Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Με αυτή την Κυβέρνηση τα έχουμε δει όλα-Τι άλλο μας περιμένει άραγε;

Με αυτή την Κυβέρνηση τα έχουμε δει όλα-Τι άλλο μας περιμένει άραγε;

ΜΙΑ χώρα σε ομηρία απο το Μνημόνιο του ΔΝΤ και μια κοινωνία όμηροι απο τις απεργίες των φορτηγών και βυτιοφόρων. Την ίδια ώρα έχουμε εθνική τραγωδία με τον άδικο χαμό 2 έμπειρων αξιωματικών της Αεροπορίας Στρατού και μετά τις οικονομικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα. Πλήγμα στον τουρισμό απο τη μία με τις απεργίς στο λιμάνι και απο την άλλη με τα φορτητά δημόσιας χρήσης.
Ωστόσο τα προβλήματα τροφοδοσίας στην αγορά είναι πολύ σοβαρά με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν αρκετές υποδομές ενώ τα φορτηγά παραμενουν παρατεταγμένα τόσο στο Ασπρόχωμα όσο και στο Καλονερό διαμαρτυρόμενοι για τον αιφνιδιασμό απο την πλευρά της Κυβέρνησης. Φυσικά τώρα πως γίνεται κάποιοι να λαμβάνουν άδειες επι χούντας και μετά να τις πωλούν μαζί με το φορτηγό με τη μέθοδο της μεταβίβασης αλλά και το πώς κρατείτε όμηρη μια κοινωνία είναι μια άλλη υπόθεση....
ΤΕΛΙΚΑ τι άλλο θα μας συμβεί με αυτή την Κυβέρνηση βρε παιδιά όταν οι Τούρκοι βολτάρουν στο Αιγαίο και στη Βουλή ο ένας καρφώνει τον άλλον για τις λαδιές του και τις υπογραφές του που οδηγούν σε μίζες και τι άλλο θα ακούσουμε επιτέλους;

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Σε τι ηλικία έχασαν την παρθενιά τους οι celebrities ?

Σε τι ηλικία έχασαν την παρθενιά τους οι celebrities ?

Δείτε πότε έκαναν για πρώτη φορά σεξ οι διάσημοι και έχασαν την πολύτιμη παρθενιά τους! Θα εκπλαγείτε με μερικούς stars. Ρίξτε μια ματιά , έχει ενδιαφέρον ..
H Britney Spears ανακοίνωσε δημοσίως την παρθενιά της, στη συνέχεια, κυκλοφόρησαν φήμες γι ‘αυτήν και τον Justin Timberlake ότι είχαν ερωτική σχέση . Η μητέρα όμως μας πληροφόρησε μέσα από το βιβλίο της ότι η κορούλα της έχασε την παρθενιά της με τον 30-χρονο αμερικανικό ποδοσφαιριστή Reg Jones σε ηλικία 14 ετών.
Η Paris Hilton … ήταν 15 όταν έκανε για πρώτη φορά σεξ με τον αδερφό της Tori Spelling, Randy – σε ένα ξενοδοχείο στο Palm Springs.
Η Angelina Jolie την έχασε στα μόλις... 14 της χρόνια.
Η Jaime Pressly … έχασε την παρθενιά της στα 14 με τον 16 χρονών αγόρι της στη γενέτειρά της στο Kinston, North Carolina.
Ο Matthew McConaughey την έχασε στα 15 του και όταν δημοσιογράφοι ρώτησαν για περισσότερες λεπτομέρειες τους είπε: «Δεν είναι δουλειά σας».
Η Jessica Simpson … απείχε από το σεξ μέχρι που παντρεύτηκε τον πρώτο σύζυγό της , τον Nick Lachey.(κορίτσι για σπίτι)
Ο Daniel Radcliffe έκανε σεξ για πρώτη φορά στα 16 με μία κομμώτρια , ονόματι Amanda Byrne. Το έκανε το μαγικό ο Χάρι Πότερ !
Η Sienna Miller … όπως και ο Daniel Radcliffe, ήταν μόλις 16 μικρό αθώο κορίτσι όταν έχασε την παρθενιά της. Έτσι λένε τα gossips .
Η ηθοποιός Tina Fey … άντεξε χωρίς σεξ μέχρι τα 24 της χρόνια , μέχρι που συνάντησε τον σύζυγό της.
Η Hilary Duff .. υποστηρίζει ότι ξεπαρθενεύτηκε όταν ήταν 20 χρονών.
Η Kelly Osbourne ήταν ένα 16-χρονό μικρό γλυκό κορίτσι , όταν του έδωσε να καταλάβει !
Ο μπαμπάς Ozzy ήταν μόλις 14 .
Η Adriana Lima … όπως υποστήριζε από πολύ πριν κράτησε την παρθενιά της μέχρι να παντρευτεί τον σύζυγο της .
Το Supermodel , η Kate Moss … τα έδωσε όλα , στην ηλικία των 14, όταν πήγε σε οικογενειακές διακοπές στις Μπαχάμες.
Η Marcia Cross από τις «Νοικοκυρές σε Απόγνωση» ήθελε να ενηλικιωθεί πρώτα και μετά να μπει σε ερωτικές περιπέτειες . Αφού έκλεισε τα 18 .. δώστου !!
H αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο Brooke Shields .. άντεξε μέχρι τα 20 της χρόνια . Μέχρι να γνωρίσει τον ηθοποιό Dean Cain .
Οι Jonas Brothers .. φοράνε όλοι δαχτυλίδια αγνότητας και έχουν δεσμευτεί δημοσίως ότι δεν θα κάνουν σεξ πριν το γάμο. Νομίζω όμως ότι το μετάνιωσαν …
Η Fergie , το καλό μας το κορίτσι , ενηλικιώθηκε και μετά έκανε σεξ .
Ο Johnny Depp .. έχασε την παρθενιά του στα 13 του . Αναρωτιέμαι αν ένιωσε τίποτα …
Το ίδιο έγινε και με τον Lil Wayne .. που γνώρισε τον έρωτα όταν ήταν μόλις 13 χρονών.
Η αγαπημένη μας Megan Fox έχασε την πολύτιμη παρθενιά της στην ηλικία των 17 και είπε πως «η πρώτη της φορά δεν ήταν «δύσκολη» επειδή ήταν «ερωτευμένη… Ήταν ωραία.»

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Από 1η Σεπτεμβρίου οι αιτήσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό

Από 1η Σεπτεμβρίου οι αιτήσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό

Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές ήταν το νομοσχέδιο που ρυθμίζει τις όφειλες των υπερχρεωμένων νοικοκυριών προς τις τράπεζες, που παρουσίασε η υπουργός Οικονομίας Λούκα Κατσέλη. Εκτιμάται ότι συνολικά 150.000 δανειολήπτες θα θελήσουν να ενταχθούν στο νόμο περί «Ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», που ψηφίστηκε από τη Βουλή. Οι δανειολήπτες που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους θα μπορούν από την 1η Σεπτεμβρίου να υποβάλλουν αιτήσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό με τους πιστωτές, ενώ από τις αρχές του 2011 θα ενεργοποιηθεί η δικαστική διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας τα Ειρηνοδικεία θα κρίνουν αν ο ενδιαφερόμενος βρίσκεται ή όχι σε αδυναμία πληρωμής και θα προχωρούν σε ρύθμιση χρεών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για διάστημα 6 μηνών από τη δημοσίευση του νόμου (δηλαδή περίπου ως τα τέλη Ιανουαρίου 2011) απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας για χρέη προς τράπεζες ή προς άλλα φυσικά πρόσωπα, εφόσον η αξία της πρώτης κατοικίας δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο προσαυξημένο κατά 50 %.
Ήδη με άλλη διάταξη νόμου είχαν απαγορευθεί ως τις 31 Δεκεμβρίου οι πλειστηριασμοί α' κατοικίας για χρέη έως 200.000 ευρώ προς τράπεζες ενώ με τη νέα ρύθμιση η απαγόρευση επεκτείνεται και σε χρέη μεταξύ ιδιωτών.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου η υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, επεσήμανε ότι ο νόμος αντιμετωπίζει ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα και διευκρίνισε ότι δεν απευθύνεται σε όλους όσοι έχουν χρέη, αλλά σε εκείνους που έχουν αποδεδειγμένη αδυναμία να τα εξοφλήσουν.
Πάντως, με τις ρυθμίσεις διαφωνεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, επισημαίνοντας ότι ελλοχεύει κίνδυνους για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ενώ υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη επισημαίνουν ότι το νομοσχέδιο πλήττει τη ρευστότητα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και προσθέτουν ότι τέτοιες ρυθμίσεις έχουν γίνει ήδη.
Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Καταναλωτή, Δ. Σπυράκος, παρουσίασε τα βήματα που απαιτούνται για την ένταξη των δανειοληπτών στις ρυθμίσεις του νόμου και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται.
Αναλυτικά:
- Στη ρύθμιση υπάγονται φυσικά πρόσωπα, καταναλωτές και επαγγελματίες (με εξαίρεση τους εμπόρους), που βρίσκονται σε αποδεδειγμένη μόνιμη αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Υπάγονται επίσης όλα τα χρέη, με εξαίρεση οφειλές από αδικοπραξία, διοικητικά πρόστιμα, φόροι και τέλη προς το Δημόσιο και προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΟΙ 4 ΑΙΤΙΕΣ ΦΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ

ΟΙ 4 ΑΙΤΙΕΣ ΦΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ

Η ερχόμενη σχολική χρονιά αναμένεται να είναι δύσκολη τόσο για τη δημόσια όσο και για την ιδιωτική εκπαίδευση. Αμφότερες θα υποστούν τις άμεσες και έμμεσες συνέπειες των σκληρών οικονομικών μέτρων. Στη δημόσια εκπαίδευση ήδη προδιαγράφεται η νέα τάξη πραγμάτων (δραστικές μειώσεις προσλήψεων, υπερδιπλασιασμός συνταξιοδοτήσεων, συγχωνεύσεις τμημάτων, υπερωρίες, διαρκείς μετακινήσεις εκπαιδευτικών κ.ά.)...
Στην ιδιωτική, όμως, ορισμένα μηνύματα είχαν αρχίσει να εκπέμπονται πολύ πριν αρχίσει η διαρροή των μαθητών, που υπολογίζεται να ξεπεράσει το 20%.
* Η απελευθέρωση των διδάκτρων, το 2004, οδήγησε σε δυσθεώρητες αυξήσεις (έως και 120%!).
* Η έλλειψη των εκπαιδευτικών (λόγω μεγάλης απορρόφησης από τα δημόσια σχολεία) κυρίως στα Δημοτικά, χαμήλωσε τις προδιαγραφές στις προσλήψεις περιορίζοντας παράλληλα το πλαίσιο διεκδικήσεων (φορολογικών, ασφαλιστικών κ.ά.) από το προσλαμβανόμενο προσωπικό.
* Το τεκμήριο στα δίδακτρα πλέον προβληματίζει κι εκείνους που δεν πλήττονται καίρια από την κρίση, αλλά θα προτιμήσουν να αποφύγουν τη βαρύτερη φορολόγηση.
Στα ιδιωτικά σχολεία φοιτούν περίπου 95.000 μαθητές, ήτοι το 7% του μαθητικού δυναμικού της χώρας. Τα περισσότερα από τα σχολεία αυτά, δηλαδή το 70%, βρίσκονται στην περιφέρεια Αττικής (τα μισά είναι συγκεντρωμένα στην Ανατολική Αττική). Τα δίδακτρα εντάσσονται σε μια κλίμακα τριών κυρίως επιπέδων. Ξεκινούν από τα 4.000-6.000 ευρώ, ανεβαίνουν στα 6.500-9.000 και φτάνουν στα 10.000 ευρώ και πάνω. Η διαβάθμιση αυτή συνδέεται και με τη διαστρωμάτωση των οικογενειών που αποφασίζουν να επιλέξουν το ιδιωτικό σχολείο για την εκπαίδευση των παιδιών τους.
Οπερ σημαίνει ότι σ' αυτά δεν απευθύνονται μόνον τα πολύ υψηλά εισοδήματα, αλλά και οι λεγόμενες μεσαίες ή και μικρομεσαίες οικογένειες, οι οποίες λαμβάνουν σοβαρά υπ' όψιν δεδομένα όπως: παραπάνω εκπαιδευτικές παροχές (ξένες γλώσσες, πληροφορική και άλλα επιπλέον μαθήματα), εγκαταστάσεις-υποδομές, ασφάλεια και μεταφορά. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, πως βάσει των πρώτων στοιχείων η εκτιμώμενη μείωση των μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία δεν αφορά τα ακριβότερα (που διατηρούν σε γενικές γραμμές το μαθητικό τους δυναμικό), αλλά τα μεσαίας κλίμακας, τα οποία θα δουν μεγαλύτερη μείωση στις εγγραφές των εισαγωγικών τάξεων (Α' Δημοτικού, Α' Γυμνασίου) και μικρότερη στις ενδιάμεσες.
Με άλλα λόγια, είναι πολυσύνθετη η εξήγηση για τις ανατροπές στην εκπαίδευση και εν προκειμένω στην ιδιωτική. Βασικότεροι, πάντως, λόγοι που οδήγησαν στην ήδη αποτυπωμένη μείωση του ενδιαφέροντος (σ.σ. είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχολεία όπου υπήρχε μεγάλη λίστα αναμονής, φέτος δεν χρειάστηκε καν να γίνει η αναγκαστική κάθε χρόνο κλήρωση) είναι:
1. Η οικονομική κρίση. Υπάρχουν πολλοί μεσαίοι, μικρομεσαίοι (μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες) που φέρουν μεγάλο βάρος των οικονομικών μέτρων και υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης. Το βαλάντιό τους δεν αντέχει πλέον τα δίδακτρα.
2. Τα τεκμήρια στα δίδακτρα. Πλέον το ποσό που αναγράφεται στις αποδείξεις πληρωμής που χορηγούν τα ιδιωτικά σχολεία αποτελεί τεκμήριο εισοδήματος. Πολλοί είναι εκείνοι που θα σκεφθούν τη βαρύτερη φορολόγηση.
3. Η αισχροκέρδεια που προέκυψε από την απελευθέρωση των διδάκτρων επί Ν.Δ. (2004-09). Σύμφωνα με στοιχεία της Γ.Γ. Εμπορίου, οι αυξήσεις στα δίδακτρα είναι τόσο υψηλές που μέσα στην τελευταία πενταετία έφτασαν το 120%. Ο ρυθμός αύξησης των διδάκτρων άρχισε να απομακρύνει τη μέση οικογένεια από το ιδιωτικό σχολείο και το πρόβλημα γίνεται οξύτερο με την κρίση.
4. Ο συνδυασμός της απελευθέρωσης των διδάκτρων με την έλλειψη προσωπικού οδήγησε πολλούς επιχειρηματίες, κυρίως μικρών και μεσαίων μονάδων, στην καθιέρωση στυγνών ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λειτουργίας. Αποτέλεσμα: το 1/3 των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δεν διαθέτουν τα τυπικά προσόντα και διοριστήρια και παράλληλα υφίστανται τις συνέπειες με τον αναπόφευκτο περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στα Δημοτικά, όπου νηπιαγωγοί διδάσκουν μέχρι και την τρίτη τάξη, ενώ φιλόγλοι και φυσικομαθηματικοί τις μεγαλύτερες. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη πρόβλημα, τουλάχιστον ως προς την ποιότητα της εκπαίδευσης, λένε πολλοί. Τους λείπει η σχετική εξειδικευμένη εκπαίδευση και επιμόρφωση, απαντούν οι διαφωνούντες.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Αόρατος καπιταλισμός με την χορηγία της Αριστεράς

Αόρατος καπιταλισμός με την χορηγία της Αριστεράς

Σ’ ένα κόσμο που το 2009 είχε πληθυσμό 6.768.167.712 κατοίκους, η Ελλάδα των 11.260.000 κατοίκων αποτελούσε το 0,166% του πλανήτη. Ωστόσο, ο ελληνικός καπιταλισμός κατέχει την 22η θέση στον κόσμο στη λίστα των πιο πλούσιων χωρών. Ας δούμε πώς εξειδικεύεται αυτό σε μερικά βασικά χαρακτηριστικά του, που αποτελούν τους πυλώνες της δυναμικής του:
1. Μέχρι το 2009 ήταν πρώτος στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. Το 2010 έγινε δεύτερος, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Ο ελληνικόκτητος εμπορικός στόλος αποτελείται από 2.974 πλοία συνολικής χωρητικότητας 175.540.000 τόνων. Όμως, αν συνυπολογιστεί ότι ελέγχουν και το στόλο άλλων, μικρότερων πλοικτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου! Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο (αυτό σημαίνει ότι πολλά ελληνόκτητα πλοία ταξιδεύουον με ξένη σημαία – τους συμφέρει καλύτερα) και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.
Μέχρι το τέλος του 2009 οι Έλληνες εφοπλιστές (μια συμπαγής ομάδα περίπου 400 πλοιοκτητών) είχαν παραγγείλει τη ναυπήγηση 748 νέων πλοίων, χωρητικότητας 64,9 εκατ. τόνων, κυρίως στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας και της Κίνας.
Οι εγκατεστημένες στην Ελλάδα περίπου 1.300 ναυτικές επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 12.000 υπαλλήλους. Το ξένο συνάλλαγμα από ναυτιλιακές υπηρεσίες το 2009 ήταν 13,552 δισ. ευρώ, έναντι 19,188 δισ. ευρώ το 2008 – η πτώση οφείλεται σε μείωση του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου και σε μεγάλη πτώση των τιμών των ναύλων. Το συνάλλαγμα αυτό αντιστοιχεί στο 5,6% του ΑΕΠ!
Οι Έλληνες εφοπλιστές συνήθως αποφεύγουν τη δημοσιότητα – εξάλλου δεν υποχρεούνται καν να δημοσιεύουν ισολογισμούς, ενώ έχουν 57 φοροαπαλλαγές και η συνειοσφορά τους στη φορολογία είναι μικρότερη και από των μεταναστών! Όμως, είναι επιχειρηματικά παρόντος, με εμφανή τη συμμετοχή τους σε τουριστικές εγκαταστάσεις, ναυτικές συγκοινωνίες εσωτερικού και εξωτερικού, αεροπορία, τράπεζες και άλλους τομείς όπου η συμμετοχή τους είναι λιγότερο -ή και καθόλου- γνωστή.
2. Έχει ένα δυναμικά αναπτυσσόμενο και επεκτατικό στο εξωτερικό τραπεζικό τομέα: Οι ελληνικές τράπεζες, από τη στιγμή που άνοιξαν τα βόρεια σύνορα το 1989-1990 με τη διάλυση των Ανατολικιών καθεστώτων, προχώρησαν αμέσως “στους δρόμους τους παλιούς”, όπως τότε γράφαμε. Αυτή την περίπου εικοσαετία μέχρι σήμερα, η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και τις Ανατολικές χώρες όχι μόνο ήταν καλπάζουσα αλλά μάλλον και πρωτοφανής στην ταχύτητά της. Σήμερα, στα μέσα του 2010, λειτουργούν περίπου 3.500 υποκαταστήματα των ελληνικών τραπεζών σ’ αυτές τις χώρες – χωρίς να λογαριάζουμε και την επέκταση των μεγάλων κυπριακών τραπεζών στις ίδιες περιοχές. Ταχύτατη είναι επίσης η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Να σημειώσουμε επίσης ότι στην αρχή αυτής της περιόδου οι ελληνικές τράπεζες αποσύρθηκαν τελείως από τις δυτικές αγορές, πουλώντας τα καταστήματα νπου είχαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ρίχνοντας το βάρος τους σε πιο παρθένες αγορές.
Τα καθαρά κέρδη των ελληνικών τραπεζών από τα υποκαταστήματά τους στο εξωτερικό ήταν μεγάλα. Για την Εθνική, το 45% του συνόλου των κερδών της οφείλεται στα κέρδη από τα καταστήματά της στην Τουρκία. Για την Alpha Bank ήταν το 24% του συνόλου των κερδών της. Για την EFG Eurobank το …%, για την EGNATIA το 33% και για την Πειραιώς το 41%. Σημειώνουμε ότι στην τραπεζική κρίση βπου ξέσπασε από το 2008 στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δεν σημειώθηκε ούτε μία χρεοκοπία ελληνικής τράπεζας – έστω και μικρής. Φυσικά στηρίχτηκαν από το Δημόσιο με 28 δισ. ευρώ και τελευταία με άλλα 10 δισ. ευρώ από το “πακέτο” του Μνημονίου, αλλά στις ΗΠΑ και σε ευρωπαϊκές χώρες είχαμε χρεοκοπίες τραπεζών παρά τη στήριξη του τραπεζικού τομέα.
3. Έχει χιλιάδες επιχειρήσεις με παρουσία στις Βαλκανικές χώρες, την Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τουρκία, την Αίγυπτο κ.λπ.
Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσες – ίσως χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εγκατασταθεί σ’ αυτές τις χώρες και τις εκμεταλλεύονται, επωφελούμενες από τα χαμηλά μεροκάματα, την απουσία ισχυρών συνδικάτων, την απουσία πλαισίων προστασίας της εργασίας, την απουσία περιβαλλοντικών δεσμεύσεων για την επιχειρηματική δραστηριότητα, τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος που ευνοεί την εξαγορά κυβερνητικών αξιωματούχων κ.λπ. κ.λπ. Ανάμεσα σ’ αυτές τις χιλιάδες επιχειρήσεις είναι και πολλές που έκλεισαν τα εργοστάσιά τους στην Ελλάδα και μετεγκαταστάθηκαν σ’ αυτές τις χώρες. Πολλές από αυτές είχαν πάρει στο μεταξύ κρατικές επιδοτήσεις με βάση τον αναπτυξιακό νόμο…
Να σημειώσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος αποτελούν 480 ελληνικές επιχειρήσςεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, με εργοστάσια, εμπορικές και παντός άλλου τύπου αντιπροσωπείες, συνεργαζόμενες πολλές φορές με Τούρκους επιχειρηματίες. Το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων στην Τουρκία είναι περίπου 6 δισ. δολάρια. Η σημαντικότερη απ’ αυτές ήταν η εξαγορά της τουρκικής τράπεζας FINANS BANK από την Εθνική το 2009 με 4,5 δισ. δολάρια. Ειδικά το 2009, έτος οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα, επενδύθηκαν στην Τουρκία από Έλληνες καπιταλιστές 780 εκατ. δολάρια. Για να κάνουμε τις συγκρίσεις, ο τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα αντιπροσωπεύονται από 10 επιχειρήσεις με συνολική επένδυση 30 εκατ. ευρώ. Και παρ’ όλα αυτά ήταν αρκετό να έρθει πρόσφατα ο Ερνογάν στην Ελλάδα με πολυμελή αντιπροσωπεία Τούρκων επισειρηυματιών για ν’ αρχίσει το κλαψούρισμα όιτι οι Τούρκοι θα “καταλάβουν οικονομικά” την Ελλάδα…

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Η ¨Δημοκρατία" της μεταπολίτευσης...

Η ¨Δημοκρατία" της μεταπολίτευσης...

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία", Ισοκράτης (436 π.Χ - 338 π.Χ.).
"Γιορτάσαμε" πρόσφατατα 36 χρόνια από την ημέρα κατά την οποία θεωρείται ότι "αποκαταστάθηκε" η Δημοκρατία" στη χώρα μας. Δηλαδή από την ημέρα εκείνη που οι άνθρωποι του στρατιωτικού καθεστώτος, παρέδωσαν την διαχείριση της εξουσίας στους επαγγελματίες πολιτικούς. Και από την πρώτη στιγμή άρχισαν οι ίντριγκες και τα αλληλοφαγώματα και αντί για τον Π. Κανελλόπουλο ως πρωθυπουργό, μας προέκυψε Κ. Καραμανλής, δια χειρός Αβέρωφ. Από εκείνη την ώρα είχε αρχίσει η περίοδος της περίφημης "μεταπολίτευσης". Η "αποκατάσταση" της Δημοκρατίας βρήκε την εισβολή των Τούρκων με δύο πολύ μικρά προγεφυρώματα στην τότε ακτή αποβάσεώς πλησίον της Κερύνειας, από όπου την 15η Αυγούστου, όταν την Ελλάδα δεν την κυβερνούσε η χούντα των στρατιωτικών, αλλά πολιτικοί από όλους τους χώρους, οι εισβολείς άρχισαν την επιχείρηση καταλήψεως του 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την Ελλάδα παντελώς απούσα και μη αντιδρούσα ουδόλως διότι "η Κύπρος είναι μακρυά", αλλά και διότι "ο Στρατός μας ήταν διαλυμένος από την δικτατορία"!. Ψεύδη πολιτικών που τα ανακύκλωσαν τεχνηέντως τα ψευδόμενα ΜΜΕ. Ουδέποτε η χώρα είχε καλλίτερα εξοπλισμένες, αξιόμαχες, πειθαρχημένες και γεμάτες ηθικό Ένοπλες Δυνάμεις.
Έκτοτε και επί 36 συναπτά χρόνια κατέστη αδύνατο να ολοκληρωθεί και να δοθεί στην δημοσιότητα ο περίφημος "Φάκελλος της Κύπρου", δια να γνωρίζει ο Ελληνικός λαός ποιός επιτέλους ήταν ο φταίχτης για τον χαμό της Κύπρου μας και της συρρίκνωσης του Ελληνισμού. Μέγα επίτευγμα της Δημοκρατίας μας αυτό. Μαζί με τον χαμό της Κύπρου χάθηκε και ο φάκελλος. Χάθηκε όμως και εν πολλοίς η αξιοπιστία.
Ύστερα, επί 36 ολόκληρα χρόνια δημοκρατίας, οι εξ επαγγέλματος πολιτικοί, όλων των αποχρώσεων και καταστάσεων, δεν μπόρεσαν να προωθήσουν ούδ' επί ελάχιστο τις δίκαιες Ελληνικές θέσεις στη διεθνή σκακιέρα και η υφιστάμενη κατάσταση, μαρτυρά πολλά και δεν δικαιώνει κανέναν πολιτικό έχοντα ελάχιστη αξιοπρέπεια. Από εκείνη την περίοδο και μετέπειτα σιγά-σιγά και μεθοδικά, οι Τούρκοι, οι οποίοι όταν δεν είχαμε δημοκρατία δεν τολμούσαν να βγούν στο Αιγαίο, αναθάρρησαν και πλέον ευρίσκονται σε πολλούς χώρους της Ελληνικής επικράτειας, επιδεικνύοντας την επιθετικότητά τους και εφαρμόζοντας πιστά το επί χρόνια σχέδιο καταλήψεως της Κύπρου. Επίτευγμα της δημοκρατίας μας και αυτό, που τόσο πλέρια είναι, ώστε να τα ανέχεται όλα τούτα.
Και άρχισε έκτοτε η κατάληψης του κράτους από τα κόμματα και ο διαχωρισμός του λαού σε κόκκινους, πράσινους και μπλέ.
Στην αρχή τα ρίχνανε όλα στην επάρατο χούντα, μετά τα έριχνε ο ένας στον άλλο ως άλλοθι της απραξίας των και της αδυναμίας τους, όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα. Το πάρτι είχε αρχίσει με την δημοκρατική διάλυση των θεσμών, της παιδείας, της γλώσσας, της τάξεως, των Ενόπλων Δυνάμεων, της Εκκλησίας, της ασφάλειας της χώρας, της εκπτώσεως των πάντων και πασών. Χιλιάδες μούρες δήθεν "αντιστασιακών", ευφάνταστοι καιροσκόποι του κερατά, εισήλθαν παντού ξεπληρώνοντας τα παραμύθια τους, με παχυλούς μισθούς, συντάξεις και θέσεις. Με τόσους πολλούς αντιστασιακούς που εμφανίστηκαν κατόπιν εορτής, η επάρατος θα έπρεπε να είχε πέσει σε ένα μήνα.......
Τα μπλέ και πράσινα καφενεία ήταν ένα δώρο των κομμάτων πρός τους αφελείς στρατευμένους τους, δείγμα και αυτό της ενώσεως του λαού. Το κράτος πλέον δικό μας και τα δικά μας τα παιδιά, οι αφισοκολλητές και οι άλλοι νεροκουβαλητές, επιλέγονται αντί των αντιπάλων παιδιών, πρός χάρη της δημοκρατικής ευαισθησίας μας, για την κατάληψη θέσεων στο δημόσιο και αλλαχού. Η καλή δημοκρατία που σας παρέχουμε απαιτεί θυσίες και γι' αυτό πρέπει να πληρώσετε για να απολαύσετε.
Το καζάνι είχε πολύ φαγητό και επέπεσαν επ' αυτού με περισσή βούληση. Και έφαγαν-έφαγαν-εφάγαν και αφού έφαγαν ξαναέφαγαν. Από το "Τσοβόλα δώστα όλα", στο "Λοβέρδο πάρτα όλα". Πάμπτωχοι και "αγνοί δημοκράτες έκαναν περιουσίες ατράνταχτες διότι αγαπούσαν πολύ τον λαό και εργάζονταν για τον σκοπό αυτό αμειβόμενοι καταλλήλως. Έπεσε πολύ δουλειά. Οι νόμοι που έφτιαχναν οι δημοκράτες, δεν άγγιζαν καθόλου αυτούς τους ιδίους, σε ασυδοσία ευρισκομένους, αλλά ούτε και τους άλλους, μέχρι που διαπιστώθηκε ότι το καζάνι είχε πάτο και τον έπιασαν και αυτόν. Η χώρα πτώχευσε και όταν το κατάλαβαν οι δημοκράτες προσέλαβαν κάποιους άλλους που δεν ήταν τόσο δημοκράτες σαν και αυτούς, να τους διοικήσουν και επέβαλαν φτώχεια στην φτώχεια.
Την Ελλάδα μας την φτώχευσαν, την κατέστησαν αναξιόπιστη, αδύναμη, ζητιάνα, έρμαιο στις βουλές του καθένα. Την δημοκρατία και τους δημοκράτες τους γευτήκαμε καλά και μας άφησαν πικρή γεύση.....
Για το μεγάλο χάλι της χώρας και της δημοκρατίας μας σήμερα, ημέρα της αποκατάστασης της δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας στο διάγγελμά του, λέγει επί λέξη:
«η ευθύνη για τα όσα σήμερα συμβαίνουν στη χώρα, βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις και η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη». «η ισονομία πρέπει ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις για τους ισχυρούς, ότι οι προβλέψεις του Συντάγματος δεν είναι κενό γράμμα, ότι τα οικονομικά βάρη κατανέμονται δίκαια, ότι η παιδεία και η υγεία δεν προσφέρονται μόνο στους προνομιούχους». «η διοίκηση δεν εκσυγχρονίστηκε, οι σχέσεις πολιτών και πολιτικού συστήματος παρέμειναν πελατειακές, το κράτος δικαίου δεν αναπτύχθηκε επαρκώς, στην Ελληνική κοινωνία επικράτησαν νοοτροπίες κοντόθωρες και καταστροφικές».
Ευχαριστώ πολύ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που επιβεβαιώνει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τα γραφόμενά μου και επιπλέον προβλέπει το τέλος της μεταπολιτευτικής εποχής, μίας εποχής ψευδεπίγραφης και κατασπατάλησης κάθε ικμάδας του Ελληνισμού. Βεβαίως, πως αλλιώς, τα κόμματα στα διαγγέλματά τους , είπαν άλλα πράγματα δικά τους, κομματικά, συντεχνιακά, αλλά είναι φανερό πως έχασαν πλέον κάθε άλλοθι τους, αφού η εποχή της χούντας, από την οποία ξεκίνησαν τον τραγικό τους κατήφορο, είναι πλέον πολύ μακρυά και δεν την φτάνουν......

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Η βιομηχανία των Συλλογικών Συμβάσεων...

Η βιομηχανία των Συλλογικών Συμβάσεων...

Το ζήτημα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας δεν είναι στενά οικονομικό ζήτημα αλλά βαθιά και κοινωνικό και πολιτικό. Είναι η βάση, το εφαλτήριο της εισοδηματικής πολιτικής της εκάστοτε Κυβέρνησης. Κατά συνέπεια πρέπει να λάβουμε υπόψη μας δύο βασικές παραμέτρους.
Η πρώτη. Στην τελευταία εικοσαετία που έχουμε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση παρεμβάσεις και έχουμε και εναλλασσόμενες Κυβερνήσεις, Νέα Δημοκρατία – ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ – Νέα Δημοκρατία κ.λ.π., η πορεία της εισοδηματικής και γενικότερα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε ποια ήταν; και ποια ήταν τα αποτελέσματά της; Έχουμε ή δεν έχουμε ραγδαία μείωση της αγοραστικής δύναμης και των μισθωτών και των εργατών και των συνταξιούχων και των αγροτών και των μικρών αυτοαπασχολούμενων, ναι ή όχι; αυτό πρέπει να το απαντήσουμε.
Δεύτερον
- Παρένθεση κάποιοι μας έλεγαν για σύγκληση εισοδημάτων, για προστασία εισοδήματος, ισοσκελισμό μισθών με την Ευρωπαϊκή Ένωση κ.λ.π. χρόνια τώρα και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση κεντρική και περιφερειακή.
Τρίτον, έχουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος από το εισόδημα των εργαζομένων, αλλά και αυτών που εμείς εκπροσωπούμε, δηλαδή τους μικρούς και τους αυτοαπασχολούμενους, που καταναλώνεται και απορροφάται - το εισόδημά τους - στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια που όλο και πιο γοργά μετατρέπονται σε εμπόρευμα;
Τέταρτον, έχουμε ή μήπως δεν έχουμε την υποαπασχόληση, την ανεργία και τη φτώχεια να μεγαλώνει; Έχουμε ή δεν έχουμε το τραπεζικό, το πολυεθνικό, αυτό που λέμε μεγάλο κεφάλαιο να διευρύνεται και να γιγαντώνεται; Έχουμε ή δεν έχουμε την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των λίγων και εις βάρος των πολλών; Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα αποτελέσματα από αυτή τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική.
Είναι αλήθεια ή ψέματα; δημαγωγούσε και κορόιδευε ή όχι; ο κάθε φορά οπαδός και φανατικός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μιλούσε για προστασία εισοδήματος, μισθών και για την κατάκτηση του μέσου όρου στην Ευρωζώνη;
Ας δούμε τα αποτελέσματα. Οι μικροί ζημιωθήκαμε ή κερδίσαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα από τις συγκεκριμένες πολιτικές; Οι εργαζόμενοι αντίστοιχα κέρδισαν ή έχασαν; Είναι ή όχι αλήθεια ότι όλοι χάσαμε και κερδισμένοι ήταν πολύ λίγοι μεγαλοεπιχειρηματίες που αυξάνουν - αυτοί και μόνο - τα κέρδη τους, αντίθετα με εμάς, 50%, 60%, 70% και βάλε κάθε χρόνο.
Έχουμε ταυτόχρονα αυτό που όλοι το λέμε οικονομική κρίση. Πόσο έντιμοι είμαστε όμως όταν μιλάμε, όταν αναφερόμαστε στην οικονομική κρίση και δεν θέτουμε ερωτήματα όπως: πρώτον, ο παγκόσμιος πλούτος και ποιος τον παράγει τον παγκόσμιο πλούτο; Δεύτερον, το ζήτημα της εξουσίας τους, με την έννοια ποιος τον κατέχει και ποιος ιδιοποιείται τον πλούτο που παράγεται. Και τρίτο σημαντικό ζήτημα, το ρόλο του κράτους σαν μηχανισμό εκπροσώπησης και άσκησης εξουσίας εκ μέρους εκείνων που κατέχουν τον πλούτο, σε βάρος αυτών που τον παράγουν. Τα παραπάνω είναι βασικά ερωτήματα.
Ποιος μπορεί να διανοηθεί, να ισχυριστεί ότι δεν παράγεται κοινωνικός πλούτος; Διανοείται να ισχυριστεί κανένας ότι αυτός ο κοινωνικός πλούτος που παράγεται επιστρέφει σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο; Αυτά όταν μιλάμε για εισοδηματικές πολιτικές, πρέπει να τα έχουμε υπόψη μας και να μην μας διαφεύγουν.
Αν λοιπόν τα παραπάνω είναι η πρώτη παράμετρος, η δεύτερη είναι όταν μιλάμε για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με ποιο κριτήριο εμείς θα καθορίσουμε τη στάση μας απέναντι σε αυτή. Ξέρουμε ότι ο ΣΕΒ και ο ΣΕΛΠΕ και ο ΣΕΛΠΕ λένε ότι οι μισθοί είναι υπερβολικοί – δεν λένε βέβαια για τα υπερβολικά κέρδη τους – δικό τους κριτήριο είναι να περιοριστούν οι αμοιβές των εργαζομένων για να μεγαλώσουν τα κέρδη. Βλέπε οικονομική κρίση.
Εμείς λοιπόν τι λέμε; Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε με ένα σύνθημα και να πούμε «Λαός χωρίς λεφτά, ίσον μαγαζιά κλειστά». Ή, να το πούμε αλλιώς, «δεν γίνεται να έχεις και τον λύκο χορτάτο και τα πρόβατα σωστά». Δε μπορείς, εκ των πραγμάτων να λες ότι είσαι με όλους. Να λες δηλαδή και με το LIDL και με το μπακάλη! Και με το ZARA και με το μικρό το μαγαζί! Και με τον ΚΩΤΣΟΒΟΛΟ και με το συνοικιακό κατάστημα ηλεκτρικών ειδών.
Αλήθεια: Πόσοι είναι οι μικροί, πόσοι είναι οι μεγάλοι; Πως πάνε οι μικροί, πως πάνε οι μεγάλοι; Τι εμπόδια έχουν οι μικροί, τι αβάντες οι μεγάλοι;
Τι φταίει αλήθεια; Είμαστε κακοί έμποροι ή οι εφαρμοζόμενες πολιτικές μας καταδιώκουν;
Εάν λοιπόν είναι έτσι τα πράγματα, εμείς λέμε ότι Θέλουμε μια Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα βάζει χέρι στους μεγάλους. Πράγμα που σημαίνει αύξηση της φορολογίας στους μεγάλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (δίωρα, τρίωρα, τετράωρα), κατάργηση της επιχειρηματικότητας στην Παιδεία και στην Υγεία, μηδενικό ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, στο φάρμακο, σε στοιχειώδη αγαθά, (νερό, φως, τηλέφωνο), φορολογικά κίνητρα στους μικρούς.
Ξέρουμε ότι κάποιες φωνές θα μας πουν ή θα επιχειρήσουν να μας «στριμώξουν», «δηλαδή, τι αύξηση προτείνετε για τους εργαζόμενους»; Δεν θα μπούμε σε αυτή τη λογική, γιατί με αυτά τα δεδομένα και το 0,5% σήμερα μπορεί να είναι πολύ μεγάλη αύξηση και να μην αντέχεται. Καταθέτουμε μια φιλοσοφία και λέμε ότι όλα πρέπει να είναι συνδυαστικά. Θα πρέπει να δούμε τα κίνητρα, τις φοροαπαλλαγές. Άρα λοιπόν θα πρέπει να δούμε αν συμφωνούμε στο πλαίσιο και αν συμφωνούμε στη φιλοσοφία ολόκληρη.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Οι αγρότες στο σφυρί

Οι αγρότες στο σφυρί

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK - εφημερίδα ΠΡΙΝ
Απερίγραπτος πολιτικός απατεώνας είναι τελικά αυτός ο Γιωργάκης Παπανδρέου – και τρομερά επικίνδυνος για το λαό και τη χώρα. Τούτος ’δω είναι χειρότερος ακόμη και από το συνονόματο παππού του, τον Γιώργο Παπανδρέου, για τον οποίον η Αριστερά φώναζε το σύνθημα «Παπανδρέου παπατζή». Σημαία του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ είχε κάνει την ανάγκη ύπαρξης «ισχυρού κρατικού πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα», αλλά πάλι επιχειρεί να κάνει το εντελώς αντίθετο: Να ξεπουλήσει εντελώς κάθε ίχνος κρατικής τράπεζας!
Όλη η Ελλάδα κατάλαβε ότι η πρόταση του τραπεζίτη Μιχάλη Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς να αγοράσει από το Δημόσιο το σύνολο του ποσοστού του στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (33,04%) και στην Αγροτική Τράπεζα (77,31%) ήταν συμφωνημένη με τον Γιωργάκη, τον Παπακωνσταντίνου, τον Παμπούκη και τον Πάγκαλο. Αντί δηλαδή να ισχυροποιηθεί ο «κρατικός βραχίονας» στο τραπεζικό σύστημα με πυρήνα ακριβώς το ΤΤ και την ΑΤΕ, η κυβέρνηση Παπανδρέου πάει να ξεπουλήσει εντελώς τις μοναδικές τράπεζες που ελέγχει το κράτος! Δεν είναι όμως μόνο αυτό, η παραβίαση μιας ακόμη σοβαρής προεκλογικής υπόσχεσης του πρωθυπουργού. Εδώ πούλησε την Ελλάδα ολόκληρη στο ΔΝΤ και στην ΕΕ, στις τράπεζες θα κολλούσε; Δεν είναι μόνο το σκάνδαλο της προσφερόμενης τιμής (701 εκατ. ευρώ και για τις δύο), καθώς αντί για «πρίμιουμ» που προσφέρεται σε αυτές τις περιπτώσεις (τιμή δηλαδή ανά μετοχή υψηλότερη αισθητά από την τρέχουσα του χρηματιστηρίου), ο Μιχ. Σάλλας πρόσφερε για την ΑΤΕ τιμή ανά μετοχή ...μισή(!) από εκείνη του χρηματιστηρίου (0,53 ευρώ η προσφορά έναντι 1,07 ευρώ που είχε κλείσει η μετοχή της ΑΤΕ την Τετάρτη).
Το σοβαρότερο από όλα είναι η φύση των τραπεζών που πάει να πουλήσει ο Παπανδρέου. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι η τράπεζα των απανταχού της Ελλάδας μικροκαταθετών – ακόμη κι εκείνων που έχουν καταθέσεις λιγότερες ακόμη κι από ένα ...χιλιάρικο. Καθώς στα 146 «καθαρόαιμα» καταστήματα του ΤΤ προστίθενται άλλα 830 καταστήματα των ταχυδρομείων που υπάρχουν σε όλες τις πόλεις και κωμοπόλεις και μεγάλα χωριά της χώρας, σε αυτή την τράπεζα έχει πρόσβαση και ο τελευταίος αγρότης. Ακόμη και η Εθνική έχει τα μισά υποκαταστήματα από το ΤΤ! Εξαιτίας της φύσης της πελατείας του, το ΤΤ είναι η μοναδική τράπεζα στην Ελλάδα που έχει περισσότερες καταθέσεις (12,5 δισ. ευρώ) από χορηγήσεις (μόλις 8,1 δισ. ευρώ). Όλες οι άλλες τράπεζες, μηδέ της Εθνικής εξαιρουμένης, έχουν χορηγήσει περισσότερα δάνεια από όσες καταθέσεις έχουν. Η Πειραιώς π.χ. έχει δώσει δάνεια 38,8 δισ. ευρώ ενώ οι καταθέσεις σε αυτήν είναι μόνο 30,08 δισεκατομμύρια. Σε απλά ελληνικά και με απλοϊκό τρόπο εκπεφρασμένο, ο Σάλλας θέλει με 350 εκατομμύρια να αγοράσει το ΤΤ και έτσι να «τσιμπήσει» ρευστό 4,4 δισεκατομμυρίων! Έτσι και όντως το πουλήσει η κυβέρνηση σε τέτοια τιμή, είναι πραγματικά να χώσει κανείς μέσα ισόβια τον Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου για οικονομική απάτη, πέρα από τα άλλα.
Στο θέμα της Αγροτικής Τράπεζας όλοι επικεντρώνουν τη συζήτηση σε τεχνοκρατικά οικονομικά θέματα, αποφεύγοντας συνειδητά τη θεμελιώδη πτυχή του ζητήματος που είναι η ακόλουθη: Η ΑΤΕ είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης στην Ελλάδα. Επιπλέον, δεκάδες χιλιάδες κτήματα αγροτών είναι υποθηκευμένα στην ΑΤΕ έναντι της χορήγησης δανείων που δεν εξυπηρετούνται επί πολλά χρόνια, κυρίως λόγω της αδυναμίας των φτωχών και μεσαίων αγροτών να ανταποκριθούν, αλλά και εξαιτίας μιας παρασιτικής νοοτροπίας που έχει αναπτυχθεί σε ένα τμήμα της αγροτιάς, το οποίο έχει πειστεί από την πείρα του ότι δεν χρειάζεται να πληρώνει τις δόσεις των δανείων του στην κρατική ΑΤΕ, γιατί τελικά αποκλείεται να του πάρει το χωράφι. Όλο και κάποια ρύθμιση γίνεται στο τέλος. Αν όμως μια ιδιωτικοποιημένη ΑΤΕ απλώς ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, ακόμη και με μεγαθυμία προς τους αγρότες, δεκάδες χιλιάδες χωράφια θα βρεθούν ταχύτατα στην κατοχή της! Οι πάντες ξέρουν ότι η Τράπεζα Πειραιώς δεν έχει ρευστό. Πού θα βρει τα 700 εκατομμύρια μετρητά για την προσφορά της; Αν λειτουργήσει ως «βιτρίνα» μιας ξένης τράπεζας, ας πούμε ένα τελείως φανταστικό παράδειγμα, π.χ. της γερμανικής Ντόιτσε Μπανκ, φανταζόμαστε τι σημαίνει να βρεθεί με εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης στην κατοχή της, τα οποία να αρχίσει να πουλάει σε γερμανούς επιχειρηματίες και ιδιώτες; Αγρότες και Ελλάδα στο σφυρί!
Εδώ που τα λέμε, δεν έχει καθόλου άδικο ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος αφού υπενθυμίζει ότι η Τράπεζα Πειραιώς έχει πάρει 750 εκατομμύρια ευρώ από το κυβερνητικό πρόγραμμα στήριξης των τραπεζών και έχει δανειστεί εκατοντάδες εκατομμύρια από το... ΤΤ και την ΑΤΕ(!) που θέλει να αγοράσει, καταλήγει λέγοντας: «Η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει τόσο που κινδυνεύουμε να μπούμε στην ουρά του Ειδικού Δικαστηρίου, πίσω από τους δεξιούς ενόχους της εθνικής παρακμής. Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν θα είναι σκευωρία»!

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Η κοινωνική διακαιοσύνη στη πράξη

Η κοινωνική διακαιοσύνη στη πράξη

Αυτό θα πει μαγκιά, πολιτικό θάρρος και αγνόηση πολιτικού κόστους. Ακόμη και τα δικαστήρια να αποφασίζουν αλλιώς ο Λοβέρδος βάζει «πάνω απ όλα τη σωτηρία της πατρίδος» (κεφαλαίου) όπως είπε ο ΓΑΠ και καταργεί και τη δικαιοσύνη. Γιατί ο ΟΜΕΔ δικαιοσύνη για εργασιακά θέματα είναι και με το νόμο μάλιστα.
Τώρα έρχεται και λέει ο Λ. ότι πάνω από συμφωνίες, πάνω από τη δικαιοσύνη είναι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ! Το ξέραμε δηλαδή αλλά περιμέναμε κάποια… «κομψότητα» στον εξευτελισμό της δικαιοσύνης που στο κάτω - κάτω δικής τους δικαιοσύνη είναι, όχι των εργαζομένων. Σιγά μην είχε ευγένεια. Ποιος από το Υπ, Συμβούλιο είχε και την έχασε για να τη βρει αυτός!
Σύμφωνα με δήλωση του Λοβέρδου στη Βουλή, θα προβεί σε νομοθετική παρέμβαση με την οποία θα καταργούνται αποφάσεις διαιτησίας που δίνουν αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα πέραν των προβλεπόμενων και επιτρεπόμενων από το Μνημόνιο, όπως…. 1,5%!!! Μία δε περίπτωση διαιτητικής απόφασης είπε ότι… «αποτελεί και το κραυγαλέο παράδειγμα» καταπάτησης του Μνημονίου (ούτε ευαγγέλιο στην Ιερά Εξέταση να ήταν!) γιατί δίνει δεύτερη αύξηση, για το 2010, στο 3%!!! Άκουσον άκουσον θράσος!!!
Όπως γίνεται φανερό ο Λοβέρδος είναι πάνω από τάξεις και συμφέροντα. Δεν τα βάζει μόνο με την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους περικόπτοντας τους μισθούς για να σώσει τη χώρα αλλά δεν διστάζει να τα βάλει και με τον ΟΜΕΔ που τολμά να υπονομεύσει τη χώρα, δίνοντας αλόγιστες αυξήσεις! Ακόμη και οι εργοδότες να αποδεχτούν τη διαιτητική απόφαση ο Λ. θα στραφεί εναντίον τους με το ίδιο αιτιολογικό. Βλέπετε ως σοσιαλιστής είναι κατά του κεφαλαίου και δεν θα το αφήσει να υπονομεύσει τη (σοσιαλιστική) σωτηρία της πατρίδος!!!
Ζήλεψε τη δόξα των υπουργών του Ανδρέα που έστειλαν στη φυλακή εργοδότες μεταξύ των οποίων και τον νόμω ιδιοκτήτη του «Ριζοσπάστη» Γ. Τρικαλινό, γιατί έδωσαν αυξήσεις, το 1986, πάνω από το όριο της τότε Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου!!! Αυτό θα πει σοσιαλισμός, να μη χάνουμε το νήμα, όσες δεκαετίες και αν περνάνε.
Για να μη νομίσετε όμως ότι είναι μόνος ο κ. Λοβέρδος, συνεχάρη τους κοινωνικούς εταίρους οι οποίοι - όπως είπε - συνδιαμόρφωσαν με την νέα Γενική Εθνική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν μισθολογικούς όρους εργασίας για την επόμενη τριετία που «και μέσα στο πλαίσιο του Μνημονίου είναι και έχουν σπέρματα κοινωνικής δικαιοσύνης». Συνεχάρη εργοδότες και εργατοπατέρες (τρεις «ΠΑΣΟΚόπουλους») για κοινωνική δικαιοσύνη(!!!) παρότι μαζί έκαναν τις καρατομήσεις των εισοδημάτων.
Τώρα όμως διεκδικεί το (πενταδάκτυλο) μετάλλιο κοινωνικής δικαιοσύνης με τη γενναία πράξη κατάργησης και με το νόμο, των νομίμων αποφάσεων του ΟΜΕΔ. Μήπως κύριε υπουργέ είναι καιρός να καταργηθεί αυτό το πολυκαιρισμένο όργανο που υπονομεύει τη σωτηρία της πατρίδος και πάει κόντρα στο σοσιαλισμό και τη κοινωνική δικαιοσύνη; Λέμε μήπως;;;
2. Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στη πράξη για τα εισοδήματα και τη κοινωνική δικαιοσύνη.
Πως καταργήθηκε η σπατάλη και η διαφθορά! Μη νομίσετε ότι η κυβέρνηση εφορμά μόνο κατά του εισοδήματος των εργαζομένων. Κοιτάξτε να δείτε τι έκανε ένα σε ένα εργαζόμενο γκόλντεν μπόϊς και πείτε μου αν δεν είναι σκληρή, σκληρότατη και ανάλγητη συμπεριφορά.
Η είδηση είναι από ρεπορτάζ που κυνηγά τις απολύσεις μπας και προλάβει τα κοινωνικά δράματα. «Απέλυσαν το μεγαλοστέλεχος Απόστολο Ριζάκο των ΕΛ.ΠΕ. με 1,2 εκατ. € αποζημίωση και τον ξαναπροσέλαβαν με 250.000 € ετησίως» (μόνο)!
Απέλυσαν το μεγαλοστέλεχος Απόστολο Ριζάκο τον Μάιο για να προλάβει το Ασφαλιστικό και τον έφεραν πίσω αμέσως με νέα σύμβαση Την ίδια μέρα η εταιρεία απέλυσε 40 συμβασιούχους των 500 και των 600 ευρώ. Την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων μισθωτών υποβάλλεται σε θυσίες και αποχαιρετά οριστικά τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεκαετιών, στα ΕΛ.ΠΕ. συνεχίζεται το «πάρτι των ημετέρων».
Όπως λεει το ρεπορτάζ, η κρίση δεν αφορά στα golden boys -ακόμη κι αν είναι συνταξιούχοι του ομίλου των ΕΛ.ΠΕ. υπό τη διοίκηση του κ. Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος πέρασε στην Ιστορία ως εμπνευστής του σκληρού Ασφαλιστικού που απέτυχε να νομοθετήσει ως υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Σημίτη.
Μόλις τον περασμένο Απρίλιο ο κ. Γιαννίτσης υπέγραψε την απόλυση 40 συμβασιούχων, οι αμοιβές των οποίων κυμαίνονταν από 500 έως 600 ευρώ τον μήνα. Τον Μάιο όμως υπέγραψε μία άλλη απόφαση για τη συνταξιοδότηση έξι υψηλόβαθμων στελεχών του ομίλου προτού ψηφιστεί το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο θα συνεπαγόταν τη μείωση κατά το ήμισυ και τη φορολόγηση των υψηλών αποζημιώσεών τους.
Ένας από τους προνομιούχους είναι ο κ. Απόστολος Ριζάκος, ο οποίος πήρε αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης ύψους 1.200.000 ευρώ και αμέσως μετά επαναπροσλήφθηκε με ετήσιες αποδοχές 250.000 ευρώ τον χρόνο. Το 2008 ο κ. Ριζάκος ήταν γενικός διευθυντής Εφοδιασμού και Εμπορίας Πετρελαιοειδών των ΕΛ.ΠΕ. Οι αποδοχές του ήταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του λογιστηρίου, 198.000 ευρώ ετησίως. Το 2009, χρονιά κρίσης, οι αποδοχές του αναπροσαρμόστηκαν με αύξηση 4%. Τον Απρίλιο του 2010 η διοίκηση με την ανακοίνωση Νο 167/28.04.2010 τον αναβάθμισε σε επικεφαλής της νεοσυσταθείσας Γενικής Εμπορικής Διεύθυνσης του ομίλου. Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι τι εξυπηρετούσε η αναβάθμιση που έγινε μόλις έναν μήνα πριν από τη συνταξιοδότησή του και δύο μήνες πριν από την ψήφιση του νέου Ασφαλιστικού. Με την αναβάθμιση όμως αναπροσαρμόστηκαν και οι απολαβές του και με βάση αυτές πια καθορίστηκε αφενός το ύψος της αποζημίωσης και αφετέρου το νέο συμβόλαιο που του έκαναν τα ΕΛ.ΠΕ., τα οποία προφανώς έκριναν ότι δεν μπορούσαν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους χωρίς τις πολύτιμες υπηρεσίες του.
Συγκεκριμένα, στις 17/6/2010 το Δ.Σ. των ΕΛ.ΠΕ. συνεδρίασε με θέμα «Παραμονή στην εταιρεία στελεχών που συμπλήρωσαν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης» και με εισήγηση του διευθύνοντος συμβούλου κ. Γιάννη Κωστόπουλου αποφάσισε «την υπογραφή σύμβασης με τον κ. Ριζάκο ορισμένης διάρκειας για την περίοδο από 21/6/2010 έως 20/6/2012 με δυνατότητα ανανέωσης ενός ακόμη έτους».

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Έρχεται νέο… ψαλίδι σε μισθούς και συντάξεις

Έρχεται νέο… ψαλίδι σε μισθούς και συντάξεις

Καλά αυτός ο τρισάθλιος που μπλέξαμε δεν ήταν που έλεγε προ ημερών «Δεν θα λάβουμε νέα μέτρα, αν υλοποιήσουμε όσα προβλέπει το Μνημόνιο», Τώρα διαβάζουμε στην Ημερήσια πως ξελέει, και μας προετοιμάζει για νέες περικοπές. Τι θα γίνει ρε γαμώτο με τους μπινέδες που ..δεν …ψηφήσαμε αλλά μας τους κάθισαν στον σβέρκο μας. ;
Στις δραστικές περικοπές ύψους 3,12 δισ. ευρώ στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και στις αυξήσεις κατά 3,4 δισ. ευρώ των έμμεσων φόρων? στηρίζεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για να πετύχει τον στόχο μείωσης του ελλείμματος στο 8,1% του ΑΕΠ φέτος. Στο πρώτο εξάμηνο του έτους το δημοσιονομικό έλλειμμα καταγράφει μείωση 45,4%, υπερκαλύπτοντας τον ετήσιο στόχο 39,5%, αλλά όπως σημειώνει ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, το «στοίχημα του προϋπολογισμού δεν έχει ακόμη κερδηθεί».
Τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών δείχνουν ουσιαστικά έναν νέο προϋπολογισμό για το 2010, τα μεγέθη του οποίου έχουν προσαρμοστεί στις επιταγές του Μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα και στα σκληρά οικονομικά μέτρα που έχει ήδη λάβει η κυβέρνηση.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Οι εισπράξεις από εμμέσους φόρους θα πρέπει να είναι μεγαλύτερες κατά 3,395 δισ. ευρώ σε σχέση με τον αρχικό στόχο του προϋπολογισμού. Οι εισπράξεις του ΦΠΑ μετά και τις δύο απανωτές αυξήσεις των συντελεστών προβλέπεται να είναι αυξημένες κατά 1,7 δισ. ευρώ και να ανέλθουν συνολικά σε 19,01 δισ. ευρώ. Εν μέσω ύφεσης και με χιλιάδες επιχειρήσεις να ετοιμάζονται να βάλουν «λουκέτο», η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ελπίζει να βάλει στα δημόσια ταμεία το ποσό των 10,6 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του έτους από τον ΦΠΑ, όταν στο πρώτο εξάμηνο εισπράχθηκαν 8,91 δισ. ευρώ.
2. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων σε σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις του προϋπολογισμού θα πρέπει να φθάσουν τα 3,12 δισ. ευρώ.
3. Οι επιχορηγήσεις προς το ΙΚΑ, το ΝΑΤ και το ΤΑΠ-ΟΤΕ περικόπτονται κατά 305 εκατ. ευρώ.
4. Οι δαπάνες για κοινωνική προστασία (ΕΚΑΣ, επιδόματα αλληλεγγύης για τους φτωχούς) περικόπτονται κατά 483 εκατ. ευρώ.
5. Τα κονδύλια για κοινωνική χρηματοδότηση ψαλιδίζονται κατά 150 εκατ. ευρώ.
6. Με την πρόσθετη εξοικονόμηση δαπανών θα χρηματοδοτηθεί η νέα έκτακτη επιχορήγηση ύψους 300 εκατ. ευρώ του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), καθώς το αρχικό κονδύλι των 600 εκατ. ευρώ που είχε προβλεφθεί για όλο το 2010 εκταμιεύθηκε αναγκαστικά στο πρώτο εξάμηνο του 2010 για να πληρωθούν οι συντάξεις.
7. Οι πόροι που θα αποδοθούν από εισπραχθέντα έσοδα τρίτων θα είναι μειωμένοι κατά 430 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις του προϋπολογισμού.
8. Κονδύλι ύψους 1,839 δισ. ευρώ που στο μεγαλύτερο του μέρος αφορά εξόφληση χρεών των κρατικών νοσοκομείων συμπεριλήφθηκε στον προϋπολογισμό μετά από απαίτηση της τρόικας.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

"Μύλος" με τις τράπεζες

"Μύλος" με τις τράπεζες

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει περιέλθει σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην κεφαλαιοποίησή τους (πόσο αξίζουν δηλαδή οι μετοχές τους στο χρηματιστήριο), θα αισθανθεί ένα ρίγος:
Δεν χρειάζονται ούτε... 5 (!) δισεκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει κάποιος (λ.χ. μια ξένη τράπεζα) τον έλεγχο ολόκληρου του ελληνικού τραπεζικού συστήματος! Οσο εξωφρενικό και αν ακούγεται αυτό, ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι το σύνολο των μετοχών της Εμπορικής, της Alpha Bank και της Eurobank (οι οποίες και οι τρεις μαζί ελέγχουν το 62% της ελληνικής τραπεζικής αγοράς, βάσει του ενεργητικού τους στις 31 Δεκεμβρίου του 2009) αξίζει μόλις 11 δισεκατομμύρια ευρώ, άρα 5 δισ. είναι υπεραρκετά για να αποκτήσει κάποιος τον έλεγχό τους.
Αν προσθέσει κανείς το γεγονός ότι οι περιβόητοι οίκοι αξιολόγησης έχουν υποβαθμίσει τόσο τα ομόλογα του ελληνικού κράτους σε επίπεδο "σκουπιδιών" όσο και την πιστοληπτική ικανότητα των ελληνικών τραπεζών σε ανάλογες κατηγορίες, στερώντας τους έτσι τη δυνατότητα να δανείζονται από τη διεθνή διατραπεζική αγορά και υποχρεώνοντάς τες να εξαρτώνται αποκλειστικά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθίσταται ηλίου φαεινότερη η δύσκολη θέση των τραπεζών της χώρας μας. Η προσπάθεια άμυνας των τραπεζών σε τέτοιες καταστάσεις είναι η προώθηση συγχωνεύσεων μεταξύ τους, προκειμένου κατ' αρχάς να αποτρέψουν επιθετικές εξαγορές τους από άλλες τράπεζες και εν συνεχεία να βελτιώσουν τη σχετική θέση τους στη δοκιμαζόμενη εσωτερική τραπεζική αγορά.
Σε απλά Ελληνικά, δηλαδή, για να μη λέμε θεωρίες, το συμφέρον των ελληνικών τραπεζών επιβάλλει προσπάθειες συγχωνεύσεων μεταξύ της Εθνικής, της Eurobank, της Alpha Bank και της Πειραιώς κατά συνδυασμούς που οι διοικητές αυτών των τραπεζών θα επιλέξουν. Μόνο τέτοιου τύπου συγχωνεύσεις έχουν νόημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και επαρκείς για να αποτρέψουν τυχόν επιθέσεις εναντίον τους.
"Πριν από μερικά χρόνια η Εθνική Τράπεζα εμφανιζόταν ως απρόσβλητη και επεξέτεινε τις δραστηριότητές της στις βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία. Τώρα στα κεντρικά της γραφεία κυριαρχεί ο φόβος της εχθρικής εξαγοράς", έγραψε την περασμένη εβδομάδα η γερμανική οικονομική εφημερίδα "Χάντελσμπλατ" και προσέθετε: "Χρηματοπιστωτικοί κύκλοι υπολογίζουν ότι οι ελληνικές τράπεζες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για επενδυτές από την Τουρκία, τη Ρωσία και τα Αραβικά Εμιράτα".
Επιπροσθέτως, η προεκλογική θέση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου περί της ανάγκης ύπαρξης ισχυρού "δημόσιου πυλώνα" στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα -ο οποίος είναι ακόμη πιο απαραίτητος στις συνθήκες έσχατης δημοσιονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα- επιβάλλει έναν θεμελιώδη στόχο: τη διαμόρφωση αυτού του "δημόσιου πυλώνα" γύρω από την Εθνική.
Υπό το πρίσμα αυτής της ανάλυσης, η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά του χρυσοφόρου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της ιδιαίτερου κοινωνικού χαρακτήρα Αγροτικής Τράπεζας δεν δείχνει να υπηρετεί κανέναν από τους δύο στρατηγικής σημασίας στόχους. Δεν αποσκοπεί, δηλαδή, σε συγχώνευση ιδιωτικών τραπεζών, αλλά σε εκμετάλλευση κρατικών κεφαλαίων.
Παράλληλα, προκαλεί πανικό στους αγρότες, οι οποίοι έχουν υποθηκεύσει χωράφια έκτασης εκατομμυρίων στρεμμάτων στην Αγροτική έναντι δανείων που συχνά μάλιστα δεν αποπληρώνουν, βέβαιοι όντες ότι η κρατική ΑΤΕ αποκλείεται να τους πάρει τα χωράφια, ενώ μια ιδιωτικοποιημένη ΑΤΕ βεβαίως και θα τους τα πάρει, ασκώντας απλώς τα νόμιμα δικαιώματά της!
Το ζητούμενο, όμως, από την κυβέρνηση υποτίθεται ότι είναι η ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος και όχι η πρόκληση ενός κοινωνικού προβλήματος στον κόσμο της υπαίθρου...
ΣΥΓΧΥΣΗ : "Αναμπουμπούλα" αντί στρατηγικής!
Τάραξε σίγουρα τα νερά η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς. Η ζωή θα δείξει αν θα αποδειχθεί καταλύτης για ουσιαστικές εξελίξεις στον ελληνικό τραπεζικό τομέα. Μέχρι στιγμής, πάντως, η κίνηση αυτή εξυπηρετεί βεβαίως άριστα τα στενά συμφέροντα χρηματοδότησης της Τράπεζας Πειραιώς. Προκαλεί όμως θόρυβο και αντιδράσεις, χωρίς να εντάσσεται στην υποτιθέμενη στρατηγική της κυβέρνησης. Μα ποιο λόγο έχει η κυβέρνηση να πουλήσει το κερδοφόρο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πράγμα που σίγουρα θα προκαλέσει κατηγορίες για σκάνδαλο εναντίον της; Το ζητούμενο είναι οι συγχωνεύσεις μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών μεταξύ τους, όχι η αμφιλεγόμενη εξαγορά κρατικών τραπεζών.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Η τραπεζα χρονου στην πρακτικη εφαρμογη της για την Ελλαδα

Η τραπεζα χρονου στην πρακτικη εφαρμογη της για την Ελλαδα

Με πολύ χαρά διαπίστωσα χθες τόσο στο wordpress οσο και στο facebook η το blogger όπου δημοσίευσα το άρθρο σχετικά με την τράπεζα χρόνου που ήδη λειτουργεί εδώ και καιρό στην Χιλή , πως παρόμοια πειράματα με διαφορετική ονομασία, όπως ηθική η κοινωνικη τράπεζα κλπ, ήδη έχουν δρομολογηθεί και στην χώρα μας και πολλοί αναγνώστες ήδη προβληματίζονται σχετικά με το ενδιαφέρον που θα μπορούσαν να προσελκύσουν στο κοινό μας ,αναγνωρίζοντας τον αντιπληθωριστικό καταρχήν στόχο σε καθε παρόμοιο επιχείρημα, την ιδιότητα του ισχυρού αντίδοτου σε μια διαδικασία χρεωκοπίας, που όλοι σιωπηλά η φωναχτά ,αντιλαμβάνονται ότι συνδέεται άμεσα με το σκληρό νόμισμα και την ένωσή μας με την ΟΝΕ των ισχυρών παραγωγικών Χωρων , με τον άχαρο ρόλο του καταναλωτή με δανεικά , που υποχρεώνεται σταδιακά να χάνει την εθνική του ανεξαρτησία κάτω απο το βάρος του διαρκώς αυξανόμενου δημοσίου χρέους .
Ιδού λοιπόν μια απλή στην εφαρμογή διαδικασία, που θα μπορουσε να απελευθερώσει τεράστια οικονομική ενέργεια , προσφέροντας μια ανέλπιστη λυση στην Ελλαδα ….
Δημοτική επιχείρηση, εθελοντικής τράπεζας χρόνου
Το δημοτικό συμβούλιο της καθε περιοχής αποφασίζει την ίδρυση δημοτικής επιχείρησης εθελοντικού χρόνου, με στόχο την αναπτυξη κοινωνικού δικτύου αλληλοβοηθείας και αλληλοϋποστήριξης των οικονομικά αδυνάτων δημοτών, εισάγοντας τον θεσμό της ανταλλαγής χρονικών υπηρεσιων εθελοντικά ανάμεσα στους δημότες του .
1. Καταρτίζεται καταρχήν μια λίστα εθελοντικού χρόνου , την οποία καταθέτει ο καθε δημότης στον δήμο , ο οποίος του χορηγεί ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο , ένα μπλοκάκι στο οποίο καθε φυλο αντιστοιχεί σε 1/2 ώρα Έργου …
2.Η λίστα αυτη ανακοινώνεται στο σαιτ του δήμου, με την επαγγελματική ιδιότητα του δημότη , το τηλέφωνο και την διεύθυνση του …
3.Ο εθελοντής
“χορηγός υπηρεσιων η προιοντων “,χρεώνει τις υπηρεσίες του ανάλογα με τον χρόνο που χρειάστηκε για να τις παράγει και πληρώνεται πάντα σε αντίστοιχο χρόνο ..
4. Σε ενδεχόμενο έλεγχο απο επιτροπή εθελοντών, θα πρέπει σε καθε μπλοκάκι , να βρισκονται καταχωρημένες πάντα οι ίδιες ώρες με αυτές τις οποίες δήλωσε στην αρχή με την καταχώρηση στην λίστα , είτε με δικά του φύλα, είτε με εκείνα των άλλων εθελοντών με τους οποίους εχει ανταλλάξει υπηρεσίες …
5. Οι ώρες συμμετοχής ειναι στην ευχέρεια επιλογής του καθε δημότη , σε σχέση με καποια κυβερνητική απόφαση σχετικά με το ποσοστό εκκίνησης αυτού του πειραματικού τρόπου ανάπτυξης και μπορεί με μια απλή επίσκεψη στην τράπεζα χρόνου στο δημαρχείο να τις μειώσει η να τις αυξήσει κατά βούληση , επιστρέφοντας η παίρνοντας καινούργια μπλοκ .
6.Απαγορεύεται η ανταλλαγή κουπονιού χρόνου με χρήματα
7. Επιτρέπεται η διαπραγμάτευση ανάμεσα στον χορηγό και τον αποδέκτη υπηρεσίας η προϊόντος, προκείμενου να επιτευχθεί η συμφωνία μεταξύ τους .
8. Κάθε νεα συμφωνία σχετικά με την χρονική αποτίμηση μιας συμφωνίας χρονικής ανταλλαγής , παραμένει διακριτική και αφορά μόνο την παρούσα συναλλαγή .[πχ το κούρεμα χρεώνεται απο τον κουρέα 1/2 ώρα , αλλά αν ο συγκεκριμένος πελάτης εχει πολύ μακρυά μαλλιά πχ μια γυναικα , μπορεί να συμφωνήσουν στην 1η 1+1/2 ώρα αμοιβής για την υπηρεσία ]
9. Ο καθε εθελοντής ανακοινώνει στην λίστα την υπηρεσία και τον απαιτούμενο χρόνο για να την προσφέρει ενδεικτικά για σύγκριση .
[πχ ένα συνεργείο αυτοκίνητων , θέλει 1/2 ώρα για αλλαγη μπουζί αυτοκίνητων , 1 ώρα για το φίλτρο βενζίνης κλπ ]
10. Η εθελοντική εργασία, απαλλάσσεται φορολογικά και οι εθελοντές -επαγγελματίες, δεν υποχρεούνται στην έκδοση τιμολογίων η αποδείξεων και την χρέωση ΦΠΑ στα κουπόνια χρόνου με τα οποία ανταλλάσσουν τις υπηρεσίες τους , οι οποίες προβάλλονται απο το σαιτ του δήμου , τα καταστήματα όσων συμμετέχουν και τα γραφεία , με ειδικό σήμα το οποίο προμηθεύονται δωρεάν απο τον δήμο σαν σήμα κατατεθέν των εθελοντικών υπηρεσιων τους . 11. Φορολογικά τα κουπόνια χρόνου, σχετικά με τα καταστήματα και τους ελεύθερους επαγγελματίες , πρέπει να εκληφθούν σαν διαφημιστικές δαπάνες , τα εμπορεύματα η οι υπηρεσίες οι οποίες προσφέρονται χωρίς χρήματα , πρέπει να ελέγχονται σε σχέση με την λίστα και ο αριθμός των κουπονιών να παραμένει ταυτόσημος με αυτόν που εχει δηλωθεί , με ποινή για καθε κουπόνι που λείπει η περισσεύει, ανάλογα με τον τζίρο της επιχείρησης .
12. Για ελεύθερους επαγγελματίες η επιχειρήσεις , να μπορεί η κυβέρνηση να καθορίζει το ποσοστό συμμετοχής στο πρόγραμμα, με απόφαση του συμβουλίου οικονομικών υπουργείων, αλλά και των δήμων, ανάλογα με τις ανάγκες ανάπτυξης της καθε περιφέρειας χωριστά .

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Τα σενάρια ελληνοτουρκικών πολέμων...

Τα σενάρια ελληνοτουρκικών πολέμων...

Το Δεκέμβριο του 1996 η Science Applications International Corporation (SAIC) εκπόνησε κατόπιν παραγγελίας του αμερικανικού Πενταγώνου μία στρατηγική αποτίμηση του μέλλοντος της Τουρκίας καθώς και των σχέσεων που αναμένεται να διαμορφωθούν με το Ιράν, το Ισραήλ, την Ελλάδα και τη Ρωσία για τη περίοδο 1997-2020. Στην παρουσίαση της έκθεσης με τίτλο “Turkey Futures Workshop Final Report” είχαν παρευρεθεί μεταξύ άλλων ανώτατα στελέχη της αμερικανικής κοινότητας πληροφοριών υπηρεσιών και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η έκθεση SAIC αποτελείται από 4 εναλλακτικά σενάρια:
Σενάριο 1ο: Τουρκία και Ιράν σχηματίζουν από κοινού ομοσπονδία.
Σενάριο 2ο: Τουρκία και Ισραήλ εγκαθιστούν νέα τάξη ασφαλείας στην ανατολική Μεσόγειο.
Σενάριο 3ο: Ανάκαμψη Ρωσίας και επίθεση στη Τουρκία.
Σενάριο 4ο: Δημιουργία ομοσπονδιακών δομών στο Καύκασο με ηγέτιδα χώρα τη Τουρκία
.
H εμπλοκή της Ελλάδας εξετάζεται στα Σενάρια #2 και #3 ενώ εντύπωση προκαλεί η ακρίβεια προβλέψεων διαφόρων σημαντικών γεγονότων στο Σενάριο #4, όπως η πτώση της κυβέρνησης Erbakan το 1997 και ο μυστηριώδης θάνατος του Στρατηγού Αlexander Lebed στις 28 Απριλίου 2002 (η SAIC προβλέπει αιφνίδιο θάνατο του Yeltsin το 1999, ανάληψη της ηγεσίας από το Lebed και δολοφονία του το 2003).
Για το κατά πόσο ρεαλιστικά μπορούν να θεωρηθούν τα παρακάτω γεωπολιτικά παίγνια, ο αναγνώστης θα πρέπει να ανατρέξει στις συνθήκες που επικρατούσαν το 1996, έτος εκπόνησης της μελέτης: Κορύφωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έναρξη της στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, αστάθεια στο Καύκασο και ένα μεγάλο ερωτηματικό για το μέλλον της Ρωσίας.
Σενάριο #2.
Προυποθέσεις: Εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, Στήριξη της Ουάσιγνκτον στις επιλογές της Αθήνας, Ικανότητα της Άγκυρας για διεξαγωγή διμέτωπου πολέμου.
1997-1999: Η προμήθεια ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων από την Κύπρο προκαλεί αναταραχή στην Τουρκία. Το ΝΑΤΟ αρνείται να εμπλακεί ενώ ξεσπούν επεισόδια στη Μεγαλόνησο μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Το ελληνοαμερικανικό λόμπυ πιέζει την Ουάσινγκτον για πλήρη διακοπή της αμερικανικής βοήθειας στη Τουρκία.
2000-2002: Στην Άγκυρα εκδηλώνεται στρατιωτικό πραξικόπημα. Τουρκικά F-16 προσβάλλουν τις θέσεις των αντιαεροπορικών συστημάτων στη Κύπρο, αποβιβάζονται εκ νέου τουρκικά στρατεύματα στα Κατεχόμενα ενώ πραγματοποιούνται αποβάσεις σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Η Ελλάδα απαντά με αεροπορικές επιθέσεις κατά τουρκικών στόχων στα παράλια του Αιγαίου. Ξεκινούν τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις για την αποφυγή ενός ολοκληρωτικού πολέμου.
Το αμερικανικό Κογκρέσο παγώνει κάθε βοήθεια προς την Τουρκία ενώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρεί σε εμπάργκο. Κινήσεις υποστήριξης της Άγκυρας εκδηλώνονται σε Γερμανία, Αυστρία και Πολωνία. Το ισραηλινό λόμπυ στις ΗΠΑ πιέζει προς υποστήριξη της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ “παραλύει” από την ελληνοτουρκική σύγκρουση.
2003: Σημειώνεται έξαρση αντι-αμερικανισμού από τη τουρκική κοινή γνώμη. Οι αμερικανικές βάσεις στη Τουρκία κλείνουν. Το Ισραήλ προτείνει στη τουρκική πλευρά υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συμμαχίας με μυστικό πρωτόκολλο που προβλέπει κοινή δράση κατά της Συρίας.
2003-2005: Κούρδοι αντάρτες εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι από την Ελλάδα επιχειρούν από βάσεις της Σύριας εξαπολύουν σφοδρές επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους στη νότιοανατολική Τουρκία ενώ κλιμακώνονται στα αστικά κέντρα.
2006-2007: Το Ισραήλ ενορχηστρώνει πραξικόπημα κατά του Σύρου προέδρου Αssad. H εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να επιτεθεί σε στρατιωτικούς στόχους στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Η Τουρκία απαντά με επιθέσεις στο ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας ενώ οι ναυτικές δυνάμεις των δύο χωρών συγκρούονται στο Αιγαίο. Το αμερικανικό Κογκρεσσο υιοθετεί σκληρή αντιτουρκική στάση. Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη υποστηρίζουν τους Σύριους και εμπλέκονται σε αερομαχίες με ισραηλινά αεροπλάνα. “Σε μία μόνο εναέρια σύγκρουση ένας έμπειρος Ισραηλινός πιλότος καταρρίπτει τέσσερα ελληνικά μαχητικά-βομβαρδιστικά. Σε μία ημέρα η Ελλάδα χάνει 20 αεροσκάφη”. Η Ελλάδα αποσύρεται από τον πόλεμο.
2008-2012: Το Ισραήλ επιτίθεται στη Συρία μέσω Λιβάνου και προωθείται από τα υψίπεδα του Γκολάν. Το αεροσκάφος του Σύρου προέδρου καταρρίπτεται στην ανατολική Μεσόγειο μετά από προσπάθειά του να διαφύγει στο Σουδάν. Τουρκία και Ισραήλ καταλαμβάνουν τη Συρία. Το Ισραήλ, με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, οργανώνει πραξικόπημα στο Ιράκ και ανατρέπει τον Saddam Hussein. Tο Ιράκ διαμελίζεται σε τρία τμήματα. Το Ιράν καταλαμβάνει τις ανατολικές περιοχές, η Τουρκία την πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσούλης, ενώ το δυτικό τμήμα συνενώνεται σε ομοσπονδία με τη Συρία. Η Ρωσία αποδέχεται τα τετελεσμένα (fait accompli).
Αποτέλεσμα: Τουρκία και Ισραήλ ελέγχουν τη Μέση Ανατολή. Μετά την ήττα της Ελλάδας αποδυναμώνεται σημαντικά το ΝΑΤΟ. Το Ιράν καλείται να επιλέξει μεταξύ διευρυμένων σχέσεων με τη Τουρκία, και κατ΄επέκταση με το Ισραήλ, και στροφής προς τη Μόσχα.
Σενάριο #3.
Προυποθέσεις: Οικονομική και στρατιωτική ανάκαμψη της Μόσχας, παρέμβασεις του Τουρκικού Στρατού στη πολιτική ζωή της χώρας, τουρκικές φιλοδοξίες για το Καύκασο.
Η Ρωσία καταλαμβάνει στρατιωτικά τη Λευκορωσία το 1998 και στρέφεται προς την Ουκρανία. Με βοήθεια από τη Δύση, η Μόσχα ανακάμπτει οικονομικά ενώ διατηρεί μικρότερες αλλά πιο αποτελεσματικές ένοπλες δυνάμεις. Το βιολογικό και πυρηνικό οπλοστάσιο διατηρείται παρά τις υπογραφείσες συμφωνίες μείωσης των εξοπλισμών. Η Ρωσία εκφράζει τη βούλησή της για χρήση βίας σε περίπτωση που απειληθούν τα εθνικά της συμφέροντα.
2002: Η Ευρωπαική Ένωση αρνείται τη πλήρη ένταξη της Τουρκίας. Αυξάνεται η υπόστήριξη στο πολιτικό Ισλάμ. Το αμερικανικό Κογκρέσο διακόπτει κάθε παροχή βοήθειας στην Τουρκία παρά τις ενστάσεις που εκφράζει ο Λευκός Οίκος.
2003-2008: Το κεμαλικό κατεστημένο καθυστερεί την επάνοδο των δημοκρατικών δυνάμεων. Η οικονομία παραπαίει ενώ το ΡKK γίνεται απειλητικό.
2009-2010: Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το Αζερμπαιτζάν και τη Γεωργία και υπόσχονται βοήθεια για την αναχαίτιση του ρωσικού επεκτατισμού. Η Μόσχα υποκινεί πραξικοπήματα στις Δημοκρατίες του Καυκάσου, οι οποίες βυθίζονται στο χάος. Το ΡΚΚ ενισχύεται με ρωσική βοήθεια για επανέναρξη των επιθέσεων σε τουρκικούς στόχους. Ανατινάσσεται πετρελαιαγωγός Γεωργίας-Τουρκίας
2012: Η Ρωσία στέλνει τελεσίγραφο στην Τουρκία να σταματήσει να επεμβαίνει στον Καύκασο και να αναγνωρίσει τις συνοριακές γραμμές προ του 1918 καθώς και ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Η Τουρκία απορρίπτει το τελεσίγραφο.
2013: Η Ρωσία, απειλώντας με χρήση Όπλων Μαζικής Καταστροφής, εισβάλει στην Τουρκία από τον Εύξεινο Πόντο και καταλαμβάνει τις περιοχές της Κωνσταντινούπολης, του Μαρμαρά και τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας. Η Άγκυρα απευθύνεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει τη Σμύρνη και το μεγαλύτερο μέρος των παραλίων της Μικράς Ασίας.
2015-2018: ΗΠΑ και Ευρωπαική Ένωση εφαρμόζουν οικονομικό εμπάργκο κατά της Ρωσία. Η Κίνα, φοβούμενη την αναγεννημένη Ρωσία, στηρίζει το εμπάργκο. Ενώ τα Ηνωμένα Εθνη καλούν τις δύο πλευρές σε διαπραγματεύσεις στην Ελβετία, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις σταθεροποιούν τις θέσεις τους στο τουρκικό έδαφος.
2020: Οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφωνούν στην απόσχιση της Κωνσταντινούπολης και του Μαρμαρά από την Τουρκία και την πλήρη αποστρατιωτικοποίησή τους. Με αμερικανική παρέμβαση δημιουργείται επιτροπή για την εποπτεία των Στενών. Ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κουρδικό κράτος. Οι Έλληνες υποχρεώνονται να αποχωρήσουν («is asked to withdraw») από τη Σμύρνη και τα παράλια αφού εκεί πλέον δεν διαβιεί ελληνικός πληθυσμός. Η Τουρκία αποδυναμώνεται σημαντικά και διαμελίζεται διατηρώντας τη Κεντρική Ανατολία και τις μεσογειακές ακτές πλην της Αλεξανδρέττας που επιστρέφεται στη Συρία μετά από ρωσική απαίτηση. Η Ρωσία είναι πια ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή.
2021-2025: Κύματα εκατομμύριων Τούρκων προσφύγων προσπαθούν να καταφύγουν στη σημαντικά περιορισμένη τουρκική επικράτεια. Οι ΗΠΑ οργανώνουν μεγάλες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις για την ανακούφιση των προσφύγων. Η Τουρκία παρακολουθεί ανήμπορη τη ρωσική επάνοδο στο Καύκασο και τη Κνετρική Ασία
Αποτέλεσμα: Η Ρωσία αποκτά προνομιακή πρόσβαση στα Στενά. Η Τουρκία συρρικνώνεται εδαφικά και σε ισχύ.
Το σενάριο της RAND για ελληνοτουρκικό πόλεμο στη Θράκη
H αμερικανική RAND Corp. εκπόνησε για λογαριασμό της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF) μία μελέτη που αναφερόταν σε σύγκρουση Ελλάδος-Τουρκίας το 2003, έτος κατά το οποίο συντάχθηκε το Σχέδιο Balyoz που πρόβλεπε μεταξύ άλλων πρόκληση τεχνητής κρίσης με την Ελλάδα με περιορισμένης έκτασης κατάληψη περιοχής του Βορείου Έβρου, νότια του Sulucadere του Tarafeyni και του Kızıldere (Ερυθροπόταμος).
“Το στρατηγικό περιβάλλον 200 ετών στην Ανατολική Μεσόγειο έχει παγιώσει την ελληνοτουρκική ένταση ως τις αρχές του 21ου αιώνα. Η αναβίωση περιφερειακών ανταγωνισμών στα Βαλκάνια, μάλιστα, ανέδειξε νέα στοιχεία στις σχέσεις Αθηνών και Άγκυρας. Το 2003 ξεσπά κρίση με αφορμή την (σ.σ. υποτιθέμενη) κακή μεταχείριση των Τούρκων στη Δυτική Θράκη. Μια τριβή που περιλαμβάνει πολλαπλές αψιμαχίες στα σύνορα, οι οποίες ανακύπτουν όταν μικρές ομάδες προσφύγων αποπειρώνται να διαφύγουν από την Ελλάδα στην Τουρκία, αυξάνεται, οι δύο χώρες διεξάγουν ταυτόχρονες και αλληλοκαλυπτόμενες ασκήσεις στο Αιγαίο και αρχίζουν να ενισχύουν τις δυνάμεις τους στη μεθόριο.
Πολλά επεισόδια στο Αιγαίο και στον εναέριο χώρο του -εγκλωβισμός απο επίγεια και εναέρια ραντάρ πλοίων και αεροσκαφών, ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες συγκρούονται κάνοντας αποκρύψεις- περαιτέρω αύξηση της ανησυχίας και της εχθρότητας. Τέλος, μια μεγάλη διαδήλωση Τούρκων στην ελληνική Θράκη καταλήγει σε ταραχές και ελληνικές παραστρατιωτικές δυνάμεις (σ.σ. sic) παρεμβαίνουν πυροβολώντας στα πλήθη και σκοτώνοντας μερικές δεκάδες Τούρκων. Αποκηρύσσοντας την “πολιτική γενοκτονίας” της ελληνικής κυβέρνησης, η Τουρκία απαντά με μια αιφνιδιαστική αλλά περιορισμένη εισβολή στη Θράκη περνώντας τα σύνορα, με στόχο να καταλάβει σημεία-κλειδιά όπου διαμένει τουρκικός πληθυσμός με την έννοια της εγκαθίδρυσης προστατευμένου ασφαλούς καταφυγίου.

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Κανόνια στην αγορά από μεγάλες αλυσίδες

Κανόνια στην αγορά από μεγάλες αλυσίδες

- Φεύγουν κι αφήνουν πίσω τους χιλιάδες άνεργους
- Τουλάχιστον 10.000 σε ένα εξάμηνο οι άνθρωποι χωρίς δουλειά
- Φήμες και για άλλες πολευθνικές που θα φύγουν από την Ελλάδα

Είναι τα πρώτα δυνατά σημάδια της οικονομικής κρίσης; Είναι η ελληνική γραφειοκρατία την οποία δεν μπόρεσαν να αντέξουν; Οπως και να' χει οι πολυεθνικές που έχουν εγκαταλείψει τον τελευταίο χρόνο την Ελλάδα δεν μετριώνται πλέον στα δάχτυλα του ενός χεριού. Την Παρασκευή η είδηση έσκασε σαν βόμβα. Η αλυσίδα σούπερ - μάρκετ (και μάλιστα φθηνών σούπερ μάρκετ) ALDI ανακοίνωσε οτι εγκαταλείπει την χώρα μας.
Η ελληνική γραφειοκρατία αλλά και οι μηδενικές πρωτοβουλίες της ....... κυβέρνησης να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη διώχνουν αυτή την γερμανική αλυσίδα.
Με τα ενοίκια στα ύψη, με την αξία της γης έως και 50% παραπάνω σε σχέση με πιο προηγμένες χώρες της Ε.Ε. και με τους αρμόδιους υπουργούς άφαντους οι γερμανοί τα μάζεψαν και έφυγαν.
Είχε προηγηθεί το σοκ της περασμένης εβδομάδας με την αλυσίδα της Fnac η οποία τα τελευταία 5 χρόνια παρά το γεγονός οτι ήθελε να κάνει τα καταστήματά της από 3 τουλάχιστον 10 τελικά αυτό δεν έγινε ποτέ και αποφάσισε να αποσυρθεί ολοκληρωτικά.
Εκτός όμως από τη Fnac και την Aldi τον χορό των αποχωρήσεων είχαν ξεκινήσει πέρυσι η Plus πέρυσι, η Shell, η BP και η Ιnterattica.
Τα ελληνικά λουκέτα
Η πιο πρόσφατη απόδειξη οτι κάποιες επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντέξουν τα χρέη και την κρίση είναι αυτή των σούπερ μάρκετ ΑΤΛΑΝΤΙΚ. Στις 14/07 η ανακοίνωση οτι κινεί τις διαδικασίες για υπαγωγή στο άρθρο 99 έδειξε οτι είναι ένα βήμα πριν την πτώχευση. Είναι μια κίνηση για να ξεκινήσει συνδιαλλαγή με τους πιστωτές της, ώστε να βρεθεί μια φόρμουλα αναχρηματοδότησης των χρεών. Τον ίδιο δρόμο έχουν ακολουθήσει οι εταιρείες Elite και Έδραση, ενώ είχαν προηγηθεί λουκέτα στις επιχειρήσεις Planet Home και Απέργης.
Στην αγορά μιλούν και για άλλα τρία λουκέτα, ενώ άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τις γίνεται στον χώρο των πολυεθνικών προαναγγέλουν και άλλες αποχωρήσεις....
Αν κάποιος καθήσει και μετρήσει από όλα τα παραπάνω πόσοι άνθρωποι μένουν στον δρόμο, χωρίς δουλειά και χωρίς ελπίδα να βρούν κάτι αντίστοιχο, δεν θα απορήσει όταν θα βγουν τα νέα στοιχεία για την ανεργία η οποία ούτες ή άλλως είναι σε δυσθεώρητα ύψη. Με έναν συντηρητικό υπολογισμό 10.000 είναι οι νεοι άνεργοι από όλα αυτά τα λουκέτα και τις αποχωρήσεις.

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Κρυφά μπόνους τραπεζιτών μέσα στην κρίση

Κρυφά μπόνους τραπεζιτών μέσα στην κρίση

Το πάρτι των μπόνους του… παλιού καλού καιρού συνεχίζουν και μέσα στην κρίση μεγάλες τράπεζες της χώρας, μοιράζοντας αφειδώς πρόσθετες αποδοχές στα κορυφαία στελέχη του. Όμως, τα μπόνους μοιράζονται υπό καθεστώς… νόμιμης παρανομίας, μέσω θυγατρικών στο εξωτερικό, αφού ο νόμος απαγορεύει ρητά τις «πολυτέλειες» του παρελθόντος, για όσες τράπεζες λαμβάνουν κρατικές ενισχύσεις.
Η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κ. Βάσω Παπανδρέου, άφησε χθες εμφανώς αμήχανους... τους κ.κ. Ράπανο και Νανόπουλο, που είχαν κληθεί να ενημερώσουν τη Βουλή για την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Μιλώντας προφανώς μετά λόγου γνώσεως, όπως τονίζουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που παρακολούθησαν τη συνεδρίαση της Επιτροπής, η κ. Παπανδρέου άφησε σαφώς να εννοηθεί, ότι ορισμένοι τραπεζίτες έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο το νόμο 3723/2008, ο οποίος ορίζει, ότι «σε κάθε περίπτωση οι αποδοχές (σ.σ.: των κορυφαίων τραπεζικών στελεχών) δεν μπορούν να υπερβαίνουν το σύνολο των αποδοχών του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι πάσης φύσεως πρόσθετες απολαβές (bonus) των ιδίων προσώπων καταργούνται για το χρονικό διάστημα εφαρμογής του παρόντος άρθρου».
Με την πρόβλεψη αυτή, που είχε ενσωματωθεί στο νόμο για την παροχή των κρατικών ενισχύσεων των 28 δις. ευρώ στις τράπεζες, είχε επιδιωχθεί να τεθεί πλαφόν στις αμοιβές των τραπεζιτών, όταν οι τράπεζές τους λαμβάνουν ενισχύσεις από το Δημόσιο. Με τα σημερινά δεδομένα, μετά τη μείωση των αποδοχών του διοικητή της ΤτΕ τον περασμένο Δεκέμβριο κατά 20%, το πλαφόν αποδοχών για τους τραπεζίτες φθάνει τα 320.000 ευρώ ετησίως («μόλις» 878 ευρώ την ημέρα!).
Η κ. Παπανδρέου ήταν εξαιρετικά δηκτική στην κριτική της, τονίζοντας προς τους παριστάμενους τραπεζίτες: «Κανείς δεν έχει αντίρρηση να στηριχτεί το τραπεζικό σύστημα. Όμως δεν σημαίνει πως ό,τι κάνατε μέχρι σήμερα θα πρέπει να το χειροκροτήσουμε. Οι τραπεζίτες δεν είναι πολύ επωφελείς, γιατί, όπως και οι πολιτικοί, στην εποχή των παχιών αγελάδων προκαλέσατε».
Ακολούθως, η κ. Παπανδρέου υπαινίχθηκε, ότι ο νόμος παραβιάζεται από τις τράπεζες: «δεν μπορεί να ψηφίζουμε μείωση μισθών και συντάξεων και να δίνονται αφορολόγητα μπόνους, μέσω θυγατρικών στο εξωτερικό», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο κ. Β. Ράπανος, πρόεδρος της Εθνικής και της Ελληνικής Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών επιχείρησε να διαψεύσει τις αιτιάσεις της κ. Παπανδρέου , αλλά η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων δεν έκανε βήμα πίσω, τονίζοντας ότι «ορισμένες το κάνουν μέσω θυγατρικών τους εταιριών, που λειτουργούν ως off shore». Σύμφωνα με πληροφορίες του «Β», η αποκάλυψη της κ. Παπανδρέου αφορά θυγατρικές μεγάλων ελληνικών τραπεζών, που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους (Νησιά της Μάγχης, Κέιμαν κ.α.), μέσω των οποίων μοιράζονται πλουσιοπάροχα πρόσθετες αμοιβές σε τραπεζίτες, οι οποίοι κατά τα άλλα εμφανίζονται να σέβονται το νόμο στην Ελλάδα, λαμβάνοντας αμοιβές που δεν ξεπερνούν τις αντίστοιχες του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Χωρίς δουλειά ένας στους τρεις νέους έως 24

Χωρίς δουλειά ένας στους τρεις νέους έως 24

18 χιλιάδες άνεργοι προστέθηκαν μέσα σε ένα μήνα όπως δείχνουν τα στοιχεία. Στο 11,9% ανήλθε τον Απρίλιο το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας έναντι 9,4% τον Απρίλιο 2009 και 11,6% το Μάρτιο 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Απρίλιο 2010 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.412.946 άτομα και οι άνεργοι σε 596.979 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός σε 4.288.462 άτομα.
Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 69.318 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2009 (μείωση 1,5%) και κατά 10.953 άτομα σε σχέση με το Μάρτιο του 2010 (μείωση 0,2%).
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 130.101 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2009 (αύξηση 27,9%) και κατά 18.256 άτομα σε σχέση με το Μάρτιο του 2010 (αύξηση 3,2%).
Η ανεργία στις γυναίκες ανέρχεται σε 15,5% (από 13,3% τον Απρίλιο 2009) και είναι πολλαπλάσια εκείνης στους άνδρες (9,3% από 6,7% τον Απρίλιο 2009). Ηλικιακά, η υψηλότερη ανεργία καταγράφεται στα άτομα 15-24 ετών (30,8% από 25,2% τον Απρίλιο 2009), 25-34 ετών (15% από 11,7% τον Απρίλιο 2009) και 35-44 ετών (10,4% από 7,9% τον Απρίλιο πέρυσι). Σε επίπεδο περιφερειών της χώρας, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας ήταν τον Απρίλιο, εφέτος, στις περιφέρειες Νοτίου Αιγαίου (22,7%), Ιονίων Νήσων (19,8%) και Δυτικής Μακεδονίας (16,1%).

Στον αντίποδα, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στις περιφέρειες Βορείου Αιγαίου (4,8%), Πελοποννήσου (9,8%) και Θεσσαλίας (10,5%). Στην Αττική, που συγκεντρώνει και τον περισσότερο πληθυσμό της χώρας, η ανεργία ήταν τον Απρίλιο, εφέτος, 11,6%, από 8% τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Ξεπούλησαν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στους Τούρκους

Ξεπούλησαν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στους Τούρκους

Ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος έσπευσε να κάνει καθησυχαστικές δηλώσεις στην Ελληνική τηλεόραση δηλώνοντας οτι η Ελλάδα παρακολουθεί σιωπηρά τις Τουρκικές κινήσεις και η Άγκυρα απάντησε με 6 Τουρκικά μαχητικά που περικύκλωσαν το Αγαθονήσι τέσσερα απο τα οποία "ξήρισαν" στην κυριολεξία την παραλία του νησιού τρομοκρατώντας του λουόμενους....
Αφορμή για τις καθησυχαστικές δηλώσεις Βενιζέλου αποτέλεσε η εξόρμιση του Τουρκικού πλοίου Πίρι Ρέϊς για υποθαλάσσιες έρευνες πετρελαίου μέσα στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), και εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην θαλάσσια περιοχή νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου, αλλά και εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, οπού ξεκίνησε η Τουρκία με επίσημη ανακοίνωση του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερκών.
Οι Τούρκοι μετέτραψαν όλα τα Πρωτόκολλα που κατα καιρούς έχουν υπογραφεί με την Ελλάδα σε... μπακαλόχαρτα
Η συγκεκριμένη Τουρκική κίνηση παραβιάζει όλα τα Πρωτόκολλα (Καραμανλή-Ετζεβίτι, 1976 Βέρνη, Παπούλια-Γιλμάζ, 1987) αφού πλέον η Άγκυρα ουσιαστικά διαγράφει απο το χάρτη της Ελληνικής Επικράτειας το Καστελλόριζο!
Αν συνεχίσει το "Πίρι Ρέϊς" να προχωρήσει ανενόχλητο σε έρευνες στο βυθό προς εντοπισμό πετρελαϊκών κοιτασμάτων εντός της ελληνικής ΑΟΖ (εντός των νοητών θαλασσίων ορίων του FIR Αθηνών) και εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε απεμπολούμε στην πράξη οικονομικά δικαιώματα αλλά πρακτικά και δικαιώματα ελέγχου σε ολόκληρη της ανατολική Μεσόγειο. Ήδη από χθες το "Πίρι Ρέϊς" βρίσκεται στην δεσμευμένη περιοχή και έχει ξεκινήσει έρευνες. Απέπλευσε από το λιμάνι του Κας, πέρασε μέσα από την Ελληνική ΑΟΖ και τώρα βρίσκεται σε μία περιοχή μεταξύ Ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ, η οποία θεωρείται "πετρελαιοφόρος" περιοχή.
Οι έρευνες του Τουρκικού σκάφους όπως η Άγκυρα πλέον απαιτεί θα διαρκέσουν μέχρι τις 20 Αυγούστου ενώ από Ελληνικής πλευράς το υπουργείο Εξωτερικών παρακολουθεί σιωπηρά την υπόθεση ενώ σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει δήθεν οτι αντιδρά (για να χορταίνουν οι Έλληνες) ετοιμάζεται να προβεί στο συνηθισμένο πλέον διάβημα προς την Άγκυρα.Αξίζει να σημειωθεί οτι το "Πίρι Ρέϊς" συνοδεύεται για λόγους ασφαλείας από σκάφος του Τουρκικού Ναυτικού, ενώ στην περιοχή θα περιπολεί και ένα Τουρκικό υποβρύχιο.
Η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει μία Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο, όπως ακριβώς έκανε στη Μαύρη Θάλασσα.
Στη περίπτωση της Μεσογείου προσπαθεί να αποκόψει την Ελλάδα από τη Κύπρο.
Την τελευταία διετία, περιφρονώντας επιδεικτικά το Δίκαιο της Θάλασσας η Άγκυρα, υποστηρίζει στα σοβαρά ότι Κρήτη και Δωδεκάνησα δεν έχουν ΑΟΖ και η "νότια" Κύπρος έχει κάποια περιορισμένα δικαιώματα ΑΟΖ. Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν είναι να αποκτήσουν με το ζόρι θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο! Το σχέδιο χαλάει η υπάρξη του Καστελλόριζου.
Οι Τούρκοι έχουν έρθει σε επαφές με την Αίγυπτο, η οποία αφού κανείς από την Ελλάδα δεν την ...ενοχλεί, εμφανίζεται θετική στις προτάσεις της Άγκυρας να αφήσουν εκτός ΑΟΖ το Καστελλόριζο και να καταργήσουν τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδος-Κύπρου.
Η Ελλάδα είχε ξεκινήσει συζητήσεις με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ,αλλά δεν αντέδρασε , όταν οι Αιγύπτιοι μας ανακοίνωσαν ότι θα αρχίσουν συνομιλίες με την Τουρκία, με την οποία επαναλαμβάνουμε δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα!
Και καλά οι Αιγύπτιοι, μπορεί για δικούς τους λόγους να υποστηρίζουν ότι θέλουν και να μιλάνε με όποιον θέλουν.
Η Ελλάδα, γιατί δεν έχει ήδη προχωρήσει σε καθορισμό της ΑΟΖ με την Κύπρο, ενέργεια που θα ακύρωνε κάθε παραλογισμό των Τούρκων, πριν κάν εκδηλωθεί. Η Λευκωσία το είχε ζητήσει από την Αθήνα, η οποία περιέργως αδιαφόρησε και εξακολουθεί να αδιαφορεί.
Τώρα όλοι δηλώνουν υποτίθεται , κατάσταση συναγερμού για το τι θα κάνει και που θα πάει το Πίρι Ρέϊς. Για ακόμη μια φορά θεατές των εξελίξεων, χωρίς αντανακλαστικά κι απ΄ ότι φαίνεται χωρίς σχεδιασμό, πολιτική και στόχο. Το μόνο σίγουρο είναι πλέον οτι όσο η Ελληνική πολιτική ηγεσία σιωπά και συναινεί στην Τουρκική επιθετικότητα, τόσο αποδεικνύεται και στους πιό αφελείς Έλληνες οτι τα Εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος έχουν ξεπουληθεί σε μυστικές συμφωνίες σιωπηρής συναίνεσης. Τα επαναλαμβανόμενα διαβήματα διαμαρτυρίας και η Ελλάδα σε ρόλο παρατηρητή δεν πείθουν πια τον Ελληνικό λαό και ας μην υπολογίζουν κάποιοι "εθνοσωτήρες" οτι "κατόπιν εορτής" θα στήσουν κάποια παπατζοεξεταστική επιτροπή "διαφάνειας" για να παριστάνουν οτι δήθεν θα ψάχνουν για το ποιοί ξεπούλησαν τη χώρα.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Ευρωπαϊκή καταδίκη της Ελλάδος για στέρηση ψήφου ομογενών

Ευρωπαϊκή καταδίκη της Ελλάδος για στέρηση ψήφου ομογενών

Του Χρήστου Ηλιόπουλου*
Αθήνα,13-7-2010.- Με μία πολύ πρόσφατη απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι η Ελλάδα παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το 1ο πρόσθετο Πρωτόκολλο αυτής, διότι μέχρι σήμερα δεν έχει εισάγει την προβλεπόμενη από το ελληνικό Σύνταγμα νομοθεσία για τον τρόπο με τον οποίο θα ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα οι Έλληνες πολίτες από τον τόπο κατοικίας τους εκτός Ελλάδος. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι παρά την πάροδο δεκαετιών από το 1975, το ελληνικό κράτος έχει αποτύχει να νομοθετήσει ώστε να ορίσει τον τρόπο με τον οποίο οι ομογενείς θα ψηφίζουν στην ελληνικές εθνικές εκλογές, όχι αναγκαζόμενοι να έλθουν στην Ελλάδα για τον σκοπό αυτό, αλλά από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό. Το άρθρο 3 του 1ου προσθέτου πρωτοκόλλου της Συμβάσεως ορίζει: «Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουσι την υποχρέωσιν όπως διενεργώσι, κατά λογικά διαστήματα, ελευθέρας μυστικάς εκλογάς, υπό συνθήκας επιτρέπουσας την ελευθέραν έκφρασιν της λαϊκής θελήσεως ως προς την εκλογήν του νομοθετικού σώματος». Το Σύνταγμα ισχύει από το 1975 και κατά το άρθρο 51 νόμος μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται εκτός της Επικρατείας. Ως προς τους εκλογείς αυτούς (δηλαδή τους ομογενείς κατοίκους εξωτερικού που είναι εγγεγραμμένοι στα ελληνικά δημοτολόγια), η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο. Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι το Σύνταγμα όχι μόνο επιτρέπει, αλλά προβλέπει ειδικώς την συμμετοχή των ψηφοφόρων που ζουν εκτός Ελλάδος και αφήνει στο νομοθέτη να ορίσει με νόμο τις λεπτομέρειες. Όμως, ο νομοθέτης έχει αμελήσει 35 έτη, από το 1975 που ισχύει το Σύνταγμα, μέχρι σήμερα να κάνει πραγματικότητα την δυνατότητα συμμετοχής στις εθνικές βουλευτικές εκλογές των ελλήνων πολιτών εκτός Ελλάδος, ενώ το ίδιο το κράτος τους δίνει αυτή την δυνατότητα στις ευρωεκλογές. Επιπλέον, κατά το άρθρο 108 του Συντάγματος «το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του αποδήμου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με την Μητέρα Πατρίδα.
Επίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την Επικράτεια». Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα στις εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ισχύει η ευχέρεια των ελλήνων πολιτών να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους σε άλλη χώρα – μέλος της ευρωπαϊκής ενώσεως (Ε.Ε.), με την διεξαγωγή ψηφοφορίας στο Προξενείο ή την Πρεσβεία της Ελλάδος. Δεν υπάρχει όμως αντίστοιχη νομοθεσία για τις εθνικές εκλογές. Η υπόθεση άρχισε με την προσφυγή τριών ελλήνων πολιτών, κατοίκων Στρασβούργου, υπαλλήλων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πριν από τις εθνικές εκλογές του 2007, (που διεξήχθησαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2007), με επιστολή τους ζήτησαν από τον Πρέσβη της Ελλάδος στην Γαλλία να τους επιτρέψει να ψηφίσουν στον τόπο κατοικίας τους. Δι’ επιστολής του Πρέσβη το ελληνικό κράτος τους απήντησε ότι αυτό υπό την υπάρχουσα νομοθεσία δεν ήταν δυνατόν. Αφού οι τρεις ενδιαφερόμενοι δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις ελληνικές εθνικές εκλογές του 2007 από τον τόπο κατοικίας τους, εκτός Ελλάδος, προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα παραβίασε την Συνθήκη και το 1ο πρόσθετο Πρωτόκολλο με το να μην τους επιτρέψει να ψηφίσουν από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μελέτησε εκτενώς την υπόθεση και εξέδωσε μία άκρως ενδιαφέρουσα στην αιτιολογία της απόφαση, που λόγω ελλείψεως χώρου δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ.
Το Δικαστήριο ανέλυσε το Σύνταγμα και τη νομοθεσία της Ελλάδος, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τα κείμενα του Συμβουλίου της Ευρώπης και τη νομολογία του Δικαστηρίου και επέμεινε ειδικώς στο ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος εδώ και 35 ετη προβλέπει την υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να παράσχει την δυνατότητα στους έλληνες ομογενείς, ήτοι στους έλληνες πολίτες που ζουν μονίμως εκτός Ελλάδος, να ψηφίζουν για την εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, από τον τόπο κατοικίας τους και όχι να αναγκάζονται να μεταβαίνουν στην Ελλάδα για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, πράγμα που τους επιβαρύνει οικονομικώς, διαταράσσοντας την οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή με το υποχρεωτικό ταξίδι στην Ελλάδα, πράγμα που καταλήγει στο ότι οι ομογενείς, με ευθύνη του ελληνικού κράτους, μπορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα με πιο επαχθείς όρους από τους έλληνες που ζουν στην Ελλάδα. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η έλλειψη νομοθεσίας στην Ελλάδα που να εξασφαλίζει στους προσφεύγοντες (κατοίκους εξωτερικού) την δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εθνικές εκλογές από τον τόπο της κατοικίας τους προσβάλλει το δικαίωμα για ελεύθερες εκλογές. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα των δύο προσφευγόντων (ο τρίτος είχε εν τω μεταξύ παραιτηθεί της προσφυγής) για καταβολή ποσού 10.000 ευρώ εις έκαστον ως ηθική βλάβη, αλλά τους επεδίκασε μόνο τα δικαστικά έξοδα, δηλαδή ποσό 2.000 ευρώ για αμφοτέρους.
*Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω, Master of Laws.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Το μήνυμα του Γέροντος Παϊσίου

Το μήνυμα του Γέροντος Παϊσίου

«Πρώτα πιστεύουμε στον Θεό καί ύστερα αγαπάμε τον Θεό καί την εικόνα Του, τον άνθρωπο. Η πίστη αυξάνει με την προσευχή. "Πρόσθες ημίν πίστιν"».
«Όπως έχω καταλάβει, όλο το κακό προέρχεται από την απιστία. Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στον Θεό, θέλει να γλεντήσει την ζωή του. Γι' αυτό καί επιδίδεται σε κάθε είδους αμαρτία»...
«Ο άνθρωπος πρέπει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής, ότι αυτή η ζωή είναι να ετοιμαστούμε για την άλλη. Από ’κεί καί πέρα, όπως ένας πού ταξιδεύει να πάει κάπου χρειάζεται έναν οδηγό, έτσι καί για το ουράνιο ταξίδι, πρέπει να βρει έναν οδηγό (Πνευματικό). Μετά, να τον βάλει σε ένα πρόγραμμα, λίγη μελέτη, λίγη προσευχή, να αποφεύγει τις αφορμές της αμαρτίας καί το κοσμικό φρόνημα πού είναι το χειρότερο απ’ όλα. Οπότε έτσι η καρδιά του θα είναι στον Χριστό».
«Πρέπει να αγωνιστούμε με φιλότιμο να σωθούμε, για να μη λυπήσουμε τον Χριστό. Θα μας πει ο Χριστός: "Παιδί μου, εγώ έκανα τόσα για να σε σώσω. Έχυσα το αίμα μου καί υπέμεινα τόσα πάθη• εσύ τί έκανες για να σωθείς;"»
«Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να βρει καί να αγιάσει την κλίση του. Ο προκομμένος άνθρωπος, όπου καί να βρεθεί, είτε στον γάμο είτε στον μοναχισμό, θα είναι επιτυχημένος».
«Να προτιμούμε τις θλίψεις καί να τις δεχόμαστε καλύτερα από τις χαρές. Το πικρό φάρμακο πολλές φορές είναι καλύτερο από το γλυκό, διότι θεραπεύει. Η πραγματική χαρά γεννιέται από τον πόνο».
«Εκείνο πού εμποδίζει τον άνθρωπο στην προκοπή του στα πνευματικά είναι ότι δεν δουλεύει το μυαλό του σε ό,τι τον ωφελεί πνευματικά, αλλά σε άλλα πράγματα».
«Πρέπει να μπει μέσα μας ο πόνος για την σύγχρονη κατάσταση, για να μπορέσουμε να κάνουμε καρδιακή προσευχή».
«Σήμερα ήρθε η εποχή να διαχωριστούν τα πρόβατα από τα κατσίκια, οι πιστοί από τους απίστους. Αργότερα θα ’ρθει καιρός πού θα δώσουμε εξετάσεις, θα υποστούμε καί διωγμούς για την πίστη μας, καί τότε θα φανεί το μπακίρι από τον χρυσό».
«Όταν κάποιος στενοχωρείται γιατί υποφέρει για τους άλλους, πονά τους άλλους, κάνει τα δικά τους προβλήματα δικά του, τότε αυτός έχει μισθό μάρτυρος. Οι άνθρωποι πού θυσιάζουν τα πάντα πόσο χαριτωμένοι είναι! Ούτε προβλήματα έχουν καί λάμπει το πρόσωπό τους γιατί έχουν την θεϊκή χαρά συνέχεια».
«Όλη η βάση της πνευματικής ζωής είναι να σκέφτεται ο καθένας τον άλλον καί τον εαυτό του να τον βάζει τελευταίο, να μην τον υπολογίζει. Όταν έρθουμε στην θέση του άλλου καί τον καταλάβουμε, τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό».
«Η χάρις του Θεού είναι ακριβό πράγμα. Για να ’ρθει να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο, πρέπει να βρει τον άνθρωπο να συμφωνεί κατά Πνεύμα με τον Θεό καί ο άνθρωπος να εξασκήσει (εξαντλήσει) όλο το ανθρώπινο. Ενώ εμείς θέλομε να έλθει η θεία χάρις για να μας απαλλάξει από τις αδυναμίες χωρίς αγώνα. Για να κατοικήσει στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται πολλή αυταπάρνηση, πολύ φιλότιμο, ταπείνωση, αρχοντιά, θυσία. Η πνευματική ζωή δεν είναι απόλαυση. Ο Χριστός έχει τοποθετήσει την μπρίζα, αλλά τα δικά μας καλώδια είναι σκουριασμένα καί δεν δέχονται την θεία χάρι. Να ξεσκουριάσουμε τα καλώδια, ν’ αγωνιστούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να κόψουμε τα πάθη μας, να αποκτήσουμε τις αρετές καί έτσι θα μας επισκεφθεί η χάρις του Θεού». Αυτώ η δόξα καί το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.
Πηγή: «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Διάλυση ευρωζώνης προτείνει οικονομόλογος..

Διάλυση ευρωζώνης προτείνει οικονομόλογος..

Η διάλυση της ευρωζώνης είναι ο μόνος τρόπος για την επιστροφή της Ευρώπης στην οδό της ανάπτυξης, δηλώνει ο Βρετανός οικονομολόγος Κρίστοφερ Σμόλγουντ. «Για το συμφέρον της οικονομικής υγείας και της μελλοντικής επιτυχίας στην ΕΕ, η Ευρωζώνη θα πρέπει να..διαλυθεί», υποστηρίζει ο Σμόλγουντ του γραφείου Cabinet Economics.
«Υπό τις παρούσες συνθήκες, τα πλέον αδύναμα μέλη της Ευρωζώνης, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Ισπανία (στις οποίες αναφέρονται, λόγω των ακρώνυμών τους και ως PIIGS) κινδυνεύουν να έλθουν αντιμέτωπες για πολλά χρόνια, ακόμη και για δεκαετίες, με ύφεση και αποπληθωρισμό», εκτιμά.
Παράλληλα, «η Γερμανία θα συνεχίσει να βασίζει την ανάπτυξή της στις εξαγωγές, καταποντίζοντας τις προοπτικές των εταίρων της για εξαγωγές», εξηγεί ο οικονομολόγος. Στην ουσία, «η Γερμανία, παρά το θεόρατο εμπορικό πλεόνασμά της, αρνείται να επιτρέψει την αύξηση της κατανάλωσής της, την ώρα που κάτι τέτοιο θα επωφελούσε τις πιο αδύναμες οικονομίες», εξαναγκάζοντας αντίθετα τις χώρες αυτές να λάβουν πλέον αποπληθωριστικά μέτρα, τα οποία διογκώνουν έτι περισσότερο τα ελλείμματά τους, προσθέτει.
«Η κατάσταση τούτη θα οδηγήσει σε μία μακροπρόθεσμη πτώση της απόδοσης στην ευρωζώνη, κάτι το ανήκουστο δεδομένου ότι ένα από τα κύρια επιχειρήματα για την εφαρμογή του ευρώ ήταν η βελτίωση της οικονομικής ευμάρειας», υπογραμμίζει ο Σμόλγουντ.
Κατά συνέπεια, τα PIIGS θα μπορούσαν να φύγουν από την ευρωζώνη και να υιοθετήσουν τα παλαιά εθνικά τους νομίσματα, αφήνοντάς τα να διολισθήσουν, «απαλείφοντας στο σύνολό της, ή μέγα μέρος, της αδυναμίας ανταγωνισμού τους και να ενισχύσουν τις εξαγωγές τους», προτείνει ο οικονομολόγος. Ωστόσο, για τον ίδιο, «η καλύτερη λύση για την Ευρώπη» είναι μία πλήρης διάλυση της Ευρωζώνης, με την επιστροφή όλων των χωρών στο εθνικό τους νόμισμα, και ιδίως στο γερμανικό μάρκο.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Η Διεθνής των Τραπεζών αποφάσισε: Μείωση του χρήματος, αύξηση των επιτοκίων

Η Διεθνής των Τραπεζών αποφάσισε: Μείωση του χρήματος, αύξηση των επιτοκίων

ΜΟΝΟΝ όσοι διαβάζουν τις σομόν σελίδες οικονομικού περιεχομένου έμαθαν για τη «διεθνή» συνάντηση των τραπεζιτών όλου του κόσμου η οποία έγινε στη Βασιλεία της Ελβετίας στις 26-28 Ιουνίου υπό την αιγίδα της BIS Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών. Και μόνον το όνομά της σε κάνει να νομίζεις ότι πρόκειται για κάποιο διεθνή διακρατικό οργανισμό, εντύπωση η οποία ενισχύεται από το γεγονός ότι πληροφορείσαι ότι συμμετείχαν οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών όλου του κόσμου. Μεταξύ αυτών ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ και ο διοικητής της FED της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Μπεν Μπερνάνκι.
ΟΛΕΣ αυτές οι τράπεζες, αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι στην πραγματικότητα ιδιωτικές τράπεζες, αν και όλες οι κυβερνήσεις συμμετέχουν και στη διοίκησή τους και στα κεφάλαια με τα οποία σχηματίστηκαν. Το ίδιο ίσχυε και ισχύει και για την ελληνική «Τράπεζα της Ελλάδος». Ο κόσμος νομίζει ότι είναι μια κρατική τράπεζα, ενώ συμμετέχουν και ιδιωτικά κεφάλαια και συχνά η κυβέρνηση διορίζει μόνον τη μειοψηφία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ασκώντας φυσικά επιρροή…
ΟΥΤΕ είναι τυχαίο ότι η «διεθνής» των τραπεζών συνεδρίασε στις ίδιες ημερομηνίες με τους G-20, δηλαδή με τους πολιτικούς ηγέτες των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου. Οι πολιτικοί φτιάχνουν τους νόμους και οι τράπεζες ελέγχουν το χρήμα. Πείτε εσείς μέσα σας ποιος από τους δύο έχει την πραγματική εξουσία στα χέρια του, οι τράπεζες ή οι κυβερνήσεις; Αυτό δεν σημαίνει –για να μη γινόμαστε και λαϊκιστές– ότι οι πολιτικοί είναι υπάλληλοι των τραπεζών και εκτελούν μόνον τις εντολές τους. Το κάνουν κι αυτό, αλλά οι τράπεζες έχουν κατοχυρώσει νομοθετικά τα προνόμιά τους μέσω των Κοινοβουλίων εδώ και 300 χρόνια, έχουν χρηματοδοτήσει πολέμους για να προστατεύσουν αυτά τα προνόμιά τους, τους έχουν κερδίσει κι έτσι έχουν διαμορφώσει και ένα παγκόσμιο σύστημα που κατοχυρώνει τη θέση τους και τη διατήρηση των κερδών τους.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι επί δέκα γενιές ανθρώπων βλέπουμε μπροστά μας τις τράπεζες, μας κάνει να τις θεωρούμε «θεσμό» και το γεγονός ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν γίνει ιδιωτικές εδώ και 100 χρόνια, αλλά το κρύβουν επιμελώς, μας κάνει επίσης να ξεχνάμε ότι η δουλειά τους είναι να δανείζουν με επιτόκιο δηλαδή με κέρδος, τις κυβερνήσεις. Αυτό έγινε παγκόσμιος θεσμός μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, με τις συμφωνίες του Μπρέτον – Γουντς μέσα από τις οποίες ιδρύθηκαν το Διεθνές Νομισματικό ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα και η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών με τις οποίες λειτουργεί το παγκόσμιο νομισματικό και χρηματοοικονομικό σύστημα.
ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ προνόμιο του να «κόβεις χρήμα» ή να «τυπώνεις χαρτονομίσματα» έχει εκχωρηθεί σε αυτές τις κεντρικές (ιδιωτικών κεφαλαίων και συμφερόντων) τράπεζες, και οι κυβερνήσεις μπορούν μόνον να δανείζονται από τις κεντρικές τους τράπεζες με το συγκεκριμένο επιτόκιο που εκείνες (οι τράπεζες) καθορίζουν. Όταν δηλαδή ο Μπαράκ Ομπάμα αποφασίζει να ρίξει στην αγορά ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, εκδίδει ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου, τα δίνει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ κι εκείνες γράφουν έναν αριθμό στον υπολογιστή τους. Το χρήμα κόπηκε. Υποτίθεται ότι τυπώθηκε κιόλας, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπαίνουν στον κόπο να το τυπώσουν γιατί γνωρίζουν πού θα πάει: στις άλλες εμπορικές τράπεζες, δηλαδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα το πιστώσει σε διάφορους λογαριασμούς, εγγυήσεων, υπουργείων κ.λπ. μέσω τραπεζών, δηλαδή πάλι με κάποια νούμερα στους υπολογιστές τους.
ΟΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ τράπεζες, από τη στιγμή που έχουν στον υπολογιστή τους μια τέτοια «κατάθεση» της κυβέρνησης των ΗΠΑ, μπορούν να προχωρήσουν σε «χρηματοδοτήσεις» σε πελάτες τους (με μεγαλύτερο επιτόκιο) διατηρώντας ένα «απόθεμα» ίσο με το 10% της «κατάθεσης» που έκανε η κυβέρνηση. Κι έτσι οι τραπεζίτες βγάζουν κέρδη (από τα επιτόκια) μέσω της «κατάθεσης» που έκανε η κυβέρνηση. Αρκεί τα αποθεματικά τους να είναι πάντα πάνω από 10%. Κάποια στιγμή η κυβέρνηση θα εισπράξει φόρους ή θα δανειστεί από την Κίνα ή από άλλες τράπεζες και θα «επιστρέψει» στην ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ το ποσό που εκείνη έγραψε στον υπολογιστή της συν το επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας που αποτελεί και το κέρδος της. Μπορεί να είναι μισό τοις εκατό, αλλά το τρισεκατομμύριο είναι τεράστιο, επομένως και τα κέρδη της είναι τεράστια και τα μοιράζονται οι μέτοχοι κατά το ποσοστό τους.
ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΟ τρόπο λειτουργεί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα και η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Κάποτε έτσι λειτουργούσε και η Τράπεζα της Ελλάδος και πιο παλιά η Εθνική Τράπεζα μέχρι που καταργήθηκε το προνόμιό της να «κόβει χρήμα» για να αποκρυβεί αποτελεσματικότερα ο ιδιωτικός της χαρακτήρας. Το προνόμιο αυτό έχει εκχωρηθεί τώρα στην ΕΚΤ. (Επομένως είναι εντελώς αστείο να λένε ορισμένοι αφελείς ότι «ακούν μηχανές στο Χολαργό που κόβουν χρήμα και επομένως ετοιμάζεται η επιστροφή στη δραχμή. Και τη δραχμή και το ευρώ το κόβουν οι ίδιοι οι τραπεζίτες και όχι οι κυβερνήσεις.) Οι τραπεζίτες μέσω των κερδών τους χρηματοδοτούν και τους αντίστοιχους πολιτικούς οι οποίοι υλοποιούν την πολιτική που τις εξυπηρετεί. Γι’ αυτό και ο Ομπάμα δεν μπορεί να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που θα επιθυμούσε. Ούτε ο Παπανδρέου μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική που θα επιθυμούσε. (Συγγνώμη για τη σύγκριση, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, όλοι οι πολιτικοί είναι εξαρτημένοι από τους τραπεζίτες.)