Αναδημοσιεύω από το http://www.kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/ ένα μεγάλο πλήθος αριθμητικών δεδομένων και στοιχείων, τα οποία είναι ημιεπεξεργασμένα, αλλα θα συνεχίσουν να εμπλουτίζονται. Είναι χωρισμένα σε «κεφάλαια» με τρόπο που ευνοεί την κατανόηση της κατάστασης, την πολιτική χρήση τους και προσφέρουν επιπλέον επιχειρήματα για τις οποιεσδηποτε παρεμβασεις...
του Χρήστου Λάσκου
Σεπτέμβριος 2009: Μόνο στις ΗΠΑ, FED και κυβέρνηση έχουν μέχρι στιγμής δεσμεύσει 13.5 τρις. Για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα και να ανασταλεί η ύφεση, ενώ επίσημη πηγή εκτιμά πως το ποσό θα ανέλθει στα 23 τρις. Μα, αν μιλάμε για 50 και πλέον τρις. σ’ ένα παγκόσμιο ΑΕΠ 55-60 τρις., αυτό σημαίνει πως οδεύουμε σε μια διεθνή δημοσιονομική κρίση μοναδική στα χρονικά με πρώτο θύμα της, φυσικά, τις ήδη υπερχρεωμένες οικονομίες, όπως η ελληνική. Ποιός θα πληρώσει για τα δυσθεώρητα αυτά ποσά αν όχι οι φορολογούμενοι; Και πώς θα ανακάμψουν οι οικονομίες με τους φορολογούμενους υποζύγια; Μάρτιος 2010: Εδώ ήρθαμε! Η κρίση δεν μπορεί παρά να βαθύνει. Δεν υπάρχει διέξοδος –αν είναι και αυτή- από τη διαγραφή χρέους και αναδιαπραγμάτευση –αναδιάρθρωση του εναπομένοντος,
Ε. Κ. Αριστεράς (28 Φεβρ. 2010): Το ελληνικό, το πορτογαλικό, το ισπανικό δεν είναι εθνικά προβλήματα...Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν δικαιολογεί την προπαγάνδα πως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της «χρωκοπίας» και δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς εξωτερική παρέμβαση κ/ή χωρίς κυβερνητικές πολιτικές λιτότητας.
Κ. Τσουπαρόπουλος (20 Φεβρ. 2010): Οι «συστάσεις» του Ecofin για «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στους μισθούς, στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική ασφάλιση έχουν αρχίσει ήδη στην συντριπτική πλειονότητά τους να συζητούνται στην Ελλάδα με πρωτοβουλία, μάλιστα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση και η ΕΕ στα περισσότερα θέματα είναι προσυνεννοημένοι και, προφανώς, συμφωνούσες... Στα ουσιώδη, τα «δομικά» προβλήματα της ελληνικής οικονομίας το Ecofin είναι «πέρα βρέχει»... Από το κείμενο των «συστάσεων» λείπει οποιαδήποτε αναφορά στις ευθύνες των επιχειρήσεων, που δεν πληρώνουν τους φόρους τους, τους φόρους που εισπράττουν για λογαριασμό του Δημοσίου και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Λείπει οποιαδήποτε αναφορά στα ποικίλα φορολογικά κίνητρα και διευκολύνσεις που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις και στη μεγάλη, μέχρι ασυδοσίας, ελευθερία τους να απολύουν... Στο κεφάλαιο «Μισθοί» αναφέρεται «μείωση μισθών στο Δημόσιο,..., ενίσχυση της ευελιξίας. Αυτή η «ευελιξία» σημαίνει πρόβλεψη τριημέρου και τετραημέρου, προσωρινές συμβάσεις, μερική απασχόληση κλπ. Τα οποία θε αποτελούν τον κανόνα σε μια αγορά εργασίας που είναι ήδη ζούγκλα... Στο κεφάλαιο «Συντάξεις» θα αναγνωρίσουμε, με κάθε λεπτομέρεια, όσα συζητούνται εδώ κι ένα δίμηνο στο υπουργείο Εργασίας.
John Peet –Διευθ. ECONOMIST (7 Φεβρ. 2010): ...τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας είναι αρκετά μικρά... Το πραγματικό πρόβλημα είναι η Ισπανία. Είναι μια μεγάλη χώρα που δεν δέχεται παρεμβάσεις για αλλαγές, όπως η Ελλάδα. Στις 7 Μαρτίου οι Financial Times διαπιστώνουν πως: «η Ισπανία αντιμετωπίζει με διαφορά τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά προβλήματα στην Ευρωζώνη, και θα αντιμετωπίσει νέα αμφισβήτηση και πιθανώς υψηλότερα κόστη χρηματοδότησης. Η Standard and Poors υποβάθμισε την Ισπανία σε «αρνητική βαθμίδα», όπως είχε κάνει με την Ελλάδα το Δεκέμβριο, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου και οδηγώντας το εεληνικό spread στα σημερινά παντελώς αδικαιολόγητα επίπεδα, αναγκάζοντας την Ελλάδα να δανείζεται σήμερα με επιτόκια Ιράκ ή Κολομβίας.
DIE ZEIT (20 Φεβρ. 2010): Εδώ κι εβδομάδες στην καγκελαρία και συο υπουργείο Οικονομικών εξετάζουν διάφορα σενάρια. Κι όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δύσκολα θα αντέξει μια κρατικής χρεωκοπία της Ελλάδας, διότι είναι αδύνατο να αντέξει τις συνέπειές της. Εάν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών, είναι ο φόβος τους, θα μπορούσαν να πανικοβληθούν οι επενδυτές σε όλον τον κόσμο και θα αποσύρουν τα κεφάλαιά τους και από τις άλλες εύθραυστες οικονομίες. Και τέτοιες υπάρχουν περισσότερες από αρκετές.άμεσα απειλείται η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία,, αλλά στο στόχαστρο είναι η Ιρλανδία, η Αυστρία, το Βέλγιο...Το ελληνικό παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Μπορεί η κυβέρνηση της Αθήνας να πλαστογράφησε τις στατιστικές και να έχασε την αξιοπιστία της, αλλά τόσο κοντά στο γκρεμό, όσο πιστεύουν οι έμποροι στο Σίτυ του Λονδίνου, δεν είναι η Ελλάδα... Αν κέρδιζαν οι αγορές και ισοπέδωναν την Ελλάδα, τότε θα είχε η πρόβλημα και η Γερμανία. Οι γερμανικές τράπεζες έχουν δανείσει 523 δις. στις χώρες του Νότου μόνον. Στο δανεισμό της Ελλάδας πρωταγωνιστεί, μεταξύ άλλων, η περίφημη για την... κατάρρευσή και την κρατική διάσωσή της HYPO REAL ESTATE!!!!
Ζ. Π. ΦΙΤΟΥΣΙ (28 Φεβρ. 2010): Δεν έχουμε τόσο να κάνουμε με ελληνικό πρόβλημα.... Η ελληνική περίπτωση δεν είναιχειρότεη από των ΗΠΑ.
ΝΤ. ΚΟΕΝ: Η Ελλάδα δεν αποτελεί σοβαρό μακροοικονομικό πρόβλημα.
Κ. Βεργόπουλος: ...οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που έχουν ήδη κηρύξει την Ελλάδα σε «ουσιαστική πτώχευση», συνωστίζονται στις πρώτες σειρές, όταν πρόκειται να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Με τη συμπεριφορά τους υπονομεύουν την αξιοπιστία των εκτιμήσεών τους.
Ε. Μπέρση (Καθημ. 5 Μαρτίου 2010): Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου, η γερμανική τράπεζα Hypo Real Estate απείχε δύο μέρες από τη χρεωκοπία, δραματική εξέλιξη ικανή να κλονίσει συθέμελα το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα λίγο μετά την παταγώδη χρεοκοπία της Lehman Brothers. Η τράπεζα τελικά επιβίωσε. Και ποιός έπαιξε ρόλο κλειδί στις πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για τη διάσωσή της; Ο Γιόζεφ Άκερμαν, ο διευθύνων σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ, που επισκέφτηκε πρόσφατα την Ελλάδα, στην αποκορύφωση των σεναρίων περί ελληνικής χρεοκοπίας.Εκείνο το φοβερό Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου 2008, το ζητούμενο ήταν να ανακοινωθεί πακέτο εγγυήσεων και δανείων ώστε η HRE να καλύψει τις υποχρεώσεις της και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αν ξημέρωνε η Δευτέρα χωρίς να έχει επιτευχθεί συμφωνία, η Defra, η ιρλανδική θυγατρική της HRE θα κατέρρεε παρασύροντας μαζί της το γερμανικό και ενδεχομένως το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Όπως αφηγήθηκε αργότερα το γερμανικό περιοδικό Spiegel, οι εκπρόσωποι της HRE δεν έλαβαν καν μέρος στις διαπραγματεύσεις, καθώς κανένας δεν πίστευε πλέον τα νούμερα που παρουσίαζαν. Το πόκερ παιζόταν ανάμεσα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και στους εκπροσώπους των ιδιωτικών τραπεζών, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Άκερμαν.Το διακύβευμα ήταν ποιό μερίδιο της ζημιάς θα σήκωναν οι τράπεζες και ποιό η κυβέρνηση. Παρά τη φοβερή κρισιμότητα της κατάστασης, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν πάτησε στις διαπραγματεύσεις μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, απειλώντας με τη στάση του τους τραπεζίτες ότι θα αφήσει την HRE να χρεοκοπήσει. Ο στόχος ήταν φυσικά να τους τρομάξει προκειμένου να αποσπάσει τους καλύτερους δυνατούς όρους. Κατά την ίδια έννοια, η άρνηση της Γερμανίας και των Βρυξελλών, να δηλώσουν με λεπτομέρειες τι είδους στήριξη θα προσφέρουν στην Ελλάδα, είναι υπολογισμένη ώστε να προκαλέσει φόβους χρεοκοπίας και να αποσπάσει τις μέγιστες δυνατές παραχωρήσεις.Τον Σεπτέμβριο του 2008, η συμφωνία κλείστηκε κυριολεκτικά το τελευταίο λεπτό, αφού όλα έμοιαζαν να καταρρέουν, και μόνο μετά την απευθείας τηλεφωνική συνομιλία της καγκελαρίου Μέρκελ με τον Γιόζεφ Άκερμαν. Ενώ οι τράπεζες είχαν αρχικά να περιορίσουν την έκθεσή τους στις ζημιές της HRE στα 2 δις., τελικά δέχτηκαν να ζημιωθούν 8 δις., και πάλι ψίχουλα σε σχέση με το λογαριασμό που εκλήθη να πληρώσει η γερμανική κυβέρνηση, ο οποίος ανέβηκε από τα 15 στα 35 και τελικά στα 100 δις. Η HRE διασώθηκε γιατί ήταν υπερβολικά σημαντική, για να αφεθεί να καταρρεύσει. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία ενός κράτους μέλους της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα. Τα υπόλοιπα είναι απλά πόκερ με έμπειρους αντιπάλους.
Γενική κατάσταση της διεθνούς οικονομίας
Δεκέμβριος 2007: ΑΕΠ -50 tr, Vακιν. -75 tr., Vομ+μετχ. -100tr, Vπαραγώγων -1000tr. (V =αξία)
Πτώση της βιομηχανικής παραγωγής (2008): Κίνα +5%, ΗΠΑ -8%, Βρεττανία -10%, Ρωσία -10%, Γαλλία -12%, Ιταλία -13%, Γερμανία -16%, Βραζιλία -17%, Ιαπωνία -22%, Ταϊβάν -33%.
Πάμε για ανάκαμψη; Το αντίθετο. Προεξοφλείται (28/2/2010) πτώση των αγορών μέσα στο 2010 μεγαλύτερη αυτής του 2008. Βρισκόμαστε σε φάση ίδια με το 1973, 2000, 2007 στα χρηματιστήρια. Όπως λέει ο αναλυτής Ρ. Πρέκτερ, η στροφή στα αμερικανικά ομόλογα κάθε άλλο παρά συνιστά λύση: «Η αγορά ομολόγων αποτελεί τη μεγαλύτερη φούσκα στην παγκόσμια ιστορία».
του Χρήστου Λάσκου
Σεπτέμβριος 2009: Μόνο στις ΗΠΑ, FED και κυβέρνηση έχουν μέχρι στιγμής δεσμεύσει 13.5 τρις. Για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα και να ανασταλεί η ύφεση, ενώ επίσημη πηγή εκτιμά πως το ποσό θα ανέλθει στα 23 τρις. Μα, αν μιλάμε για 50 και πλέον τρις. σ’ ένα παγκόσμιο ΑΕΠ 55-60 τρις., αυτό σημαίνει πως οδεύουμε σε μια διεθνή δημοσιονομική κρίση μοναδική στα χρονικά με πρώτο θύμα της, φυσικά, τις ήδη υπερχρεωμένες οικονομίες, όπως η ελληνική. Ποιός θα πληρώσει για τα δυσθεώρητα αυτά ποσά αν όχι οι φορολογούμενοι; Και πώς θα ανακάμψουν οι οικονομίες με τους φορολογούμενους υποζύγια; Μάρτιος 2010: Εδώ ήρθαμε! Η κρίση δεν μπορεί παρά να βαθύνει. Δεν υπάρχει διέξοδος –αν είναι και αυτή- από τη διαγραφή χρέους και αναδιαπραγμάτευση –αναδιάρθρωση του εναπομένοντος,
Ε. Κ. Αριστεράς (28 Φεβρ. 2010): Το ελληνικό, το πορτογαλικό, το ισπανικό δεν είναι εθνικά προβλήματα...Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν δικαιολογεί την προπαγάνδα πως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της «χρωκοπίας» και δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς εξωτερική παρέμβαση κ/ή χωρίς κυβερνητικές πολιτικές λιτότητας.
Κ. Τσουπαρόπουλος (20 Φεβρ. 2010): Οι «συστάσεις» του Ecofin για «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στους μισθούς, στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική ασφάλιση έχουν αρχίσει ήδη στην συντριπτική πλειονότητά τους να συζητούνται στην Ελλάδα με πρωτοβουλία, μάλιστα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση και η ΕΕ στα περισσότερα θέματα είναι προσυνεννοημένοι και, προφανώς, συμφωνούσες... Στα ουσιώδη, τα «δομικά» προβλήματα της ελληνικής οικονομίας το Ecofin είναι «πέρα βρέχει»... Από το κείμενο των «συστάσεων» λείπει οποιαδήποτε αναφορά στις ευθύνες των επιχειρήσεων, που δεν πληρώνουν τους φόρους τους, τους φόρους που εισπράττουν για λογαριασμό του Δημοσίου και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Λείπει οποιαδήποτε αναφορά στα ποικίλα φορολογικά κίνητρα και διευκολύνσεις που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις και στη μεγάλη, μέχρι ασυδοσίας, ελευθερία τους να απολύουν... Στο κεφάλαιο «Μισθοί» αναφέρεται «μείωση μισθών στο Δημόσιο,..., ενίσχυση της ευελιξίας. Αυτή η «ευελιξία» σημαίνει πρόβλεψη τριημέρου και τετραημέρου, προσωρινές συμβάσεις, μερική απασχόληση κλπ. Τα οποία θε αποτελούν τον κανόνα σε μια αγορά εργασίας που είναι ήδη ζούγκλα... Στο κεφάλαιο «Συντάξεις» θα αναγνωρίσουμε, με κάθε λεπτομέρεια, όσα συζητούνται εδώ κι ένα δίμηνο στο υπουργείο Εργασίας.
John Peet –Διευθ. ECONOMIST (7 Φεβρ. 2010): ...τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας είναι αρκετά μικρά... Το πραγματικό πρόβλημα είναι η Ισπανία. Είναι μια μεγάλη χώρα που δεν δέχεται παρεμβάσεις για αλλαγές, όπως η Ελλάδα. Στις 7 Μαρτίου οι Financial Times διαπιστώνουν πως: «η Ισπανία αντιμετωπίζει με διαφορά τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά προβλήματα στην Ευρωζώνη, και θα αντιμετωπίσει νέα αμφισβήτηση και πιθανώς υψηλότερα κόστη χρηματοδότησης. Η Standard and Poors υποβάθμισε την Ισπανία σε «αρνητική βαθμίδα», όπως είχε κάνει με την Ελλάδα το Δεκέμβριο, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου και οδηγώντας το εεληνικό spread στα σημερινά παντελώς αδικαιολόγητα επίπεδα, αναγκάζοντας την Ελλάδα να δανείζεται σήμερα με επιτόκια Ιράκ ή Κολομβίας.
DIE ZEIT (20 Φεβρ. 2010): Εδώ κι εβδομάδες στην καγκελαρία και συο υπουργείο Οικονομικών εξετάζουν διάφορα σενάρια. Κι όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δύσκολα θα αντέξει μια κρατικής χρεωκοπία της Ελλάδας, διότι είναι αδύνατο να αντέξει τις συνέπειές της. Εάν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών, είναι ο φόβος τους, θα μπορούσαν να πανικοβληθούν οι επενδυτές σε όλον τον κόσμο και θα αποσύρουν τα κεφάλαιά τους και από τις άλλες εύθραυστες οικονομίες. Και τέτοιες υπάρχουν περισσότερες από αρκετές.άμεσα απειλείται η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία,, αλλά στο στόχαστρο είναι η Ιρλανδία, η Αυστρία, το Βέλγιο...Το ελληνικό παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Μπορεί η κυβέρνηση της Αθήνας να πλαστογράφησε τις στατιστικές και να έχασε την αξιοπιστία της, αλλά τόσο κοντά στο γκρεμό, όσο πιστεύουν οι έμποροι στο Σίτυ του Λονδίνου, δεν είναι η Ελλάδα... Αν κέρδιζαν οι αγορές και ισοπέδωναν την Ελλάδα, τότε θα είχε η πρόβλημα και η Γερμανία. Οι γερμανικές τράπεζες έχουν δανείσει 523 δις. στις χώρες του Νότου μόνον. Στο δανεισμό της Ελλάδας πρωταγωνιστεί, μεταξύ άλλων, η περίφημη για την... κατάρρευσή και την κρατική διάσωσή της HYPO REAL ESTATE!!!!
Ζ. Π. ΦΙΤΟΥΣΙ (28 Φεβρ. 2010): Δεν έχουμε τόσο να κάνουμε με ελληνικό πρόβλημα.... Η ελληνική περίπτωση δεν είναιχειρότεη από των ΗΠΑ.
ΝΤ. ΚΟΕΝ: Η Ελλάδα δεν αποτελεί σοβαρό μακροοικονομικό πρόβλημα.
Κ. Βεργόπουλος: ...οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που έχουν ήδη κηρύξει την Ελλάδα σε «ουσιαστική πτώχευση», συνωστίζονται στις πρώτες σειρές, όταν πρόκειται να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Με τη συμπεριφορά τους υπονομεύουν την αξιοπιστία των εκτιμήσεών τους.
Ε. Μπέρση (Καθημ. 5 Μαρτίου 2010): Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου, η γερμανική τράπεζα Hypo Real Estate απείχε δύο μέρες από τη χρεωκοπία, δραματική εξέλιξη ικανή να κλονίσει συθέμελα το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα λίγο μετά την παταγώδη χρεοκοπία της Lehman Brothers. Η τράπεζα τελικά επιβίωσε. Και ποιός έπαιξε ρόλο κλειδί στις πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για τη διάσωσή της; Ο Γιόζεφ Άκερμαν, ο διευθύνων σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ, που επισκέφτηκε πρόσφατα την Ελλάδα, στην αποκορύφωση των σεναρίων περί ελληνικής χρεοκοπίας.Εκείνο το φοβερό Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου 2008, το ζητούμενο ήταν να ανακοινωθεί πακέτο εγγυήσεων και δανείων ώστε η HRE να καλύψει τις υποχρεώσεις της και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αν ξημέρωνε η Δευτέρα χωρίς να έχει επιτευχθεί συμφωνία, η Defra, η ιρλανδική θυγατρική της HRE θα κατέρρεε παρασύροντας μαζί της το γερμανικό και ενδεχομένως το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Όπως αφηγήθηκε αργότερα το γερμανικό περιοδικό Spiegel, οι εκπρόσωποι της HRE δεν έλαβαν καν μέρος στις διαπραγματεύσεις, καθώς κανένας δεν πίστευε πλέον τα νούμερα που παρουσίαζαν. Το πόκερ παιζόταν ανάμεσα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και στους εκπροσώπους των ιδιωτικών τραπεζών, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Άκερμαν.Το διακύβευμα ήταν ποιό μερίδιο της ζημιάς θα σήκωναν οι τράπεζες και ποιό η κυβέρνηση. Παρά τη φοβερή κρισιμότητα της κατάστασης, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν πάτησε στις διαπραγματεύσεις μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, απειλώντας με τη στάση του τους τραπεζίτες ότι θα αφήσει την HRE να χρεοκοπήσει. Ο στόχος ήταν φυσικά να τους τρομάξει προκειμένου να αποσπάσει τους καλύτερους δυνατούς όρους. Κατά την ίδια έννοια, η άρνηση της Γερμανίας και των Βρυξελλών, να δηλώσουν με λεπτομέρειες τι είδους στήριξη θα προσφέρουν στην Ελλάδα, είναι υπολογισμένη ώστε να προκαλέσει φόβους χρεοκοπίας και να αποσπάσει τις μέγιστες δυνατές παραχωρήσεις.Τον Σεπτέμβριο του 2008, η συμφωνία κλείστηκε κυριολεκτικά το τελευταίο λεπτό, αφού όλα έμοιαζαν να καταρρέουν, και μόνο μετά την απευθείας τηλεφωνική συνομιλία της καγκελαρίου Μέρκελ με τον Γιόζεφ Άκερμαν. Ενώ οι τράπεζες είχαν αρχικά να περιορίσουν την έκθεσή τους στις ζημιές της HRE στα 2 δις., τελικά δέχτηκαν να ζημιωθούν 8 δις., και πάλι ψίχουλα σε σχέση με το λογαριασμό που εκλήθη να πληρώσει η γερμανική κυβέρνηση, ο οποίος ανέβηκε από τα 15 στα 35 και τελικά στα 100 δις. Η HRE διασώθηκε γιατί ήταν υπερβολικά σημαντική, για να αφεθεί να καταρρεύσει. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία ενός κράτους μέλους της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα. Τα υπόλοιπα είναι απλά πόκερ με έμπειρους αντιπάλους.
Γενική κατάσταση της διεθνούς οικονομίας
Δεκέμβριος 2007: ΑΕΠ -50 tr, Vακιν. -75 tr., Vομ+μετχ. -100tr, Vπαραγώγων -1000tr. (V =αξία)
Πτώση της βιομηχανικής παραγωγής (2008): Κίνα +5%, ΗΠΑ -8%, Βρεττανία -10%, Ρωσία -10%, Γαλλία -12%, Ιταλία -13%, Γερμανία -16%, Βραζιλία -17%, Ιαπωνία -22%, Ταϊβάν -33%.
Πάμε για ανάκαμψη; Το αντίθετο. Προεξοφλείται (28/2/2010) πτώση των αγορών μέσα στο 2010 μεγαλύτερη αυτής του 2008. Βρισκόμαστε σε φάση ίδια με το 1973, 2000, 2007 στα χρηματιστήρια. Όπως λέει ο αναλυτής Ρ. Πρέκτερ, η στροφή στα αμερικανικά ομόλογα κάθε άλλο παρά συνιστά λύση: «Η αγορά ομολόγων αποτελεί τη μεγαλύτερη φούσκα στην παγκόσμια ιστορία».
Αναρτήσεις
0 ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ:
Δημοσίευση σχολίου