SΟS για την ελληνική οικονομία μας...

Δραματική χαρακτηρίζει η Κομισιόν την απώλεια ανταγωνιστικότητας και την αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία, δηλώνοντας ταυτόχρονα «ανήσυχη» και για την πτώση της ανταγωνιστικότητας σε Γαλλία και Ιταλία. Ο πίνακας που «συνοδεύει» τη μελέτη δείχνει εμφανώς την Ελλάδα ως τον «αδύναμο» κρίκο της Ευρωζώνης.
«Οι συνεχιζόμενες αποκλίσεις στην ανταγωνιστικότητα μεταξύ των κρατών-μελών σε τιμές και κόστος, σε συνδυασμό με την άνοδο του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών σε ορισμένες χώρες αποτελούν σοβαρή αιτία ανησυχιών», συμπεραίνει η έκθεση.
Η εξέλιξη δεν είναι διατηρήσιμη, προειδοποιούν οι αναλυτές των Βρυξελλών, επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη για σημαντικές μειώσεις τιμών και κόστους στον εξαγωγικό τομέα στην ομάδα των «προβληματικών χωρών».
Σύμφωνα με τη 12σέλιδη έκθεση με τίτλο «Ερευνα για την Εξέλιξη της Ανταγωνιστικότητας στην Ευρωζώνη», μια από τις βασικές αιτίες για τις αποκλίσεις είναι οι «εθνικές» οικονομικές πολιτικές που ακολουθούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, παρά τις αρχές του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ο Επίτροπος επί Νομισματικών Θεμάτων Χοακίν Αλμούνια επισημαίνει την ανάγκη για αυστηρότερο συντονισμό όσον αφορά τις αποφάσεις επί θεμάτων οικονομικής πολιτικής. Ιδιαίτερα ανησυχητικό θεωρείται το ότι η Γερμανία είναι η μοναδική «μεγάλη» οικονομία χωρίς προβλήματα.
«Σε αντιδιαστολή με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, η Γερμανία είναι σήμερα πιο ανταγωνιστική απ ό,τι στις αρχές της δεκαετίας του 90», αναφέρεται στην έκθεση. Στην ίδια ομάδα με τις χώρες που έχουν καλές επιδόσεις κατατάσσονται η Ολλανδία, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία. Οι «μεγάλοι»Στον αντίποδα βρίσκονται οι υπόλοιπες «μεγάλες» οικονομίες της Ευρωζώνης, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία, μαζί με τα μικρότερα κράτη-μέλη. Για τη Γαλλία η έκθεση αναφέρει πως εξαιτίας των χαμηλότερων επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη η χώρα αντιμετωπίζει «δυσκολίες έναντι άλλων οικονομιών με πιο ανταγωνιστικούς εξαγωγικούς κλάδους».
Για την Ιταλία επισημαίνεται ότι, ενώ στο παρελθόν οι εξαγωγείς της ήταν σε θέση να ανταγωνιστούν αναπτυσσόμενες χώρες, τώρα έχουν χάσει «σημαντικό έδαφος», εφόσον δεν έχει σημειώσει καμία απολύτως πρόοδο σε προϊόντα που σχετίζονται με την επιστήμη.
Αυτές οι αποκλίσεις στην ανταγωνιστικότητα μεταφράζονται σε σημαντικές αποκλίσεις και στην πραγματική αγοραστική αξία του ενιαίου νομίσματος, με την «ομάδα της Γερμανίας» να βρίσκεται σε καλύτερη θέση όσον αφορά το κόστος δανείων και τιμών αγαθών σε σχέση με την προβληματική «ομάδα της Ισπανίας».