Η Διζωνική σηματοδοτεί τον εκτουρκισμό της Κύπρου

Είναι κοινώς αποδεκτό, ότι επί προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια γίναμε μάρτυρες των πλέον δυσμενών εξελίξεων στο Κυπριακό που ξεπερνούν ακόμα κι αυτές της δεκαετίας Γλαύκου Κληρίδη. Ενδεικτικά των «επιτευγμάτων» της πολιτικής των προσφορών και των ψευδαισθήσεων του, είναι η κοινή δήλωση Χριστόφια-Ταλάτ της 23ης Μαΐου που μιλά για συνεταιρισμό και συνιστώντα κράτη, η εισήγηση για την ρατσιστική εκ περιτροπής προεδρία, η αποδοχή της παραμονής 50.000 εποίκων, η τελευταία επίσκεψη του Γ.Γ. του ΟΗΕ στα κατεχόμενα και στο «ψευδοπροεδρικό», καθώς και η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ που εκθεμελιώνει τις βάσεις για σωστή διεκδίκηση των δικαίων του λαού μας μέσω και της δικαστικής οδού. Το «μεγαλείο» των προεδρικών ψευδαισθήσεων φαίνεται από την εκφρασθείσα ευχή να μην εκμεταλλευθεί ο «σύντροφος Ταλάτ» την απόφαση, επειδή ο ίδιος δεν το έπραξε στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Όραμς (προφανώς δεν το έπραξε γιατί τέτοιες υποθέσεις παρεμβάλλουν κωλύματα στην διζωνικότητα της «λύσης»).
Μόνον η ηγεσία του ΑΚΕΛ και οι καρεκλοκένταυροι της ηγεσίας του ΔΗΚΟ επιμένουν να στηρίζουν τις επιλογές του (ενώ ο λαός στο σύνολο του ανησυχεί τα μέγιστα). Ακολουθήθηκε η πολιτική των γνωστών «προσφορών» (αν είναι ποτέ δυνατόν), προς την τουρκική πλευρά με την ψευδαίσθηση ότι θα ανοίξει ο δρόμος προς την «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους», ενώ στην ουσία μια νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν βρίσκεται επί θύρας. Ακόμα κι η «συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση» του ΔΗΣΥ βλέποντας πόσο εκτραχύνθηκαν τα πράγματα, (φοβούμενη βεβαίως και την λαϊκή κατακραυγή), τελευταία ανάκρουσε πρύμναν. Φαίνεται σε πόσο οριακό σημείο έχουμε φτάσει, από την αναβαθμισμένη τουρκική αλαζονεία στις νέες προτάσεις των Τούρκων, οι οποίες, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις, βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Από την πρώτη μέρα της ανάληψης της εξουσίας, ο Δημήτρης Χριστόφιας βάλθηκε να μας προσγειώσει. Για να «θέλουμε το εφικτό και να μην κυνηγούμε το ευκταίο», κατά τα λεγόμενά του. Όχι μόνον οργώνει την Κύπρο λέγοντας αυτά (τελευταίο βήμα από το οποίο έγινε η προσπάθεια «προσγείωσης» των όσων αιθεροβατούν, το λύκειο στο οποίο φοίτησε), αλλά πραγματοποιεί και πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για να «πείσει» διεθνώς για τις θέσεις του (με τραγικές συνέπειες στην υπόθεση της Κύπρου). Σε μιαν από τις τελευταίες αγορεύσεις του, υπέρ του «εφικτού» συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας σε εγκαίνια δημοτικού σχολείου, δήλωσε ότι «θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι η ζωή μας θα αλλάξει» και «εξαρτάται από το ποιοι Τουρκοκύπριοι θα κυβερνούν». Αν είναι ο «καλός σύντροφος Ταλάτ» δηλαδή, έχει καλώς, αν όχι, την βάψαμε. Εκτός κι αν έχουμε την τύχη, καλώς εχόντων των υπολοίπων παραμέτρων και των Τουρκικών επιδιώξεων, να μας κυβερνά ένας πολιτογραφημένος «καλός και προοδευτικός Τούρκος έποικος».
Στο σύνολο των κυβερνητικών δηλώσεων επικρέμονται τα ψεύτικα εκβιαστικά διλήμματα και οι απειλές: «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ή Διχοτόμηση», «Δεν είμαστε ο ομφαλός της γης», «Τα Ηνωμένα Έθνη δεν πρόκειται να συνεχίσουν να ασχολούνται μαζί μας γιατί υπάρχουν κι αλλού προβλήματα». Στα πλαίσια της προετοιμασίας του εδάφους (της πλύσης εγκεφάλου, λέμε εμείς), η κυβέρνηση κυκλοφόρησε επιμορφωτικό φυλλάδιο για την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που βρίθει από αοριστολογίες, στοιχεία ανακριβή και άσχετα με την περίπτωση της Κύπρου. Κάποιοι νομίζουν ότι με το να παραθέτουν κάποιους ορισμούς και ένα παγκόσμιο χάρτη με σκιασμένες τις χώρες με Ομοσπονδιακό πολίτευμα (άλλου τύπου, και όχι διζωνικού και ρατσιστικού χαρακτήρα και πρόνοιες που καταργούν τα ανθρώπινα δικαιώματα), θα πείσουν τους πολίτες για την ορθότητα των επιδιώξεων τους.
Φαίνεται ότι ο ιστός της αράχνης που θα παγιδεύσει την Κύπρο άρχισε να υφαίνεται με γοργούς ρυθμούς. Το κακό είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε άλλο από το να συνεχίζει με γοργά βήματα να κατευθύνεται προς την νέα παγίδα που στήνεται. Ο Πρόεδρος, ίσως ενθαρρυμένος από την παραμονή του ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση και την έμμεση στήριξη του ΔΗΣΥ, συνεχίζει ακάθεκτος τις συνομιλίες και προβαίνει συνεχώς σε νέες «βαρυσήμαντες δηλώσεις» για να στηρίξει μια ήδη χρεοκοπημένη πολιτική. Ενώ οι υποχωρήσεις στις οποίες προέβηκε είναι γνωστές και αδιαμφισβήτητες, δεν παραλείπει να τονίζει ότι επιδιώκει λύση με αρχές, με βάση το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα (το κερασάκι στην τούρτα). Είναι να αναρωτιέται κανείς: τόσο χαμηλό θεωρεί τον δείκτη νοημοσύνης του λαού του, ο Πρόεδρος;