ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΖΩΗΣ 850 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ...

Η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του Ήλιου θα οδηγήσει στην εξάτμιση των ωκεανών του πλανήτη μας μέσα σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια...
σύμφωνα με μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Όπως στα περισσότερα άστρα, έτσι και η φωτεινότητα του Ηλίου αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου εξαιτίας των φυσικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του. Είναι αναμενόμενο λοιπόν πως η περισσή ακτινοβολία θα προκαλέσει την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, για λόγους εντελώς διαφορετικούς από την κλιματική αλλαγή που παρατηρούμε σήμερα.
Το θερμότερο κλίμα θα προκαλέσει την αύξηση της συγκέντρωσης υδρατμών στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν ένα φαινόμενο θερμοκηπίου που θα επιταχύνει τη θέρμανση της επιφάνειας της Γης. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτό θα οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο και αλυσιδωτό φαινόμενο, με τους ωκεανούς να αρχίσουν να βράζουν και συνέπεια το υγρό νερό να εξαφανιστεί από προσώπου Γης.
Η αποκρυπτογράφηση της παραπάνω διαδικασίας εξηγεί γιατί η Αφροδίτη η οποία βρίσκεται λίγο πιο κοντά στον Ήλιο από ότι εμείς έχει μετατραπεί σε φούρνο, και μπορεί να δώσει  πληροφορίες για το κλίμα σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.
Αν και τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ γνωστά, η συνεισφορά της νέας μελέτης έγκειται στον ακριβέστερο προσδιορισμό της χρονικής κλίμακας που θα λάβουν χώρα αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές.

Μέχρι σήμερα ήταν δύσκολη η εκτίμηση του φαινομένου, καθώς τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνταν ήταν απλοϊκά, μη λαμβάνοντας υπόψη σύνθετες μεταβλητές όπως τις κλιματικές εποχές ή το ρόλο που έχουν τα σύννεφα στο κλίμα του πλανήτη. Επιπλέον, στηριζόμενοι σε συνήθη μετεωρολογικά μοντέλα οι επιστήμονες δεν είχαν τα εργαλεία για να διερευνήσουν τι συμβαίνει σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες. Σύμφωνα με κάποιες από τις προγενέστερες μετρήσεις, η Γη θα μετατρεπόταν σε Αφροδίτη ακόμη και σε 150 εκατομμύρια χρόνια.  Η συνεργασία όμως του γαλλικού Εργαστηρίου Μετεωρολογικής Δυναμικής με ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, οδήγησε στο σχεδιασμό ενός νέου υπολογιστικού μοντέλου που καλύπτει τα κενά των προηγούμενων. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, το σημείο μετά το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή είναι η επίγεια θερμοκρασία των 70^ο C, όταν η ακτινοβολία που θα λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο θα είναι 375 W/m²  (σήμερα λαμβάνουμε 341 W/m²). Σύμφωνα με τις καλύτερες εκτιμήσεις αυτό θα συμβεί σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, δίνοντας μία παράταση για τη ζωή στον πλανήτη μας κατά εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σε σχέση με άλλες μελέτες.
Τα νέα δεδομένα χρησιμεύουν και στον επαναπροσδιορισμό της κατοικήσιμης ζώνης του Ήλιου (της περιοχής δηλαδή γύρω από τον Ήλιο όπου το νερό μπορεί να βρίσκεται σε υγρή μορφή), της οποίας το εσώτερο όριο οι ερευνητές τοποθετούν στο 95% της μέσης απόστασης Γης-Ήλιου. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα λοιπόν, μία τροχιά του πλανήτη μας έστω και κατά 5% μικρότερη θα είχε αποβεί μοιραία για τη δυνατότητα συντήρησης ζωής.
Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές, είναι η εφαρμογή του νέου μοντέλου για κλιματικές προβλέψεις σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.