» ή αν θα αναλάβουν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων απ’ευθείας οι δανειστές!
Αυτό σημαίνει ότι θα κοστολογούν με ένα συγκεκριμένο κόστος παραγωγής το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο το οποίο θα χρησιμοποιείται για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους και εν συνεχεία θα το πωλούν αυτοί όπου και όσο θέλουν!
Τα παραπάνω, τα οποία βασίζονται σε απόλυτα έγκυρη πηγή του υπουργείου Οικονομικών, απλά επιβεβαιώνουν αυτά που το defencenet.gr έχει ήδη αποκαλύψει για την τύχη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και την άρνηση για άμεση εκμετάλλευσή τους.
Τα παραπάνω θα αποτυπωθούν σε άρθρο ανάλογο με το άρθρο 13 του Κειμένου Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου, το οποίο επι λέξει αναφέρει ότι: «Greece commits future cash flows from project Helios or other privatisation revenue in excess of those already included in the adjustment programme to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros with the aim of restoring the lending capacity of the EFSF».
Το συγκεκριμένο ταμείο στο οποίο θα συγκεντρώνονται τα χρήματα από ενέργεια (είτε ανανεώσιμες πηγές είτε υδρογονάνθρακες) και αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει μέχρι το 2015 να έχει συγκεντρώσει 50 δισ. ευρώ!
Εύκολα γίνεται αντιληπτό (αν κρίνουμε και από το αποτραπέν, έστω προσωρινά, σκάνδαλο των Airbus) ότι οι αποκρατικοποιήσεις ακόμα και κατά 100% όλων των φιλέτων (ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, λιμάνια κλπ) είναι πρακτικά αδύνατο να συγκεντρώσουν περισσότερα από 15 δισ. ευρώ, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα έσοδα θα αφορούν περί το 20% της πραγματικής αξίας των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών-φιλέτων. Άρα μένουν μόνο τα κοιτάσματα και το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ το οποίο όπως θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να αποδώσει.
Ήδη το ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε ότι "η Ελλάδα σύντομα θα μπορεί να καλύπτει μέχρι και 30% των αναγκών της σε υδρογονάνθρακες από την εγχώρια παραγωγή και αυτό το ποσοστό δεν αφορά τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης, αλλά μόνο αυτά της δυτικής Ελλάδας".
Όπως δήλωσε ο υφυπουργός ΠΕΚΑ αρμόδιος για θέματα ενέργειας Γ.Μανιάτης «Σύμφωνα με τα στοιχεία που ήδη υπάρχουν στην διάθεσή μας μιλάμε για το 30% και μη συνυπολογίζοντας τα νέα θετικότερα δεδομένα που είμαστε σίγουροι πως θα προκύψουν από τις νέες έρευνες»!
Μιλάει δηλαδή μόνο για τις περιοχές, σε Ιόνιο (Πατραϊκός κόλπος, Κατάκολο) και Ιωάννινα.
Εν κατακλείδι: Πρόκειται για μία συντονισμένη επιχείρηση αρπαγής του εθνικού πλούτου με την κατ’αρχήν υποδούλωση της χώρας. Προσέξτε την αλληλουχία των γεγονότων: Το 2009, ο τότε πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου δηλώνει σε συνέντευξη στις Βρυξέλλες, ότι «Πετρέλαιο δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν υπάρχει αρκετό».
Από το 2007 οι Αμερικανοί έχουν βεβαιωθεί για την ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην δυνητική ελληνική ΑΟΖ, αλλά και στην δυτική Ελλάδα. Τον Απρίλιο του 2010 ο (ακόμα!) αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ειρωνεύεται στην Βουλή συντελεστές τηλεοπτικής εκπομπής (μεταξύ των οποίων και συνεργάτη του defencenet.gr), οι οποίοι με αποκαλύπτουν μέρος των συγκλονιστικών στοιχείων για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Α.Μεσόγειο και στο Ιόνιο και δηλώνει και αυτός ότι «Φυσικά πετρέλαιο δεν υπάρχει».

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Πανελλαδικές κινητοποιήσεις ξεκινούν από τη Δευτέρα οι αγρότες

Πανελλαδικές κινητοποιήσεις ξεκινούν από τη Δευτέρα οι αγρότες

Στους δρόμους βγαίνουν και πάλι οι αγρότες από την Δευτέρα, ξεκινώντας κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, οι οποίες θα κορυφωθούν στις 4 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη διεξαγωγή της 24ης Διεθνούς Έκθεσης Γεωργικών Μηχανημάτων, Εξοπλισμού και Εφοδίων «Agrotica» (1-5 Φεβρουαρίου).
Τη Δευτέρα οι αγρότες θα πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΕΛΓΑ σε όλη τη χώρα. Οι αγρότες αντιδρούν στον φόρο που επιβλήθηκε για τα ασφάλιστρα του οργανισμού μέσα από το νέο νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, ενώ ζητούν ο ΕΛΓΑ να αποτελεί έναν κρατικό φορέα, με επαρκή χρηματοδότηση που θα αποζημιώνει στο 100% τις ζημιές των καλλιεργειών τους, από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους.
Στις 25 Ιανουαρίου με κοινή πρωτοβουλία των ΠΑΣΥ, ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ και ΟΓΕ, οι αγρότες καλούν άνεργους, συνταξιούχους και εργαζόμενους να δώσουν το παρόν στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που προγραμματίζουν στα υποκαταστήματα της ΔΕΗ σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Στις 27 Ιανουαρίου έχει προγραμματιστεί να γίνουν μαζικές κινητοποιήσεις στα γραφεία των περιφερειών, του ΟΓΑ και στα υποκαταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας της χώρας, ενώ δύο ημέρες μετά, την Κυριακή 29 Ιανουαρίου, ύστερα από κοινή πρωτοβουλία των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ και ΟΓΕ, θα γίνει κινητοποίηση στα Μάλγαρα και τη Λεπτοκαρυά, στις 11 το πρωί.
Αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων θα είναι το συλλαλητήριο που διοργανώνεται στις 4 Φεβρουαρίου στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη (στις 12:00), ενώ στη συνέχεια προγραμματίζεται πορεία προς το Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο της πόλης, όπου θα διεξάγεται η 24η Agrotica της Helexpo.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Αν αύριο χρεοκοπήσει η Ελλάδα ...

Αν αύριο χρεοκοπήσει η Ελλάδα ...

Το πρακτορείο Reuters αναλύει τι θα συμβεί σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας. ..
Την ώρα που οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους βρίσκονται σε εξέλιξη, τα σενάρια από τους οίκους αξιολόγησης και τα ξένα ΜΜΕ δίνουν και παίρνουν για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα αναμένεται να καταλήξει σε συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές της για το πρόγραμμα περικοπής του ελληνικού χρέους.
Η συμφωνία αυτή, που αναμένεται να ελαφρύνει το χρέος της χώρας κατά 100 δισ. ευρώ περίπου μέχρι το 2020, ίσως οδηγήσει την χώρα σε χρεοκοπία, που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.
Το πρακτορείο Reuters αναφέρεται στο τι θα συμβεί σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας και διαχωρίζει όρους που ακούγονται καθημερινά από το στόμα των αναλυτών.
Πως μας αξιολογούν οίκοι
Οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης - η Fitch, η Moody's και η Standard & Poor's - υποβάθμισαν το αξιόχρεο της Ελλάδας τον Ιούλιο, μετά την πρώτη συμφωνία των Ευρωπαίων για το πρόγραμμα περικοπής του ελληνικού χρέους (PSI) κατά 21%.
Τότε χρησιμοποιήθηκε πολύ ο όρος «επιλεκτική χρεοκοπία», ο οποίος αποτελεί μια βαθμίδα αξιολόγησης των οίκων.
Οι οίκοι αυτή τη στιγμή κατατάσσουν την ελληνική οικονομία στην κατηγορία "highly speculative", ενώ έχουν προειδοποιήσει ότι θα κηρύξουν την Ελλάδα σε καθεστώς χρεοκοπίας λόγω των απωλειών που επιφέρει για τους ιδιώτες πιστωτές το PSI+ (δηλαδή το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50%).
Η Fitch αξιολογεί την Ελλάδα με CCC, η S&P με CC και η Moody's με Ca.
Επιλεκτική ή ολοκληρωτική χρεοκοπία;
Η Fitch και η S&P διαφοροποιούν την επιλεκτική ή περιορισμένη χρεοκοπία, όπου ο δανειζόμενος σταματά να καταβάλει τόκους ή κεφάλαιο σε κάποια ομόλογα, από την ολοκληρωτική αδυναμία ή άρνηση να αποπληρώσει τους δανειστές του.
Οι παράγοντες της αγοράς συχνά κάνουν ανάλογες διακρίσεις, αναφερόμενοι σε "τακτική και άτακτη", "ήπια και σκληρή" ή "ελεγχόμενη και ανεξέλεγκτη" χρεοκοπία.
Και οι δύο οίκοι αξιολόγησης έχουν πει ότι μια ανταλλαγή χρέους, στο πλαίσιο της οποίας οι δανειστές θα υποστούν εθελοντικά ή μη ζημίες, θα αποτελέσει επιλεκτική ή περιορισμένη χρεοκοπία.
Η S&P είπε τον Ιούλιο ότι θα αναθεωρήσει την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας σε "επιλεκτική χρεοκοπία" όταν εφαρμοστεί η οποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρέους, με τα ομόλογα να υποβαθμίζονται σε D, στην κατώτατη αξιολόγηση, υποδηλώνοντας χρεοκοπία.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Η πορεία προς την κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη

Η πορεία προς την κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη

Η κρίση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί τόνισε μιλώντας σε εκδήλωση του ΙΟΒΕ, ο διοικητής της ΤτΕ, Γ. Προβόπουλος.
Διαβάστε τι είπε αναλυτικά
H επιστροφή στο παρελθόν είναι ανέφικτη προειδοποίησε σήμερα ο διοικητής
της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος, όσους αρνούνται "πεισματικά κάθε αλλαγή".
Όπως παλαιότερα έτσι και σήμερα η στάση αυτή, επεσήμανε ο διοικητής της ΤτΕ, συγκρούεται μετωπικά με την πραγματικότητα και αγνοεί προκλητικά τις αντικειμενικές συνθήκες που καθορίζουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο πορευόμαστε...
"Αν όμως αυτή τη φορά αγνοήσουμε και πάλι τις επιταγές της πραγματικότητας, η κατάληξη είναι δεδομένη οικονομική και πολιτική απομόνωση της χώρας, αρχή μίας καταστροφικής πορείας που θα εξανεμίσει ότι έχουμε επιτύχει στην μεταπολεμική ιστορία μας", υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
Παρουσιάζοντας το βιβλίο του Τάκη Πολίτη σε εκδήλωση που διοργάνωσε το ΙΟΒΕ, ο κ. Προβόπουλος εκτίμησε ότι η πορεία της χώρας προς την κρίση στην οποία έχει περιέλθει δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπιστεί εγκαίρως πριν αυτά αφεθούν να λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις. Όπως ανέφερε προειδοποιήσεις υπήρξαν και ήταν πολλές και επαναλαμβανόμενες. Ωστόσο οι αντιλήψεις αυτές αντιμετωπίστηκαν για πολλά χρόνια από επιφυλακτικά έως και πολύ αρνητικά, με αντιδράσεις που κλιμακώνονταν από σκεπτικισμό έως ανοικτή εχθρότητα και οξύ καταγγελτικό λόγο. Τις περισσότερες φορές σύμφωνα με το διοικητή της ΤτΕ, οι αντιδράσεις αυτές δεν είχαν καμία σχέση με τ΄αντικειμενικά δεδομένα και εξέφραζαν απλώς δογματικές και παρωχημένες ερμηνείες της πραγματικότητας.
Αναφερόμενος στην κρίση που κλυδωνίζει σήμερα τη χώρα και απειλεί το ευρωπαϊκό της μέλλον, ο κ. Προβόπουλος είπε ότι αποτελεί μία βαθιά, συστημική δομική κρίση του οικονομικού προτύπου λειτουργίας που κυριάρχησε μεταπολιτευτικά και το οποίο οδηγήθηκε σε αδιέξοδο και κατάρρευση. Το πρότυπο αυτό, όπως επεσήμανε ο διοικητής της ΤτΕ, παρήγαγε μεγάλα μη-διατηρήσιμα δημοσιονομικά και εξωτερικά ελλείμματα, τα οποία, αναδείχθηκαν πιο έντονα με την κορύφωση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Στις συνθήκες αυτές, σύμφωνα με τον κ.Προβόπουλο, η οικονομική κατάρρευση έμοιαζε το 2010 να είναι αναπόφευκτη και απετράπη μόνο χάρη στη χρηματοδοτική στήριξη των ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως είπε ο διοικητής της ΤτΕ, ανέλαβε τη δέσμευση να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στους τομείς που είχε καθυστερήσει, δηλαδή, στη δημοσιονομική προσαρμογή, στις διαρθρωτικές αλλαγές και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Καταλήγοντας, ο κ.Προβόπουλος, έκρινε απαραίτητο να "διδαχθούμε από τα λάθη μας, να αποδεχθούμε συλλογικές και ατομικές ευθύνες και κυρίως να απορρίψουμε λογικές, νοοτροπίες και συμπεριφορές που οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού".

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Ελληνική χρεοκοπία χωρίς χάος στις αγορές

Ελληνική χρεοκοπία χωρίς χάος στις αγορές

Μάχη με το χρόνο δίνει η Ελλάδα, που για να αποφύγει τη χρεοκοπία θα πρέπει να προλάβει να πετύχει συμφωνία με τους ιδιώτες και να πληρώσει το ομόλογο των 14,5 δισ. ευρώ που λήγει στις 20 Μαρτίου.
«Ο χρόνος τελειώνει για την Ελλάδα», τονίζει σε δημοσίευμά του το Reuters. Το πρακτορείο υποστηρίζει ότι οι αγορές θα έβλεπαν «με καλό μάτι» μια ελεγχόμενη χρεοκοπία, αρκεί η χώρα μας να μην οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία, η οποία δυνητικά θα οδηγούσε στο τέλος του ευρώ.
«Οι άνθρωποι συχνά ρωτάνε εάν η Ελλάδα πρόκειται να χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα ήδη χρεοκοπεί» τόνισε ο Ρίτσαρντ ΜακΓουάιρ, της ολλανδικής Rabobank...
Σύμφωνα με το Reuters, μια ελεγχόμενη χρεοκοπία θα ενεργοποιούσε τα CDS. Όταν η Lehman Brothers κατέρρευσε, προκλήθηκε πανικός στην αγορά, λόγω των ανησυχιών ότι για την αποπληρωμή των CDS θα απαιτούνταν 400 δισ. δολάρια. Τα ποσά που τελικώς πληρώθηκαν ήταν σχετικά μικρά, ενώ σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας, θα είναι ακόμη μικρότερα, αναφέρει το δημοσίευμα...
Σύμφωνα με την εταιρεία εκκαθάρισης Depositary Trust Clearing Corporation, τυχόν ενεργοποίηση των CDS για την Ελλάδα, θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να πληρωθούν ασφάλιστρα το πολύ μέχρι 3,34 δισ. δολαρίων.
Πάντως, ο Μαρκ Όστγουαλντ, στρατηγικός αναλυτής της Monument Securities υποστηρίζει ότι εκτίμηση της αγοράς είναι ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Ωστόσο διευκρινίζει ότι η χρεοκοπία θα «πουληθεί» ως ελεγχόμενη, με αποτέλεσμα τυχόν ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα προκαλέσει σοκ.
Κοινή είναι η εκτίμηση των επενδυτών ότι τυχόν άτακτη χρεοκοπία θα περάσει το μήνυμα ότι οι πολιτικοί έχασαν κάθε έλεγχο του ευρώ, με αποτέλεσμα οι αγορές να επιτεθούν σε άλλες αδύναμες χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία).

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο από όλους

Οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο από όλους

Η στατιστική υπηρεσία της Αγγλίας δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σχετικά με τις ώρες εργασίας στη χώρα και τη μείωση που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η μείωση σε σχέση με το 1992 φτάνει το 4,7%.
Ανάμεσα στα δεδομένα που η έρευνα περιελάμβανε βρίσκονταν και οι αντίστοιχοι αριθμοί για άλλες χώρες της Ευρώπης, ώστε να γίνει μια σύγκριση.
Οι σχετικές λίστες με τις ώρες εργασίας ανά εβδομάδα χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες. Η μία αφορούσε στο σύνολο των εργαζομένων, ενώ η άλλη μόνο σε αυτούς που βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης.
Ακολουθεί η λίστα των 20 χωρών της Ευρώπης με τις περισσότερες ώρες εργασίας ανά εβδομάδα, στο σύνολο των εργαζομένων. Και όπως βλέπετε, η χώρα μας έχει μια πρωτιά...
20. Λουξεμβούργο – 37 ώρες
19. Φινλανδία – 37,4 ώρες
18. Ιταλία – 37,6 ώρες
17. Αυστρία – 37,8 ώρες
16. Γαλλία – 38 ώρες
15. Λιθουανία – 38,3 ώρες
14. Ισπανία – 38,4 ώρες
13. Εσθονία – 38,6 ώρες
12. Μάλτα – 38,8 ώρες
11. Πορτογαλία – 42,3 ώρες
10. Λετονία – 39,2 ώρες
9. Ουγγαρία – 39,4 ώρες
8. Σλοβενία – 39,6 ώρες
7. Κύπρος - 40 ώρες
6. Ρουμανία – 40,5 ώρες
5. Σλοβακία – 40,5 ώρες
4. Πολωνία – 40,6 ώρες
3. Βουλγαρία – 40,9 ώρες
2. Τσεχία – 41,2 ώρες
1. Ελλάδα – 42,2 ώρες

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ.

ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ.

Η Ελλάδα θα κυρήξει στάση πληρωμών επί των υποχρεώσεών της λίαν συντόμως, δήλωσε τη Δευτέρα ανώτατο στέλεχος του οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor's official στην τηλεόραση του Bloomberg. «Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει πολύ σύντομα. Το αν θα...
υπάρξει λύσει στο τέλος των ταραγμένων διαπραγματεύσεων δεν μπορώ να πω», δήλωσε ο Μόριτς Κρέμερ, επικεφαλής της μονάδας ευρωπαικών κρατικών αξιολογήσεων της S&P.
«Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες μπροστά μας και μια άτακτη πτώχευση θα έχει επιπτώσεις σε άλλες χώρες αλλά πιστεύω ότι οι πολιτικοί θέλουν να το αποφύγουν... Το παιχνίδι εξακολουθεί να παίζεται», τόνισε.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Τα λεφτά από τα δάνεια της τρόικας πηγαίνουν μονο για εξόφληση τόκων

Τα λεφτά από τα δάνεια της τρόικας πηγαίνουν μονο για εξόφληση τόκων

Στα επιτόκια της τρόικα πήγαν 3 δισ. ευρώ παραπάνω σε τόκους σε σχέση με αυτούς του 2010, όσα δηλαδή προέβλεπε το Μνημόνιο από περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, έκτακτες φορολογίες και «χαράτσια» σε εισοδήματα και ακίνητα.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών οι συνολικές δαπάνες για τόκους που...αναγκάστηκαν να πληρώσουν πέρυσι οι Έλληνες για την εξόφληση μέρους του δανείου της Τρόικας ανήλθαν σε 16,35 δισ. ευρώ(ήτοι ..σχεδόν 45 εκ. τη μέρα!) Το ποσό αυτό είναι αυξημένο κατά 23,6% σε σχέση με το 2010, που είχε φτάσει τα 13,2 δισ. ευρώ.
Ανάλογο ύψος δαπανών για τόκους θα πρέπει να πληρώσουν οι φορολογούμενοι και για το 2012 σε περίπτωση που δεν αποδώσει το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων. Πιο συγκεκριμένα οι τόκοι για την εξυπηρέτηση των δανείων της Τρόικας θα πλησιάσουν φέτος τα 17 δισ. ευρώ.
Σε ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» 50% του υφιστάμενου χρέους οι δαπάνες τόκους θα υποχωρήσουν στα 12,75 δισ. ευρώ, καταγράφοντας μείωση κατά 3,7 δισ. ευρώ.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η τρόικα πίεζε διαρκώς για νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα για να μπορέσει να εξασφαλίσει το 1/3 από τους τόκους του δανείου της. Μόνο από αυτό το μέτρο η Τρόικα εξασφάλιζε 1 δισ. ευρώ.
Τα υπόλοιπα 2 δισ. ευρώ οι ξένοι είχαν υπολογίσει ότι θα τα εισπράξουν από το «χαράτσι» που επιβλήθηκε μέσω της ΔΕΗ ( 1,7 δισ. ευρώ), από τους κεφαλικούς φόρους (350 εκατ. ευρώ, από το Τέλος επιτηδεύματος σε 800.000 αυτοαπασχολούμενους αλλά και από τα νέα τεκμήρια φορολόγησης (150 εκατ. ευρώ)

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

"Τέσσερα σενάρια για την Ελλάδα"

"Τέσσερα σενάρια για την Ελλάδα"

Στο πλαίσιο ρεπορτάζ για τις επιτυχείς δημοπρασίες κρατικών ομολόγων στην Ιταλία και τη Μαδρίτη, η εφημερίδα Die Welt αναφέρεται στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, ότι «...η Ελλάδα απειλείται με πτώχευση χωρίς μεγαλύτερη βοήθεια...» και παρουσιάζει τέσσερα σενάρια για την κατάληξη του ελληνικού προβλήματος.
Σενάριο 1:
Η Ελλάδα λαμβάνει περισσότερη βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους της

Αρχικά, έμοιαζε απίθανο. Όπως αποφασίστηκε τον προηγούμενο χρόνο, το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, του ΔΝΤ και του χρηματοπιστωτικού τομέα, είχε γιγαντιαίες διαστάσεις. Η χώρα που παράγει το 2% του οικονομικού αποτελέσματος της ευρωζώνης φέρεται να λαμβάνει άμεση βοήθεια με πιστώσεις 100 δισ. Αλλά 30 δισ. θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη διασφάλιση των ελληνικών τραπεζών. Και άλλα 100 δισ. θα προέλθουν από το χρηματοπιστωτικό τομέα, μέσω της παραίτησης από τις μισές απαιτήσεις τους.
Στο μεταξύ κατέστη σαφές ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Εάν δεν είναι επιθυμητή η πτώχευση της χώρας, πρέπει να της διασφαλίσει χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού. Λέγεται ότι το ΔΝΤ αποκλείει τη συμμετοχή στη διάσωση των ελληνικών τραπεζών. Σε αυτήν την περίπτωση, η Α. Μέρκελ θα έπρεπε να βρεθεί ενώπιον της γερμανικής Βουλής και να ζητήσει περισσότερα δισεκατομμύρια για να βοηθήσει την Ελλάδα. Αυτό θα μπορούσε μεν να επιτευχθεί. Αλλά στην κοινή γνώμη θα ενισχυθεί η πεποίθηση ότι η ευρωζώνη βυθίζεται και ότι η Ελλάδα είναι βαρέλι δίχως πάτο.
Σενάριο 2:
Οι τράπεζες παραιτούνται από μεγαλύτερο μέρος των απαιτήσεών τους

Θεωρείται από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Άνγκελα Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη γερμανική πολιτική, το ότι οι τράπεζες αναγκάστηκαν να διαπραγματευθούν μια δραστική μείωση του χρέους της Ελλάδας σε εθελοντική βάση. Από 100 δισ. ευρώ θα παραιτηθούν εθελοντικά οι διεθνείς χρηματοδότες της προβληματικής χώρας, προκειμένου να μην καταπέσουν τα ασφάλιστρα έναντι χρεοκοπίας, προκειμένου να μην εισέλθουν οι κεφαλαιαγορές σε μια δίνη, στο τέλος της οποίας θα βρισκόταν η συνολική κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Στο μεταξύ, τώρα πλέον γίνεται λόγος περί μειωμένου επιτοκίου στα νέα ελληνικά ομόλογα σε αντάλλαγμα για την παραίτηση από τα παλιά. Από μια πλευρά, θα υπάρξει άμεση ανακούφιση για την Ελλάδα. Αλλά το πρόβλημα για την Αθήνα είναι ότι τα νέα ομόλογα θα πρέπει να υπόκεινται στο βρετανικό και όχι στο ελληνικό δίκαιο. Υπό αυτό, ένα νέο κούρεμα θα είναι σχεδόν απίθανο. Επιπλέον, οι τράπεζες εξομοιούνται με τους θεσμικούς πιστωτές της Ελλάδας και θα μπορούσαν να προβούν μέχρι και σε κατάσχεση κρατικής περιουσίας στην περίπτωση που η Ελλάδα δεν εξοφλήσει τους πιστωτές της, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Σενάριο 3:
Φορολογούμενοι και τράπεζες βοηθούν από κοινού την Αθήνα

Από τις προηγηθείσες συνομιλίες είχε σχεδόν αποκλεισθεί ένα μεγαλύτερο πακέτο βοήθειας, προκειμένου να μην αναλάβουν οι Ευρωπαίοι μόνοι τους το υψηλό κόστος. Αλλά ήταν εξίσου απίθανο να δεχθούν οι τράπεζες να συμπληρώσουν τα κενά, δεδομένης της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στους ισολογισμούς της χώρας. Ακόμη και τώρα, πολλοί τραπεζίτες θεωρούν αναπόφευκτη τη χρεοκοπία της χώρας. Θα αναρωτιέστε λοιπόν, γιατί εξακολουθούν να υποστηρίζουν την Ελλάδα και μάλιστα χωρίς ουσιαστική πρόοδο.
Θα πρέπει ωστόσο να θεωρείται πιθανό, ότι η πολιτική για μια ακόμη φορά προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, προκειμένου να ενισχύσει τα τείχη προστασίας γύρω από τις άλλες χώρες, πριν αφήσει την Ελλάδα να διολισθήσει στη χρεοκοπία. Οι πολιτικοί μπορεί να επιδιώκουν να πάρουν ένα μέρος των απαραίτητων χρημάτων από τους τοπικούς φόρους στην Ελλάδα . Ένα άλλο κομμάτι μπορεί να προέλθει από τις τράπεζες. Τελικά και οι δύο πλευρές θα παραχωρήσουν κάτι με την ελπίδα ότι αυτά τα πρόσθετα κεφάλαια θα σταθεροποιήσουν την Ελλάδα μακροπρόθεσμα, ώστε η υπόλοιπη ευρωζώνη να έχει σε μεγάλο βαθμό διασωθεί.
Σενάριο 4:
Φθάνει πια. Η Αθήνα αφήνεται να χρεοκοπήσει χωρίς καινούριες πιστώσεις

Πρόκειται για εφιάλτη. Η Καγκελάριος φοβάται αυτήν εξέλιξη από την αρχή της κρίσης. Αλλά γίνεται όλο και πιο πιθανή. Ενώ η Ελλάδα δεν βγαίνει από τη μιζέρια, καθώς κάθε νέο πρόγραμμα λιτότητας κάνει την κατάσταση χειρότερη, οι μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται και η κοινή γνώμη στις των χωρών πιστωτών έχει κουραστεί να χρηματοδοτεί, οι Ευρωπαίοι αποκλείουν ένα αυξημένο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα.
Και επειδή το ΔΝΤ αρνείται να δώσει νέα δάνεια υπό αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσε και η Γερμανία να αποφασίσει επίσης να μη δώσει και άλλα χρήματα στην Αθήνα. Σκοπίμως, η ΕΕ οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, δεν θα μπορεί να εξυπηρετεί τα χρέη της.
Οι Έλληνες χρεοκοπούν. Τα ομόλογά τους, με εκατομμύρια εγγραφές ακόμη και στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ, είναι ξαφνικά χωρίς αξία. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δέχεται ένα σοκ. Οι ελληνικές τράπεζες απειλούνται διά μιας με κλείσιμο. Ομοίως κλυδωνίζονται τα πιστωτικά ιδρύματα σε όλη την Ευρώπη. Μετά την αρχική αναταραχή, η χώρα ξεκινά διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της για το κατά πόσο θα πληρώσει κάτι από τις υποχρεώσεις της κάποτε. Η Αθήνα βγαίνει από το ευρώ.
'' ΒΗΜΑ''
Το πιστόλι της χρεοκοπίας σημαδεύει Ελλάδα και κερδοσκόπους

Το πιστόλι της χρεοκοπίας σημαδεύει Ελλάδα και κερδοσκόπους

Τι σημαίνει η εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις για το κούρεμα
- Το ΔΝΤ ωθεί τις διαπραγματεύσεις στα άκρα ζητώντας χαμηλό επιτόκιο
- Στον αέρα το κούρεμα, σε μία ζαριά θα παιχτεί το μέλλον της Ελλάδας
- IIF:''Ελπίζουμε πως η Ελλάδα...

... θα είναι σε θέσει να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις για το PSI σε κάποια φάση"
- ''Διακοπή στις συνομιλίες ώστε να επανεξεταστεί η εθελοντική φύση του προγράμματος" ανακοινώνουν οι εκπρόσωποι των τραπεζών που συνειρμικά παραπέμπουν σε ελληνική χρεοκοπία
- Επιβεβαιώνει την εμπλοκή το υπουργείο Οικονομικών και μιλάει για καλό κλίμα και ραντεβού την Τετάρτη
- Reuters: ''Μια αποτυχία θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρώπη"
Ώρα 20.20 και το ΔΝΤ βγάζει ανακοίνωση που εκθέτει κανονικά την αιτία της εμπλοκής.
Το ΔΝΤ λέει ''Προσβλέπουμε σε επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της. Είναι σημαντικό αυτές να οδηγήσουν σε μια συμφωνία για το PSI (συμμετοχή των ιδιωτών) η οποία, από κοινού με τις προσπάθειες του επισήμου (σ.σ. κρατικού) τομέα, θα διασφαλίζει την βιωσιμότητα του χρέους''.
Οι τελευταίες λέξεις είναι που κρύβουν όλο το μυστικό γιατί κατά το ΔΝΤ, για να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος θα πρέπει τα επιτόκια στα νέα ομόλογα να μην ξεπερνούν το 4%, ένα ποσοστό που στο ΔΝΤ ξέρουν πως δεν δέχονται με τίποτα τράπεζες και κερδοσκόποι.
Συνεπως σε πλήρη γνώση του ΔΝΤ είναι πως ωθεί στα άκρα τις διαπραγματεύσεις ρισκάροντας μία ελληνική χρεοκοπία.
Την ίδια ώρα με δημοσίευμα του το Dow Jones Newswires αναφέρει ότι η Γερμανία με παρέμβαση της στις διαπραγματεύσεις απαίτησε τα νέα κουπόνια που θα ανταλλαχθούν να είναι κάτω από το 4% σημειώνοντας ότι αυτός ήταν ο λόγος της διακοπής των συνομιλιών, επικαλούμενο ανώνυμη πυγή.
Η βόμβα του Νταλάρα
Νωρίτερα το απόγευμα έσκασε η ανακοίνωση-βόμβα από το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο που αλλάζει τα πάντα σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για τη μείωση του ελληνικού χρέους.
Τα ''σύννεφα'' έξω από το Μαξίμου την ώρα της αποχώρησης του Τ.Νταλάρα γίνονται καταιγίδα με μια πιο προσεκτική ανάγνωση της ανακοίνωσης του IIF που τονίζει :
''Οι συνομιλίες δεν έχουν καταλήξει σε μία εποικοδομητική απάντηση από πλευράς όλων των εμπλεκομένων και οι διαπραγματεύσεις αναστέλλονται προκειμένου να επιτρέψουν να στοχασθούμε για τα οφέλη μίας εθελούσιας προσέγγισης.Ευελπιστούμε πως η Ελλάδα, με την υποστήριξη της ευρωζώνης, θα είναι σε θέση να επαναπροσεγγίσει εποικοδομητικά τον ιδιωτικό τομέα με στόχο να ολοκληρωθεί μία αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία για την εθελοντική ανταλλαγή του χρέους που θα συνάδει με την συμφωνία της 26ης και 27ης Οκτωβρίου, προς το καλύτερο συμφέρον της Ελλάδος και της ευρωζώνης''.
Από την ανακοίνωση προκύπτουν :
- Πρώτον δεν έχουν ανανεώσει για την Τετάρτη, όπως διαρρεόταν και άρα το κούρεμα είναι στον αέρα
- Δεύτερον ακροβατούμε πάνω στη λεπτή γραμμή μιάς επικείμενης χρεοκοπίας
- Τρίτον και πλέον σίγουρο πως το πιστόλι σημαδεύει εκβιαστικά και την Ελλάδα για να δώσει περισσότερα ανταλλάγματα στις διαπραγματεύσεις αλλά και τους εκπροσώπους επενδυτικών κεφαλαίων για να μπουν στο κούρεμα
Η απάντηση του υπουργείου Οικονομικών
Στις 18.30 ήλθε ανεπίσημα η πρώτη αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών
''Συνεχίστηκαν σήμερα στην Αθήνα οι συνομιλίες μεταξύ αφενός μεν του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου και αφετέρου των κ.κ. Charles Dallara και Jean Lemierre συμπροέδρων της επιτροπής των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα. Aποφασίστηκε οι επαφές να επαναληφθούν σε λίγες μέρες –κατά πάσα πιθανότητα την ερχόμενη Τετάρτη. Το μεταξύ χρονικό διάστημα θα αξιοποιηθεί για επαφές, καθώς και για την ανάλυση επιμέρους παραμέτρων του χρηματοοικονομικού σχήματος.
Η Ελλάδα και το IIF συνομιλούν σε κλίμα εμπιστοσύνης και συναντίληψης.
Η Ελλάδα ενεργεί βεβαίως στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και σε απόλυτη συνεννόηση με τους θεσμικούς της εταίρους''.
Μέχρι να ολοκληρωθούν το πρόγραμμα ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων (PSI) και η ψήφιση της νέας δανειακής συμφωνίας με την τρόικα, η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπη με οξείς οικονομικούς κινδύνους, δήλωσε το βράδυ από το βήμα του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος.
Ακραία ένταση....
Οι διαπραγματεύσεις για τη μείωση του ελληνικού χρέους διέρχονται μία κατάσταση ''ακραίας'' έντασης, τονίζει από την πλευρά της πηγή προσκείμενη στις συνομιλίες, κατά την οποία οι εμπλεκόμενες πλευρές ''οφείλουν να αντιληφθούν την πολύ σοβαρή κατάσταση προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα''.
''Η ένταση είναι ακραία, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές στην τόσο κρίσιμη διαπραγμάτευση για την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά και για όλη τη ζώνη του ευρώ και τους Ευρωπαίους, οφείλουν να αντιληφθούν την πολύ σοβαρή κατάσταση και να αναλάβουν τις ευθύνες τους ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα'', τονίζει η ίδια πηγή
Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση από το πρακτορείο Reuters με το που έκανε το γύρο του κόσμου η είδηση αυτή :'' Στο IIF είναι πλέον λιγότερο αισιόδοξοι για μια συμφωνία.Είναι κρίσιμο να επιτευχθεί συμφωνία στη συνάντηση της επόμενης εβδομάδας.Μια αποτυχία θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρώπη".

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Πως σχολίασε το ΔΝΤ το πάγωμα του PSI

Πως σχολίασε το ΔΝΤ το πάγωμα του PSI

Μετά από πιέσεις που δέχτηκαν, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, προέβησαν σε μία ανακοίνωση σχετικά με τις εξελίξεις στο πάγωμα του PSI και την βιψσιμότητα του ελληνικού χρέους. Διαβάστε και βγάλτε τα συμπεράσματα σας «Υπό τις συνθήκες, οι συζητήσεις με την Ελλάδα και τον επίσημο τομέα διεκόπησαν ώστε να εξεταστούν τα οφέλη μιας εθελοντικής προσέγγισης.Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες της ελληνικής ηγεσίας, η πρόταση που τέθηκε … δεν είχε ως αποτέλεσμα την εποικοδομητική ανταπόκριση όλων των πλευρών, ώστε να διατηρηθεί ο εθελοντικός χαρακτήρας στην ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων, με βάση τη συμφωνία της 26-27ης Οκτωβρίου (ΕΕ).Ευελπιστούμε πως η Ελλάδα, με την υποστήριξη της Ευρωζώνης, θα είναι σε θέση να επαναπροσεγγίσει εποικοδομητικά τον ιδιωτικό τομέα με στόχο να ολοκληρωθεί μία αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία για την εθελοντική ανταλλαγή του χρέους που θα συνάδει με τη συμφωνία της 26ης και 27ης Οκτωβρίου, προς το καλύτερο συμφέρον της Ελλάδος και της ευρωζώνης»

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Τι θα γίνει αν καταρρεύσει η ευρωζώνη;

Τι θα γίνει αν καταρρεύσει η ευρωζώνη;

Σύμφωνα με το Economist Intelligence Unit (του Economist), υπάρχουν 40% πιθανότητες να διαλυθεί η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση μέσα στην επόμενη διετία. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι επιπτώσεις θα ήταν τρομερές για τα κράτη και τις... επιχειρήσεις της ευρωζώνης.
Όμως τι ακριβώς θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση;
Η οικονομική παραγωγή της ευρωζώνης συνολικά
, θα μειώνονταν κατά 10%, και ίσως μέχρι και 25%. Αυτό θα ήταν απόρροια της γενικευμένης τραπεζικής κατάρρευσης, αλλά και των πτωχεύσεων του επιχειρηματικού τομέα, κάτι που δεν είδαμε όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers το 2008.
Η νομική αβεβαιότητα θα έπληττε τα περισσότερα εμπορικά συμβόλαια μεταξύ κρατών και επιχειρήσεων.
Οι αλυσίδες προμηθειών στην Ευρώπη, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο θα έσπαζαν βίαια (δείτε τι έγινε με την παγκόσμια παραγωγή αυτοκινήτων μετά τον σεισμό του περασμένου Μαρτίου στην Ιαπωνία).
Η βιομηχανική παραγωγή στις χειρότερο πληγείσες χώρες θα συνθλίβονταν.
Τα φορολογικά έσοδα θα έκαναν βουτιά, τα επιχειρηματικά κέρδη θα εξαφανίζονταν εν μία νυκτί, και θα σημειώνονταν εκατομμύρια απολύσεις εργαζομένων. Τα δημόσια χρέη, που αποτελούν και τον πυρήνα της τρέχουσας κρίσης θα αυξάνονταν κατακόρυφα.
Η ανεργία θα σκαρφάλωνε σε πάνω από 20% σε πολλές χώρες, και ίσως να άγγιζε το 50% σε αυτές που θα υπέφεραν τα χειρότερα.
Θα έπρεπε να εφαρμοστούν έλεγχοι κίνησης κεφαλαίων, για να αποφευχθεί η ακραία υποτίμηση νομισμάτων.
Η ΕΚΤ, αν θα συνέχιζε να υπάρχει, δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να τυπώσει χρήμα, έτσι ώστε να συνεχίσει το δημόσιο να πληρώνει μισθούς, και να συνεχίσουν να διατίθενται κάποιες βασικές υπηρεσίες από τα κράτη της ευρωζώνης.
Αν λοιπόν διαλυθεί η ευρωζώνη, όλα τα παραπάνω θα γίνουν, και ίσως θα ξεπεραστούν με τον καιρό, και ίσως η παραγωγή να ανακάμψει, όμως θα χρειαστούν πάρα πολλά χρόνια για να επανέλθει η Ευρώπη στα επίπεδα διαβίωσης που ίσχυαν πριν από την κρίση. Στο τέλος, το κράτος θα παίζει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομία, και οι περισσότερες τράπεζες και επιχειρήσεις θα τεθούν υπό τον έλεγχο του δημοσίου.
Τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη θα επέστρεφαν στα εθνικά νομίσματα που είχαν πριν από το 1999. Η αξία αυτών των νομισμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί μετά από μια διάλυση της ευρωζώνης, ειδικά αν ληφθούν υπόψη οι έλεγχοι του κεφαλαίου, οι πτώσεις τιμών των περιουσιακών στοιχείων, και οι αυξήσεις του κόστους δανεισμού για κάποιες χώρες και οι μειώσεις για άλλες, που θα επέλθουν.
Αν υποτεθεί ότι τα νέα νομίσματα θα ανταλλάσσονται ελεύθερα, θα δούμε υποτιμήσεις και υπερτιμήσεις πέραν της λογικής αξίας τους, μέσα σε μικρό διάστημα. Σε βάθος χρόνου, οι ισοτιμίες θα καθορίζονται από παράγοντες όπως είναι οι δημοσιονομικές ανισορροπίες, οι τάσεις πληθωρισμού, και το μισθολογικό κόστος. Πολλά νομίσματα, είναι λογικό ότι θα σημειώσουν σημαντική υποτίμηση, σε σχέση με την σημερινή τους ισοτιμία έναντι του ευρώ. Ένα νέο ελληνικό νόμισμα θα χάσει τουλάχιστον τα 2/3 της αξίας του. Στις Πορτογαλία και Ισπανία, μάλλον θα δούμε υποτίμηση της τάξης του 40-50%, και 30-40% αντίστοιχα. Στην Ιρλανδία και στην Ιταλία, η υποτίμηση θα είναι περίπου 20-30%.
Σε περίπτωση πλήρους διάλυσης της ευρωζώνης, κάποιες χώρες θα ζήσουν υποτιμήσεις μικρού μεγέθους (0-20%) Οι μόνες χώρες που θα δουν τα νομίσματα τους να αυξάνουν σε αξία θα είναι η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, και η Αυστρία. Στην περίπτωση της Γερμανίας, το νόμισμά της μπορεί να πάρει μέχρι και 10-20% επιπλέον αξίας, ίσως και πολύ περισσότερο.
Όσον αφορά στον τραπεζικό τομέα, ελάχιστες θα είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες που θα επιβιώσουν με την σημερινή τους μορφή. Όσο θα πλησιάζει η διάλυση, τόσο θα αυξάνονται οι αποσύρσεις των καταθέσεων, αφού όλοι θα φοβόντουσαν την επερχόμενη υποτίμηση του νέου νομίσματος.
Θα ακολουθούσαν μαζικές χρεοκοπίες, που θα φόρτωναν τις κυβερνήσεις με νέα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη που θα επιτάχυναν τις μερικές αλλά και τις ολικές χρεοκοπίες κρατών.
Αυτή η εξέλιξη θα μεταδίδονταν σε ολόκληρο τον κόσμο, και όλοι όσοι θα είχαν χρέος σε ευρώ στα χέρια τους, θα έσπευδαν να ζητήσουν κρατική βοήθεια, ρίχνοντας τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων, και προκαλώντας κρίση σε όλους τους δανειστές, άσχετα με το που βρίσκονται γεωγραφικά και με το αν έχουν άμεσα ανοίγματα απέναντι στο ευρώ.
Κάποια κράτη θα επέλεγαν να πάρουν υπό τον έλεγχό τους τα υποκαταστήματα των τραπεζών που ανήκουν σε όσες έχουν έδρα τις πληγείσες χώρες, προκαλώντας αφαίμαξη κεφαλαίων αλλά και μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες.
Στις χώρες πρώην μέλη της ευρωζώνης, οι συναλλαγματικοί έλεγχοι και οι έλεγχοι κεφαλαίων θα συνοδεύονταν με πάγωμα των αναλήψεων και των καταθέσεων για κάποιο διάστημα.
Τα κρατικοποιημένα τραπεζικά ιδρύματα θα υφίσταντο βαθιές αναδιαρθρώσεις και κάποιες πρώην μεγάλες τράπεζες θα κατακερματίζονταν σε μικρότερα κομμάτια. Οι περισσότερες θα κατέληγαν είτε σε ουδέτερες οντότητες, σχεδιασμένες να ξεφορτωθούν κάποια τοξικά προϊόντα, είτε σε κρατικά ελεγχόμενες και περιοριζόμενες να λειτουργούν στην εσωτερική αγορά.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Δεν θα αντέξει πολύ η κυβέρνηση της Μπίλντερμπεργκ

Δεν θα αντέξει πολύ η κυβέρνηση της Μπίλντερμπεργκ

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Ελληνες, συμπατριώτες μου!
Οσοι έχετε αυτιά και ανοιγμένα μάτια, ακούστε με! Αυτή τη φορά, δεν θα σας ζαλίσω ούτε με αναλύσεις, ούτε με βαθυστόχαστα κείμενα
, ούτε με λογοδιαγράμματα ούτε με τίποτε. Δυό λόγια μόνο θέλω να σας πώ, μέσα απ τη καρδιά μου! Ετσι, όπως έμαθα να μιλώ σ΄όλη μου τη ζωή!
Οι ώρες που ζούμε (όχι οι μέρες, ΟΙ ΩΡΕΣ), είναι ιστορικές! Και αυτό δεν είναι καθόλου επικοινωνιακό τερτίπι. Είναι η πραγματικότητα! Οι ώρες λοιπόν που ζούμε, είναι ιστορικές. Ο χρόνος που μπήκε μόλις πριν λίγες μόνο μέρες, ο καινούργιος αυτός χρόνος, το 2012, ίσως είναι η πιο καθοριστική χρονιά ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΓΕΝΟΣ, απο καταβολής υπάρξεώς του! Και δεν υπερβάλλω καθόλου!
Μέσα σε αυτές τις λίγες μέρες, έχει περάσει όλη η τρισένδοξη ιστορία μας! Απο τους μυθικούς χρόνους, απο τους Ομηρικούς χρόνους, τους κλασσικούς, τους ελληνιστικούς, τους βυζαντινούς, τους χρόνους της δουλείας, τους χρόνους της Επανάστασης, τους χρόνους των πολέμων του 20ού Αιώνα, τους χρόνους τους νεώτερους και τους τωρινούς. Δεν μπόρεσα, πουθενά, σε όλη αυτή τη νοερή μου διαδρομή, σε όλο αυτό το απέραντο του χρόνου των Ελλήνων, να βρώ ούτε μια στιγμή που να με κάνει να πώ: "Ναί, τούτη η στιγμή ήταν επικίνδυνη για το Γένος"!
Ούτε κάν η στιγμή που έπεφτε η Πόλη, κάτω απο τη βάρβαρη επέλαση των Ασιατών του Μουχαμέτη!
Ουτέ κάν η στιγμή που σφαζότανε η Χίος και τα Ψαρά από τις ορδές των Οθωμανών, ούτε κάν ακόμη κι αυτή η εθνική καταστροφή του 1922! Ούτε και τότε ένοιωσα κανέναν απολύτως κίνδυνο, οτι το Γένος θα μπορούσε να χαθεί... Καί ξέρετε γιατί; Γιατί τα όπλα μας ήταν πάντα γεμάτα, είχαμε τη φλόγα της πίστης μέσα μας, είχαμε την αντρειά να μας γεμίζει από δύναμη, είχαμε απλώς πέσει και περιμέναμε τη στιγμή που θα σηκωθούμε και πάλι! Κανένα σπαθί, κανένα κανόνι, καμμιά μπομπάρδα δεν ήταν ικανή να μας εξαφανίσει! Εναν Ελληνα έσφαζε ο Μουχαμέτης, δέκα γεννιόντουσαν και τον έσφαζαν αυτοί! Εναν Ελληνα σκότωνε ο Ξέρξης, εκατό γεννιόντουσαν και τον εξολόθρευαν!
Μα σήμερα, σήμερα όχι!
Σήμερα δεν γεννιούνται πια Ελληνες! Σήμερα δεν γεννιούνται πια ήρωες! Σήμερα οι γυναίκες δεν γεννούν αντρειωμένους! Σήμερα γεννιούνται ραγιάδες! Σήμερα γεννιούνται προσκυνημένοι, σήμερα γεννιούνται απάτριδες, βολεψάκηδες, κιοτήδες!
Σήμερα γεννιούνται golden boys, γραβατωμένοι δημοσιουπαλληλίσκοι, έτοιμοι να πουλήσουν γυναίκα, μάνα, ερωμένη για μια χούφτα ευρώ ή δολλάρια, για μια Mersedes ή μια BMW, για ένα κερδοφόρο CDS που δεν έχει σημασία αν σημαίνει τη χρεωκοπία της πατρίδας, αρκεί να είναι κερδοφόρο! Σήμερα γεννιούνται "αναρχικοί" που καίνε και βρίζουν τη σημαία των παππούδων τους, μια σημαία βουτηγμένη στο αίμα των προγόνων τους! Σήμερα γεννιούνται πολιτικοί που ξεπουλάνε μέσα σε μια νύχτα ο,τι οι πατεράδες τους και οι παππούδες τους έχτισαν μέσα σε 35 αιώνες!
Ελληνες, αδέρφια μου!
Είναι μεγάλη κατάρα για μένα, που είμαι αναγκασμένος ακόμη να ζώ εδώ στη ξενητιά, μια ξενητιά που δεν ήταν επιλογή μου, αλλά ανάγκη μου για να επιβιώσω επειδή κάποτε υπήρξα ενοχλητικός σε αυτούς τους βρωμερούς πολιτικάντηδες. Αυτοί με έδιωξαν κι εγώ τους πέταξα στα μούτρα το διαβατήριο. Δεν μου χρειάζεται ένα κόκκινο βιβλιαράκι για να αποδείξω οτι είμαι Ελληνας. Δε μου χρειάζεται ένα κόκκινο τεφτέρι που επειδή έχει μέσα τα στοιχεία μου και τη φωτογραφία μου, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΚΙΟΛΑΣ την εθνικοφροσύνη μου! Το αρνούμαι και τους το επιστρέφω! Γιατί ένα τέτοιο, ίδιο τεφτεράκι έχουν κι αυτοί, αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να προδόσουν τη γή των πατέρων μου στα Ιμια και στο Καστελλόριζο! Το διαβατήριο μου, το δικό μου πασαπόρτι, είναι η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ κι αυτή δεν θα μπορέσουν ποτέ να μου τη πάρουν! Δε θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να τη μαγαρίσουν, δεν θα μπορέσουν ποτέ να τη πατήσουν, να τη σκίσουν ή να τη κάψουν! ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ "ΕΛΛΑΔΑ"!