Είναι, για εμάς μια σημαντική ημέρα.Και μεγάλη τιμή, να απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, για να ανακοινώσουμε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, ενός νέου Πολιτικού Κινήματος. Με τίτλο: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Και με καινοτόμες θέσεις, για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών. Δεν έχουμε καμιά κομματολαγνεία. Οι κρίσιμες όμως εξελίξεις, που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας μας και των πολιτών, η κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό μας σύστημα και η ανάγκη, για καίριες και ενωτικές πολιτικές δράσεις, χωρίς τις γνωστές παλαιοκομματικές περιχαρακώσεις, οδήγησαν όλους εμάς στην απόφαση δημιουργίας του νέου Πολιτικού Κινήματος. Έτσι, το «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» είναι πλέον πραγματικότητα στον δημόσιο χώρο. Με απόφαση για δυναμική πολιτική δράση. Με σοβαρές, καινοτόμες και ρεαλιστικές θέσεις και προτάσεις, για όλα τα κρίσιμα διακυβεύματα της τρέχουσας συγκυρίας αλλά και για όλα τα προβληματικά θέματα της χώρας μας. Ποιοι είμαστε όλοι εμείς; Τι είμαστε όλοι εμείς; Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που αγωνιούμε, για όσα δεινά συνέβησαν, συμβαίνουν και επαπειλούνται, σε βάρος της χώρας μας και του λαού μας. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συμμετείχαμε στο αυτοδιοικητικό εγχείρημα του ανεξάρτητου συνδυασμού «ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ», στην Περιφέρεια Αττικής, όπως και άλλων ανεξάρτητων σχημάτων στην χώρα. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συγκροτήσαμε την πολιτική κίνηση « ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ». Μαζί μας, πολλοί άλλοι Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που έχουν τις ίδιες αγωνίες. Δεν κρύβουμε την πολιτική μας προέλευση και διαδρομή. Δεν γεννηθήκαμε πολιτικά στο κενό. Προερχόμαστε από την Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Κυρίως από τον Σοσιαλιστικό χώρο Από την ευρύτερη Αριστερά Από Κινήσεις Ανένταχτων Πολιτών Από το Πολιτικό Κέντρο Από την Πολιτική Οικολογία Και από κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες του Συντηρητικού χώρου Είμαστε Ελεύθεροι, Ανεξάρτητοι Πολίτες. Χωρίς παλαιοκομματικές παρωπίδες και περιχαρακώσεις. Με αυτενέργεια και αυτοοργάνωση. Για να υλοποιήσουμε την ενότητα στην κοινωνική βάση. Αυτό που θέλει σήμερα ο λαός. Και αυτό που υπαγορεύουν οι κρίσιμες σημερινές συνθήκες στην χώρα. Γιατί λοιπόν, όλοι εμείς, δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα ; Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί διαφωνούμε με την κυβερνητική πολιτική του Μνημονίου, την πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης. Αλλά διαφωνούμε και με την ανέξοδη αντιμνημονιακή υστερία του τίποτε. Όπως διαφωνούμε και με τα πολιτικάντικα «αντί», με στόχο το «φύγε εσύ, να έλθω εγώ, για να κάνω τα ίδια». Εμείς, δίπλα στις σαφείς διαφωνίες μας, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις. Που διαφέρουν από εκείνες των άλλων γνωστών κομμάτων. Εμπνέονται από εθνική ευθύνη. Ενωτική διάθεση. Υπέρβαση παλαιοκομματικών περιχαρακώσεων. Καινοτόμες σκέψεις και αγωνιστικές προθέσεις. Στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και των διεθνών θέσεων και σχέσεων της χώρας. Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί πιστεύουμε, ότι δεν χρειάζεται μόνο απαλλαγή της χώρας μας από το Μνημόνιο. Χρειάζονται ακόμη: Αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος. Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αναδιαρθρώσεις. Νέα παραγωγική δομή. Επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους. Επαναθεώρηση της θέσης της χώρας μας, μέσα στην ΕΕ, την Ευρώπη και τον κόσμο. Επανακαθορισμός των θέσεών μας, για τα εθνικά μας θέματα. Χρειάζεται να αφυπνισθεί η καταπιεσμένη εθνική και δημοκρατική συνείδηση των Ελλήνων. Όλα αυτά δεν θέλουν, μόνο να φύγουμε από το Μνημόνιο. Θέλουν ένα νέο ξεκίνημα της χώρας. Και εμείς θέλουμε να παλέψουμε για αυτό. Που αφορά λιγότερο εμάς τους παλαιότερους. Περισσότερο αφορά τα παιδιά μας. Τους νέους και τις νέες μας. Σε αυτούς χρωστάμε το μέλλον, που τους κλέψαμε. Και, για να κερδίσουν ξανά το μέλλον τους, οι Νέοι και οι Νέες μας, αισθανόμαστε εμείς την υποχρέωση να αγωνισθούμε. Καθαρά, δυνατά και έντιμα. Τι θέλουμε να κάνουμε, με το νέο Κίνημα; Τι θέλουμε να πετύχουμε; Υπό τις παρούσες συνθήκες, πιστεύουμε, ότι τίθενται και πάλι οι μείζονες αναγκαιότητες για την Πατρίδα και τον λαό μας: · Εθνική Ανεξαρτησία. Διότι δεν είμαστε ανεξάρτητοι, ως χώρα. · Λαϊκή Κυριαρχία. Διότι την πλήττουν η πολιτικοοικονομική διαπλοκή, η διαφθορά και ο πολιτικός καριερισμός. · Κοινωνική Δικαιοσύνη. Διότι δεν υπάρχει, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε στην Ελληνική Κοινωνία. · Και Λαϊκή Αλληλεγγύη. Κόντρα στην αναζήτηση προσωπικών λύσεων και υπέρ του οργανωμένου μαζικού αγώνα. Εμείς θέλουμε να παλέψουμε, για όλα αυτά, με οδηγό τα συμφέροντα της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και τα Δικαιώματα των Πολιτών. Και με ενωτικές δράσεις. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά εγκατέλειψαν και προσβάλλουν την ιδεολογία του και την ψυχή του, που είναι τα αγνά στελέχη και μέλη του και οι πολίτες, που το εμπιστεύθηκαν να Κυβερνήσει. Πήγαν στις εκλογές του 2009, με θέση, ότι «λεφτά υπάρχουν». Και αποδείχθηκε, ότι γνώριζαν το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα. Στο οποίο η χώρα οδηγήθηκε με διαχρονικές ευθύνες και με δραματικό αποκορύφωμα την άφρονα οικονομική διαχείριση της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Μετά τις εκλογές, κινήθηκαν με ερασιτεχνική προχειρότητα, μπροστά στην επίθεση των διεθνών κερδοσκόπων, χάνοντας χρόνο, ερείσματα και μέσα. Και οδήγησαν την χώρα στο Μνημόνιο, την τρόϊκα και το ΔΝΤ, με το οποίο μάλιστα συζητούσαν ήδη, από τις πρώτες μετεκλογικές ημέρες, όταν δημόσια το…ξόρκιζαν. Και μπορεί οι πρωθυπουργικές προσπάθειες στο εξωτερικό να συνέβαλαν στο να πεισθούν οι ευρωεταίροι, ότι το πρόβλημα χρέους είναι όχι μόνο ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, να δημιουργηθούν μηχανισμοί «διάσωσης» και να κινητοποιηθούν ευρωπαϊκά ανακλαστικά απέναντι στους περίφημους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης των κρατών. Και μπορεί ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να αρκούνται στην αυταρέσκεια, ότι «έσωσαν», όπως λένε, την χώρα από την χρεοκοπία, δεσμεύοντάς την όμως με Μνημόνια, που την καταδικάζουν σε διαρκή πτωχεία. Και δεν είχαν ούτε έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση για αυτό. Εμείς διαφωνούμε. Και για αυτά που έκαναν και για αυτά που κάνουν, χωρίς να ρωτήσουν τον λαό. Εμείς λέμε καθαρά τις δικές μας θέσεις, προτάσεις και επιδιώξεις. Που συνοψίζονται στους εξής τίτλους, για να τους πούμε από την αρχή, πριν πάμε σε λεπτομέρειες : · Απαλλαγή από το Μνημόνιο, με αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, το ταχύτερο, με ευνοϊκούς όρους. Γίνεται. · Τιμωρία ενόχων, για παράνομα δάνεια και σκανδαλώδεις συμβάσεις προμηθειών. Και απαλλαγή από παράνομα χρέη. Γίνεται. · Ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Και κατάργηση του επαγγελματία πολιτικού και του πελατειακού κράτους. Γίνεται. · Ρεαλιστικό επανακαθορισμό της θέσης μας στην ΕΕ, την Ευρώπη, τον κόσμο. Και υπεράσπιση των πάγιων εθνικών μας δικαίων. Γίνεται. · Σημαντικότατη μείωση της ανεργίας, με κοινωνική εργασία μέγιστου μέρους των ανέργων, μέχρι η ανάπτυξη να ξαναπάρει μπροστά. Γίνεται. · Καταγγελία της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» και ξεκαθάρισμα της λαθρομετανάστευσης, με αποφασιστικά μέτρα, ώστε να έχουμε τόσους νόμιμους μετανάστες όσους αντέχει η χώρα μας και η οικονομία μας. Γίνεται. · Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της χώρας, με κύρια φροντίδα στον πρωτογενή και εξυγίανση του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα. Γίνεται. · Κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, για τους πολίτες και τις υγιείς επιχειρήσεις. Και ενίσχυση , με κάθε τρόπο, της καινοτομίας, της υγιούς δημιουργικότητας και της επιχειρηματικότητας κυρίως των νέων. Γίνεται. · Σπάσιμο των καρτέλ και της ακρίβειας, με δημόσιους πυλώνες στο τραπεζικό σύστημα και τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Γίνεται. · Καμία εκποίηση δημόσιας περιουσίας και στόχο ανάκτησης της δημόσιας ιδιοκτησίας, σε όλες τις δομές στρατηγικής σημασίας. Γίνεται. · Επιτελικό κράτος και ουσιαστική ενίσχυση των Περιφερειών και των Δήμων, με ταυτόχρονη εξυγίανσή τους και έξοδό τους, από τον φαύλο πελατειακό κύκλο. Γίνεται. · Σταθερά Συστήματα Παιδείας και Υγείας δημόσια και δωρεάν, με υπόβαθρο τον υγιή Αθλητισμό, παροχή ίσων ευκαιριών στην γνώση και την εργασία και υποχρέωση ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας για όλους. Γίνεται. · Οικολογική ευαισθησία, σε όλες τις δράσεις κράτους και πολιτών, μακριά από πυρηνικούς κινδύνους και ποικιλόμορφες ρυπάνσεις, με μόνιμο στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Γίνεται. Όλα αυτά γίνονται. Αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τις σχέσεις μας με τον διεθνή περίγυρο. Και να παλέψουμε γι αυτά, ενωμένοι και αποφασισμένοι. Πάμε τώρα στην σημερινή κατάσταση της χώρας μας. Και στο γιατί είναι αδιέξοδη και βλαπτική η πολιτική του Μνημονίου… Η χώρα μας έφτασε στα σημερινά δεινά, με διαχρονικές και διακομματικές πολιτικές ευθύνες. Με την πολιτικο-επιχειρηματική διαπλοκή. Την τραπεζική τοκογλυφία. Την κυριαρχία των καρτέλ Και την ληστρική δράση ξένων και ντόπιων κέντρων της μίζας. Μέγιστες ασφαλώς οι ευθύνες της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Αλλά και ασυγχώρητα τα λάθη όπως και αδιέξοδος ο δρόμος της σημερινής Κυβέρνησης. Η πολιτική του Μνημονίου είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά καταστρεπτική , αφού: Αλλάζει βίαια η οικονομική δομή της χώρας και επιχειρείται να συγκροτηθεί νέα νεοφιλελεύθερη. Ευτελίζεται η αξία της εργασίας και της επιχειρηματικής δημιουργικότητας. Αποσαθρώνεται το κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Απαξιώνεται η πολιτική και αμφισβητείται η Δημοκρατία. Ενισχύεται η αναζήτηση προσωπικών λύσεων και διευκολύνονται ακραίες πολιτικές τάσεις, φανατισμός και κοινωνική βία. Αποδυναμώνεται, λόγω της οικονομικής πτώσης, η εθνική ισχύς της χώρας. Αυτά είναι αποτελέσματα νεοφιλελεύθερης, στον πυρήνα της, πολιτικής, που εφαρμόσθηκε, με παραλλαγές και σταδιακά, από την δεκαετία του ΄90. Και κορυφώνεται σήμερα, από την Κυβέρνηση ενός σοσιαλιστικού κόμματος. Η οποία έχει δυστυχώς συνθηκολογήσει με τους ιδεολογικούς της αντιπάλους. Και πειθαρχεί άκριτα στην τρόϊκα των πλέον νεοφιλελεύθερων ιδεών. Που επιβάλλει, ως θεραπεία για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, την μετατροπή της σε υπανάπτυκτη τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία. Η πολιτική του Μνημονίου επιβλήθηκε, ως μονόδρομος, στην χώρα μας, με επιλογή του γερμανόπληκτου και νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Το οποίο θέλει τάχα να μας «σώσει», αφού ιδιοτελώς συνέβαλε τα μέγιστα στην κρίση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων μας. Η πολιτική αυτή δεν μας βγάζει από την κρίση αλλά μας βυθίζει περισσότερο σε αυτήν. Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, ηθική και εν τέλει εθνική. Διαλύεται ό,τι είχε απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες καi μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν δραματική υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Το εξειδικευμένο και το νέο παραγωγικό δυναμικό της χώρας σπρώχνεται στην μετανάστευση. Οι ανισότητες, η ανεργία και η φτώχεια δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή. Καταργούνται τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και ενισχύεται η εργοδοτική αυθαιρεσία. «Βαλκανιοποιείται» βιαίως το εργατικό κόστος, ενώ οι ελαστικές μορφές εργασίας και η μαύρη εργασία γίνονται καθεστώς. Διαμορφώνεται μια μεγάλη τάξη φτωχών, που βιώνουν πλήρη ματαίωση των προσδοκιών τους. Εξ άλλου, η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχει την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση. Και είναι προφανές, ότι το κέντρο λήψης αποφάσεων έχει μετατοπισθεί, πέρα από τους ελεγχόμενους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Παράλληλα, η πολιτική αυτή απειλεί να στερήσει, από όποια ελληνική Κυβέρνηση, την δυνατότητα άσκησης εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής, καθώς προωθείται, βιαστικά και εκβιαστικά, το ξεπούλημα στρατηγικών μονάδων και δομών της εθνικής οικονομίας και γενικά του δημόσιου τομέα. Οι αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των οικονομικών στοιχείων, τα επικαιροποιημένα Μνημόνια, οι παραδοχές, ακόμη και από την τρόικα, ότι αυτή η πολιτική δεν βγαίνει, καθώς και το γενικό πωλητήριο για τον δημόσιο πλούτο των Ελλήνων, είναι αποδείξεις του αδιεξόδου αυτής της πολιτικής. Βυθίζουν την εθνική οικονομία σε ύφεση και έναν ολόκληρο λαό σε απόγνωση, μόνο και μόνο για να πάρουν πίσω τα εν πολλοίς δόλια δάνειά τους και τους τόκους τους οι διεθνείς τοκογλύφοι. Και αυτά, την στιγμή που η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως πολιτικό σχέδιο, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής και αναπτυξιακής διαδικασίας. Με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης. Με στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της επαρκώς αμειβόμενης και ασφαλισμένης εργασίας. Στο σημείο αυτό, θέλουμε να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι, και για τις δικές μας, εθνικές πομπές. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα ΚΑΙ εσωτερικών διαρθρωτικών αδυναμιών. Με διαχρονικές ευθύνες. Που βαρύνουν Κυβερνήσεις, προβληματικό πολιτικό σύστημα και κομπραδόρικη πρακτική κρατικοδίαιτων και διαπλεκόμενων παραγόντων του τραπεζικού και μεγαλοεπιχειρηματικού χώρου. Και εκεί που έφθασαν, με ευθύνες όλων αυτών , ξένων τοκογλύφων και εγχώριων κομπραδόρων, το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, κανένας λογικός πολίτης δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα και έκτακτων αλλά μη μόνιμων μέτρων. Όχι όμως αυτά και τέτοια, που βιώνουμε. Όχι να βαρύνουν, σχεδόν αποκλειστικά και βίαια, τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους νέους ανθρώπους. Και την ίδια ώρα, ο παρασιτισμός και ο μεταπρατισμός της εγχώριας οικονομικής ελίτ να παραμένει ανέγγιχτος. Τα καρτέλ, η φοροδιαφυγή και η κρατικοδίαιτη διαπλοκή να επιβιώνουν σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Και οι κυρίως υπεύθυνοι, ακόμη και για διαπιστωμένα σκάνδαλα, να αποφεύγουν την Νέμεση, είτε με δικονομικά τερτίπια είτε με πολιτική ομερτά. Πρέπει λοιπόν να φύγουμε από την πολιτική του Μνημονίου. Να ανατραπούν οι συνέπειές του. Να απορριφθεί η να αλλάξει ριζικά το συζητούμενο στην ΕΕ Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Που πάει να δέσει χειροπόδαρα την Ελλάδα και τις άλλες χειμαζόμενες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και να συμφωνηθεί εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και αναπτυξιακής προοπτικής για την χώρα. Πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό: Με τις επιλογές του Μνημονίου, το μεγάλο πράγματι χρέος της χώρας μας είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ποτέ. Και οι συμφωνίες των Βρυξελλών δεν διευκολύνουν λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αλλά τους στόχους του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού και του μεγαλοτραπεζικού καρτέλ των δανειστών και δυναστών, σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι δικές μας προτάσεις, για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρέους και τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, συνοψίζονται στα εξής συγκεκριμένα: 1.- ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΑΤΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Για να είναι εφικτή η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες συνθήκες, με δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης. Όποιοι ισχυρίζονται, ότι το Μνημόνιο μπορεί να καταργηθεί αύριο το πρωί, με δημοκρατικό τρόπο και με δεδομένες τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, χωρίς δραματικά αποτελέσματα για τον λαό μας, αυταπατώνται. 2.- ΗΠΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Όχι άστοχες οριζόντιες περικοπές μισθών και δαπανών και όχι στη λαίλαπα των φορολογικών αυξήσεων, που επιτείνουν την ύφεση. 3.- ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Είτε με επαναγορά χρέους είτε με «κούρεμα», επιμήκυνση αποπληρωμής και χαμηλότερα επιτόκια. Αυτά βεβαίως σε συνεννόηση με την ΕΕ και τους δανειστές, αν δεν θέλουν να χάσουν τα πάντα. Και αυτά τώρα, άμεσα. Και όχι από το 2013 και μετά, όταν θα μπορούν να μας επιβάλουν συνεχώς Μνημόνια υποτέλειας του λαού μας, αφού θα τους έχουμε πουλήσει κοψοχρονιά και την δημόσια περιουσία μας 4.- ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΡΕΗ Εφικτή αλλά επίπονη και απροσδιόριστων αποτελεσμάτων διαδικασία. Που μπορεί να ξεκινήσει από τον έλεγχο όλων των συμβάσεων δανείων και προμηθειών, μετά την Μεταπολίτευση. Να φθάσει σε καταδίκες ενόχων, για σχετικές παρανομίες, από ελληνικά δικαστήρια. Και άρνηση πληρωμής παράνομων χρεών, που θα κηρυχθούν ως τέτοια από διεθνή δικαστήρια. Διαδικασία, που μπορεί να ξεκινήσει, τουλάχιστον για να πετύχουμε την αναδιάρθρωση, με ευνοϊκούς όρους. 5.- ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ Οι οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, με τρείς χώρες ήδη σε μορφές Μνημονίων και απειλές για άλλες, καθώς και η μέγγενη για όλες, με το προωθούμενο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, δημιουργούν προϋποθέσεις συμπόρευσης. Για κοινή στρατηγική, με στόχο την συνολική επαναδιαπραγμάτευση για τα χρέη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Και με επιδίωξη πρόσθετων ρυθμίσεων, όπως το περιβόητο ευρωομόλογο. 6.- ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Όχι όμως εκποίησή της. Ιδιαίτερα των δομών στρατηγικού χαρακτήρα. Αντίθετα πρέπει να είναι εθνικός στόχος η επάνοδός τους στο ελληνικό δημόσιο. Είναι περιουσία του ελληνικού λαού, που έχει αποκτηθεί με αγώνες και αίμα. Και ουδείς δικαιούται να του την στερήσει. Για όποιον λόγο. 7.- ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Αναγκαία όσο ποτέ η δημιουργία ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, με κύρια κατεύθυνση τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Οι ιδιώτες τραπεζίτες, παρά τα «δώρα» δεκάδων δις από το κράτος, όχι μόνο δεν βοηθάνε την αγορά και τον κόσμο αλλά εκβιάζουν, για να μη γίνει αναδιάρθρωση του συνολικού μας χρέους, μη τυχόν και χάσουν κάτι και από την τσέπη τους. Δεν διαφεύγει βέβαια της προσοχής μας η διάθεση διεθνών και δη ευρωπαϊκών αρπακτικών, να πάρουν κοψοχρονιά τις ελληνικές τράπεζες, εάν αυτές κινδυνεύσουν. Λέμε λοιπόν καθαρά: Κρατικοποίηση τέτοιων τραπεζών και όχι ξεπούλημά τους. Άλλο τράπεζες και άλλο τραπεζίτες μεγαλομέτοχοι. 8.- ΝΕΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ Στον Πρωτογενή Τομέα το κύριο ενδιαφέρον, με στροφή σε πλεονεκτικές καλλιέργειες και ενίσχυση ατομικών και υγιών συνεταιριστικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Στον Δευτερογενή Τομέα, ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, με δημόσιες επενδύσεις, πάταξη γραφειοκρατίας, σταθερή φορολογία, ενίσχυση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της καινοτομίας παντού. Στον Τριτογενή Τομέα, ουσιαστική φροντίδα, για τον τουρισμό, την ναυτιλία, τις υγιείς χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τις καινοτόμες δράσεις προωθημένης τεχνολογίας και το εμπόριο. Και πόλεμο στους μεσάζοντες, που ρουφάνε εισόδημα από την υγιή επιχειρηματικότητα και το κράτος. 9.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΕΡΓΙΑ Μέχρι ότου η ανάπτυξη επανακάμψει, προγράμματα κοινωνικής εργασίας, για σημαντικούς αριθμούς ανέργων, κυρίως στις κρίσιμες ηλικίες και κατηγορίες. Με ειδικό εργασιακό καθεστώς και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Και με πόρους, από ειδικά κοινοτικά κονδύλια και, αν χρειάζεται, από ειδική φορολογία, σε μεγάλα και δευτερευόντως μεσαία εισοδήματα. Στόχος επιτεύξιμος: Ανεργία αλλού μηδενική και αλλού ελάχιστη. Για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. 10.- ΑΚΡΙΒΕΙΑ-ΑΓΟΡΑ Σπάσιμο των καρτέλ. Σε κάθε τομέα παραγωγής και πώλησης βασικών προϊόντων, τουλάχιστον ένας δημόσιος φορέας, που, με την κοινωνικά ζυγισμένη τιμολογιακή του πολιτική, θα σύρει αναγκαστικά τις τιμές της αγοράς σε λογικά επίπεδα. Οι ξένοι ολιγοπωλιακοί όμιλοι ( κυρίως super market) να υποχρεωθούν να πουλάνε στην χώρα μας, με τιμές αντίστοιχες εκείνων που πουλάνε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά σαν αρχή. Ρεαλιστικά και εφικτά. 11.- ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ Αναδιαπραγμάτευση των σχετικών συμβάσεων, με στόχο την δημόσια ιδιοκτησία και την λογική πολιτική κάλυψης του κόστους των έργων. 12.- ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Τερματισμός των περικοπών στο εισόδημα των εργαζόμενων, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και των συνταξιούχων. Φορολογική αλλαγή υπέρ των λαϊκών τάξεων και της υγιούς επιχειρηματικότητας.Μεταβολή της σχέσης έμμεσων-άμεσων φόρων και μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις επικοινωνίες και στα καύσιμα. 13.- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Στόχευση σωστής εισροής πόρων στο σύστημα. Όχι οριζόντιες περικοπές δικαιωμάτων και παροχών. Σοβαροί δημόσιοι και ανταποδοτικοί φορείς ασφάλισης στην αγορά. Απαγόρευση εκμετάλλευσης των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων, ακόμη και από το κράτος. Στα Εθνικά μας θέματα τώρα. Η οικονομική καχεξία, οι πιέσεις των ισχυρών και οι πολιτικές ανικανότητες δημιουργούν κινδύνους, να εξελιχθεί η οικονομική κρίση της Ελλάδας σε γεωπολιτική της κρίση. Η προάσπιση των εθνικών μας δικαίων είναι για εμάς επιβεβλημένη, με κάθε τρόπο και κόστος. Η Ελλάδα δεν πρέπει να πάψει να θεωρεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, από ξένα στρατεύματα, τμήματος της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα δεν πρέπει να ανέχεται αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στο Αιγαίο και πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία ΑΟΖ που δικαιούται. Η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ ως «Μακεδονία» το κρατίδιο των Σκοπίων. Και πρέπει πάντοτε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ελληνικών μειονοτήτων, σε όποιες χώρες υπάρχουν. Πάμε τώρα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, που βρίσκονται σε κρίση. Οι επιδιώξεις στα εθνικά μας θέματα και στην οικονομική μας ανάταξη δυσχεραίνονται και από το ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα μπλοκ - αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που βρίσκεται σε κρίση. Κρίση δημοκρατικού ελλείμματος, εξάρτησης των οικονομικά ασθενέστερων χωρών-μελών, αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και πτώσης ισχύος της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ και των νέων ισχυρών δυνάμεων ( Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία). Σε κρίση και η Ευρωζώνη, με τις δομικές αντιφάσεις του ευρώ, το μεγάλο χάσμα Βορρά-Νότου και τους ανεπαρκείς και στρεβλούς προωθούμενους μηχανισμούς οικονομικής διακυβέρνησης. Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το γεωπολιτικό της βάρος, να είναι έτοιμη για όποιες αλλαγές στην Ε.Ε. και παράλληλα να αγωνισθεί, για πολιτική και κοινωνική δημοκρατία στην Ε.Ε., απέναντι στην κυριαρχία των αδηφάγων τραπεζιτών. Στα δικά μας πάλι : Πρώτη ανάγκη θεωρούμε, να αλλάξουμε ριζικά το Πολιτικό μας Σύστημα Το Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του δεν είναι αιτία αλλά αποτέλεσμα του βασικού προβλήματος της χώρας μας, που είναι το στρεβλό πολιτικό σύστημα. Που βραχυκυκλώνει την Δημοκρατία μας, καταργώντας ουσιαστικά την ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Καταρρακώνει την οικονομία μας, με την διαπλοκή και την ρουσφετολογία. Αποσαθρώνει τις κοινωνικές και ηθικές αξίες, προτυποποιώντας κάθε δήθεν. Και εκθέτει τα εθνικά μας συμφέροντα σε κινδύνους. Η αλλαγή, που εμείς θέλουμε στο πολιτικό μας σύστημα, περνάει μέσα από την απλή αναλογική για την σύνθεση της Βουλής. Την ανάθεση της Κυβέρνησης σε όποιο κόμμα κερδίσει απόλυτη ή ικανή πλειοψηφία αλλιώς σε συνεργασία κομμάτων. Και την ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με αντικειμενικό και συνταγματικά κατοχυρωμένο τρόπο, για διασφάλιση της ανεξαρτησίας της. Ακόμη θέλουμε την θέσπιση ορίου θητειών παντού, για τους αιρετούς πολιτικούς εκπροσώπους, ώστε να λήξει το επάγγελμα βουλευτής ή δήμαρχος ή σύμβουλος κ.λ.π. Και βεβαίως θέλουμε την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, αυτό δεν το συζητάμε. Για τον Κρατικό Μηχανισμό. Θέλουμε ένα επιτελικό κράτος, με δημόσια διοίκηση όχι ρουσφετολογικά και μικροκομματικά εξαρτημένη. Αλλά φορέα εξυπηρέτησης του πολίτη, εφαρμογής των νόμων και υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Με το απαραίτητο μέγεθος, σωστή διάρθρωση ικανών λειτουργών και σοβαρή αποκέντρωση. Τέλος στο ρουσφέτι. Να γίνει ποινικό αδίκημα, με σοβαρό κολασμό. Ουσιαστικές εξουσίες στις αιρετές Περιφέρειες, οι οποίες είναι σωστό βήμα, αν και θα πρέπει να επανεξετασθούν τα γεωγραφικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά τους. Με στόχο την άσκηση πολιτικής, ενιαίας πανελλαδικά και ειδικής περιφερειακά, για διατήρηση της εθνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Και οι Δήμοι να είναι σχετικά περιορισμένοι χωρικά, άρα μπορεί και περισσότεροι, για να λειτουργούν ανθρώπινα και αποτελεσματικά, για τις καθημερινές ανάγκες του πολίτη. Στον χώρο της επιχειρηματικότητας Εμείς είμαστε υπέρ της μεικτής οικονομίας, με τομείς δημόσιο, ιδιωτικό και κοινωνικό. Στους κρίσιμους χώρους της εθνικής άμυνας, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών, των επικοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, δεν πρέπει να υποκαθίσταται η δημόσια λειτουργία από την ιδιωτική εκμετάλλευση. Όπου κρίνεται σκόπιμη και η ιδιωτική λειτουργία (με εξαίρεση την εθνική άμυνα), οπωσδήποτε ένας τουλάχιστον ισχυρός δημόσιος φορέας, για ρύθμιση του ανταγωνισμού. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις χρειάζονται φορολογική σταθερότητα και ενίσχυση, πάταξη της αντιεπιχειρηματικής γραφειοκρατίας και εξάλειψη της διαφθοράς. Τις θέλουμε εξωστρεφείς, καινοτόμες, παραγωγικές και υγιείς, με συναίσθηση και της κοινωνικής τους ευθύνης. Να παράγουν πλούτο λειτουργώντας ανταγωνιστικά, όχι στο μισθολογικό κόστος αλλά στην ποιότητα και στην καινοτομία. Ιδιαίτερα πρέπει να στηριχθούν, με κρατικές διευκολύνσεις, οι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες των νέων ανθρώπων. Και να παταχθεί αυστηρά η φοροδιαφυγή. Πολιτισμός, Αθλητισμός, Νεολαία, Παιδεία και Εκπαίδευση Όλα αυτά είναι για εμάς άρρηκτα συνδεδεμένα. Το δίδυμο Πολιτισμός-Τουρισμός μπορεί και πρέπει να γίνει η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας. Ο ελληνικός Πολιτισμός πρέπει να εμπνέει ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής Παιδείας, που διακρίνουμε από την στενή εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Αθλητισμός, ελληνοκεντρικός, με σύγχρονες υποδομές αλλά κυρίως υγιής, μπορεί να είναι η βάση, για την υγεία του πληθυσμού, για την σωστή εκπαίδευση, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, για το παρόν και το μέλλον των νέων παιδιών. Είναι αναγκαίο, να υπερασπιζόμαστε και να βελτιώνουμε συνεχώς τις διαχρονικές αξίες και αρχές της ελληνικής Παιδείας, μέσα από τα κέντρα διάχυσής της στην κοινωνία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ΜΜΕ, με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία ενημέρωσης, έκφρασης και γνώμης. Στην Εκπαίδευση τώρα, πρέπει να σταματήσουν δύο μεγάλες στρεβλώσεις: Οι κάθε τόσο πολιτικάντικες αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος. Και η τάση της πολιτικής δημαγωγίας και του κοινωνικού κόμπλεξ, να στέλνουν τους νέους ανθρώπους σωρηδόν σε πανεπιστημιακά αδιέξοδα, αντί σε στοχευμένες και ειδικές γνώσεις, που οδηγούν σε επιστημονική, εργασιακή και επιχειρηματική επιτυχία. Όλα τα εκπαιδευτικά ερωτηματικά, για Βασική, Μέση και Ανώτατη Εκπαίδευση, έχουν απαντηθεί, από την ελληνική και διεθνή εμπειρία. Από το Νηπιαγωγείο μέχρι την αγορά εργασίας. Χρειάζεται μια μόνιμη Ακαδημία Παιδείας και Εκπαίδευσης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Να διαμορφώσουν σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και να το προσαρμόζουν ενίοτε στις εξελίξεις. Να πάψει επί τέλους η εκπαίδευση των νέων να είναι πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων και παραγωγής κομματικών στρατών. Χρωστάμε όλοι μας ένα στέρεο εκπαιδευτικό σύστημα στους νέους ανθρώπους. Με σοβαρές υποδομές, υλικές και κυρίως πνευματικές. Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε είμαστε ανάξιοι. Και για τα παιδιά μας και για την Πατρίδα. Στον χώρο της Υγείας Αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν έχει καμιά σχέση με την έμπνευση του Γιώργου Γεννηματά. Κυριαρχούν τα «πιράνχας», οι διαπλοκές με τους εμπόρους, η υποχρηματοδότηση, οι συντεχνιασμοί. Και τώρα το Μνημόνιο των περικοπών, ακόμη και στην Υγεία, με πρόφαση τις υπαρκτές σπατάλες και μίζες. Έτσι θεριεύουν οι πανάκριβοι ιδιωτικοί φορείς υγείας. Εμείς θέλουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, με επαρκή χρηματοδότηση, πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή, σωστά αμειβόμενους γιατρούς και νοσηλευτές αποκλειστικής απασχόλησης. Θέλουμε ένα Σύστημα Υγείας χωρίς σπατάλες και μίζες, άρα αυστηρά ελεγχόμενο. Και χρηματοδοτούμενο, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του, με αντικειμενικό και ορθολογικό τρόπο, κυρίως από υγιή ασφαλιστικά ταμεία και επικουρικά από το κράτος. Θέλουμε όρια στις τιμές των ιδιωτικών κέντρων υγείας. Και αποκέντρωση του Εθνικού Συστήματος, με Δημοτικά Πολυιατρεία, Περιφερειακά Κέντρα Υγείας, Κρατικά Νοσοκομεία, οικογενειακούς γιατρούς και κεντρικούς ευέλικτους φορείς προμηθειών όλου του συστήματος. Αναγκαία μια μόνιμη Ακαδημία Υγείας και Περίθαλψης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Για σταθερότητα στο Σύστημα, με επιστημονική τεκμηρίωση. Και προσαρμογές του, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Στον χώρο της Οικολογίας Συναφείς με την υγεία όλων μας αλλά και με την υγεία της οικονομίας, οι οικολογικές ανισορροπίες, που απειλούν του πάντες και τα πάντα. Από το Τσερνόμπιλ και την Φουκουσίμα, μέχρι τις διοξίνες στα τρόφιμα, τον μολυσμένο αέρα, τις βρώμικες θάλασσες, τις χωματερές της συμφοράς και τις κοινωνικές εντάσεις, για τους τρόπους και τόπους των εγκαταστάσεων διαχείρισης των απορριμμάτων. Ξέρει άραγε ο πολύς κόσμος, ότι, ακόμη και οι αποφάσεις του Κυότο, που περιορίζουν τις δυνατότητες κρατών και επιχειρήσεων να ρυπαίνουν, έχουν οδηγήσει σε ιδιότυπο χρηματιστήριο ρύπων, όπου χώρες και επιχειρήσεις πουλάνε και αγοράζουν δικαιώματα ρύπανσης; Εμείς πιστεύουμε, ότι χρειάζεται συνεχής αγώνας για τα οικολογικά δικαιώματα των πολιτών, για καθαρό περιβάλλον, καθαρό νερό, καθαρά τρόφιμα, καθαρό αέρα και καθαρή θάλασσα. Βεβαίως καθαρό επιχειρείν, όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην εμποδίζουν την υγιή εθνική, παραγωγική προσπάθεια. Καθαρή παραγωγή ενέργειας – δεν συζητάμε την πυρηνική – όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην αγνοούν το συμφέρον της χώρας, για - ελεγχόμενη οικολογικά- αξιοποίηση των ενεργοπαραγωγών ορυκτών δυνατοτήτων της. Παράλληλα με την συνεχή προσπάθεια υποκατάστασής τους από ήπιες μορφές. Και καθαρές εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων, με υιοθέτηση εδώ, ακόμη και των «πράσινων» υπερβολών. Καθώς τα διαπλεκόμενα τρωκτικά θέλουν να αγνοούν τις υποδείξεις της επιστήμης και της οικολογίας, προκειμένου να γεμίζουν τις τσέπες τους, ακόμη και με τα λεφτά των σκουπιδιών. Το Μεταναστευτικό Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, μετά το οικονομικό. Πρόβλημα ανθρωπιστικό, κοινωνικό, εργασιακό, υγιεινής, ασφάλειας, οικονομικό και εν τέλει εθνικό. Η χώρα δεν αντέχει άλλο την παράνομη μετανάστευση. Πρέπει να την εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο. Όπως πρέπει να πατάξει και την εκμετάλλευση αυτών των άτυχων συνανθρώπων μας, από ανάλγητους ημεδαπούς επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων. Θέση μας καθαρή και χωρίς μισόλογα είναι: Να καταγγείλει η χώρα μας την ευρωσυμφωνία «Δουβλίνο 2» και να δίνει ταξιδιωτικά έγγραφα, σε όσους το θέλουν και το δικαιούνται. Να αποτραπεί με κάθε νόμιμο και ανθρωπιστικό τρόπο η συνέχιση της αθρόας εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Όσοι εντοπίζονται, ως παράνομα εισελθόντες ή παράνομα διαβιούντες, να οδηγούνται σε χώρους αξιοπρεπούς διαβίωσης και εκεί να ελέγχονται ταχύτατα οι περιπτώσεις τους. Ώστε άλλοι να παίρνουν ταξιδιωτικά έγγραφα, άλλοι δικαίωμα πολιτικού ασύλου, άλλοι έγγραφα νόμιμης διαμονής και εργασίας και οι άλλοι να επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους. Αυτά σε συνδυασμό με την δυνατότητα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας, βάσει των νόμων του ελληνικού κράτους. Η φιλόξενη αυτή χώρα, που λέγεται Ελλάδα, πρέπει να πάψει να είναι ξέφραγο αμπέλι και χώρος ανομίας. Για όποιους παράνομους. Ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Τελεία και παύλα..! Φίλες και Φίλοι Αυτό είναι το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Αυτό είναι το νέο Πολιτικό Κίνημα που δημιουργήσαμε. Ένα κίνημα, που βάζει πρώτα απ΄ όλα την Πατρίδα και το μέλλον της. Ένα κίνημα, που θέλει μια κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ικανή και εθνικά υπερήφανη Ελλάδα. Για τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την πρόοδο, την κοινωνική ασφάλιση, την ουσιαστική παιδεία, το σύστημα υγείας για όλους, την καταπολέμηση της ανεργίας, τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Ένα κίνημα, που θέλει την νεολαία μας όχι θεατή αλλά πρωταγωνιστή στις εξελίξεις. Ένα κίνημα, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας κοινωνικής ομάδας από άλλη. Ένα κίνημα, που θέτει σε προτεραιότητα την ασφάλεια των πολιτών και των σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους. Ένα κίνημα ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των πολιτών και του πλούτου της Πατρίδας μας, από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο. Ένα κίνημα υπέρ της αναδιάρθρωσης του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας, της απαλλαγής της από το Μνημόνιο και κατά της απεμπόλησης του δικαιώματος διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ένα κίνημα με προσανατολισμό σε μια Ευρώπη, όπου δεν θα υπάρχει καταλήστευση του Νότου από τον Βορρά. Μια Ευρώπη των λαών και όχι των αδηφάγων τραπεζιτών. Ένα κίνημα ενάντια στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την εγκατάλειψη της Θράκης και των νησιών μας, την αμφισβήτηση του εθνικού χώρου της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Ένα κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος, για την προστασία της ποιότητας της ζωής μας.
Αναλυτικά το κόμμα Δημαρά: Διακήρυξη, θέσεις, ομιλία
Είναι, για εμάς μια σημαντική ημέρα.Και μεγάλη τιμή, να απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, για να ανακοινώσουμε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, ενός νέου Πολιτικού Κινήματος. Με τίτλο: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Και με καινοτόμες θέσεις, για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών. Δεν έχουμε καμιά κομματολαγνεία. Οι κρίσιμες όμως εξελίξεις, που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας μας και των πολιτών, η κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό μας σύστημα και η ανάγκη, για καίριες και ενωτικές πολιτικές δράσεις, χωρίς τις γνωστές παλαιοκομματικές περιχαρακώσεις, οδήγησαν όλους εμάς στην απόφαση δημιουργίας του νέου Πολιτικού Κινήματος. Έτσι, το «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» είναι πλέον πραγματικότητα στον δημόσιο χώρο. Με απόφαση για δυναμική πολιτική δράση. Με σοβαρές, καινοτόμες και ρεαλιστικές θέσεις και προτάσεις, για όλα τα κρίσιμα διακυβεύματα της τρέχουσας συγκυρίας αλλά και για όλα τα προβληματικά θέματα της χώρας μας. Ποιοι είμαστε όλοι εμείς; Τι είμαστε όλοι εμείς; Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που αγωνιούμε, για όσα δεινά συνέβησαν, συμβαίνουν και επαπειλούνται, σε βάρος της χώρας μας και του λαού μας. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συμμετείχαμε στο αυτοδιοικητικό εγχείρημα του ανεξάρτητου συνδυασμού «ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ», στην Περιφέρεια Αττικής, όπως και άλλων ανεξάρτητων σχημάτων στην χώρα. Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συγκροτήσαμε την πολιτική κίνηση « ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ». Μαζί μας, πολλοί άλλοι Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που έχουν τις ίδιες αγωνίες. Δεν κρύβουμε την πολιτική μας προέλευση και διαδρομή. Δεν γεννηθήκαμε πολιτικά στο κενό. Προερχόμαστε από την Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Κυρίως από τον Σοσιαλιστικό χώρο Από την ευρύτερη Αριστερά Από Κινήσεις Ανένταχτων Πολιτών Από το Πολιτικό Κέντρο Από την Πολιτική Οικολογία Και από κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες του Συντηρητικού χώρου Είμαστε Ελεύθεροι, Ανεξάρτητοι Πολίτες. Χωρίς παλαιοκομματικές παρωπίδες και περιχαρακώσεις. Με αυτενέργεια και αυτοοργάνωση. Για να υλοποιήσουμε την ενότητα στην κοινωνική βάση. Αυτό που θέλει σήμερα ο λαός. Και αυτό που υπαγορεύουν οι κρίσιμες σημερινές συνθήκες στην χώρα. Γιατί λοιπόν, όλοι εμείς, δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα ; Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί διαφωνούμε με την κυβερνητική πολιτική του Μνημονίου, την πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης. Αλλά διαφωνούμε και με την ανέξοδη αντιμνημονιακή υστερία του τίποτε. Όπως διαφωνούμε και με τα πολιτικάντικα «αντί», με στόχο το «φύγε εσύ, να έλθω εγώ, για να κάνω τα ίδια». Εμείς, δίπλα στις σαφείς διαφωνίες μας, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις. Που διαφέρουν από εκείνες των άλλων γνωστών κομμάτων. Εμπνέονται από εθνική ευθύνη. Ενωτική διάθεση. Υπέρβαση παλαιοκομματικών περιχαρακώσεων. Καινοτόμες σκέψεις και αγωνιστικές προθέσεις. Στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και των διεθνών θέσεων και σχέσεων της χώρας. Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί πιστεύουμε, ότι δεν χρειάζεται μόνο απαλλαγή της χώρας μας από το Μνημόνιο. Χρειάζονται ακόμη: Αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος. Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αναδιαρθρώσεις. Νέα παραγωγική δομή. Επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους. Επαναθεώρηση της θέσης της χώρας μας, μέσα στην ΕΕ, την Ευρώπη και τον κόσμο. Επανακαθορισμός των θέσεών μας, για τα εθνικά μας θέματα. Χρειάζεται να αφυπνισθεί η καταπιεσμένη εθνική και δημοκρατική συνείδηση των Ελλήνων. Όλα αυτά δεν θέλουν, μόνο να φύγουμε από το Μνημόνιο. Θέλουν ένα νέο ξεκίνημα της χώρας. Και εμείς θέλουμε να παλέψουμε για αυτό. Που αφορά λιγότερο εμάς τους παλαιότερους. Περισσότερο αφορά τα παιδιά μας. Τους νέους και τις νέες μας. Σε αυτούς χρωστάμε το μέλλον, που τους κλέψαμε. Και, για να κερδίσουν ξανά το μέλλον τους, οι Νέοι και οι Νέες μας, αισθανόμαστε εμείς την υποχρέωση να αγωνισθούμε. Καθαρά, δυνατά και έντιμα. Τι θέλουμε να κάνουμε, με το νέο Κίνημα; Τι θέλουμε να πετύχουμε; Υπό τις παρούσες συνθήκες, πιστεύουμε, ότι τίθενται και πάλι οι μείζονες αναγκαιότητες για την Πατρίδα και τον λαό μας: · Εθνική Ανεξαρτησία. Διότι δεν είμαστε ανεξάρτητοι, ως χώρα. · Λαϊκή Κυριαρχία. Διότι την πλήττουν η πολιτικοοικονομική διαπλοκή, η διαφθορά και ο πολιτικός καριερισμός. · Κοινωνική Δικαιοσύνη. Διότι δεν υπάρχει, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε στην Ελληνική Κοινωνία. · Και Λαϊκή Αλληλεγγύη. Κόντρα στην αναζήτηση προσωπικών λύσεων και υπέρ του οργανωμένου μαζικού αγώνα. Εμείς θέλουμε να παλέψουμε, για όλα αυτά, με οδηγό τα συμφέροντα της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και τα Δικαιώματα των Πολιτών. Και με ενωτικές δράσεις. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά εγκατέλειψαν και προσβάλλουν την ιδεολογία του και την ψυχή του, που είναι τα αγνά στελέχη και μέλη του και οι πολίτες, που το εμπιστεύθηκαν να Κυβερνήσει. Πήγαν στις εκλογές του 2009, με θέση, ότι «λεφτά υπάρχουν». Και αποδείχθηκε, ότι γνώριζαν το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα. Στο οποίο η χώρα οδηγήθηκε με διαχρονικές ευθύνες και με δραματικό αποκορύφωμα την άφρονα οικονομική διαχείριση της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Μετά τις εκλογές, κινήθηκαν με ερασιτεχνική προχειρότητα, μπροστά στην επίθεση των διεθνών κερδοσκόπων, χάνοντας χρόνο, ερείσματα και μέσα. Και οδήγησαν την χώρα στο Μνημόνιο, την τρόϊκα και το ΔΝΤ, με το οποίο μάλιστα συζητούσαν ήδη, από τις πρώτες μετεκλογικές ημέρες, όταν δημόσια το…ξόρκιζαν. Και μπορεί οι πρωθυπουργικές προσπάθειες στο εξωτερικό να συνέβαλαν στο να πεισθούν οι ευρωεταίροι, ότι το πρόβλημα χρέους είναι όχι μόνο ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, να δημιουργηθούν μηχανισμοί «διάσωσης» και να κινητοποιηθούν ευρωπαϊκά ανακλαστικά απέναντι στους περίφημους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης των κρατών. Και μπορεί ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να αρκούνται στην αυταρέσκεια, ότι «έσωσαν», όπως λένε, την χώρα από την χρεοκοπία, δεσμεύοντάς την όμως με Μνημόνια, που την καταδικάζουν σε διαρκή πτωχεία. Και δεν είχαν ούτε έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση για αυτό. Εμείς διαφωνούμε. Και για αυτά που έκαναν και για αυτά που κάνουν, χωρίς να ρωτήσουν τον λαό. Εμείς λέμε καθαρά τις δικές μας θέσεις, προτάσεις και επιδιώξεις. Που συνοψίζονται στους εξής τίτλους, για να τους πούμε από την αρχή, πριν πάμε σε λεπτομέρειες : · Απαλλαγή από το Μνημόνιο, με αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, το ταχύτερο, με ευνοϊκούς όρους. Γίνεται. · Τιμωρία ενόχων, για παράνομα δάνεια και σκανδαλώδεις συμβάσεις προμηθειών. Και απαλλαγή από παράνομα χρέη. Γίνεται. · Ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Και κατάργηση του επαγγελματία πολιτικού και του πελατειακού κράτους. Γίνεται. · Ρεαλιστικό επανακαθορισμό της θέσης μας στην ΕΕ, την Ευρώπη, τον κόσμο. Και υπεράσπιση των πάγιων εθνικών μας δικαίων. Γίνεται. · Σημαντικότατη μείωση της ανεργίας, με κοινωνική εργασία μέγιστου μέρους των ανέργων, μέχρι η ανάπτυξη να ξαναπάρει μπροστά. Γίνεται. · Καταγγελία της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» και ξεκαθάρισμα της λαθρομετανάστευσης, με αποφασιστικά μέτρα, ώστε να έχουμε τόσους νόμιμους μετανάστες όσους αντέχει η χώρα μας και η οικονομία μας. Γίνεται. · Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της χώρας, με κύρια φροντίδα στον πρωτογενή και εξυγίανση του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα. Γίνεται. · Κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, για τους πολίτες και τις υγιείς επιχειρήσεις. Και ενίσχυση , με κάθε τρόπο, της καινοτομίας, της υγιούς δημιουργικότητας και της επιχειρηματικότητας κυρίως των νέων. Γίνεται. · Σπάσιμο των καρτέλ και της ακρίβειας, με δημόσιους πυλώνες στο τραπεζικό σύστημα και τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Γίνεται. · Καμία εκποίηση δημόσιας περιουσίας και στόχο ανάκτησης της δημόσιας ιδιοκτησίας, σε όλες τις δομές στρατηγικής σημασίας. Γίνεται. · Επιτελικό κράτος και ουσιαστική ενίσχυση των Περιφερειών και των Δήμων, με ταυτόχρονη εξυγίανσή τους και έξοδό τους, από τον φαύλο πελατειακό κύκλο. Γίνεται. · Σταθερά Συστήματα Παιδείας και Υγείας δημόσια και δωρεάν, με υπόβαθρο τον υγιή Αθλητισμό, παροχή ίσων ευκαιριών στην γνώση και την εργασία και υποχρέωση ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας για όλους. Γίνεται. · Οικολογική ευαισθησία, σε όλες τις δράσεις κράτους και πολιτών, μακριά από πυρηνικούς κινδύνους και ποικιλόμορφες ρυπάνσεις, με μόνιμο στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Γίνεται. Όλα αυτά γίνονται. Αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τις σχέσεις μας με τον διεθνή περίγυρο. Και να παλέψουμε γι αυτά, ενωμένοι και αποφασισμένοι. Πάμε τώρα στην σημερινή κατάσταση της χώρας μας. Και στο γιατί είναι αδιέξοδη και βλαπτική η πολιτική του Μνημονίου… Η χώρα μας έφτασε στα σημερινά δεινά, με διαχρονικές και διακομματικές πολιτικές ευθύνες. Με την πολιτικο-επιχειρηματική διαπλοκή. Την τραπεζική τοκογλυφία. Την κυριαρχία των καρτέλ Και την ληστρική δράση ξένων και ντόπιων κέντρων της μίζας. Μέγιστες ασφαλώς οι ευθύνες της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Αλλά και ασυγχώρητα τα λάθη όπως και αδιέξοδος ο δρόμος της σημερινής Κυβέρνησης. Η πολιτική του Μνημονίου είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά καταστρεπτική , αφού: Αλλάζει βίαια η οικονομική δομή της χώρας και επιχειρείται να συγκροτηθεί νέα νεοφιλελεύθερη. Ευτελίζεται η αξία της εργασίας και της επιχειρηματικής δημιουργικότητας. Αποσαθρώνεται το κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Απαξιώνεται η πολιτική και αμφισβητείται η Δημοκρατία. Ενισχύεται η αναζήτηση προσωπικών λύσεων και διευκολύνονται ακραίες πολιτικές τάσεις, φανατισμός και κοινωνική βία. Αποδυναμώνεται, λόγω της οικονομικής πτώσης, η εθνική ισχύς της χώρας. Αυτά είναι αποτελέσματα νεοφιλελεύθερης, στον πυρήνα της, πολιτικής, που εφαρμόσθηκε, με παραλλαγές και σταδιακά, από την δεκαετία του ΄90. Και κορυφώνεται σήμερα, από την Κυβέρνηση ενός σοσιαλιστικού κόμματος. Η οποία έχει δυστυχώς συνθηκολογήσει με τους ιδεολογικούς της αντιπάλους. Και πειθαρχεί άκριτα στην τρόϊκα των πλέον νεοφιλελεύθερων ιδεών. Που επιβάλλει, ως θεραπεία για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, την μετατροπή της σε υπανάπτυκτη τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία. Η πολιτική του Μνημονίου επιβλήθηκε, ως μονόδρομος, στην χώρα μας, με επιλογή του γερμανόπληκτου και νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Το οποίο θέλει τάχα να μας «σώσει», αφού ιδιοτελώς συνέβαλε τα μέγιστα στην κρίση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων μας. Η πολιτική αυτή δεν μας βγάζει από την κρίση αλλά μας βυθίζει περισσότερο σε αυτήν. Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, ηθική και εν τέλει εθνική. Διαλύεται ό,τι είχε απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες καi μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν δραματική υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Το εξειδικευμένο και το νέο παραγωγικό δυναμικό της χώρας σπρώχνεται στην μετανάστευση. Οι ανισότητες, η ανεργία και η φτώχεια δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή. Καταργούνται τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και ενισχύεται η εργοδοτική αυθαιρεσία. «Βαλκανιοποιείται» βιαίως το εργατικό κόστος, ενώ οι ελαστικές μορφές εργασίας και η μαύρη εργασία γίνονται καθεστώς. Διαμορφώνεται μια μεγάλη τάξη φτωχών, που βιώνουν πλήρη ματαίωση των προσδοκιών τους. Εξ άλλου, η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχει την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση. Και είναι προφανές, ότι το κέντρο λήψης αποφάσεων έχει μετατοπισθεί, πέρα από τους ελεγχόμενους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Παράλληλα, η πολιτική αυτή απειλεί να στερήσει, από όποια ελληνική Κυβέρνηση, την δυνατότητα άσκησης εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής, καθώς προωθείται, βιαστικά και εκβιαστικά, το ξεπούλημα στρατηγικών μονάδων και δομών της εθνικής οικονομίας και γενικά του δημόσιου τομέα. Οι αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των οικονομικών στοιχείων, τα επικαιροποιημένα Μνημόνια, οι παραδοχές, ακόμη και από την τρόικα, ότι αυτή η πολιτική δεν βγαίνει, καθώς και το γενικό πωλητήριο για τον δημόσιο πλούτο των Ελλήνων, είναι αποδείξεις του αδιεξόδου αυτής της πολιτικής. Βυθίζουν την εθνική οικονομία σε ύφεση και έναν ολόκληρο λαό σε απόγνωση, μόνο και μόνο για να πάρουν πίσω τα εν πολλοίς δόλια δάνειά τους και τους τόκους τους οι διεθνείς τοκογλύφοι. Και αυτά, την στιγμή που η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως πολιτικό σχέδιο, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής και αναπτυξιακής διαδικασίας. Με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης. Με στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της επαρκώς αμειβόμενης και ασφαλισμένης εργασίας. Στο σημείο αυτό, θέλουμε να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι, και για τις δικές μας, εθνικές πομπές. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα ΚΑΙ εσωτερικών διαρθρωτικών αδυναμιών. Με διαχρονικές ευθύνες. Που βαρύνουν Κυβερνήσεις, προβληματικό πολιτικό σύστημα και κομπραδόρικη πρακτική κρατικοδίαιτων και διαπλεκόμενων παραγόντων του τραπεζικού και μεγαλοεπιχειρηματικού χώρου. Και εκεί που έφθασαν, με ευθύνες όλων αυτών , ξένων τοκογλύφων και εγχώριων κομπραδόρων, το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, κανένας λογικός πολίτης δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα και έκτακτων αλλά μη μόνιμων μέτρων. Όχι όμως αυτά και τέτοια, που βιώνουμε. Όχι να βαρύνουν, σχεδόν αποκλειστικά και βίαια, τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους νέους ανθρώπους. Και την ίδια ώρα, ο παρασιτισμός και ο μεταπρατισμός της εγχώριας οικονομικής ελίτ να παραμένει ανέγγιχτος. Τα καρτέλ, η φοροδιαφυγή και η κρατικοδίαιτη διαπλοκή να επιβιώνουν σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Και οι κυρίως υπεύθυνοι, ακόμη και για διαπιστωμένα σκάνδαλα, να αποφεύγουν την Νέμεση, είτε με δικονομικά τερτίπια είτε με πολιτική ομερτά. Πρέπει λοιπόν να φύγουμε από την πολιτική του Μνημονίου. Να ανατραπούν οι συνέπειές του. Να απορριφθεί η να αλλάξει ριζικά το συζητούμενο στην ΕΕ Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Που πάει να δέσει χειροπόδαρα την Ελλάδα και τις άλλες χειμαζόμενες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και να συμφωνηθεί εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και αναπτυξιακής προοπτικής για την χώρα. Πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό: Με τις επιλογές του Μνημονίου, το μεγάλο πράγματι χρέος της χώρας μας είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ποτέ. Και οι συμφωνίες των Βρυξελλών δεν διευκολύνουν λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αλλά τους στόχους του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού και του μεγαλοτραπεζικού καρτέλ των δανειστών και δυναστών, σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι δικές μας προτάσεις, για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρέους και τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, συνοψίζονται στα εξής συγκεκριμένα: 1.- ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΑΤΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Για να είναι εφικτή η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες συνθήκες, με δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης. Όποιοι ισχυρίζονται, ότι το Μνημόνιο μπορεί να καταργηθεί αύριο το πρωί, με δημοκρατικό τρόπο και με δεδομένες τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, χωρίς δραματικά αποτελέσματα για τον λαό μας, αυταπατώνται. 2.- ΗΠΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Όχι άστοχες οριζόντιες περικοπές μισθών και δαπανών και όχι στη λαίλαπα των φορολογικών αυξήσεων, που επιτείνουν την ύφεση. 3.- ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Είτε με επαναγορά χρέους είτε με «κούρεμα», επιμήκυνση αποπληρωμής και χαμηλότερα επιτόκια. Αυτά βεβαίως σε συνεννόηση με την ΕΕ και τους δανειστές, αν δεν θέλουν να χάσουν τα πάντα. Και αυτά τώρα, άμεσα. Και όχι από το 2013 και μετά, όταν θα μπορούν να μας επιβάλουν συνεχώς Μνημόνια υποτέλειας του λαού μας, αφού θα τους έχουμε πουλήσει κοψοχρονιά και την δημόσια περιουσία μας 4.- ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΡΕΗ Εφικτή αλλά επίπονη και απροσδιόριστων αποτελεσμάτων διαδικασία. Που μπορεί να ξεκινήσει από τον έλεγχο όλων των συμβάσεων δανείων και προμηθειών, μετά την Μεταπολίτευση. Να φθάσει σε καταδίκες ενόχων, για σχετικές παρανομίες, από ελληνικά δικαστήρια. Και άρνηση πληρωμής παράνομων χρεών, που θα κηρυχθούν ως τέτοια από διεθνή δικαστήρια. Διαδικασία, που μπορεί να ξεκινήσει, τουλάχιστον για να πετύχουμε την αναδιάρθρωση, με ευνοϊκούς όρους. 5.- ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ Οι οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, με τρείς χώρες ήδη σε μορφές Μνημονίων και απειλές για άλλες, καθώς και η μέγγενη για όλες, με το προωθούμενο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, δημιουργούν προϋποθέσεις συμπόρευσης. Για κοινή στρατηγική, με στόχο την συνολική επαναδιαπραγμάτευση για τα χρέη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Και με επιδίωξη πρόσθετων ρυθμίσεων, όπως το περιβόητο ευρωομόλογο. 6.- ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Όχι όμως εκποίησή της. Ιδιαίτερα των δομών στρατηγικού χαρακτήρα. Αντίθετα πρέπει να είναι εθνικός στόχος η επάνοδός τους στο ελληνικό δημόσιο. Είναι περιουσία του ελληνικού λαού, που έχει αποκτηθεί με αγώνες και αίμα. Και ουδείς δικαιούται να του την στερήσει. Για όποιον λόγο. 7.- ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Αναγκαία όσο ποτέ η δημιουργία ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, με κύρια κατεύθυνση τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Οι ιδιώτες τραπεζίτες, παρά τα «δώρα» δεκάδων δις από το κράτος, όχι μόνο δεν βοηθάνε την αγορά και τον κόσμο αλλά εκβιάζουν, για να μη γίνει αναδιάρθρωση του συνολικού μας χρέους, μη τυχόν και χάσουν κάτι και από την τσέπη τους. Δεν διαφεύγει βέβαια της προσοχής μας η διάθεση διεθνών και δη ευρωπαϊκών αρπακτικών, να πάρουν κοψοχρονιά τις ελληνικές τράπεζες, εάν αυτές κινδυνεύσουν. Λέμε λοιπόν καθαρά: Κρατικοποίηση τέτοιων τραπεζών και όχι ξεπούλημά τους. Άλλο τράπεζες και άλλο τραπεζίτες μεγαλομέτοχοι. 8.- ΝΕΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ Στον Πρωτογενή Τομέα το κύριο ενδιαφέρον, με στροφή σε πλεονεκτικές καλλιέργειες και ενίσχυση ατομικών και υγιών συνεταιριστικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Στον Δευτερογενή Τομέα, ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, με δημόσιες επενδύσεις, πάταξη γραφειοκρατίας, σταθερή φορολογία, ενίσχυση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της καινοτομίας παντού. Στον Τριτογενή Τομέα, ουσιαστική φροντίδα, για τον τουρισμό, την ναυτιλία, τις υγιείς χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τις καινοτόμες δράσεις προωθημένης τεχνολογίας και το εμπόριο. Και πόλεμο στους μεσάζοντες, που ρουφάνε εισόδημα από την υγιή επιχειρηματικότητα και το κράτος. 9.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΕΡΓΙΑ Μέχρι ότου η ανάπτυξη επανακάμψει, προγράμματα κοινωνικής εργασίας, για σημαντικούς αριθμούς ανέργων, κυρίως στις κρίσιμες ηλικίες και κατηγορίες. Με ειδικό εργασιακό καθεστώς και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Και με πόρους, από ειδικά κοινοτικά κονδύλια και, αν χρειάζεται, από ειδική φορολογία, σε μεγάλα και δευτερευόντως μεσαία εισοδήματα. Στόχος επιτεύξιμος: Ανεργία αλλού μηδενική και αλλού ελάχιστη. Για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. 10.- ΑΚΡΙΒΕΙΑ-ΑΓΟΡΑ Σπάσιμο των καρτέλ. Σε κάθε τομέα παραγωγής και πώλησης βασικών προϊόντων, τουλάχιστον ένας δημόσιος φορέας, που, με την κοινωνικά ζυγισμένη τιμολογιακή του πολιτική, θα σύρει αναγκαστικά τις τιμές της αγοράς σε λογικά επίπεδα. Οι ξένοι ολιγοπωλιακοί όμιλοι ( κυρίως super market) να υποχρεωθούν να πουλάνε στην χώρα μας, με τιμές αντίστοιχες εκείνων που πουλάνε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά σαν αρχή. Ρεαλιστικά και εφικτά. 11.- ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ Αναδιαπραγμάτευση των σχετικών συμβάσεων, με στόχο την δημόσια ιδιοκτησία και την λογική πολιτική κάλυψης του κόστους των έργων. 12.- ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Τερματισμός των περικοπών στο εισόδημα των εργαζόμενων, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και των συνταξιούχων. Φορολογική αλλαγή υπέρ των λαϊκών τάξεων και της υγιούς επιχειρηματικότητας.Μεταβολή της σχέσης έμμεσων-άμεσων φόρων και μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις επικοινωνίες και στα καύσιμα. 13.- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Στόχευση σωστής εισροής πόρων στο σύστημα. Όχι οριζόντιες περικοπές δικαιωμάτων και παροχών. Σοβαροί δημόσιοι και ανταποδοτικοί φορείς ασφάλισης στην αγορά. Απαγόρευση εκμετάλλευσης των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων, ακόμη και από το κράτος. Στα Εθνικά μας θέματα τώρα. Η οικονομική καχεξία, οι πιέσεις των ισχυρών και οι πολιτικές ανικανότητες δημιουργούν κινδύνους, να εξελιχθεί η οικονομική κρίση της Ελλάδας σε γεωπολιτική της κρίση. Η προάσπιση των εθνικών μας δικαίων είναι για εμάς επιβεβλημένη, με κάθε τρόπο και κόστος. Η Ελλάδα δεν πρέπει να πάψει να θεωρεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, από ξένα στρατεύματα, τμήματος της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα δεν πρέπει να ανέχεται αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στο Αιγαίο και πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία ΑΟΖ που δικαιούται. Η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ ως «Μακεδονία» το κρατίδιο των Σκοπίων. Και πρέπει πάντοτε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ελληνικών μειονοτήτων, σε όποιες χώρες υπάρχουν. Πάμε τώρα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, που βρίσκονται σε κρίση. Οι επιδιώξεις στα εθνικά μας θέματα και στην οικονομική μας ανάταξη δυσχεραίνονται και από το ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα μπλοκ - αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που βρίσκεται σε κρίση. Κρίση δημοκρατικού ελλείμματος, εξάρτησης των οικονομικά ασθενέστερων χωρών-μελών, αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και πτώσης ισχύος της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ και των νέων ισχυρών δυνάμεων ( Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία). Σε κρίση και η Ευρωζώνη, με τις δομικές αντιφάσεις του ευρώ, το μεγάλο χάσμα Βορρά-Νότου και τους ανεπαρκείς και στρεβλούς προωθούμενους μηχανισμούς οικονομικής διακυβέρνησης. Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το γεωπολιτικό της βάρος, να είναι έτοιμη για όποιες αλλαγές στην Ε.Ε. και παράλληλα να αγωνισθεί, για πολιτική και κοινωνική δημοκρατία στην Ε.Ε., απέναντι στην κυριαρχία των αδηφάγων τραπεζιτών. Στα δικά μας πάλι : Πρώτη ανάγκη θεωρούμε, να αλλάξουμε ριζικά το Πολιτικό μας Σύστημα Το Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του δεν είναι αιτία αλλά αποτέλεσμα του βασικού προβλήματος της χώρας μας, που είναι το στρεβλό πολιτικό σύστημα. Που βραχυκυκλώνει την Δημοκρατία μας, καταργώντας ουσιαστικά την ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Καταρρακώνει την οικονομία μας, με την διαπλοκή και την ρουσφετολογία. Αποσαθρώνει τις κοινωνικές και ηθικές αξίες, προτυποποιώντας κάθε δήθεν. Και εκθέτει τα εθνικά μας συμφέροντα σε κινδύνους. Η αλλαγή, που εμείς θέλουμε στο πολιτικό μας σύστημα, περνάει μέσα από την απλή αναλογική για την σύνθεση της Βουλής. Την ανάθεση της Κυβέρνησης σε όποιο κόμμα κερδίσει απόλυτη ή ικανή πλειοψηφία αλλιώς σε συνεργασία κομμάτων. Και την ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με αντικειμενικό και συνταγματικά κατοχυρωμένο τρόπο, για διασφάλιση της ανεξαρτησίας της. Ακόμη θέλουμε την θέσπιση ορίου θητειών παντού, για τους αιρετούς πολιτικούς εκπροσώπους, ώστε να λήξει το επάγγελμα βουλευτής ή δήμαρχος ή σύμβουλος κ.λ.π. Και βεβαίως θέλουμε την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, αυτό δεν το συζητάμε. Για τον Κρατικό Μηχανισμό. Θέλουμε ένα επιτελικό κράτος, με δημόσια διοίκηση όχι ρουσφετολογικά και μικροκομματικά εξαρτημένη. Αλλά φορέα εξυπηρέτησης του πολίτη, εφαρμογής των νόμων και υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Με το απαραίτητο μέγεθος, σωστή διάρθρωση ικανών λειτουργών και σοβαρή αποκέντρωση. Τέλος στο ρουσφέτι. Να γίνει ποινικό αδίκημα, με σοβαρό κολασμό. Ουσιαστικές εξουσίες στις αιρετές Περιφέρειες, οι οποίες είναι σωστό βήμα, αν και θα πρέπει να επανεξετασθούν τα γεωγραφικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά τους. Με στόχο την άσκηση πολιτικής, ενιαίας πανελλαδικά και ειδικής περιφερειακά, για διατήρηση της εθνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Και οι Δήμοι να είναι σχετικά περιορισμένοι χωρικά, άρα μπορεί και περισσότεροι, για να λειτουργούν ανθρώπινα και αποτελεσματικά, για τις καθημερινές ανάγκες του πολίτη. Στον χώρο της επιχειρηματικότητας Εμείς είμαστε υπέρ της μεικτής οικονομίας, με τομείς δημόσιο, ιδιωτικό και κοινωνικό. Στους κρίσιμους χώρους της εθνικής άμυνας, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών, των επικοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, δεν πρέπει να υποκαθίσταται η δημόσια λειτουργία από την ιδιωτική εκμετάλλευση. Όπου κρίνεται σκόπιμη και η ιδιωτική λειτουργία (με εξαίρεση την εθνική άμυνα), οπωσδήποτε ένας τουλάχιστον ισχυρός δημόσιος φορέας, για ρύθμιση του ανταγωνισμού. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις χρειάζονται φορολογική σταθερότητα και ενίσχυση, πάταξη της αντιεπιχειρηματικής γραφειοκρατίας και εξάλειψη της διαφθοράς. Τις θέλουμε εξωστρεφείς, καινοτόμες, παραγωγικές και υγιείς, με συναίσθηση και της κοινωνικής τους ευθύνης. Να παράγουν πλούτο λειτουργώντας ανταγωνιστικά, όχι στο μισθολογικό κόστος αλλά στην ποιότητα και στην καινοτομία. Ιδιαίτερα πρέπει να στηριχθούν, με κρατικές διευκολύνσεις, οι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες των νέων ανθρώπων. Και να παταχθεί αυστηρά η φοροδιαφυγή. Πολιτισμός, Αθλητισμός, Νεολαία, Παιδεία και Εκπαίδευση Όλα αυτά είναι για εμάς άρρηκτα συνδεδεμένα. Το δίδυμο Πολιτισμός-Τουρισμός μπορεί και πρέπει να γίνει η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας. Ο ελληνικός Πολιτισμός πρέπει να εμπνέει ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής Παιδείας, που διακρίνουμε από την στενή εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Αθλητισμός, ελληνοκεντρικός, με σύγχρονες υποδομές αλλά κυρίως υγιής, μπορεί να είναι η βάση, για την υγεία του πληθυσμού, για την σωστή εκπαίδευση, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, για το παρόν και το μέλλον των νέων παιδιών. Είναι αναγκαίο, να υπερασπιζόμαστε και να βελτιώνουμε συνεχώς τις διαχρονικές αξίες και αρχές της ελληνικής Παιδείας, μέσα από τα κέντρα διάχυσής της στην κοινωνία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ΜΜΕ, με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία ενημέρωσης, έκφρασης και γνώμης. Στην Εκπαίδευση τώρα, πρέπει να σταματήσουν δύο μεγάλες στρεβλώσεις: Οι κάθε τόσο πολιτικάντικες αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος. Και η τάση της πολιτικής δημαγωγίας και του κοινωνικού κόμπλεξ, να στέλνουν τους νέους ανθρώπους σωρηδόν σε πανεπιστημιακά αδιέξοδα, αντί σε στοχευμένες και ειδικές γνώσεις, που οδηγούν σε επιστημονική, εργασιακή και επιχειρηματική επιτυχία. Όλα τα εκπαιδευτικά ερωτηματικά, για Βασική, Μέση και Ανώτατη Εκπαίδευση, έχουν απαντηθεί, από την ελληνική και διεθνή εμπειρία. Από το Νηπιαγωγείο μέχρι την αγορά εργασίας. Χρειάζεται μια μόνιμη Ακαδημία Παιδείας και Εκπαίδευσης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Να διαμορφώσουν σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και να το προσαρμόζουν ενίοτε στις εξελίξεις. Να πάψει επί τέλους η εκπαίδευση των νέων να είναι πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων και παραγωγής κομματικών στρατών. Χρωστάμε όλοι μας ένα στέρεο εκπαιδευτικό σύστημα στους νέους ανθρώπους. Με σοβαρές υποδομές, υλικές και κυρίως πνευματικές. Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε είμαστε ανάξιοι. Και για τα παιδιά μας και για την Πατρίδα. Στον χώρο της Υγείας Αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν έχει καμιά σχέση με την έμπνευση του Γιώργου Γεννηματά. Κυριαρχούν τα «πιράνχας», οι διαπλοκές με τους εμπόρους, η υποχρηματοδότηση, οι συντεχνιασμοί. Και τώρα το Μνημόνιο των περικοπών, ακόμη και στην Υγεία, με πρόφαση τις υπαρκτές σπατάλες και μίζες. Έτσι θεριεύουν οι πανάκριβοι ιδιωτικοί φορείς υγείας. Εμείς θέλουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, με επαρκή χρηματοδότηση, πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή, σωστά αμειβόμενους γιατρούς και νοσηλευτές αποκλειστικής απασχόλησης. Θέλουμε ένα Σύστημα Υγείας χωρίς σπατάλες και μίζες, άρα αυστηρά ελεγχόμενο. Και χρηματοδοτούμενο, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του, με αντικειμενικό και ορθολογικό τρόπο, κυρίως από υγιή ασφαλιστικά ταμεία και επικουρικά από το κράτος. Θέλουμε όρια στις τιμές των ιδιωτικών κέντρων υγείας. Και αποκέντρωση του Εθνικού Συστήματος, με Δημοτικά Πολυιατρεία, Περιφερειακά Κέντρα Υγείας, Κρατικά Νοσοκομεία, οικογενειακούς γιατρούς και κεντρικούς ευέλικτους φορείς προμηθειών όλου του συστήματος. Αναγκαία μια μόνιμη Ακαδημία Υγείας και Περίθαλψης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Για σταθερότητα στο Σύστημα, με επιστημονική τεκμηρίωση. Και προσαρμογές του, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Στον χώρο της Οικολογίας Συναφείς με την υγεία όλων μας αλλά και με την υγεία της οικονομίας, οι οικολογικές ανισορροπίες, που απειλούν του πάντες και τα πάντα. Από το Τσερνόμπιλ και την Φουκουσίμα, μέχρι τις διοξίνες στα τρόφιμα, τον μολυσμένο αέρα, τις βρώμικες θάλασσες, τις χωματερές της συμφοράς και τις κοινωνικές εντάσεις, για τους τρόπους και τόπους των εγκαταστάσεων διαχείρισης των απορριμμάτων. Ξέρει άραγε ο πολύς κόσμος, ότι, ακόμη και οι αποφάσεις του Κυότο, που περιορίζουν τις δυνατότητες κρατών και επιχειρήσεων να ρυπαίνουν, έχουν οδηγήσει σε ιδιότυπο χρηματιστήριο ρύπων, όπου χώρες και επιχειρήσεις πουλάνε και αγοράζουν δικαιώματα ρύπανσης; Εμείς πιστεύουμε, ότι χρειάζεται συνεχής αγώνας για τα οικολογικά δικαιώματα των πολιτών, για καθαρό περιβάλλον, καθαρό νερό, καθαρά τρόφιμα, καθαρό αέρα και καθαρή θάλασσα. Βεβαίως καθαρό επιχειρείν, όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην εμποδίζουν την υγιή εθνική, παραγωγική προσπάθεια. Καθαρή παραγωγή ενέργειας – δεν συζητάμε την πυρηνική – όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην αγνοούν το συμφέρον της χώρας, για - ελεγχόμενη οικολογικά- αξιοποίηση των ενεργοπαραγωγών ορυκτών δυνατοτήτων της. Παράλληλα με την συνεχή προσπάθεια υποκατάστασής τους από ήπιες μορφές. Και καθαρές εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων, με υιοθέτηση εδώ, ακόμη και των «πράσινων» υπερβολών. Καθώς τα διαπλεκόμενα τρωκτικά θέλουν να αγνοούν τις υποδείξεις της επιστήμης και της οικολογίας, προκειμένου να γεμίζουν τις τσέπες τους, ακόμη και με τα λεφτά των σκουπιδιών. Το Μεταναστευτικό Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, μετά το οικονομικό. Πρόβλημα ανθρωπιστικό, κοινωνικό, εργασιακό, υγιεινής, ασφάλειας, οικονομικό και εν τέλει εθνικό. Η χώρα δεν αντέχει άλλο την παράνομη μετανάστευση. Πρέπει να την εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο. Όπως πρέπει να πατάξει και την εκμετάλλευση αυτών των άτυχων συνανθρώπων μας, από ανάλγητους ημεδαπούς επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων. Θέση μας καθαρή και χωρίς μισόλογα είναι: Να καταγγείλει η χώρα μας την ευρωσυμφωνία «Δουβλίνο 2» και να δίνει ταξιδιωτικά έγγραφα, σε όσους το θέλουν και το δικαιούνται. Να αποτραπεί με κάθε νόμιμο και ανθρωπιστικό τρόπο η συνέχιση της αθρόας εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Όσοι εντοπίζονται, ως παράνομα εισελθόντες ή παράνομα διαβιούντες, να οδηγούνται σε χώρους αξιοπρεπούς διαβίωσης και εκεί να ελέγχονται ταχύτατα οι περιπτώσεις τους. Ώστε άλλοι να παίρνουν ταξιδιωτικά έγγραφα, άλλοι δικαίωμα πολιτικού ασύλου, άλλοι έγγραφα νόμιμης διαμονής και εργασίας και οι άλλοι να επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους. Αυτά σε συνδυασμό με την δυνατότητα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας, βάσει των νόμων του ελληνικού κράτους. Η φιλόξενη αυτή χώρα, που λέγεται Ελλάδα, πρέπει να πάψει να είναι ξέφραγο αμπέλι και χώρος ανομίας. Για όποιους παράνομους. Ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Τελεία και παύλα..! Φίλες και Φίλοι Αυτό είναι το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Αυτό είναι το νέο Πολιτικό Κίνημα που δημιουργήσαμε. Ένα κίνημα, που βάζει πρώτα απ΄ όλα την Πατρίδα και το μέλλον της. Ένα κίνημα, που θέλει μια κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ικανή και εθνικά υπερήφανη Ελλάδα. Για τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την πρόοδο, την κοινωνική ασφάλιση, την ουσιαστική παιδεία, το σύστημα υγείας για όλους, την καταπολέμηση της ανεργίας, τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Ένα κίνημα, που θέλει την νεολαία μας όχι θεατή αλλά πρωταγωνιστή στις εξελίξεις. Ένα κίνημα, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας κοινωνικής ομάδας από άλλη. Ένα κίνημα, που θέτει σε προτεραιότητα την ασφάλεια των πολιτών και των σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους. Ένα κίνημα ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των πολιτών και του πλούτου της Πατρίδας μας, από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο. Ένα κίνημα υπέρ της αναδιάρθρωσης του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας, της απαλλαγής της από το Μνημόνιο και κατά της απεμπόλησης του δικαιώματος διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ένα κίνημα με προσανατολισμό σε μια Ευρώπη, όπου δεν θα υπάρχει καταλήστευση του Νότου από τον Βορρά. Μια Ευρώπη των λαών και όχι των αδηφάγων τραπεζιτών. Ένα κίνημα ενάντια στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την εγκατάλειψη της Θράκης και των νησιών μας, την αμφισβήτηση του εθνικού χώρου της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Ένα κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος, για την προστασία της ποιότητας της ζωής μας.
Αναρτήσεις
0 ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ:
Δημοσίευση σχολίου