Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Διεθνές συνέδριο στην Αθήνα ζητά την διαγραφή του ελληνικού χρέους

Διεθνές συνέδριο στην Αθήνα ζητά την διαγραφή του ελληνικού χρέους

Αν τη Νομική σχολή καταλάμβαναν λαθρομετανάστες θα γινόταν πρώτη είδηση σε χρόνο μηδέν. Αυτή τη φορά όμως δεν πρόκειται για λαθρομετανάστες, αλλά για διεθνή αποστολή ειδικών επιστημόνων και προσωπικοτήτων απ' όλο τον κόσμο που θα συνεδριάσουν στην Νομική Σχολή των Αθηνών για να διερευνήσουν το ελληνικό χρέος και να επικοινωνήσουν από την Αθήνα σε όλο τον κόσμο την διαγραφή του ως παράνομο και απεχθές. Γι' αυτό το λόγο κανένα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί τους.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της υποκρισίας, της διαφθοράς και της κουκούλας που βασιλεύει στην χώρα, αυτό που απασχολεί εκατοντάδες ειδικούς επιστήμονες, πολιτικούς, οικονομολόγους, καλλιτέχνες, κ.α. σε όλον τον κόσμο -διαγραφή του ελληνικού χρέους- ακόμα δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή των Ελλήνων (είναι μονίμως απασχολημένη με το κουκούλωμα των σκανδάλων και δεν περισσεύει χρόνος).

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Η Επιτροπή Ελέγχου Χρέους στο Εκουαδόρ ανακάλυψε ότι το 70% του χρέους της χώρας οφείλεται σε αδιαφανείς συμβάσεις και πολιτική διαφθορά
Από την Αθήνα σε όλον τον κόσμο
Ωστόσο, η Ελληνική Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του ελληνικού δημόσιου χρέους, με το διεθνές συνέδριο που διοργανώνει στην Αθήνα για τις 6,7 και 8 Μαΐου επιδιώκει να διαμορφώσει την «Διακήρυξη των Αθηνών» με την συμμετοχή πολιτικών προσωπικοτήτων, ειδικών επιστημόνων, συνδικαλιστών, μέλη κινημάτων και καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Με στόχο να οργανωθεί η κοινή δράση των κινημάτων, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, ώστε να υπάρξει συντονισμός δράσης για τον έλεγχο και την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους σε κάθε χώρα της περιφέρειας της Ευρωζώνης.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα μέτρα λιτότητας με τα οποία μαστιγώνει τον ελληνικό λαό η κυβέρνηση, λαμβάνονται σύμφωνα με το σημερινό ύψος του δημοσίου χρέους. Αν επιτευχθεί η διαγραφή μέρους αυτού ως παράνομο και απεχθές, η Ελλάδα δεν θα χρειασθεί να πουλήσει πλουτοπαραγωγικές πηγές της ή άλλη δημόσια περιουσία
Κατά το τριήμερο της συνάντησης στη Νομική θα υπάρχουν κύκλοι συζητήσεων με τους εξής άξονες:-Η πραγματικότητα της κρίσης στην Ελλάδα,-Το χρέος στην Ευρώπη: βασικοί παράγοντες και η τρέχουσα πολιτική,-Το παγκόσμιο πρόβλημα του χρέους: Οι κρίσεις χρέους στο Νότο,-Εναλλακτικές λύσεις στην αντιμετώπιση του χρέους - διεθνή διδάγματα,-Εμπειρίες Επιτροπών Ελέγχου του Χρέους από όλο τον κόσμο,-Οι επιπτώσεις του χρέους σε διαφορετικές χώρες της Ευρωζώνης, Αιτήματα και κινήματα για μια δίκαιη λύση στο πρόβλημα του χρέους.

Συμμετοχές απ' όλον τον κόσμο
Ήδη έχουν δηλώσει συμμετοχή προσωπικότητες από την Ευρώπη, από χώρες της Λατινικής Αμερικής , αλλά και την Αφρική και την Ασία. Μεταξύ αυτών είναι οι κ.κ. Ερίκ Τουσέν (Βέλγιο) από την Επιτροπή για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου, Αντι Στόρεϊ (Ιρλανδία) - καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, Αντρέ Χούνκο (Γερμανία)-βουλευτής του Die Linke, Ντενί Ντιράν (Γαλλία) - γ.γ. της Ομοσπονδίας Γάλλων Τραπεζοϋπαλλήλων της CGT, Ντάριους Ζαλέγκα (Πολωνία) - συνδικαλιστής και δημοσιογράφος της Le Monde Diplomatique, Νικ Ντίαρντεν (Ηνωμένο Βασίλειο) από την Jubilee Debt Campaign, Οσκαρ Ουγκαρτέτσε, σύμβουλος Κεντρικών Τραπεζών Νικαράγουας -Βολιβίας στην αναδιάρθρωση του χρέους, Αλαν Σίμπιλς ( Αργεντινή), οικονομολόγος, ερευνητής, ειδικός στη σχέση Αργεντινής-ΔΝΤ, Κλαούντιο Λοσάνο βουλευτής από την Αργεντινή, Μ. Ραχμάνι (Μαρόκο) και Φάτι Τσαμκί (Τυνησία), οι οποίοι είναι μέλη των επιτροπών για την κατάργηση του χρέους στον Τρίτο Κόσμο και της Attac, Φάνγουελ Μποκόσι από το Αφρικανικό Δίκτυο και το Φόρουμ για το Χρέος και την Ανάπτυξη και οι κυρίες Μαρία-Λουσία Φατορέλι (Βραζιλία) από την Επιτροπή Ελέγχου του Χρέους, Λίντι Νασπίλ, από την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου των Φιλιππίνων.
Από την Ελλάδα θα συμμετάσχουν, μεταξύ άλλων, οι βουλευτές κ. Π. Λαφαζάνης και κυρία Σοφία Σακοράφα, ο οικονομολόγος κ. Λ. Βατικιώτης, η συγγραφέας κυρία Ν. Βαλαβάνη, ο συνδικαλιστής κ. Ν. Γουρλάς, ο καθηγητής εργατικού δικαίου κ. Αρις Καζάκος, ο συνταγματολόγος - πανεπιστημιακός κ. Γ. Κατρούγκαλος , ο καθηγητής οικονομικών κ. Κ. Λαπαβίτσας, ο πανεπιστημιακός κ. Ν. Μαριάς, ο ακτιβιστής κ. Γ. Μητραλιάς (CADTM Ελλάδας) , το μέλος του ΔΣ της ΑΔΕΔΥ κυρία Δέσποινα Σπανού, ο πανεπιστημιακός κ. Π. Σωτήρης, ο οικονομολόγος κ. Γ. Τόλιος, μέλη των κινημάτων "Δεν Πληρώνω", όπως ο κ. Γ. Θεοδωρόπουλος από τη Θεσσαλονίκη , δήμαρχοι, όπως ο κ. Π. Φιλίππου (Σαρωνικού), αγρότες συνδικαλιστές, όπως ο κ. Β. Γκανής από τη Φθιώτιδα.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Υπό κατοχή...με την βούλα των κυβερνώντων

Υπό κατοχή...με την βούλα των κυβερνώντων

Αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτηθήκαμε από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας- Δεσμεύονται όλες οι περιοχές της ελληνικής επικράτειας που χρησιμεύουν για την άμυνα της χώρας και όλες οι πηγές πλούτουH ημερίδα αυτή είναι ιστορική, γιατί αποτελεί το πρώτο βήμα χρέους της πνευματικής ηγεσίας της χώρας απέναντι στον λαό που αγωνιά, απέναντι στον λαό που τη γέννησε και την ανέθρεψε.
Η ημερίδα αυτή είναι ιστορική, γιατί αποτελεί το πρώτο βήμα ευαισθησίας της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία, από το ανώτατο επίπεδο της γνώσης, σκύβει και ακούει τους παλμούς αγωνίας του Ελληνικού Λαού, που βιώνει καθημερινά το δυσβάστακτο βάρος της κρίσης.
Η μεγάλη κοινωνικοπολιτική κρίση είναι στον τρίτο της χρόνο και η επιβολή των σκληρών όρων του δανεισμού της χώρας μας στον δεύτερο χρόνο. Η αγωνία του Ελληνικού Λαού όλο αυτό το χρονικό διάστημα ήταν πνιγμένη μέσα σε μια απέραντη ένοχη σιωπή. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η πολιτική ηγεσία του τόπου και το τεράστιο σύστημα καιροσκόπων, που παραλύει τις δυνάμεις της κοινωνίας, σιωπούσαν. Τα πολιτικά κόμματα και η εθνική αντιπροσωπεία απολάμβαναν την εξουσία και ψιθύριζαν λόγια που, αντί να αποκαλύπτουν την αλήθεια, τη νόθευαν ή την κάλυπταν. Εν τω μεταξύ, οι απλοί πολίτες ρωτούσαν πού είναι η πνευματική μας ηγεσία.
Σήμερα, χάρη στους οργανωτές της ημερίδας, γίνεται αυτό το πρώτο βήμα από το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας, του οποίου η ιστορία είναι στενά δεμένη με την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας και πλούσια σε αγώνες ιδεών του πνεύματος και της Δημοκρατίας.
Ο τίτλος της ημερίδας, «Η ελληνική κρίση», είναι εύγλωττος. Η θεματική της δεν απεικονίζει απλώς την περιγραφή κάποιων τομέων της ελληνικής ζωής που έπληξε η κρίση. Η περιγραφή του στόχου της ημερίδας στο δεύτερο μέρος του τίτλου, «Για μια νέα θεσμική μεταπολίτευση», δεν περιορίζεται μόνο σε κάποιες προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης και νομοθετικής μεταρρύθμισης. Οι επιστημονικοί προβληματισμοί του υπότιτλου της ημερίδας δεν αναφέρονται σε κοινά προβλήματα της καθημερινής διακυβέρνησης της χώρας. Η λέξη-κλειδί του τίτλου της ημερίδας, «μεταπολίτευση», εκφράζει και παραπέμπει σε μια πολύ βαθύτερη ανάγκη και σε έναν πολύ βαθύτερο στόχο της εποχής μας. Ο στόχος της ημερίδας μας, είτε αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει οι οργανωτές της είτε όχι, είτε όλοι εδώ, εισηγητές και ακροατές, το θέλουμε είτε όχι, απεικονίζει και διαλαλεί την πραγματικότητα δύο επιπέδων: Του εθνικού μας επιπέδου, ότι η πολιτική ηγεσία και η πολιτική εκπροσώπηση του ελληνικού λαού ουσιαστικά και οριστικά έχουν σήμερα ξοφλήσει. Του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου επιπέδου, ότι η κρίση δεν είναι απλώς κρίση οικονομική: Είναι κρίση ολόκληρου του κοινωνικοπολιτικού συστήματος και των αξιών του πολιτισμού μας. Πρέπει, επίσης, να προσθέσω ότι η σημερινή ημερίδα δεν είναι απλώς επιστημονική. Είναι βαθύτατα πολιτική. Και επειδή ο σημερινός άνθρωπος, κάτω από τη βαθιά πολιτική κρίση που περνά η ανθρωπότητα, άρχισε να φοβάται, όταν ακούει τη λέξη πολιτική, διευκρινίζω ότι όλοι μας εδώ σήμερα ασκούμε πολιτική. Αλλά ασκούμε την πολιτική που δίδαξε ο Αριστοτέλης για το ευ ζην της δημοκρατίας και όχι για την πολιτική του ηγεμόνα, που δίδαξε ο Μακιαβέλι και που εφαρμόζεται σήμερα. Αυτά, κυρίες και κύριοι, εκφράζει ο όρος «μεταπολίτευση». Αν αυτός ο στόχος δεν συνειδητοποιηθεί και δεν διαμορφώσει και δεν εμπεδώσει στη συνείδησή μας αυτήν την κατεύθυνση και αυτό το πνεύμα προβληματισμού και αυτήν την αγωνιστική έννοια της πολιτικής, η σημερινή ημερίδα δεν θα έχει επιτύχει.

Το κύριο θέμα

1. Οι Συμβάσεις Δανεισμού

Δεν θα σας καταπονήσω με τις λεπτομέρειες των ατελεύτητων παραβιάσεων υπερκείμενων κανόνων δικαίου που ενέχουν οι Συμβάσεις Δανεισμού της χώρας μας. Θα θέλαμε, άλλωστε, μακράς διάρκειας σεμινάρια για να αναλυθούν όλοι οι αθέμιτοι όροι των πολυσέλιδων και ιδιόρρυθμης διατύπωσης κειμένων των εν λόγω Συμβάσεων. Θα αναφερθώ μόνο, με σύντομη περιγραφή, στις τρεις βασικές κατηγορίες των όρων που παραβιάζουν υπερκείμενο δίκαιο και, στη συνέχεια, θα σας απασχολήσω σε γενικές γραμμές με τη διαδικασία σύναψης και εφαρμογής αυτών των Συμβάσεων.

Όταν λέγω «Συμβάσεις Δανεισμού», εννοώ τις τρεις βασικές συμβάσεις, στην αγγλική και στην ελληνική, που περιλαμβάνονται σε ενιαίο πακέτο στο κατατεθειμένο στη Βουλή σχέδιο νόμου με ημερομηνία 3 Ιουνίου 2010 και με τίτλο «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ αφ’ ενός της Ελληνικής Δημοκρατίας ως δανειολήπτη (στο εξής: Δανειολήπτης) και αφ’ ετέρου των λοιπών δεκαέξι κρατών-μελών της Ευρωζώνης ως δανειστών (στο εξής: Δανειστές)», καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 «Διακανονισμού χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης». Συγκεκριμένα, είναι οι εξής Συμβάσεις: α) η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των κρατών-μελών της Ευρωζώνης της 8.5.2010, 80.000.000.000 ευρώ (πρόκειται για το ποσόν που ανέλαβαν να καταβάλουν τα δεκαέξι κράτη μέλη της Ευρωζώνης, εκτός από τα 30.000.000 ευρώ του ΔΝΤ), με επτά Παραρτήματα· β) το «Μνημόνιο Συνεννόησης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ενεργεί για λογαριασμό των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, της 3.5.2010, το οποίο περιλαμβάνει: το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, το Μνημόνιο στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης· 3) η Συμφωνία μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), με την οποία το ΔΝΤ εγκρίνει τους όρους των παραπάνω Συμβάσεων Δανεισμού και τον από 10 Μαΐου 2010 διακανονισμό χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητας και τη Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης Έγκρισης. Στις τρεις αυτές Συμβάσεις περιλαμβάνεται, επίσης, για κύρωση (!) και η «Συμφωνία μεταξύ των πιστωτών» με πέντε Παραρτήματα, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των δεκαέξι δανειστών, την οποία Συμφωνία αποδέχεται η Ελλάδα με το άρθρο 4 παρ. 1 της βασικής Σύμβασης, χωρίς να συμμετέχει στη διαπραγμάτευση και να είναι υπογραφέας της.

2. Οι βασικές κατηγορίες των παραβιάσεων
Οι κατηγορίες των παραβιάσεων του υπερκείμενου δικαίου (όταν λέγω «υπερκείμενο δίκαιο» εννοώ: το Σύνταγμα, το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Δίκαιο, στο οποίο περιλαμβάνεται και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) είναι τρεις.
α. Αρχίζοντας από την πρώτη πρέπει να πω ότι αποτελεί την πιο σοβαρή και την πιο επονείδιστη κατηγορία των παραβιάσεων. Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», όπως κατ’ ευφημισμόν ονομάζεται η βασική Σύμβαση των Συμβάσεων Δανεισμού, από την ισχύ της οποίας εξαρτώνται όλες οι άλλες, περιλαμβάνει τον όρο με τον οποίο η Ελλάδα παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από όλες τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση ασυλίας απέναντι στους δανειστές της. Το κείμενο του άρθρου 14 παρ. 5 της Σύμβασης, που περιέχει αυτόν τον όρο, ορίζει, επί λέξει, τα εξής: «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Η διατύπωση του όρου «ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία» καλύπτει, αναμφίβολα, όλες τις ασυλίες – και τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας, και κάθε άλλη ασυλία που έχει το κρατος, το ίδιο και η περιουσία του. Αυτός, άλλωστε, ο «δικολάβος» του Λονδίνου –στην ουσία, όπως θα δούμε, πρόκειται για δικηγορικό γραφείο με νοοτροπία δικολάβου άλλων εποχών– ο οποίος συνέταξε τη Σύμβαση, μη γνωρίζοντας, προφανώς, πολύ καλά το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, το επεξηγεί –για να το καταλάβουν όλοι– στο υπόδειγμα Νομικής Γνωμοδότησης που επισυνάπτεται στη Σύμβαση και υπογράφουν, όπως έχει, δύο νομικοί σύμβουλοι του κράτους.
Διευκρινίζομε δε ότι το κείμενο αυτό του υποδείγματος γνωμοδότησης αποτελεί αναπόσπαστο δεσμευτικό μέρος της Σύμβασης. Η εν λόγω επεξήγηση έχει ως εξής: «Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά (στο αγγλικό κείμενο: «are immune on the grounds of sovereignty or otherwise»), λόγω δικαιοδοσίας, κατάσχεσης –συντηρητικής ή αναγκαστικής– ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση».

Όταν διάβαζα για πρώτη φορά το κείμενο του όρου, ανέπνευσα προ στιγμήν, όταν είδα το κείμενο να καταλήγει στη φράση «στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος» (στο αγγλικό κείμενο χρησιμοποιείται για τη φράση «αναγκαστικός νόμος»: «mandatory law»). Η στιγμιαία ανακούφισή μου ήταν πολύ σύντομη. Η φράση «αναγκαστικός νόμος», στην ελληνική της διατύπωση, δεν αποτελεί ισχύοντα νομικό όρο. Παλαιά, αναγκαστικός νόμος ήταν εκείνος που, αντισυνταγματικά, ετίθετο σε ισχύ από την εκτελεστική εξουσία. Στην αγγλική της διατύπωση, διαπίστωσα ότι η χρησιμοποιούμενη λέξη δεν αποτελεί όρο του Διεθνούς Δικαίου και της πρακτικής των διεθνών συμβάσεων.
Για τη γνωστή έννοια του jus cogens, η παραβίαση κανόνων του οποίου καθιστά άκυρες τις διεθνείς συμβάσεις, χρησιμοποιείται στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, όπως μας πληροφορεί ο Χρήστος Ροζάκης, ο αγγλικός όρος «peremptory» και ο γαλλικός «imperatif». Βεβαίως, αν είχε την έννοια του jus cogens, θα εκμηδενιζόταν ολόκληρος ο όρος, ο οποίος, ούτως ή άλλως, ως αντίθετος στο jus cogens, είναι άκυρος. Πρέπει επίσης να σημειώσω ότι στο ερώτημα που έθεσα προς την κυβέρνηση και την επιστημονική κοινότητα, με τη μελέτη μου που δημοσίευσε και κυκλοφόρησε δωρεάν ο ΔΣΑ, για μια ερμηνεία που θα μπορούσε να βοηθήσει στον μετριασμό του πρωτοφανούς αυτού όρου, δεν έχω δει μέχρι στιγμής απάντηση.

Απλούστατα, γιατί δεν υπάρχει απάντηση. Ο σκοπός του όρου είναι η καθολική και ολοκληρωτική παραίτηση απέναντι στους δανειστές από τα δικαίωματα κυριαρχίας. Άλλωστε, από τους δύο νομικούς συμβούλους του κράτους βεβαιώνεται, με βάση το δεσμευτικό υπόδειγμα, ότι η παραίτηση είναι «έγκυρη, δεσμευτική και εκτελεστή». Από τη θέση αυτή αισθάνομαι υποχρεωμένος να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη ότι βρέθηκαν έλληνες επιστήμονες και δημόσιοι λειτουργοί που βεβαίωσαν με την υπογραφή τους ότι οι Συμβάσεις αυτές –και ιδίως ο όρος παραίτησης από της ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας– είναι «έγκυρες, δεσμευτικές και εκτελεστές».

Ο όρος γενικής παραίτησης απέναντι στους δανειστές από τα δικαιώματα της εθνικής κυριαρχίας –και μάλιστα «αμετάκλητα και άνευ όρων»– είναι πρωτοφανής, όσο, τουλάχιστον, μπορώ να γνωρίζω, στην πρακτική των διεθνών συμβάσεων δανεισμού από τότε που έχει η ανθρωπότητα συγκροτημένο Διεθνές Δίκαιο και ισχύει η αρχή σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών.

β. Ερχόμαστε στη δεύτερη κατηγορία αθέμιτων και επαχθών όρων των Συμβάσεων Δανεισμού. Πρόκειται για το άρθρο 4 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης» – ακούστε τη διευκόλυνση που μας κάνουν οι εταίροι μας της ΕΕ, δείχνοντας τον σεβασμό τους προς τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, που διέπει την Ένωση. Το εν λόγω άρθρο, με ένα πολύπλοκο, γνήσια δικολαβικό κείμενο, είναι τόσο εκτεταμένο και πολύπλοκο, ώστε δεν μπορεί, όχι να αναλυθεί, αλλά ούτε να αναγνωσθεί σε μια διάλεξη. Γι’ αυτό επιτρέψτε μου να αναλάβω την ευθύνη να σας μεταφέρω το συνολικό του νόημα με μία και μόνο φράση: Ορίζει, υπέρ των Δανειστών, την πλήρη δέσμευση ολόκληρης της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου είτε αυτή είναι ακίνητη, κινητή, σε χρήμα και κάθε είδους αξιόγραφα και δικαιώματα, ή πήγες του –επίγειου, υπόγειου, θαλάσσιου και υποθαλάσσιου– εθνικού πλούτου, αφού απαγορεύει τη χορήγηση κάθε μορφής προτεραιότητας «σε οποιονδήποτε άλλο πιστωτή ή κάτοχο δημόσιου χρέους». Ακόμη και οι απαιτήσεις των εργαζομένων, των ασφαλισμένων και των εχόντων ομόλογα του Δημοσίου, έρχονται δεύτεροι, σύμφωνα με τον δικολαβικό όρο.
γ. Η τρίτη κατηγορία παραβιάσεων είναι εκείνη που περιλαμβάνει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου και άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων κι αρχών που εγγυώνται στους έλληνες πολίτες το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο.

Οι παραβιάσεις αυτές περιέχονται στο Μνημόνιο Συνεννόησης με τα Παραρτήματά του και στα «επικαιροποιημένα» Μνημόνια. Εδώ είναι οι περικοπές ήδη νομοθετικά προσδιορισμένων μισθών και συντάξεων, η επιβολή οικονομικών βαρών όλων των κατηγοριών, οι περικοπές δαπανών και οι κάθε είδους επεμβάσεις στον κρατικό μηχανισμό και, βεβαίως, και ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας από την «τρόικα».

Αυτές όλες οι παραβιάσεις είναι διάσπαρτες στο Μνημόνιο Συνεννόησης και στα Παραρτήματά του, καθώς και στα λεγόμενα «επικαιροποιημένα» Μνημόνια (τέσσερα μέχρι σήμερα), τα οποία, σύμφωνα με το προοίμιο του Μνημονίου Συνεννόησης, αποτελούν επίσης διεθνείς συμβάσεις και δεσμεύουν την Ελλάδα. Σημειώνεται ότι σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων του Δημοσίου, τις οποίες επέβαλε ο ν. 3548/2010 και για την προσβολή των οποίων αναμένεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Οι αποδείξεις που χρειάζεστε για την εφορία

Οι αποδείξεις που χρειάζεστε για την εφορία

Από την Τρίτη 3 Μαΐου, μέχρι τις 31 του ίδιου μήνα, θα διαρκέσει η υποβολή φορολογικών δηλώσεων για μισθωτούς και συνταξιούχους.
Ήδη έχουν ξεκινήσει να μετρούν τις αποδείξεις που μάζεψαν το προηγούμενο έτος, με στόχο να "χτίσουν" το αφορολόγητο, αλλά και να πετύχουν έκπτωση από το εισόδημα ή τον φόρο.
Μετρούν όλες οι αποδείξεις, εκτός από τις παρακάτω:
Τιμολόγια ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, αγορά κρατικών λαχείων, συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια, εισιτήρια για κάθε είδους μεταφορές (μετρό, τρόλεϊ, λεωφορεία, τραμ, ηλεκτρικός, προαστιακός, ΟΣΕ, ΚΤΕΛ, πλοία, αεροπλάνα κτλ.), αγορά αυτοκινήτου, ακινήτου, μοτοσικλέτας, σκάφους αναψυχής κτλ., δαπάνες που έγιναν στο εξωτερικό αλλά και οι αποδείξεις που ...
δηλώνονται ξεχωριστά στη φορολογική δήλωση και μειώνουν τον φόρο ή το εισόδημα όπως είναι για παράδειγμα οι ιατρικές δαπάνες, οι τόκοι των στεγαστικών δανείων, ασφάλιστρα ζωής, ενοίκιο πρώτης κατοικίας, δίδακτρα φροντιστηρίων, δικηγορικές δαπάνες, καταβολή διατροφή κτλ.
Σύμφωνα με τον φορολογικό νόμο
*για ατομικό εισόδημα μέχρι 6.000 δεν απαιτείται η προσκόμιση αποδείξεων δαπανών
*όταν οι δαπάνες είναι περισσότερες από τις απαιτούμενες και μέχρι 15.000 ευρώ ατομικά ή 30.000 ευρώ για οικογένεια, ο φορολογούμενος δικαιούται και μείωση φόρου ίση με το 10% της διαφοράς μεταξύ των δηλούμενων και των απαιτούμενων δαπανών
*όταν οι δαπάνες είναι λιγότερες από τις απαιτούμενες, ο φορολογούμενος επιβαρύνεται με ποσοστό φόρου ίσο με το 10% του ποσού των δαπανών που υπολείπεται.

Οι αποδείξεις θα μπαίνουν σε κλειστό φάκελο που θα αποστέλλεται στην εφορία και στον οποίο θα αναγράφονται: το ονοματεπώνυμο, και ο ΑΦΜ, ο αριθμός των αποδείξεων και το συνολικό ποσό.
Όσοι υποβάλλουν ηλεκτρονικά τις δηλώσεις, θα κρατούν τις αποδείξεις και εφόσον τους ζητηθεί θα τις παραδίδουν στην εφορία για έλεγχο.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Τα διδάγματα για την Ελλάδα από τις κρίσεις χρέους άλλων χωρών

Τα διδάγματα για την Ελλάδα από τις κρίσεις χρέους άλλων χωρών

Σε δύο "στρατόπεδα" έχουν χωριστεί αναλυτές, επενδυτές, fund managers, κεντρικοί τραπεζίτες και αρθρογράφοι σχετικά με τα οφέλη μίας πιθανής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, την ώρα που τα σενάρια για την "προβληματική" Ελλάδα καταμέτρούνται τέσσερα.
Οι μεν πιέζουν για άμεση.. αναδιάρθρωση και οι δε κάνουν λόγο για επικείμενη καταστροφή σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, την ώρα που το ελληνικό spread και τα 5ετή ελληνικά CDS σπάνε όλα τα "κοντέρ", με το πρώτο να "σκαρφαλώνει" στις 1.200 μβ και το δεύτερο στις 1.480 μβ, αντίστοιχα.
Bloomberg
"Aναδιαρθρώστε το χρέος όσο είναι καιρός", αναφέρει σημερινό δημοσίευμα του πρακτορείου Βlοomberg, την ώρα που η Ελλάδα κάθεται σε "αναμμένα κάρβουνα" περιμένοντας τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2010, το οποίο η Eurostat το τοπουθετεί πάνω κάτω στο 10,5% του ΑΕΠ.Ειδικότερα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Βloomberg, Μάθιου Λύν η Ελλάδα έχει ήδη καθυστερήσει να αναδιαρθρώσει το χρέος της και όσο πιο γρήγορα προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση τόσο καλύτερο για την ελληνική οικονομία, τονίζοντας ότι η καλύτερη λύση θα ήταν ένα haircut της τάξεως του 50% με την επιβολή τριετούς αναστολής των πληρωμών τόκων για τα δάνεια που θα παραμείνουν σε εκκρεμότητα.
Ο ίδιος εκφράζει την παραπάνω άποψη επικαλούμενος την εκτίναξη των ελληνικών spread και CDS πάνω από τις 1000 μονάδες βάσης, γεγονός το οποίο αυξάνει τις πιθανότητες χρεοκοπίας της χώρας.«Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε γιορτάσει την επέτειο του πακέτου διάσωσης με διαφορετικό τρόπο - με την αναγγελία ότι θα αποχωριστεί μέρος των χρεών της», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Λυν. Όταν γίνει αποδεκτή η πρώτη πτώχευση στην Ευρωζώνη, τότε θα μπορεί να ξεκινήσει μια λογική συζήτηση για το πώς θα ισχυροποιηθεί το ενιαίο νόμισμα», αναφέρει ο αρθρογράφος του Bloomberg.

Ακόμη, υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας οι τιμές στην αγορά κατέδειξαν ότι οι περισσότεροι επενδυτές έχουν ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ελληνική αναδιάρθρωση είναι τελειωμένη υπόθεση. Αναφερόμενος, δε, σε αξιωματούχους σε Αθήνα και Βρυξέλλες που αρνούνται την αναδιάρθρωση, τονίζοντας πως δεν αποτελεί επιλογή, ο Λυν υποστηρίζει πως «θα πρέπει να σταματήσουν να υποκρίνονται».
Kεντρικοί τραπεζίτες
Κανένα όφελος για την Ελλάδα δεν "βλέπουν" κεντρικοί τραπεζίτες από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με τον κεντρικό τραπεζίτη της Φιλανδίας η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν θα βοηθούσε τη χώρα να αποκτήσει την απαιτούμενη οικονομική ισχύ ή να δημιουργήσει πλεόνασμα, εκτιμά ο Κεντρικός Τραπεζίτης της Φινλανδίας, Erkki Liikanen.
Στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στην γερμανική Frankfurter Allgemeine, ο Liikanen, που είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, δήλωσε ότι η πλειοψηφία των Φινλανδών στηρίζει το ευρώ, παρά την αντιπαράθεση γύρω από το ζήτημα χρηματοδότησης των πακέτων στήριξης που δίνονται σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Ο ίδιος πρόσθεσε πως η χώρα επεβίωσε πολλαπλών οικονομικών σοκ τη δεκαετία του '90.
Σταρκ
Μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα πυροδοτούσε τραπεζική κρίση που θα επισκίαζε ακόμα και αυτήν που έζησε η υφήλιος μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, δήλωσε το Σάββατο ο επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Juergen Stark.

Σε δηλώσεις του που φιλοξενούνται στην ιστοσελίδα της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης ZDF, ο Stark χρησιμοποίησε το παράδειγμα της Lehman Brothers για να υπογραμμίσει την αντίθεση της ΕΚΤ στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
"Μια αναδιάρθρωση θα ήταν κοντόφθαλμη επιλογή και θα είχε σημαντικά μειονεκτήματα", είπε. "Στη χειρότερη περίπτωση, η αναδιάρθρωση κράτους-μέλους της ευρωζώνης θα μπορούσε να επισκιάσει τις επιπτώσεις της κατάρρευσης της Lehman Brothers".
Η αναδιάρθρωση θα απέκλειε την Ελλάδα από τις αγορές για ένα απρόβλεπτα μακρύ χρονικό διάστημα, αναγκάζοντας τους εταίρους της να συνεχίζουν να τη στηρίζουν οικονομικά, και θα έσπρωχνε τις ελληνικές τράπεζες στα όρια της χρεωκοπίας, είπε ο Stark.
"Είναι αυταπάτη η αντίληψη ότι μια δημοσιονομική κρίση μπορεί να λυθεί απλά με περικοπή του χρέους". Σύμφωνα με τον Stark, η μόνη διέξοδος είναι η πιστή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για την εξ ολοκλήρου αποπληρωμή των χρεών. "Εύκολος και ανώδυνος δρόμος δεν υπάρχει".
Στην αντίθετη κατεύθυνση κινούνται οι δηλώσεις βουλευτών των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), του μικρότερου εταίρου στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Bild, βουλευτές του κόμματος απαιτούν να ελεγχθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους πριν καταβληθεί η επόμενη δόση του Ιουνίου από τα κεφάλαια διάσωσης που λαμβάνει η χώρα με βάση το μνημόνιο.
"Υπό τις τρέχουσες συνθήκες, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα δάνειά της", είπε στην Bild ο βουλευτής του FDP Oliver Luksic.
Γερμανία
Tην άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της συντομότερα αντί για αργότερα εξέφρασε ένας εκ των οικονομικών σύμβούλων της Γερμανίδας καγκελαρίου, κυρίας Άνγκελα Μέρκελ, τονίζοντας ότι η αναδιάρθρωση για τη χώρα είναι έτσι και αλλιώς αναπόφευκτη.
«Δεν νομίζω ότι η Ελλάδα θα πετύχει στην στρατηγική που ακολουθεί χωρίς αναδιάρθρωση», δήλωσε κατηγορηματικά στην τηλεόραση του Bloomberg ο Lars Feld και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να αναδιαρθρώσει (το χρέος της) σύντομα αντί για αργότερα».
Tα τέσσερα σενάρια για την Ελλάδα
Εμμονή στο μνημόνιο, "εθελοντική" μετακύλιση χρέους, αναδιάρθρωση 'λάιτ' ή σκληρή αναδιάρθρωση του χρέους είναι τα τέσσερα σενάρια για την Ελλάδα, σύμφωνα με άρθρο του Reuters, το οποίο μάλιστα υποστηρίζει ότι η ζυγαριά γέρνει , με 50% πιθανότητα, προς την πλευρά της τρίτης επιλογής, δηλαδή της λάιτ αναδιάρθρωσης.Οπως σημειώνεται, η Ελλάδα χρειάζεται να αντλήσει 27 δις ευρώ από τις χρηματαγορές το 2012, αλλά με το χρέος της να φτάνει στο 153% του ΑΕΠ μάλλον θα δυσκολευτεί να το καταφέρει. Οι φορολογούμενοι πολίτες της ΕΕ ίσως αντισταθούν σε μία ακόμα διάσωση ή να απαιτήσουν συμμετοχή και των ιδιωτών ομολογιούχων σε αυτή. Οι πολιτικοί στην ευρωζώνη δεν έχουν και πολλές επιλογές.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Τα άκουσε και ο Τζέφρυ στην Ύδρα

Τα άκουσε και ο Τζέφρυ στην Ύδρα

Πέρα από τις αποδοκιμασίες κατά Παπανδρέου στον κεντρικό ναό της Ύδρας, πολίτες την "έπεσαν" στον πρωθυπουργό, κατά την διάρκεια της άφιξής του στο νησί. Δύο πολίτες πλησίσαν με απειλητικές διαθέσεις τον κ.Παπανδρέου όταν ήταν στο δελφίνι, όταν επενέβησαν οι άντρες της προσωπικής του φρουράς. Ο Παπανδρέου, ζήτησε από τους άνδρες ασφαλείας...να αφήσουν τους πολίτες, λέγοντας χαρακτηριστικά : "Αφήστε τους, μου αρέσει ν'ακούω την κοινωνία". Οι πολίτες απομακρύνθηκαν, ενώ κατά την διάρκεια του ταξιδιού το κλίμα για τον πρωθυπουργό δεν ήταν το καλύτερο.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο πρωθυπουργός μετέβη για λίγες ώρες στον Πόρο, όπου δεν βγήκε από το ξενοδοχείο Sirene. Στις προηγούμενες επισκέψεις τους, έβγαινε για τζόκινγκ και έκανε βόλτες ανταλάσσοντας χειραψίες με τους πολίτες. Πριν λίγες μέρες πήγε και έφυγε το νησί..σαν "κλέφτης

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Ψαλίδι σε επιδοτήσεις στεγαστικών, κοινωνικό τουρισμό, επιδόματα

Ψαλίδι σε επιδοτήσεις στεγαστικών, κοινωνικό τουρισμό, επιδόματα

Σε «κούρεμα» των κοινωνικών παροχών για όσους έχουν υψηλά εισοδήματα θα προχωρήσει η κυβέρνηση με την εφαρμογή σειράς μέτρων που «κρύβονται» πίσω από τους αριθμούς του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής σταθερότητας.Τα μέτρα στα οποία έχει καταλήξει το οικονομικό επιτελείο προβλέπουν στοχευμένες περικοπές στα επιδόματα ασθενείας, στα φάρμακα, στις κρατικές επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία και ταυτόχρονα αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ, στον ΟΑΕΕ και στο ταμείο επιστημόνων.
Επίσης προβλέπεται ο δραστικός περιορισμός των επιδοτήσεων ενοικίου, των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων και των προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού που καταβάλλουν ο ΟΕΚ και η Εργατική Εστία που πρόκειται να συγχωνευθούν.
Πρόκειται για τηδεύτερη φάση της δημοσιονομικής προσαρμογής με άμεσες παρεμβάσεις στις κοινωνικές δαπάνες- δηλαδή στα έξοδα για την ασφάλιση, την περίθαλψη και την υγεία που προβλέπεται να ανέλθουν εφέτος στα 56 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η κυβέρνηση στην τρόικα οι κοινωνικές δαπάνες είναι διπλάσιες από το κονδύλι των 27 δισ. ευρώ για μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο. Καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι πλήρωσαν πέρυσι το… μάρμαρο, με την περικοπή των μέσων αποδοχών τους κατά 15%, υποχρεωτικά, το βάρος της προσαρμογής πέφτει εφέτος σε όλες τις άλλες κατηγορίες εργαζομένων.
Από τα αναλυτικά στοιχεία που παρουσίασαν τα δύο υπουργεία Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και αποτέλεσαν τον κορμό των παρεμβάσεων στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας της τριετίας 2012-2015, το βάρος υλοποίησης των μέτρων πέφτει στους υπουργούς κ. Α. Λοβέρδο και κυρία Λούκα Κατσέλη.
Μάλιστα το έργο της υπουργού Εργασίας θα γίνεται δυσκολότερο όσο οι κοινωνικοί πόροι, δηλαδή τα έσοδα του συστήματος ασφάλισης, πιέζονται από την ύφεση της οικονομίας και τη μείωση της απασχόλησης. Οι τελευταίες επίσημες προβλέψεις που ανακοινώθηκαν από το ΚΕΠΕ δείχνουν ότι και εφέτος το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί σε ποσοστό πάνω από 4%, μετά την πτώση κατά 4,5% το 2010. Αντίστοιχα οι πιέσεις και οι δαπάνες υγείας αυξάνονται καθώς η ανεργία και η μείωση των εισοδημάτων αυξάνει τον αριθμό ασφαλισμένων που επιλέγουν ή επιστρέφουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας.
«Το Βήμα» παρουσιάζει ολόκληρο το σχέδιο με τα μέτρα και τις πρόσθετες παρεμβάσεις στην Υγεία, στα ασφαλιστικά ταμεία και στους οργανισμούς (ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, Εργατική Εστία) από τους οποίους ασκείται η κοινωνική πολιτική και τις παρεμβάσεις που θα γίνουν στο σύστημα ασφάλισης και παροχών που καταβάλλονται μέσω του ΟΓΑ.
Οι περικοπές έχουν ήδη προϋπολογισθεί, σε βάθος τριετίας, και στοχεύουν στην εξοικονόμηση:

* 2,5 δισ. ευρώ στις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων * 1,5 δισ. ευρώ στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης * 1,2 δισ. ευρώ στις δαπάνες υγείας.

Από ποιους κόβονται παροχές
Η εφαρμογή των δύσκολων μέτρων ξεκίνησε ήδη με την καθιέρωση πιο αυστηρών εισοδηματικών κριτηρίων για την καταβολή του ΕΚΑΣ που οδήγησαν στην περικοπή του επιδόματος για όσους έχουν εκτός από τη βασική σύνταξη άλλα εισοδήματα (π.χ. από ενοίκια) και θα συνεχισθούν με τον περιορισμό των επιδοτήσεων ενοικίων, τόκων στεγαστικών δανείων, προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού που καταβάλλονται από τον ΟΕΚ και την Εργατική Εστία. Τα επιδόματα αυτά θα κοπούν για έναν στους τρεις δικαιούχους!
Αυστηρές είναι οι παρεμβάσεις στο κομμάτι της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όπου τίθενται σαφείς στόχοι και χρονοδιαγράμματα για περιορισμό της δαπάνης των φαρμάκων με την επέκταση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης σε όλα Ταμεία, τον περιορισμό των ποσοστών κέρδους φαρμακείων και φαρμακαποθηκών. Κατά τις πληροφορίες, εφόσον τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν τα αναμενόμενα, τότε θα εξετασθεί ακόμη και η αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασφαλισμένων στο κόστος αγοράς των φαρμάκων.
Δραστικές περικοπές θα υπάρξουν στα πολυτεκνικά επιδόματα με την καθιέρωση εισοδηματικών κριτηρίων. Ακόμη όμως δεν έχει προσδιορισθεί το εισοδηματικό όριο πάνω από το οποίο θα κοπούν οριστικά τα κοινωνικά επιδόματα.
Εργόσημο και αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών
Γ ια να αντιμετωπισθεί η πιεστική οικονομική κατάσταση των Ταμείων το πρόγραμμα προβλέπει παρεμβάσεις για την ενίσχυση των εσόδων. Πέραν της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών σε ΟΓΑ, ΟΑΕΕ και ταμείο επιστημόνων που αναφέρονται ρητά στο σχέδιο, προβλέπεται η καθιέρωση του «εργόσημου», δηλαδή του ενσήμου που θα πρέπει να προμηθεύονται όλοι όσοι απασχολούν έστω και για μία ημέρα οικιακές βοηθούς, εργάτες γης ή εργάτες για επισκευές στα σπίτια τους. Από αυτή την παρέμβαση το υπουργείο Εργασίας προβλέπει να εισπράξει ως το 2015 919 εκατ. ευρώ και επίσης να εισπράξει 413 εκατ. ευρώ από την καταπολέμηση της ανασφάλιστης εργασίας, κάτι που δεν πέτυχε μέχρι σήμερα.

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Εκθεση-φωτιά για την αναδιάρθρωση-όλα τα σενάρια

Εκθεση-φωτιά για την αναδιάρθρωση-όλα τα σενάρια

του Γιώργου Παπαιωάννου
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έχει σημάνει συναγερμό ακόμη και σε μεγάλα διεθνή νομικά γραφεία, τα οποία φιλοδοξούν να διαχειριστούν, με το αζημίωτο φυσικά, το εγχείρημα είτε για λογαριασμό της χώρας είτε για λογαριασμό των πιστωτών της. Ενα από αυτά, το διεθνές γραφείο Cleary Gottlieb Steen & Ηamilton, με παρουσία στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά κέντρα των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Ασίας και της Λ. Αμερικής, σε έκθεση συνεργάτη του εξετάζει όλα τα πιθανά σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, εντοπίζει τις ομοιότητες και τις διαφορές με αντίστοιχα εγχειρήματα του παρελθόντος σε χώρες όπως η Αργεντινή, η Ουρουγουάη, ο Ισημερινός, η Ρωσία, το Ιράκ, οι Φιλιππίνες και το Μεξικό και εντοπίζει τις ευκολίες και τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Ο δικηγόρος της εταιρείας Lee C. Βuchheit, η οποία έχει παρουσία στην Ευρώπη από το 1949, αρχικά ως σύμβουλος του πατέρα της ευρωπαϊκής ενοποίησης Ζαν Μονέ στην εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ και στη συνέχεια στη σύνταξη της συμφωνίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Duke Μitu Gulati εξετάζουν αναλυτικά τα πιθανά σενάρια αναδιάρθρωσης αν η Ελλάδα δεν μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές το 2013, όταν ολοκληρώνεται το μνημόνιο και εξαντλείται η βοήθεια των 110 δισ. ευρώ, και χρειαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της ή αν αποφασίσει να προχωρήσει νωρίτερα. «Το Βήμα» παρουσιάζει τα σημαντικότερα σημεία της έκθεσης, οι συντάκτες της οποίας αναγνωρίζουν πλεονεκτήματα για την Ελλάδα και επισημαίνουν ότι η διεθνής εμπειρία δείχνει πως μια κρίση χρέους είναι μια επίπονη εμπειρία τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για τους δανειστές της, αλλά αν δεν υπάρξει σωστή διαχείριση τότε μπορεί να αποδειχθεί καταστρεπτική.



ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

1. Βγαίνουμε στις αγορές

Το σενάριο αυτό που υποστηρίζουν στις επίσημες δηλώσεις τους οι αξιωματούχοι της ΕΕ,του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και η ελληνική κυβέρνηση προβλέπει ότι η Ελλάδα εφαρμόζοντας το μνημόνιο θα είναι σε θέση να βγει στις αγορές,αν όχι το 2012, στο τέλος του προγράμματος οικονομικής πολιτικής το 2013.Τότε,λέει το σενάριο αυτό,η δημοσιονομική πρόοδος που θα έχει σημειώσει η Ελλάδα και οι διαρθρωτικές αλλαγές που θα έχει υλοποιήσει θα της επιτρέψουν να δανειστεί και πάλι από τις αγορές με λογικά επιτόκια.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Με το δημόσιο χρέος το 2013 να διαμορφώνεται περί το 160% του ΑΕΠ ή και υψηλότερα δύσκολα θα μπορούν να πειστούν οι αγορές για τη βιωσιμότητα του χρέους.Επιπλέον,το σενάριο αυτό προϋποθέτει ακόμη δύο χρόνια σκληρής λιτότητας,στοιχείο που δημιουργεί ερωτήματα για τις αντοχές του πολιτικού συστήματος.Γεννάται επίσης το ερώτημα τι θα συμβεί αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πιάσει τους στόχους του μνημονίου.Δηλαδή,η ΕΕ και το ΔΝΤ θα χαλαρώσουν τα κριτήρια προκειμένου να χορηγήσουν τις δόσεις της βοήθειας ή το γερμανικό κοινοβούλιο θα ζητήσει να σκληρύνει τη στάση της η Γερμανία; Και αν χαλαρώσουν τα κριτήρια,θα ισχύσει το ίδιο και για τις άλλες χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα (Ιρλανδία και Πορτογαλία); Ενα άλλο θέμα που προκύπτει είναι τι θα συμβεί αν η Ιρλανδία ή η Πορτογαλία αποφασίσει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση αφού το παράδειγμα της Ελλάδας δείχνει ότι το μνημόνιο δεν εγγυάται την επιτυχία.

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 2013

Αν η Ελλάδα θέλει να αντιμετωπίσει το θέμα του χρέους πριν από το 2013 θα πρέπει να έχει την έγκριση της ΕΕ και του ΔΝΤ. Και τούτο διότι η Ανγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί κατά τη συνάντησή τους στην Ντοβίλ δεσμεύθηκαν πως δεν θα υπάρξει αναδιάρθρωση πριν από το 2013. Το ζήτημα αυτό θεωρείται ότι μπορεί να ξεπεραστεί αν η αναδιάρθρωση γίνει εθελοντικά, δηλαδή με συμφωνία των πιστωτών.

2. Η επιμήκυνση

Μια εκδοχή είναι να προταθεί στους κατόχους ομολόγων από τον ιδιωτικό τομέα (κυρίως βορειοευρωπαϊκές τράπεζες) να αποδεχθούν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ομολόγων τους. Ετσι δεν θα υπάρχει «κούρεμα» και δεν θα μεταβληθεί η ονομαστική αξία των τίτλων που κατέχουν. Ως εκ τούτου δεν θα εγγράψουν ζημιές. Αυτό έγινε το 2003 και στην Ουρουγουάη, το επονομαζόμενο reprofiling. Μάλιστα, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή, θα δοθεί στους πιστωτές η δυνατότητα να ανταλλάξουν τους τίτλους που κατέχουν με νέους οι οποίοι θα φέρουν την εγγύηση διεθνών οργανισμών όπως η ΕΕ και το ΔΝΤ (όπως στα Βrady Βonds). Με τον τρόπο αυτόν τα χρήματα από τη βοήθεια των 110 δισ. ευρώ που δεν θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή ομολόγων θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά και διαγραφή χρέους.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Υπάρχει αμφιβολία για το αν και κατά πόσον η λύση αυτή θα οδηγήσει στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους καθώς η κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης και επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος και να εφαρμόσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ για τη μείωση του χρέους. Οι αμφιβολίες αυτές θα προκαλέσουν ισχυρισμούς ότι η επιμήκυνση θα είναι το πρώτο στάδιο σε μια ευρύτερη αναδιάρθρωση που περιέχει και «κούρεμα» σε δεύτερη φάση.

Οι τράπεζες με μεγάλες θέσεις σε ελληνικά ομόλογα τα οποία έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους για διακράτηση ως τη λήξη τους και έτσι τα αποτιμούν στην ονομαστική τους αξία θα ζητήσουν διαβεβαιώσεις ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα τους υποχρεώσει να αποτιμήσουν τους νέους τίτλους σε τιμές αγοράς.

3. Η πλήρης αναδιάρθρωση

Η τελευταία επιλογή αφορά την πλήρη αναδιάρθρωση του χρέους πριν από το 2013 έτσι ώστε να γίνει βιώσιμο το συντομότερο δυνατόν και να απαλλαχθεί η χώρα από αυτό το βάρος. Μια τέτοια αναδιάρθρωση περιλαμβάνει σημαντικό «κούρεμα» και ταυτόχρονα επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με στόχο να προχωρήσει η δημοσιονομική εξυγίανση και να μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές ύστερα από μερικά χρόνια.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η ιδέα της εθελοντικής αναδιάρθρωσης και να αναζητηθεί άλλος τρόπος που θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναδιάρθρωση, όπως η αδυναμία της Ελλάδας να εξοφλήσει ομόλογα που λήγουν.

Οι ευρωπαίοι ηγέτες, έχοντας ξοδέψει δισ. ευρώ των φορολογουμένων για να αποφύγουν την αναδιάρθρωση του χρέους μιας χώρας της ευρωζώνης, πρέπει να περάσουν στο άλλο άκρο, κάτι που η Ευρώπη δεν φαίνεται πως είναι έτοιμη να κάνει. Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει τρομακτικό αντίκτυπο στη Λισαβόνα, στη Μαδρίτη και σε άλλες περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης.

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟ 2013

Αν η Ελλάδα δεν κατορθώσει να επιστρέψει στις αγορές το 2013 με τη λήξη του προγράμματος οικονομικής πολιτικής, υπάρχουν τέσσερα πιθανά σενάρια. Τα τρία από αυτά αφορούν αναδιάρθρωση του χρέους και το τέταρτο συνεχείς οικονομικές «ενέσεις» και κηδεμονία από την ΕΕ και το ΔΝΤ για αόριστο χρονικό διάστημα.



4. Αναδιάρθρωση δανείων ΕΕ-ΔΝΤ

Στο τέλος του μνημονίου τον Ιούνιο του 2013 περίπου το ένα τρίτο του χρέους θα βρίσκεται στα χέρια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Επίσης ένα μεγάλο μέρος του χρέους που σήμερα ανέρχεται σε 50 δισ. ευρώ θα κατέχει η ΕΚΤ. Αναδιαρθρώνοντας αυτό το κομμάτι, το χρέος γίνεται διαχειρίσιμο και η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στις αγορές.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Πολιτικά θεωρείται πολύ δύσκολο ως αδύνατο να πληρώσουν οι φορολογούμενοι και να μη βάλουν το χέρι στην τσέπη οι τράπεζες, τα επενδυτικά κεφάλαια και το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

5. Αναδιάρθρωση των δανείων του ιδιωτικού τομέα

Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, προτείνεται σημαντικό «κούρεμα» στα ομόλογα των ιδιωτών.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Ακόμη και η συνολική διαγραφή του χρέους των ιδιωτών δεν εγγυάται την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές καθώς η χώρα θα θεωρείται αφερέγγυα εξαιτίας του ότι αθέτησε τις υποχρεώσεις της. Οι επιπτώσεις από τη ζημιά που θα υποστούν θα έχουν αντίκτυπο στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και θα πλήξουν το κύρος της ευρωζώνης, με συνέπειες στο κόστος δανεισμού και άλλων χωρών.

6. Αναδιάρθρωση των δανείων της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ιδιωτικού τομέα

Η επιλογή αυτή αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους που κατέχουν τόσο η ΕΕ και το ΔΝΤ όσο και ο ιδιωτικός τομέας κάποια στιγμή μετά τα μέσα του 2013. Με αυτόν τον τρόπο οι ζημιές που θα υποστεί ο ιδιωτικός τομέας θα περιοριστούν και έτσι οι επιπτώσεις στο σύστημα θα είναι μειωμένες.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Η λύση αυτή μπορεί να γίνει αποδεκτή μόνο αν τα βάρη επιμερισθούν εξίσου μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

7. Η Ελλάδα τίθεται σε διεθνή κηδεμονία

Εφαρμόζεται νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας από ΕΕ και ΔΝΤ με νέο μνημόνιο και η χώρα μπαίνει σε διεθνή κηδεμονία. Σταδιακά όλο το χρέος προς ιδιώτες αποπληρώνεται και περνά στα χέρια της ΕΕ και του ΔΝΤ.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Το σενάριο αυτό πολιτικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Ελλάδα. Διότι κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι η αρχική βοήθεια των 110 δισ. ευρώ ήταν ένα δόλωμα για να οδηγήσουν τη χώρα στην κηδεμονία.

ΤΑ ΣΥΝ
Το ελληνικό χρέος έχει ίδια χαρακτηριστικά με το χρέος χωρών που προχώρησαν σε αναδιάρθρωση όπως η Αργεντινή (2001-05), ο Ισημερινός (2000) και η Ουρουγουάη (2003).Ως εκ τούτου δεν αναμένεται να προκύψουν περίπλοκα ζητήματα όπως π.χ. με το Ιράκ. οι πιστωτές του οποίου ήταν μια ανομοιογενής ομάδα που αποτελείτο από τράπεζες, προμηθευτές, κατασκευαστικές εταιρείες, εμπορικούς εταίρους,ιδιώτες κ.λπ. Στην περίπτωση της Ελλάδας πρόκειται για ομολογιούχους.

Η Ελλάδα έχει καλές σχέσεις με διεθνείς οργανισμούς (ΕΕ, ΔΝΤ κ.λπ.) που θα μπορούσαν να εγγυηθούν τα νέα ομόλογα που θα αντικαταστήσουν τα υφιστάμενα.

Πολύ μικρός αριθμός ελληνικών ομολόγων βρίσκεται σε χέρια ιδιωτώναποταμιευτών.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα για την Ελλάδα είναι το γεγονός ότι το 90% των ομολόγων έχουν εκδοθεί με βάση τον ελληνικό νόμο που σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει τον νόμο για να επιλύσει διαδικαστικά θέματα που μπορούν να προκύψουν στην πορεία. Η Ρωσία το 1998 και η Ουρουγουάη το 2003 άλλαξαν τον νόμο κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης.

ΤΑ ΠΛΗΝ
Ενα μεγάλο μέρος των ομολόγων (περίπου 30%) βρίσκεται στα χέρια ελληνικών θεσμικών επενδυτών (τράπεζες,ασφαλιστικά ταμεία,αμοιβαία κεφάλαια κ.λπ.).Πιθανή αναδιάρθρωση θα προκαλέσει σημαντικές απώλειες στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων και πιθανή αναδιάρθρωση θα προκαλέσει τριγμούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών.
Το ελληνικό χρέος είναι εκφρασμένο σε ευρώ,το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.Πιθανή αναδιάρθρωση χώρας-μέλους της ευρωζώνης εκτιμάται ότι θα πλήξει το ευρώ.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Μεταναστεύουν στην Κύπρο οι ελληνικές επιχειρήσεις

Μεταναστεύουν στην Κύπρο οι ελληνικές επιχειρήσεις

Περίπου 1500 εταιρίες ελληνικών συμφερόντων μετέφεραν την έδρα τους στη Κύπρο τους τελευταίους 18 μήνες, σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, ενώ οι Ελληνικές επενδύσεις στην Κύπρο το 2009 ήταν της τάξεως των 710,2 εκατ. ευρώ. Τομείς στους οποίους παρατηρείται η μεγαλύτερη συγκέντρωση ελληνικών επενδύσεων, όπως αναφέρεται, είναι ο χρηματοπιστωτικός, η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, το εμπόριο, οι κατασκευές κα. Στο μεταξύ...
...όπως αναφέρεται, οι κυπριακές επενδύσεις στην Ελλάδα φθίνουν συνεχώς και δεν αφορούν άμεσες παραγωγικές επενδύσεις, αλλά επαναπατρισθέντα κέρδη κλπ θυγατρικών ελληνικών εταιριών στη Κύπρο (μετά από τη φορολόγηση τους στη Κύπρο).
Το 2009 περιορίσθηκαν στο ποσό των 1,9 εκατ. ευρώ. Παραδοσιακά, το μεγαλύτερο ποσοστό των άμεσων κυπριακών επενδύσεων κατευθύνθηκε στους τομείς τραπεζών (48%), κατασκευών (35%) και μεταφορών/επικοινωνιών (13%).
Κατά την τελευταία πενταετία οι συνολικές Κυπριακές επενδύσεις στην Ελλάδα υπερέβησαν το 1,5 δισ. ευρώ.
Aκόμα αναφέρεται ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας της Κύπρου είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος και υπάρχει ισχυρή παρουσία Ελληνικών τραπεζών.
Οι πέντε Ελληνικές τράπεζες (ΕΤΕ, ALPHA, ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΕΜΠΟΡΙΚΗ, EUROBANK) που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο έχουν ανοδική πορεία στον κύκλο εργασιών τους και τα τελευταία χρόνια κατέχουν μερίδια αγοράς σε χορηγήσεις και καταθέσεις της τάξης του 15 % και 12 % αντίστοιχα.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, το σύνολο των ελληνικών τραπεζών στην Κύπρο κάλυψε, κατά το έτος 2010, το 1/3 των χορηγήσεων (32,96%) και καταθέσεων (30,96%) του τοπικού τραπεζικού συστήματος.
Μεταξύ των ετών 2005 και 2010 οι καταθέσεις κατοίκων χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανήλθαν στο ποσό των 3.822 εκατ. ευρώ, ενώ των κατοίκων τρίτων χωρών (κυρίως Ρώσων) σε 20.731 εκατ. ευρώ και των Κυπρίων σε 44.117 εκατ. ευρώ.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Γολγοθάς το Πάσχα των ανέργων

Γολγοθάς το Πάσχα των ανέργων

Το δικό τους γολγοθά ανεβαίνουν 700 χιλιάδες άνεργοι !! Η εκρηκτική άνοδος του αριθμού των εγγεγραμμένων ανέργων συνεχίσθηκε και κατά το μήνα Μάρτιο, φθάνοντας συνολικά τα 714.675 άτομα. Οι άνεργοι ήταν αυξημένοι κατά 3,2% ( 22.179 άτομα) σε σχέση με τον Φεβρουάριο και κατά 18,77% (112.936 άτομα) σε σχέση με τον Μάρτιο του 2010.

Ενδεικτικό του οξυμένου προβλήματος της ανεργίας είναι το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα ποσοστά αύξησης της ανεργίας, καταγράφηκαν από τον ΟΑΕΔ ταυτοχρόνως με αύξηση κατά 15% των προσλήψεων εντός του μηνός Μαρτίου σε σχέση με τον μήνα Φεβρουάριο. Όμως οι προσλήψεις αυτές παραμένουν μειωμένες κατά 19,73% σε σχέση με τον Μάρτιο του 2010. Η αύξηση των προσλήψεων οφείλεται εν πολλοίς στην έναρξη της περιόδου της εποχικής απασχόλησης στον τουριστικό τομέα και όχι σε θέσεις πλήρους απασχόλησης. Ως εκ τούτου γίνεται φανερό ότι η ανεργία θα παρουσιάσει νέο άλμα του φθινοπωρινούς μήνες όταν θα λήξει η τουριστική περίοδος.....

Οι άνεργοι που καταγράφηκαν στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον μήνα Μάρτιο έφθασαν τα 714.675 άτομα. Από αυτά το 44,04% είναι άνδρες και 55,96% είναι γυναίκες. Το 62,44% αφορούν την ηλικιακή ομάδα 30 έως 54 ετών, ενώ κάτω των 30 ετών είναι το 28,15% των ανέργων. Οι επιδοτούμενοι άνεργοι έφθασαν τα 305.952 άτομα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ το μήνα Μάρτιο, χάθηκαν 7.419 θέσεις εργασίας (απολύσεις, αποχωρήσεις, λήξεις συμβάσεων μείων τις προσλήψεις), ενώ τον Φεβρουάριο είχαν χαθεί 10.652 θέσεις.

Οι αναγγελίες προσλήψεων ανήλθαν σε 52.332, αυξημένες κατά 14,51% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (45.702). Οι απολύσεις (καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου) έφθασαν τις 23.313 (αύξηση κατά 8,56%), οι λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου τις 17.359 (αύξηση κατά 0,33%) και οι οικειοθελείς αποχωρήσεις τις 19.079 (αύξηση κατά 8,55% σε σχέση με τον Φεβρουάριο).

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Ακριβό μου Πάσχα

Ακριβό μου Πάσχα

Βαθιά το χέρι στην τσέπη αναμένεται να βάλουν χιλιάδες κάτοικοι της Αθήνας αλλά και των άλλων μεγαλουπόλεων, που εγκαταλείπουν σταδιακά τα αστικά κέντρα, εν όψει των πασχαλινών διακοπών, εξαιτίας της κατακόρυφης αύξησης στις τιμές των υγρών καυσίμων, αλλά και του ασύμφορου αντιτίμου που καλούνται να πληρώσουν οι οδηγοί στους σταθμούς των διοδίων.
Την ώρα που ξενοδοχειακοί φορείς ανακοινώνουν πληρότητα που ξεπερνά το 60% στους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς, καύσιμα και διόδια καθίστανται γρίφος για… δύσκολους λύτες για όλους εκείνους που θα θελήσουν να αποδράσουν, έστω και για λίγο, από τους αγχώδεις ρυθμούς της πόλης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, η μέση τιμή της αμόλυβδης διαμορφώνεται στο 1,708 ευρώ το λίτρο, μετά τις αυξήσεις των διεθνών τιμών που μετακυλίονται στην εσωτερική αγορά.
Όσοι ταξιδέψουν λόγω Πάσχα στα νησιά θα επιβαρυνθούν με τις υψηλότερες τιμές, καθώς Κρήτη, Επτάνησα και Δωδεκάνησα είναι οι ακριβότερες περιοχές της χώρας, με τιμές που κλιμακώνονται έως 1,899 ευρώ. Αντίθετα, στα μεγάλα αστικά κέντρα καταγράφονται οι χαμηλότερες τιμές, από 1,617 ευρώ το λίτρο.

Ακριβότερο το ταξίδι με αυτοκίνητο από το αεροπλάνο!
Ο μεγάλος πονοκέφαλος για τους ταξιδιώτες του Πάσχα αφορά κυρίως στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Ενδεικτικά, εάν κάποιος σκεφτεί να ταξιδέψει οδικώς, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί: σε ένα αυτοκίνητο μέσου κυβισμού, το συγκεκριμένο δρομολόγιο μετ’ επιστροφή κοστίζει συνολικά 140 ευρώ σε βενζίνη. Εάν σε αυτά προσθέσουμε και τα κόμιστρα των διοδίων, τα οποία αγγίζουν συνολικά τα 47,2 ευρώ (23,6€ + 23,6€), τότε μιλάμε για ένα κόστος που φθάνει τα 187,2 ευρώ.

Την ίδια ώρα, ένα αεροπορικό εισιτήριο μετ’ επιστροφή για την ίδια ακριβώς διαδρομή και σε οικονομική θέση δεν ξεπερνά τα 140 ευρώ. Όσοι, μάλιστα, προνόησαν, να κλείσουν νωρίτερα θέσεις, κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν πιο συμφέρουσες τιμές.
«Φωτιά» και στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια
Εν τω μεταξύ, ακριβότερα κατά 15% είναι πλέον τα κόμιστρα των ακτοπλοϊκών γραμμών, εξαιτίας της δραματικής αύξησης που παρατηρείται το τελευταίο χρονικό διάστημα στις τιμές των καυσίμων.

Ενδεικτικά, το ταξίδι μιας τετραμελούς οικογένειας από τον Πειραιά προς τη Σάμο θα κοστίζει συνολικά 573 ευρώ, ενώ, σε περίπτωση που γίνει επιλογή ταξιδιού με καμπίνα, τότε το κόστος εκτοξεύεται στα 821 ευρώ.

Σε μια προσπάθεια να κρατήσουν ζωντανή την κίνηση, εν όψει μάλιστα και της μεγάλης εξόδου του Πάσχα, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες προωθούν πακέτα προσφορών, με εκπτώσεις έως και 10%, όταν τα εισιτήρια είναι με επιστροφή.

Τι άλλαξε σε σχέση με το 2010;
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις περσινές και τις φετινές πασχαλινές διακοπές έχει να κάνει με το δίπτυχο καύσιμα-διόδια. Τον Απρίλιο του 2010, η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης δεν ξεπερνούσε το 1,27 ευρώ ανά λίτρο, ενώ φέτος αγγίζει το 1,71 ευρώ.
Ταυτόχρονα και η καταβολή των κομίστρων στα διόδια στοίχιζε σαφώς φθηνότερα, καθώς δεν είχαν τεθεί σε λειτουργία οι περισσότεροι από τους σταθμούς πληρωμής κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου και δεν είχαν επιβληθεί οι νέες τιμολογιακές αυξήσεις.

Σχήμα οξύμωρο
Ωστόσο, η προγραμματισμένη έξοδος των εκδρομέων του φετινού Πάσχα καταγράφει και ένα περίεργο φαινόμενο: τον Απρίλιο του 2010, μόλις έναν μήνα προτού η χώρα εισέλθει σε ρυθμούς Μνημονίου, οι Έλληνες, παρά το γεγονός ότι το δίπτυχο καύσιμα-διόδια δεν κινούνταν σε υψηλά επίπεδα, προτίμησαν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, αφήνοντας «παγωμένη» την εγχώρια ξενοδοχειακή αγορά.

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Ενδιαφέρον για τα ελληνικά "φιλέτα"

Ενδιαφέρον για τα ελληνικά "φιλέτα"



ΕΓΙΝΕ η συνεδρίαση της Διυπουργικής επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, με αντικείμενο την αποτίμηση των παρεμβάσεων που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012- 2015.
Τονίζουμε ότι στη συνεδρίαση της διυπουργικής επιτροπής, μετείχαν οι υπουργοί, Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Oικονομίας- Περιφερειακής Aνάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Μιχάλης Χρυσοχοίδης, Eργασίας και Kοινωνικής Aσφάλισης, Λούκα Κατσέλη, και Eπικρατείας αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Χάρης Παμπούκης.
Μέχρι εδώ όλα καλά…
Ποιοι άλλοι συμμετείχαν στην σύσκεψη;
Εκπρόσωποι της εταιρείας διαχείρισης του γαλλικού ιπποδρόμου PMU !!!!
Μάλιστα καλά διαβάσατε…
Εκπρόσωποι εταιρείας συμμετείχαν σε διυπουργική σύσκεψη με 4 υπουργούς.
Το ερώτημα που τίθεται εδώ, είναι γιατί συμμετείχε η εν λόγω εταιρεία στην σύσκεψη;
Ποιος ο λόγος και η σκοπιμότητα;
Πως επελέγη, από ποιον εκλήθη και γιατί άραγε δεν κλήθηκαν και άλλες εταιρείες του χώρου;
Δεν υπάρχουν άλλες εταιρείες σχετικές, που να επιθυμούν την εξαγορά του ΟΔΙΕ;
Tι άλλο θα δούμε και τι να πούμε για όλα αυτά που γίνονται;
Mπάτε σκύλοι αλέστε…
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα του ΑΝΤ1:
“Το ενδιαφέρον της για την εξαγορά του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας εξέφρασε η εταιρεία διαχείρισης του γαλλικού ιπποδρόμου PMU μέσω της παρουσίας εκπροσώπων της στην άτυπη διυπουργική σύσκεψη για τις αποκρατικοποιήσεις.”

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Το βιώσιμο χρέος και ο βιώσιμος παραλογισμός...

Το βιώσιμο χρέος και ο βιώσιμος παραλογισμός...

Του Γιώργου Σταθάκη Το χρέος αναχρηματοδοτήθηκε ντεφάκτο και συγκεντρώθηκε πλέον σε ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η αναδιάρθρωση πλέον είναι πολιτική απόφαση και σημαίνει επιμήκυνση, “κούρεμα” και ρύθμιση του επιτοκίου. Αν όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, η Ελλάδα επιστρέψει στις αγορές το 2012, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως αυτό δεν είναι πιστευτό. Ένα “βιώσιμο σχέδιο για το ελληνικό χρέος” αποτελεί αναγκαία αλλά όχι ικανή προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη έχει παγιδευτεί εδώ και χρόνια σε μια συστηματική διαδικασία αποδιάρθρωσης των κρατικών αναπτυξιακών θεσμών σημειώνει Γιώργος Σταθάκης, καθηγητής πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης απαντώντας σε τρία κρίσιμα και επίκαιρα ερωτήματα της "Αυγής" σχετικά με τις αντιπαραθέσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους. Οι απαντήσεις αναλυτικά.

Αυτές τις μέρες οι ειδικοί διχάζονται για το αν συμφέρει ή δεν συμφέρει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Προηγείται όμως ένα ερώτημα. Μπορεί να αποφευχθεί; Κάθε απάντηση χρειάζεται σαφή θέση για τη φύση του προβλήματος. Το ελληνικό χρέος είναι στο 120% του ΑΕΠ από το 1993. Για 20 συνεχή χρόνια το αναχρηματοδοτούσαν οι αγορές. Το σημερινό χρέος είναι 380 δισ. (150% του ΑΕΠ πλέον). Είναι σχεδόν όλο χρέος της γενικής κυβέρνησης με ομόλογα μονοετούς, τριετούς και δεκαετούς διάρκειας, άρα λήγει σε 7 χρόνια. Όταν το 2009 σταμάτησαν οι αγορές να αναχρηματοδοτούν το χρέος, αυτό υπέστη “ασφυξία”. Θα έπρεπε να αποπληρωθεί το σύνολο του χρέους σε 7 χρόνια. Άρα να πληρωθούν 40-50 δισ. από το 2010 μέχρι το 2017. Αυτό προφανώς είναι αδύνατο.
Για τον λόγο αυτό συνέβησαν τρία πράγματα που αφορούν την αναχρηματοδότηση του χρέους:
α) Ιδρύθηκε ο έκτακτος μηχανισμός που προσέφερε νέο δάνειο 110 δισ. για τρία χρόνια. Ο μηχανισμός δεν προσέφερε “οικονομική βοήθεια”, αλλά μεσολάβησε ουσιαστικά στις αγορές και άντλησε τα 110 δισ. με την εγγύηση των 6 χωρών που έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ. Καλύπτει και τα τρέχοντα πρωτογενή ελλείμματα του προϋπολογισμού. β) Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αγόρασε ή υποθήκευσε ελληνικά ομόλογα ύψους 80 δισ., προσφέροντας αντίστοιχη ρευστότητα στις ελληνικές και τις ξένες τράπεζες. γ) Ένα μέρος των κατόχων των ελληνικών ομολόγων τα ρευστοποίησαν, τα πούλησαν δηλαδή στη δευτερογενή αγορά με ζημία περίπου 30%. Αυτά είναι αξίας γύρω στα 80 δισ. (ονομαστικής 115). Μάλιστα αυτά η τρόικα πιέζει να τα επαναγοράσουμε πουλώντας δημόσια περιουσία (τα περίφημα 50 δισ). Μένουν τα υπόλοιπα 100 δισ. που είναι στις ελληνικές τράπεζες (60 δισ.) και τα ασφαλιστικά ταμεία, ελληνικά και ξένα (40 δισ.). Άρα το χρέος αναχρηματοδοτήθηκε ντεφάκτο και συγκεντρώθηκε πλέον σε ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η αναδιάρθρωση πλέον είναι πολιτική απόφαση και σημαίνει επιμήκυνση, “κούρεμα” και ρύθμιση του επιτοκίου. Αν όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, η Ελλάδα επιστρέψει στις αγορές το 2012, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως αυτό δεν είναι πιστευτό. Στην περίπτωση που η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη τι είδους ρυθμίσεις μπορεί να γίνουν ώστε να μην καταστραφούν, όπως λένε, οι ελληνικές τράπεζες και να θιγούν ασφαλιστικά ταμεία που κατέχουν ελληνικά ομόλογα; Υπάρχουν τρεις τρόποι αναδιάρθρωσης. α) Ο πρώτος τρόπος είναι ο χειρότερος. Οι επενδυτές σε CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), έχουν επενδύσει περίπου 200 δισ., στη στάση πληρωμών ή στην άμεση χρεοκοπία που συνεπάγεται “κούρεμα” κατά 50-70% του χρέους (βλ., υποστηρικτικά άρθρα Economist και Financial Times Γερμανίας και ορισμένων εν Ελλάδι “αριστερών”). Το “κούρεμα” ακούγεται από πρώτη άποψη τέλειο, αλλά η οικονομία θα βουλιάξει και θα γίνει αντίστοιχη εσωτερική υποτίμηση (διοικητική δηλαδή περικοπή, μισθών, συντάξεων, ενοικίων, συμβολαίων, κ.λπ.). β) Ο δεύτερος δρόμος είναι η αναδιάρθρωση του χρέους να γίνει με βάση τις πραγματικές δυνατότητες εξυπηρέτησης του, που θα καθιστά το χρέος “βιώσιμο”. Ένα “βιώσιμο σχέδιο” έχει ως βάση ένα πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού της τάξης του 3% του ΑΕΠ (7,5 δισ. το χρόνο), 2,5-3% αύξηση του ΑΕΠ και μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα προσαρμογής της οικονομίας με πραγματικά αναγκαίες και δίκαιες μεταρρυθμίσεις. Η “εξυπηρέτηση” του χρέους επιστρέφει στο 4% του ΑΕΠ που ήταν και την περίοδο 1995-2009. Αυτό συνεπάγεται την επαναδιαπραγμάτευση των 110 δισ. του μηχανισμού και των 80 δισ. της ΕΚΤ. Η επιμήκυνση μπορεί να γίνει στη 15ετία με νέες σειρές ομολόγων που θα αντικαθιστούν τα παλιά (προβλέπεται εξάλλου από τον μηχανισμό). Η μείωση του επιτοκίου πρέπει να προσεγγίσει αυτήν του βασικού της ΕΚΤ. Το “κούρεμα”, μπορεί να κινηθεί σε όρια λιγότερα από αυτά της δευτερογενούς αγοράς, άρα γύρω στο 20%. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα πληρωθούν στο ακέραιο. Η ρύθμιση είναι τεχνικά απλή. Οι τράπεζες όμως θα πρέπει να δεχτούν ρυθμίσεις αντίστοιχες με αυτές του Μηχανισμού και της ΕΚΤ. Θα ζημιωθούν περίπου 25 δισ., αλλά το όφελος των τραπεζών θα προκύψει από την επιστροφή τους στις αγορές χρήματος (σήμερα τα σπρεντς για τον δανεισμό των ελληνικών τραπεζών είναι απαγορευτικά, με επιτόκιο 4,5%). Τέλος στη δευτερογενή αγορά χρειάζεται παρέμβαση προκαταβολικά προκειμένου να αγοραστούν τα ομόλογα από τράπεζες, την ΕΚΤ, την κυβέρνηση ή από ιδιώτες πριν από την “επίσημη” αναδιάρθρωση του χρέους. Με τα μέτρα αυτά, με ένα “συντεταγμένο σχέδιο αναδιάρθρωσης”, το ελληνικό χρέος μειώνεται κατά 30%, επεκτείνεται σε ορίζοντα 15ετίας και μειώνονται τα επιτόκια εξυπηρέτησης του. γ) Η τρίτη λύση για την αναδιάρθρωση είναι ένας συνδυασμός του α και β. Δυστυχώς για όλους μας, μάλλον αυτή είναι η γερμανική πρόταση. Και έχει πολλές αρνητικές συνέπειες, καθώς βαραίνει το σκέλος α και αποδυναμώνεται το σκέλος β. Αρκεί μια σχετικά ικανοποιητική αναδιάρθρωση για να εξασφαλιστούν ικανοί επενδυτικοί πόροι που να βγάλουν σταδιακά την ελληνική οικονομία από την άγρια ύφεση; Υπάρχει πλέον ικανός δημόσιος τομέας να σχεδιάσει αποτελεσματικές αναπτυξιακές πολιτικές; Ποιος και πως θα βάλει μπροστά τη μηχανή; Ένα “βιώσιμο σχέδιο για το ελληνικό χρέος” αποτελεί αναγκαία αλλά όχι ικανή προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη έχει παγιδευτεί εδώ και χρόνια σε μια συστηματική διαδικασία αποδιάρθρωσης των κρατικών αναπτυξιακών θεσμών, αποκλειστικής πρόσδεσης στην ιδέα των ιδιωτικών επενδύσεων και της “διεθνούς εξειδίκευσης” και διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Μόνο που αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης. Δεν μπορεί να αποτελεί και τη “λύση”.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ανοίγουν παράθυρο για παράταση Μνημονίου και νέα μέτρα

Ανοίγουν παράθυρο για παράταση Μνημονίου και νέα μέτρα

Για πρώτη φορά ο υπουργός Οικονομικών άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να μην επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές το 2013. Σε δηλώσεις του πριν αναχωρήσει από την Ουάσιγκτον, απέφυγε να μιλήσει για έξοδο στις αγορές το 2012 για 30 δισ. ευρώ δανεικά και ανέφερε πως, αν σημειωθεί καθυστέρηση, υπάρχει το Ταμείο EFSF από το οποίο μπορεί να δανειστεί η χώρα. Στο ίδιο μήκος κύματος, για πρώτη φορά από τότε που υπεγράφη το Μνημόνιο, τόσο ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι, όσο και ο βέλγος υπουργός Οικονομικών Ντιντιέ Ρεντέρ, αναγνωρίζουν το πρόβλημα χρόνου που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, για να επιστρέψει στις αγορές. Ο Βαν Ρομπάι απέκλεισε μεν, μιλώντας στο γαλλικό κανάλι TV5, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης, λέγοντας πως θα ήταν καταστροφική, αλλά εξέφρασε τη λύπη του που οι αγορές δεν δίνουν χρόνο στην Ελλάδα για να αποδώσουν τα σκληρά μέτρα που λαμβάνει. Και ο κ.Ρεντέρ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να δανείζεται η Ελλάδα για περισσότερα χρόνια. Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα, στην συνάντηση με τον Στρος Καν και τον Πωλ Τόμσεν στην Ουάσιγκτον, ο κύριος Παπακωνσταντίνου αναγνώρισε πως για να ολοκληρωθούν οι αλλαγές στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό απαιτούνται άλλοι 18 μήνες. Με αυτό το δεδομένο, παρατείνεται η αγωνία για την είσπραξη των εσόδων και ανοίγει ο δρόμος να ζητήσει η Τρόικα –είτε το Μάιο είτε σε μια επόμενη επίσκεψη των ελεγκτών της στην Αθήνα- ακόμα και πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα, για να καλυφθεί τυχόν υστέρηση εσόδων. Στις επαφές που είχε στην Ουάσιγκτον, ο επικεφαλής του ΔΝΤ εξέφρασε δημοσίως τη στήριξή του στο ελληνικό πρόγραμμα, αποκλείοντας την αναδιάρθρωση. Στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους όμως, το ΔΝΤ διατύπωσε ανησυχία και γκρίνιες: - για να προχωρήσουν γρήγορα οι αποκρατικοποιήσεις, που τις θεωρεί κομβικής σημασίας - για να ολοκληρωθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές το συντομότερο - για να αντιμετωπισθεί άμεσα η υστέρηση των εσόδων με αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Μην πυροβολείτε τον… πιανίστα της κυβέρνησης Με αιχμές απαντά στους επικριτές του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, την ώρα που η εσωκομματική αντιπολίτευση βρίσκεται "με το όπλο παρά πόδα", καθώς η Βουλή έκλεισε και η συγκεκριμενοποίηση των μέτρων αναβλήθηκε μετά το Πάσχα. Από την Ουάσινγκτον όπου βρέθηκε για την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου τόνισε: "εγώ θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου. Γιατί. επαναλαμβάνω, δεν είναι δικιά μου δουλειά. Εκφράζω την πολιτική μιας κυβέρνησης". Δηλώνει μάλιστα πως αισθάνεται σχετικά πιο άνετα πλέον επειδή με τα νέα μέτρα που θα λάβει " δεν στηρίζεται σε οριζόντια μέτρα, όπως περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά σε διαρθρωτικές παρεμβάσεις που συγκρατούν το μισθολογικό κόστος του Δημόσιου, που μειώνουν τις λειτουργικές και καταναλωτικές δαπάνες, που στοχεύουν καλύτερα σε σχέση με τις κοινωνικές δαπάνες και που μειώνουν τα ελλείμματα στις ΔΕΚΟ". Απαντώντας σε ερωτήσεις για τις αστοχίες στην οικονομική πολιτική του απάντησε πως διακρίνει " μεγάλη επιμονή στο ζήτημα της αποτυχίας. Ένας υπουργός Οικονομικών κρίνεται καθημερινά. Και κρίνεται, προφανώς, από τους Έλληνες πολίτες για το τι κάνει, τι πετυχαίνει και τι δεν πετυχαίνει, και βεβαίως κρίνεται ανά πάσα στιγμή από τον Πρωθυπουργό" Ο κύριος Παπακωνσταντίνου έστρεψε τα βέλη του και κατά του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, που πρότεινε αναδιάρθρωση του χρέους. "Η συζήτηση και μόνη της κάνει ζημιά" υποστήριξε, αποκλείοντας κάθε τέτοια σκέψη. Υποστήριξε δε πως η χώρα θα μπορέσει να βγει στις αγορές το 2012, εάν επιμείνει στο πρόγραμμα της κυβέρνησης. "Απέναντι σε κάθε λαϊκίστικη φωνή που δείχνει παραδείσους που δεν υπάρχουν και δήθεν άλλους δρόμους, χωρίς πόνο και χωρίς πρόβλημα, η κυβέρνηση θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος, γιατί είναι το μόνο που θα φέρει αποτέλεσμα". "Λάνσαρε" αποκρατικοποιήσεις Με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων στις βαλίτσες του και τη βροχή νέων μέτρων που αναμένεται μετά το Πάσχα, ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε τις αποφάσεις της κυβέρνησης στους εκπροσώπους των 20 πλουσιοτέρων κρατών του κόσμου (G-20) που συνεδρίασαν στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στη συνάντησή του με τον Τίμοθυ Γκάιτνερ, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών απέδωσε εύσημα στην Ελλάδα. Όπως μετέφερε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, του δήλωσε: "έχετε κάνει πολύ παραπάνω από όσα περιμέναμε και πραγματικά στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στις προσπάθειές σας και βέβαια στις θυσίες που έχει κάνει ο Ελληνικός λαός". Ο Γιώργος Παπακωννου υπερασπίστηκε τις επιλογές της κυβέρνησης … στο φλέγον θέμα των αποκρατικοποιήσεων, που προκαλεί ήδη σφοδρές αντιδράσεις και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως "όταν κόβουμε μισθούς και συντάξεις, είναι σπατάλη να μην κάνουμε ιδιωτικοποιήσεις. Αλλά διατηρούμε και το δημόσιο έλεγχο, σύμφωνα με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ".

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Αναλυτικά το κόμμα Δημαρά: Διακήρυξη, θέσεις, ομιλία

Αναλυτικά το κόμμα Δημαρά: Διακήρυξη, θέσεις, ομιλία

Είναι, για εμάς μια σημαντική ημέρα.Και μεγάλη τιμή, να απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, για να ανακοινώσουμε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, ενός νέου Πολιτικού Κινήματος. Με τίτλο: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Και με καινοτόμες θέσεις, για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών. Δεν έχουμε καμιά κομματολαγνεία. Οι κρίσιμες όμως εξελίξεις, που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας μας και των πολιτών, η κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό μας σύστημα και η ανάγκη, για καίριες και ενωτικές πολιτικές δράσεις, χωρίς τις γνωστές παλαιοκομματικές περιχαρακώσεις, οδήγησαν όλους εμάς στην απόφαση δημιουργίας του νέου Πολιτικού Κινήματος. Έτσι, το «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» είναι πλέον πραγματικότητα στον δημόσιο χώρο. Με απόφαση για δυναμική πολιτική δράση. Με σοβαρές, καινοτόμες και ρεαλιστικές θέσεις και προτάσεις, για όλα τα κρίσιμα διακυβεύματα της τρέχουσας συγκυρίας αλλά και για όλα τα προβληματικά θέματα της χώρας μας. Ποιοι είμαστε όλοι εμείς; Τι είμαστε όλοι εμείς; Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που αγωνιούμε, για όσα δεινά συνέβησαν, συμβαίνουν και επαπειλούνται, σε βάρος της χώρας μας και του λαού μας. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συμμετείχαμε στο αυτοδιοικητικό εγχείρημα του ανεξάρτητου συνδυασμού «ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ», στην Περιφέρεια Αττικής, όπως και άλλων ανεξάρτητων σχημάτων στην χώρα. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συγκροτήσαμε την πολιτική κίνηση « ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ». Μαζί μας, πολλοί άλλοι Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που έχουν τις ίδιες αγωνίες. Δεν κρύβουμε την πολιτική μας προέλευση και διαδρομή. Δεν γεννηθήκαμε πολιτικά στο κενό. Προερχόμαστε από την Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Κυρίως από τον Σοσιαλιστικό χώρο Από την ευρύτερη Αριστερά Από Κινήσεις Ανένταχτων Πολιτών Από το Πολιτικό Κέντρο Από την Πολιτική Οικολογία Και από κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες του Συντηρητικού χώρου Είμαστε Ελεύθεροι, Ανεξάρτητοι Πολίτες. Χωρίς παλαιοκομματικές παρωπίδες και περιχαρακώσεις. Με αυτενέργεια και αυτοοργάνωση. Για να υλοποιήσουμε την ενότητα στην κοινωνική βάση. Αυτό που θέλει σήμερα ο λαός. Και αυτό που υπαγορεύουν οι κρίσιμες σημερινές συνθήκες στην χώρα. Γιατί λοιπόν, όλοι εμείς, δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα ; Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί διαφωνούμε με την κυβερνητική πολιτική του Μνημονίου, την πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης. Αλλά διαφωνούμε και με την ανέξοδη αντιμνημονιακή υστερία του τίποτε. Όπως διαφωνούμε και με τα πολιτικάντικα «αντί», με στόχο το «φύγε εσύ, να έλθω εγώ, για να κάνω τα ίδια». Εμείς, δίπλα στις σαφείς διαφωνίες μας, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις. Που διαφέρουν από εκείνες των άλλων γνωστών κομμάτων. Εμπνέονται από εθνική ευθύνη. Ενωτική διάθεση. Υπέρβαση παλαιοκομματικών περιχαρακώσεων. Καινοτόμες σκέψεις και αγωνιστικές προθέσεις. Στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και των διεθνών θέσεων και σχέσεων της χώρας. Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί πιστεύουμε, ότι δεν χρειάζεται μόνο απαλλαγή της χώρας μας από το Μνημόνιο. Χρειάζονται ακόμη: Αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος. Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αναδιαρθρώσεις. Νέα παραγωγική δομή. Επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους. Επαναθεώρηση της θέσης της χώρας μας, μέσα στην ΕΕ, την Ευρώπη και τον κόσμο. Επανακαθορισμός των θέσεών μας, για τα εθνικά μας θέματα. Χρειάζεται να αφυπνισθεί η καταπιεσμένη εθνική και δημοκρατική συνείδηση των Ελλήνων. Όλα αυτά δεν θέλουν, μόνο να φύγουμε από το Μνημόνιο. Θέλουν ένα νέο ξεκίνημα της χώρας. Και εμείς θέλουμε να παλέψουμε για αυτό. Που αφορά λιγότερο εμάς τους παλαιότερους. Περισσότερο αφορά τα παιδιά μας. Τους νέους και τις νέες μας. Σε αυτούς χρωστάμε το μέλλον, που τους κλέψαμε. Και, για να κερδίσουν ξανά το μέλλον τους, οι Νέοι και οι Νέες μας, αισθανόμαστε εμείς την υποχρέωση να αγωνισθούμε. Καθαρά, δυνατά και έντιμα. Τι θέλουμε να κάνουμε, με το νέο Κίνημα; Τι θέλουμε να πετύχουμε; Υπό τις παρούσες συνθήκες, πιστεύουμε, ότι τίθενται και πάλι οι μείζονες αναγκαιότητες για την Πατρίδα και τον λαό μας: · Εθνική Ανεξαρτησία. Διότι δεν είμαστε ανεξάρτητοι, ως χώρα. · Λαϊκή Κυριαρχία. Διότι την πλήττουν η πολιτικοοικονομική διαπλοκή, η διαφθορά και ο πολιτικός καριερισμός. · Κοινωνική Δικαιοσύνη. Διότι δεν υπάρχει, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε στην Ελληνική Κοινωνία. · Και Λαϊκή Αλληλεγγύη. Κόντρα στην αναζήτηση προσωπικών λύσεων και υπέρ του οργανωμένου μαζικού αγώνα. Εμείς θέλουμε να παλέψουμε, για όλα αυτά, με οδηγό τα συμφέροντα της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και τα Δικαιώματα των Πολιτών. Και με ενωτικές δράσεις. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά εγκατέλειψαν και προσβάλλουν την ιδεολογία του και την ψυχή του, που είναι τα αγνά στελέχη και μέλη του και οι πολίτες, που το εμπιστεύθηκαν να Κυβερνήσει. Πήγαν στις εκλογές του 2009, με θέση, ότι «λεφτά υπάρχουν». Και αποδείχθηκε, ότι γνώριζαν το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα. Στο οποίο η χώρα οδηγήθηκε με διαχρονικές ευθύνες και με δραματικό αποκορύφωμα την άφρονα οικονομική διαχείριση της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Μετά τις εκλογές, κινήθηκαν με ερασιτεχνική προχειρότητα, μπροστά στην επίθεση των διεθνών κερδοσκόπων, χάνοντας χρόνο, ερείσματα και μέσα. Και οδήγησαν την χώρα στο Μνημόνιο, την τρόϊκα και το ΔΝΤ, με το οποίο μάλιστα συζητούσαν ήδη, από τις πρώτες μετεκλογικές ημέρες, όταν δημόσια το…ξόρκιζαν. Και μπορεί οι πρωθυπουργικές προσπάθειες στο εξωτερικό να συνέβαλαν στο να πεισθούν οι ευρωεταίροι, ότι το πρόβλημα χρέους είναι όχι μόνο ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, να δημιουργηθούν μηχανισμοί «διάσωσης» και να κινητοποιηθούν ευρωπαϊκά ανακλαστικά απέναντι στους περίφημους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης των κρατών. Και μπορεί ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να αρκούνται στην αυταρέσκεια, ότι «έσωσαν», όπως λένε, την χώρα από την χρεοκοπία, δεσμεύοντάς την όμως με Μνημόνια, που την καταδικάζουν σε διαρκή πτωχεία. Και δεν είχαν ούτε έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση για αυτό. Εμείς διαφωνούμε. Και για αυτά που έκαναν και για αυτά που κάνουν, χωρίς να ρωτήσουν τον λαό. Εμείς λέμε καθαρά τις δικές μας θέσεις, προτάσεις και επιδιώξεις. Που συνοψίζονται στους εξής τίτλους, για να τους πούμε από την αρχή, πριν πάμε σε λεπτομέρειες : · Απαλλαγή από το Μνημόνιο, με αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, το ταχύτερο, με ευνοϊκούς όρους. Γίνεται. · Τιμωρία ενόχων, για παράνομα δάνεια και σκανδαλώδεις συμβάσεις προμηθειών. Και απαλλαγή από παράνομα χρέη. Γίνεται. · Ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Και κατάργηση του επαγγελματία πολιτικού και του πελατειακού κράτους. Γίνεται. · Ρεαλιστικό επανακαθορισμό της θέσης μας στην ΕΕ, την Ευρώπη, τον κόσμο. Και υπεράσπιση των πάγιων εθνικών μας δικαίων. Γίνεται. · Σημαντικότατη μείωση της ανεργίας, με κοινωνική εργασία μέγιστου μέρους των ανέργων, μέχρι η ανάπτυξη να ξαναπάρει μπροστά. Γίνεται. · Καταγγελία της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» και ξεκαθάρισμα της λαθρομετανάστευσης, με αποφασιστικά μέτρα, ώστε να έχουμε τόσους νόμιμους μετανάστες όσους αντέχει η χώρα μας και η οικονομία μας. Γίνεται. · Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της χώρας, με κύρια φροντίδα στον πρωτογενή και εξυγίανση του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα. Γίνεται. · Κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, για τους πολίτες και τις υγιείς επιχειρήσεις. Και ενίσχυση , με κάθε τρόπο, της καινοτομίας, της υγιούς δημιουργικότητας και της επιχειρηματικότητας κυρίως των νέων. Γίνεται. · Σπάσιμο των καρτέλ και της ακρίβειας, με δημόσιους πυλώνες στο τραπεζικό σύστημα και τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Γίνεται. · Καμία εκποίηση δημόσιας περιουσίας και στόχο ανάκτησης της δημόσιας ιδιοκτησίας, σε όλες τις δομές στρατηγικής σημασίας. Γίνεται. · Επιτελικό κράτος και ουσιαστική ενίσχυση των Περιφερειών και των Δήμων, με ταυτόχρονη εξυγίανσή τους και έξοδό τους, από τον φαύλο πελατειακό κύκλο. Γίνεται. · Σταθερά Συστήματα Παιδείας και Υγείας δημόσια και δωρεάν, με υπόβαθρο τον υγιή Αθλητισμό, παροχή ίσων ευκαιριών στην γνώση και την εργασία και υποχρέωση ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας για όλους. Γίνεται. · Οικολογική ευαισθησία, σε όλες τις δράσεις κράτους και πολιτών, μακριά από πυρηνικούς κινδύνους και ποικιλόμορφες ρυπάνσεις, με μόνιμο στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Γίνεται. Όλα αυτά γίνονται. Αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τις σχέσεις μας με τον διεθνή περίγυρο. Και να παλέψουμε γι αυτά, ενωμένοι και αποφασισμένοι. Πάμε τώρα στην σημερινή κατάσταση της χώρας μας. Και στο γιατί είναι αδιέξοδη και βλαπτική η πολιτική του Μνημονίου… Η χώρα μας έφτασε στα σημερινά δεινά, με διαχρονικές και διακομματικές πολιτικές ευθύνες. Με την πολιτικο-επιχειρηματική διαπλοκή. Την τραπεζική τοκογλυφία. Την κυριαρχία των καρτέλ Και την ληστρική δράση ξένων και ντόπιων κέντρων της μίζας. Μέγιστες ασφαλώς οι ευθύνες της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Αλλά και ασυγχώρητα τα λάθη όπως και αδιέξοδος ο δρόμος της σημερινής Κυβέρνησης. Η πολιτική του Μνημονίου είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά καταστρεπτική , αφού: Αλλάζει βίαια η οικονομική δομή της χώρας και επιχειρείται να συγκροτηθεί νέα νεοφιλελεύθερη. Ευτελίζεται η αξία της εργασίας και της επιχειρηματικής δημιουργικότητας. Αποσαθρώνεται το κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Απαξιώνεται η πολιτική και αμφισβητείται η Δημοκρατία. Ενισχύεται η αναζήτηση προσωπικών λύσεων και διευκολύνονται ακραίες πολιτικές τάσεις, φανατισμός και κοινωνική βία. Αποδυναμώνεται, λόγω της οικονομικής πτώσης, η εθνική ισχύς της χώρας. Αυτά είναι αποτελέσματα νεοφιλελεύθερης, στον πυρήνα της, πολιτικής, που εφαρμόσθηκε, με παραλλαγές και σταδιακά, από την δεκαετία του ΄90. Και κορυφώνεται σήμερα, από την Κυβέρνηση ενός σοσιαλιστικού κόμματος. Η οποία έχει δυστυχώς συνθηκολογήσει με τους ιδεολογικούς της αντιπάλους. Και πειθαρχεί άκριτα στην τρόϊκα των πλέον νεοφιλελεύθερων ιδεών. Που επιβάλλει, ως θεραπεία για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, την μετατροπή της σε υπανάπτυκτη τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία. Η πολιτική του Μνημονίου επιβλήθηκε, ως μονόδρομος, στην χώρα μας, με επιλογή του γερμανόπληκτου και νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Το οποίο θέλει τάχα να μας «σώσει», αφού ιδιοτελώς συνέβαλε τα μέγιστα στην κρίση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων μας. Η πολιτική αυτή δεν μας βγάζει από την κρίση αλλά μας βυθίζει περισσότερο σε αυτήν. Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, ηθική και εν τέλει εθνική. Διαλύεται ό,τι είχε απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες καi μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν δραματική υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Το εξειδικευμένο και το νέο παραγωγικό δυναμικό της χώρας σπρώχνεται στην μετανάστευση. Οι ανισότητες, η ανεργία και η φτώχεια δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή. Καταργούνται τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και ενισχύεται η εργοδοτική αυθαιρεσία. «Βαλκανιοποιείται» βιαίως το εργατικό κόστος, ενώ οι ελαστικές μορφές εργασίας και η μαύρη εργασία γίνονται καθεστώς. Διαμορφώνεται μια μεγάλη τάξη φτωχών, που βιώνουν πλήρη ματαίωση των προσδοκιών τους. Εξ άλλου, η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχει την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση. Και είναι προφανές, ότι το κέντρο λήψης αποφάσεων έχει μετατοπισθεί, πέρα από τους ελεγχόμενους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Παράλληλα, η πολιτική αυτή απειλεί να στερήσει, από όποια ελληνική Κυβέρνηση, την δυνατότητα άσκησης εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής, καθώς προωθείται, βιαστικά και εκβιαστικά, το ξεπούλημα στρατηγικών μονάδων και δομών της εθνικής οικονομίας και γενικά του δημόσιου τομέα. Οι αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των οικονομικών στοιχείων, τα επικαιροποιημένα Μνημόνια, οι παραδοχές, ακόμη και από την τρόικα, ότι αυτή η πολιτική δεν βγαίνει, καθώς και το γενικό πωλητήριο για τον δημόσιο πλούτο των Ελλήνων, είναι αποδείξεις του αδιεξόδου αυτής της πολιτικής. Βυθίζουν την εθνική οικονομία σε ύφεση και έναν ολόκληρο λαό σε απόγνωση, μόνο και μόνο για να πάρουν πίσω τα εν πολλοίς δόλια δάνειά τους και τους τόκους τους οι διεθνείς τοκογλύφοι. Και αυτά, την στιγμή που η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως πολιτικό σχέδιο, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής και αναπτυξιακής διαδικασίας. Με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης. Με στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της επαρκώς αμειβόμενης και ασφαλισμένης εργασίας. Στο σημείο αυτό, θέλουμε να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι, και για τις δικές μας, εθνικές πομπές. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα ΚΑΙ εσωτερικών διαρθρωτικών αδυναμιών. Με διαχρονικές ευθύνες. Που βαρύνουν Κυβερνήσεις, προβληματικό πολιτικό σύστημα και κομπραδόρικη πρακτική κρατικοδίαιτων και διαπλεκόμενων παραγόντων του τραπεζικού και μεγαλοεπιχειρηματικού χώρου. Και εκεί που έφθασαν, με ευθύνες όλων αυτών , ξένων τοκογλύφων και εγχώριων κομπραδόρων, το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, κανένας λογικός πολίτης δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα και έκτακτων αλλά μη μόνιμων μέτρων. Όχι όμως αυτά και τέτοια, που βιώνουμε. Όχι να βαρύνουν, σχεδόν αποκλειστικά και βίαια, τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους νέους ανθρώπους. Και την ίδια ώρα, ο παρασιτισμός και ο μεταπρατισμός της εγχώριας οικονομικής ελίτ να παραμένει ανέγγιχτος. Τα καρτέλ, η φοροδιαφυγή και η κρατικοδίαιτη διαπλοκή να επιβιώνουν σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Και οι κυρίως υπεύθυνοι, ακόμη και για διαπιστωμένα σκάνδαλα, να αποφεύγουν την Νέμεση, είτε με δικονομικά τερτίπια είτε με πολιτική ομερτά. Πρέπει λοιπόν να φύγουμε από την πολιτική του Μνημονίου. Να ανατραπούν οι συνέπειές του. Να απορριφθεί η να αλλάξει ριζικά το συζητούμενο στην ΕΕ Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Που πάει να δέσει χειροπόδαρα την Ελλάδα και τις άλλες χειμαζόμενες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και να συμφωνηθεί εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και αναπτυξιακής προοπτικής για την χώρα. Πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό: Με τις επιλογές του Μνημονίου, το μεγάλο πράγματι χρέος της χώρας μας είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ποτέ. Και οι συμφωνίες των Βρυξελλών δεν διευκολύνουν λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αλλά τους στόχους του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού και του μεγαλοτραπεζικού καρτέλ των δανειστών και δυναστών, σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι δικές μας προτάσεις, για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρέους και τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, συνοψίζονται στα εξής συγκεκριμένα: 1.- ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΑΤΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Για να είναι εφικτή η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες συνθήκες, με δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης. Όποιοι ισχυρίζονται, ότι το Μνημόνιο μπορεί να καταργηθεί αύριο το πρωί, με δημοκρατικό τρόπο και με δεδομένες τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, χωρίς δραματικά αποτελέσματα για τον λαό μας, αυταπατώνται. 2.- ΗΠΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Όχι άστοχες οριζόντιες περικοπές μισθών και δαπανών και όχι στη λαίλαπα των φορολογικών αυξήσεων, που επιτείνουν την ύφεση. 3.- ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Είτε με επαναγορά χρέους είτε με «κούρεμα», επιμήκυνση αποπληρωμής και χαμηλότερα επιτόκια. Αυτά βεβαίως σε συνεννόηση με την ΕΕ και τους δανειστές, αν δεν θέλουν να χάσουν τα πάντα. Και αυτά τώρα, άμεσα. Και όχι από το 2013 και μετά, όταν θα μπορούν να μας επιβάλουν συνεχώς Μνημόνια υποτέλειας του λαού μας, αφού θα τους έχουμε πουλήσει κοψοχρονιά και την δημόσια περιουσία μας 4.- ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΡΕΗ Εφικτή αλλά επίπονη και απροσδιόριστων αποτελεσμάτων διαδικασία. Που μπορεί να ξεκινήσει από τον έλεγχο όλων των συμβάσεων δανείων και προμηθειών, μετά την Μεταπολίτευση. Να φθάσει σε καταδίκες ενόχων, για σχετικές παρανομίες, από ελληνικά δικαστήρια. Και άρνηση πληρωμής παράνομων χρεών, που θα κηρυχθούν ως τέτοια από διεθνή δικαστήρια. Διαδικασία, που μπορεί να ξεκινήσει, τουλάχιστον για να πετύχουμε την αναδιάρθρωση, με ευνοϊκούς όρους. 5.- ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ Οι οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, με τρείς χώρες ήδη σε μορφές Μνημονίων και απειλές για άλλες, καθώς και η μέγγενη για όλες, με το προωθούμενο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, δημιουργούν προϋποθέσεις συμπόρευσης. Για κοινή στρατηγική, με στόχο την συνολική επαναδιαπραγμάτευση για τα χρέη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Και με επιδίωξη πρόσθετων ρυθμίσεων, όπως το περιβόητο ευρωομόλογο. 6.- ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Όχι όμως εκποίησή της. Ιδιαίτερα των δομών στρατηγικού χαρακτήρα. Αντίθετα πρέπει να είναι εθνικός στόχος η επάνοδός τους στο ελληνικό δημόσιο. Είναι περιουσία του ελληνικού λαού, που έχει αποκτηθεί με αγώνες και αίμα. Και ουδείς δικαιούται να του την στερήσει. Για όποιον λόγο. 7.- ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Αναγκαία όσο ποτέ η δημιουργία ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, με κύρια κατεύθυνση τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Οι ιδιώτες τραπεζίτες, παρά τα «δώρα» δεκάδων δις από το κράτος, όχι μόνο δεν βοηθάνε την αγορά και τον κόσμο αλλά εκβιάζουν, για να μη γίνει αναδιάρθρωση του συνολικού μας χρέους, μη τυχόν και χάσουν κάτι και από την τσέπη τους. Δεν διαφεύγει βέβαια της προσοχής μας η διάθεση διεθνών και δη ευρωπαϊκών αρπακτικών, να πάρουν κοψοχρονιά τις ελληνικές τράπεζες, εάν αυτές κινδυνεύσουν. Λέμε λοιπόν καθαρά: Κρατικοποίηση τέτοιων τραπεζών και όχι ξεπούλημά τους. Άλλο τράπεζες και άλλο τραπεζίτες μεγαλομέτοχοι. 8.- ΝΕΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ Στον Πρωτογενή Τομέα το κύριο ενδιαφέρον, με στροφή σε πλεονεκτικές καλλιέργειες και ενίσχυση ατομικών και υγιών συνεταιριστικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Στον Δευτερογενή Τομέα, ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, με δημόσιες επενδύσεις, πάταξη γραφειοκρατίας, σταθερή φορολογία, ενίσχυση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της καινοτομίας παντού. Στον Τριτογενή Τομέα, ουσιαστική φροντίδα, για τον τουρισμό, την ναυτιλία, τις υγιείς χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τις καινοτόμες δράσεις προωθημένης τεχνολογίας και το εμπόριο. Και πόλεμο στους μεσάζοντες, που ρουφάνε εισόδημα από την υγιή επιχειρηματικότητα και το κράτος. 9.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΕΡΓΙΑ Μέχρι ότου η ανάπτυξη επανακάμψει, προγράμματα κοινωνικής εργασίας, για σημαντικούς αριθμούς ανέργων, κυρίως στις κρίσιμες ηλικίες και κατηγορίες. Με ειδικό εργασιακό καθεστώς και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Και με πόρους, από ειδικά κοινοτικά κονδύλια και, αν χρειάζεται, από ειδική φορολογία, σε μεγάλα και δευτερευόντως μεσαία εισοδήματα. Στόχος επιτεύξιμος: Ανεργία αλλού μηδενική και αλλού ελάχιστη. Για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. 10.- ΑΚΡΙΒΕΙΑ-ΑΓΟΡΑ Σπάσιμο των καρτέλ. Σε κάθε τομέα παραγωγής και πώλησης βασικών προϊόντων, τουλάχιστον ένας δημόσιος φορέας, που, με την κοινωνικά ζυγισμένη τιμολογιακή του πολιτική, θα σύρει αναγκαστικά τις τιμές της αγοράς σε λογικά επίπεδα. Οι ξένοι ολιγοπωλιακοί όμιλοι ( κυρίως super market) να υποχρεωθούν να πουλάνε στην χώρα μας, με τιμές αντίστοιχες εκείνων που πουλάνε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά σαν αρχή. Ρεαλιστικά και εφικτά. 11.- ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ Αναδιαπραγμάτευση των σχετικών συμβάσεων, με στόχο την δημόσια ιδιοκτησία και την λογική πολιτική κάλυψης του κόστους των έργων. 12.- ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Τερματισμός των περικοπών στο εισόδημα των εργαζόμενων, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και των συνταξιούχων. Φορολογική αλλαγή υπέρ των λαϊκών τάξεων και της υγιούς επιχειρηματικότητας.Μεταβολή της σχέσης έμμεσων-άμεσων φόρων και μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις επικοινωνίες και στα καύσιμα. 13.- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Στόχευση σωστής εισροής πόρων στο σύστημα. Όχι οριζόντιες περικοπές δικαιωμάτων και παροχών. Σοβαροί δημόσιοι και ανταποδοτικοί φορείς ασφάλισης στην αγορά. Απαγόρευση εκμετάλλευσης των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων, ακόμη και από το κράτος. Στα Εθνικά μας θέματα τώρα. Η οικονομική καχεξία, οι πιέσεις των ισχυρών και οι πολιτικές ανικανότητες δημιουργούν κινδύνους, να εξελιχθεί η οικονομική κρίση της Ελλάδας σε γεωπολιτική της κρίση. Η προάσπιση των εθνικών μας δικαίων είναι για εμάς επιβεβλημένη, με κάθε τρόπο και κόστος. Η Ελλάδα δεν πρέπει να πάψει να θεωρεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, από ξένα στρατεύματα, τμήματος της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα δεν πρέπει να ανέχεται αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στο Αιγαίο και πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία ΑΟΖ που δικαιούται. Η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ ως «Μακεδονία» το κρατίδιο των Σκοπίων. Και πρέπει πάντοτε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ελληνικών μειονοτήτων, σε όποιες χώρες υπάρχουν. Πάμε τώρα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, που βρίσκονται σε κρίση. Οι επιδιώξεις στα εθνικά μας θέματα και στην οικονομική μας ανάταξη δυσχεραίνονται και από το ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα μπλοκ - αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που βρίσκεται σε κρίση. Κρίση δημοκρατικού ελλείμματος, εξάρτησης των οικονομικά ασθενέστερων χωρών-μελών, αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και πτώσης ισχύος της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ και των νέων ισχυρών δυνάμεων ( Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία). Σε κρίση και η Ευρωζώνη, με τις δομικές αντιφάσεις του ευρώ, το μεγάλο χάσμα Βορρά-Νότου και τους ανεπαρκείς και στρεβλούς προωθούμενους μηχανισμούς οικονομικής διακυβέρνησης. Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το γεωπολιτικό της βάρος, να είναι έτοιμη για όποιες αλλαγές στην Ε.Ε. και παράλληλα να αγωνισθεί, για πολιτική και κοινωνική δημοκρατία στην Ε.Ε., απέναντι στην κυριαρχία των αδηφάγων τραπεζιτών. Στα δικά μας πάλι : Πρώτη ανάγκη θεωρούμε, να αλλάξουμε ριζικά το Πολιτικό μας Σύστημα Το Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του δεν είναι αιτία αλλά αποτέλεσμα του βασικού προβλήματος της χώρας μας, που είναι το στρεβλό πολιτικό σύστημα. Που βραχυκυκλώνει την Δημοκρατία μας, καταργώντας ουσιαστικά την ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Καταρρακώνει την οικονομία μας, με την διαπλοκή και την ρουσφετολογία. Αποσαθρώνει τις κοινωνικές και ηθικές αξίες, προτυποποιώντας κάθε δήθεν. Και εκθέτει τα εθνικά μας συμφέροντα σε κινδύνους. Η αλλαγή, που εμείς θέλουμε στο πολιτικό μας σύστημα, περνάει μέσα από την απλή αναλογική για την σύνθεση της Βουλής. Την ανάθεση της Κυβέρνησης σε όποιο κόμμα κερδίσει απόλυτη ή ικανή πλειοψηφία αλλιώς σε συνεργασία κομμάτων. Και την ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με αντικειμενικό και συνταγματικά κατοχυρωμένο τρόπο, για διασφάλιση της ανεξαρτησίας της. Ακόμη θέλουμε την θέσπιση ορίου θητειών παντού, για τους αιρετούς πολιτικούς εκπροσώπους, ώστε να λήξει το επάγγελμα βουλευτής ή δήμαρχος ή σύμβουλος κ.λ.π. Και βεβαίως θέλουμε την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, αυτό δεν το συζητάμε. Για τον Κρατικό Μηχανισμό. Θέλουμε ένα επιτελικό κράτος, με δημόσια διοίκηση όχι ρουσφετολογικά και μικροκομματικά εξαρτημένη. Αλλά φορέα εξυπηρέτησης του πολίτη, εφαρμογής των νόμων και υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Με το απαραίτητο μέγεθος, σωστή διάρθρωση ικανών λειτουργών και σοβαρή αποκέντρωση. Τέλος στο ρουσφέτι. Να γίνει ποινικό αδίκημα, με σοβαρό κολασμό. Ουσιαστικές εξουσίες στις αιρετές Περιφέρειες, οι οποίες είναι σωστό βήμα, αν και θα πρέπει να επανεξετασθούν τα γεωγραφικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά τους. Με στόχο την άσκηση πολιτικής, ενιαίας πανελλαδικά και ειδικής περιφερειακά, για διατήρηση της εθνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Και οι Δήμοι να είναι σχετικά περιορισμένοι χωρικά, άρα μπορεί και περισσότεροι, για να λειτουργούν ανθρώπινα και αποτελεσματικά, για τις καθημερινές ανάγκες του πολίτη. Στον χώρο της επιχειρηματικότητας Εμείς είμαστε υπέρ της μεικτής οικονομίας, με τομείς δημόσιο, ιδιωτικό και κοινωνικό. Στους κρίσιμους χώρους της εθνικής άμυνας, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών, των επικοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, δεν πρέπει να υποκαθίσταται η δημόσια λειτουργία από την ιδιωτική εκμετάλλευση. Όπου κρίνεται σκόπιμη και η ιδιωτική λειτουργία (με εξαίρεση την εθνική άμυνα), οπωσδήποτε ένας τουλάχιστον ισχυρός δημόσιος φορέας, για ρύθμιση του ανταγωνισμού. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις χρειάζονται φορολογική σταθερότητα και ενίσχυση, πάταξη της αντιεπιχειρηματικής γραφειοκρατίας και εξάλειψη της διαφθοράς. Τις θέλουμε εξωστρεφείς, καινοτόμες, παραγωγικές και υγιείς, με συναίσθηση και της κοινωνικής τους ευθύνης. Να παράγουν πλούτο λειτουργώντας ανταγωνιστικά, όχι στο μισθολογικό κόστος αλλά στην ποιότητα και στην καινοτομία. Ιδιαίτερα πρέπει να στηριχθούν, με κρατικές διευκολύνσεις, οι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες των νέων ανθρώπων. Και να παταχθεί αυστηρά η φοροδιαφυγή. Πολιτισμός, Αθλητισμός, Νεολαία, Παιδεία και Εκπαίδευση Όλα αυτά είναι για εμάς άρρηκτα συνδεδεμένα. Το δίδυμο Πολιτισμός-Τουρισμός μπορεί και πρέπει να γίνει η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας. Ο ελληνικός Πολιτισμός πρέπει να εμπνέει ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής Παιδείας, που διακρίνουμε από την στενή εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Αθλητισμός, ελληνοκεντρικός, με σύγχρονες υποδομές αλλά κυρίως υγιής, μπορεί να είναι η βάση, για την υγεία του πληθυσμού, για την σωστή εκπαίδευση, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, για το παρόν και το μέλλον των νέων παιδιών. Είναι αναγκαίο, να υπερασπιζόμαστε και να βελτιώνουμε συνεχώς τις διαχρονικές αξίες και αρχές της ελληνικής Παιδείας, μέσα από τα κέντρα διάχυσής της στην κοινωνία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ΜΜΕ, με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία ενημέρωσης, έκφρασης και γνώμης. Στην Εκπαίδευση τώρα, πρέπει να σταματήσουν δύο μεγάλες στρεβλώσεις: Οι κάθε τόσο πολιτικάντικες αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος. Και η τάση της πολιτικής δημαγωγίας και του κοινωνικού κόμπλεξ, να στέλνουν τους νέους ανθρώπους σωρηδόν σε πανεπιστημιακά αδιέξοδα, αντί σε στοχευμένες και ειδικές γνώσεις, που οδηγούν σε επιστημονική, εργασιακή και επιχειρηματική επιτυχία. Όλα τα εκπαιδευτικά ερωτηματικά, για Βασική, Μέση και Ανώτατη Εκπαίδευση, έχουν απαντηθεί, από την ελληνική και διεθνή εμπειρία. Από το Νηπιαγωγείο μέχρι την αγορά εργασίας. Χρειάζεται μια μόνιμη Ακαδημία Παιδείας και Εκπαίδευσης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Να διαμορφώσουν σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και να το προσαρμόζουν ενίοτε στις εξελίξεις. Να πάψει επί τέλους η εκπαίδευση των νέων να είναι πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων και παραγωγής κομματικών στρατών. Χρωστάμε όλοι μας ένα στέρεο εκπαιδευτικό σύστημα στους νέους ανθρώπους. Με σοβαρές υποδομές, υλικές και κυρίως πνευματικές. Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε είμαστε ανάξιοι. Και για τα παιδιά μας και για την Πατρίδα. Στον χώρο της Υγείας Αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν έχει καμιά σχέση με την έμπνευση του Γιώργου Γεννηματά. Κυριαρχούν τα «πιράνχας», οι διαπλοκές με τους εμπόρους, η υποχρηματοδότηση, οι συντεχνιασμοί. Και τώρα το Μνημόνιο των περικοπών, ακόμη και στην Υγεία, με πρόφαση τις υπαρκτές σπατάλες και μίζες. Έτσι θεριεύουν οι πανάκριβοι ιδιωτικοί φορείς υγείας. Εμείς θέλουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, με επαρκή χρηματοδότηση, πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή, σωστά αμειβόμενους γιατρούς και νοσηλευτές αποκλειστικής απασχόλησης. Θέλουμε ένα Σύστημα Υγείας χωρίς σπατάλες και μίζες, άρα αυστηρά ελεγχόμενο. Και χρηματοδοτούμενο, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του, με αντικειμενικό και ορθολογικό τρόπο, κυρίως από υγιή ασφαλιστικά ταμεία και επικουρικά από το κράτος. Θέλουμε όρια στις τιμές των ιδιωτικών κέντρων υγείας. Και αποκέντρωση του Εθνικού Συστήματος, με Δημοτικά Πολυιατρεία, Περιφερειακά Κέντρα Υγείας, Κρατικά Νοσοκομεία, οικογενειακούς γιατρούς και κεντρικούς ευέλικτους φορείς προμηθειών όλου του συστήματος. Αναγκαία μια μόνιμη Ακαδημία Υγείας και Περίθαλψης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Για σταθερότητα στο Σύστημα, με επιστημονική τεκμηρίωση. Και προσαρμογές του, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Στον χώρο της Οικολογίας Συναφείς με την υγεία όλων μας αλλά και με την υγεία της οικονομίας, οι οικολογικές ανισορροπίες, που απειλούν του πάντες και τα πάντα. Από το Τσερνόμπιλ και την Φουκουσίμα, μέχρι τις διοξίνες στα τρόφιμα, τον μολυσμένο αέρα, τις βρώμικες θάλασσες, τις χωματερές της συμφοράς και τις κοινωνικές εντάσεις, για τους τρόπους και τόπους των εγκαταστάσεων διαχείρισης των απορριμμάτων. Ξέρει άραγε ο πολύς κόσμος, ότι, ακόμη και οι αποφάσεις του Κυότο, που περιορίζουν τις δυνατότητες κρατών και επιχειρήσεων να ρυπαίνουν, έχουν οδηγήσει σε ιδιότυπο χρηματιστήριο ρύπων, όπου χώρες και επιχειρήσεις πουλάνε και αγοράζουν δικαιώματα ρύπανσης; Εμείς πιστεύουμε, ότι χρειάζεται συνεχής αγώνας για τα οικολογικά δικαιώματα των πολιτών, για καθαρό περιβάλλον, καθαρό νερό, καθαρά τρόφιμα, καθαρό αέρα και καθαρή θάλασσα. Βεβαίως καθαρό επιχειρείν, όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην εμποδίζουν την υγιή εθνική, παραγωγική προσπάθεια. Καθαρή παραγωγή ενέργειας – δεν συζητάμε την πυρηνική – όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην αγνοούν το συμφέρον της χώρας, για - ελεγχόμενη οικολογικά- αξιοποίηση των ενεργοπαραγωγών ορυκτών δυνατοτήτων της. Παράλληλα με την συνεχή προσπάθεια υποκατάστασής τους από ήπιες μορφές. Και καθαρές εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων, με υιοθέτηση εδώ, ακόμη και των «πράσινων» υπερβολών. Καθώς τα διαπλεκόμενα τρωκτικά θέλουν να αγνοούν τις υποδείξεις της επιστήμης και της οικολογίας, προκειμένου να γεμίζουν τις τσέπες τους, ακόμη και με τα λεφτά των σκουπιδιών. Το Μεταναστευτικό Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, μετά το οικονομικό. Πρόβλημα ανθρωπιστικό, κοινωνικό, εργασιακό, υγιεινής, ασφάλειας, οικονομικό και εν τέλει εθνικό. Η χώρα δεν αντέχει άλλο την παράνομη μετανάστευση. Πρέπει να την εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο. Όπως πρέπει να πατάξει και την εκμετάλλευση αυτών των άτυχων συνανθρώπων μας, από ανάλγητους ημεδαπούς επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων. Θέση μας καθαρή και χωρίς μισόλογα είναι: Να καταγγείλει η χώρα μας την ευρωσυμφωνία «Δουβλίνο 2» και να δίνει ταξιδιωτικά έγγραφα, σε όσους το θέλουν και το δικαιούνται. Να αποτραπεί με κάθε νόμιμο και ανθρωπιστικό τρόπο η συνέχιση της αθρόας εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Όσοι εντοπίζονται, ως παράνομα εισελθόντες ή παράνομα διαβιούντες, να οδηγούνται σε χώρους αξιοπρεπούς διαβίωσης και εκεί να ελέγχονται ταχύτατα οι περιπτώσεις τους. Ώστε άλλοι να παίρνουν ταξιδιωτικά έγγραφα, άλλοι δικαίωμα πολιτικού ασύλου, άλλοι έγγραφα νόμιμης διαμονής και εργασίας και οι άλλοι να επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους. Αυτά σε συνδυασμό με την δυνατότητα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας, βάσει των νόμων του ελληνικού κράτους. Η φιλόξενη αυτή χώρα, που λέγεται Ελλάδα, πρέπει να πάψει να είναι ξέφραγο αμπέλι και χώρος ανομίας. Για όποιους παράνομους. Ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Τελεία και παύλα..! Φίλες και Φίλοι Αυτό είναι το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Αυτό είναι το νέο Πολιτικό Κίνημα που δημιουργήσαμε. Ένα κίνημα, που βάζει πρώτα απ΄ όλα την Πατρίδα και το μέλλον της. Ένα κίνημα, που θέλει μια κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ικανή και εθνικά υπερήφανη Ελλάδα. Για τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την πρόοδο, την κοινωνική ασφάλιση, την ουσιαστική παιδεία, το σύστημα υγείας για όλους, την καταπολέμηση της ανεργίας, τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Ένα κίνημα, που θέλει την νεολαία μας όχι θεατή αλλά πρωταγωνιστή στις εξελίξεις. Ένα κίνημα, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας κοινωνικής ομάδας από άλλη. Ένα κίνημα, που θέτει σε προτεραιότητα την ασφάλεια των πολιτών και των σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους. Ένα κίνημα ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των πολιτών και του πλούτου της Πατρίδας μας, από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο. Ένα κίνημα υπέρ της αναδιάρθρωσης του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας, της απαλλαγής της από το Μνημόνιο και κατά της απεμπόλησης του δικαιώματος διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ένα κίνημα με προσανατολισμό σε μια Ευρώπη, όπου δεν θα υπάρχει καταλήστευση του Νότου από τον Βορρά. Μια Ευρώπη των λαών και όχι των αδηφάγων τραπεζιτών. Ένα κίνημα ενάντια στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την εγκατάλειψη της Θράκης και των νησιών μας, την αμφισβήτηση του εθνικού χώρου της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Ένα κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος, για την προστασία της ποιότητας της ζωής μας.