Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943

* Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ
Ναζισμός και πολιτική ατζέντα: “The end is the beginning”
Όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνας, αν είναι κάποιους λαούς που μισούν οι Γερμανοί, αυτοί είναι οι Εβραίοι, οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί. Σε αυτό τον τομέα θα παραθέσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του T.H. Tetens, γεννηθείς εις Βερολίνο, οικονομολόγος και αρχισυντάκτης εφημερίδας το 1920. Μελέτησε την έννοια του Παν-Γερμανισμού και το ίδιο το κόμμα των Ναζί. Φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, αλλά διέφυγε στην Ελβετία το 1934. Το 1938 μετανάστευσε στις Η.Π.Α και προσέφερε τις υπηρεσίες του στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, εργαζόμενος ως ερευνητής.
Υπήρξε στέλεχος της αμερικανικής επιτροπής εγκλημάτων πολέμου κατά την περίοδο 1946-47. Αυτά τα οποία έγραψε στο βιβλίο του: «Germany plots with the Kremlin» αξίζει να παρουσιαστούν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό.
Το 1952 ο Στάλιν με μια επιστολή πρότεινε την επανένωση της Γερμανίας και του επανεξοπλισμού του, προτείνοντας στην ουσία την δημιουργία ενός ουδέτερου κράτους, το οποίο θα εποπτευόταν από τις μεγάλες δυνάμεις. Ο Tetens παραθέτει αποσπάσματα από τον γερμανικό τύπο:
«Στις μεγάλες εφημερίδες γράφτηκε πως ο Dr Adenauer [καγκελάριος] ακολουθεί μια πολιτική δύο αξόνων. Υπάρχει πρωτίστως το ευρωπαϊκό ζήτημα, μια βραχυπρόθεσμη πολιτική, η οποία αποσκοπεί στην δημιουργία μιας ενωμένης Ευρώπης λη μάλλον για να χρησιμοποιήσουμε επακριβώς τα λόγια του τύπου: “Να γίνει πραγματικότητα το όνειρο των Γερμανών, το οποίο σχεδίαζαν εδώ και δεκαετίες”. Ακολούθησαν κάποιες μυστικές συνομιλίες μεταξύ Adenauer και Ομοσπονδιακού κοινοβουλίου και ύστερα ο Adenauer δήλωσε πως οι διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι η Γερμανία να επανακτήσει μια ισχυρή και κυρίαρχη θέση στα Ευρωπαϊκά θέματα. Διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του πως οι προτάσεις της Ρωσίας στήριζαν και με το παραπάνω τα συμφέροντα της Γερμανίας και πως εν ευθέτω χρόνω, η Ρωσία θα ήταν σε θέση να προσφέρει περαιτέρω παραχωρήσεις, ειδικά όσον αφορά στο ζήτημα των εδαφών πέραν από τη γραμμή Oder-Neisse [Πολωνικά εδάφη]». Αν κάποιος βρίσκει «περίεργες» αυτές τις δηλώσεις μιας Γερμανίας, η οποία είχε επιλέξει μια ΝΑΤΟική πορεία, τότε αυτά που ακολουθούν ενδεχομένως να τα βρει αρκετά ανησυχητικά.
«Στις εφημερίδες που πρόσκειντο στον Adenauer, δηλαδή στην Frankfurter Allgemeine, Christ, Welt, Deutsche Zeitung of Stuttgart, είχαν γραφτεί οι εξής διαβεβαιώσεις προς τους Ρώσους, πως η πολιτική του Dr Adenauer αποσκοπεί στο να δημιουργήσει την απαιτούμενη ασφάλεια τόσο για τους Γερμανούς όσο και για τους Ρώσους και πως αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο εφόσον η Γερμανία γίνει τρίτος παράγοντας ισχύος. Τότε θα χρησιμοποιούσε την επιρροή της με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέψει τις Η.Π.Α από έναν “Προληπτικό πόλεμο”, ενώ βραχυπρόθεσμα η Δημοκρατίας της Βόννης αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια Ευρώπη, η οποία θα έχει κοινή συνεννόηση με την ΕΣΣΔ, εις βάρος των Η.Π.Α». Και πάλι αναρωτιόμαστε, η Γερμανία δεν είχε ενταχθεί τότε στο ΝΑΤΟ;

Τα πράγματα ολοένα και γίνονται πιο σοβαρά, καθότι ο ..Adenauer πριν γίνει καγκελάριος φέρεται να είπε πως: « Πρέπει να κινηθούμε μετά μεγάλης προσοχής! Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δώσουμε την εντύπωση είτε στους συμπατριώτες μας είτε στους Αμερικανούς πως θα συνεργαστούμε με τους Ρώσους». Υποτίθεται πως η Γερμανία έβγαινε από μια τεράστια καταστροφή, οι Αμερικανοί είχαν επενδύσει δις δολάρια για να ανοικοδομήσουν τον πάλαι ποτέ «φασίστα εχθρό» και ο Adenauer μιλούσε τώρα για συνεργασία με τους Ρώσους;
Όπως ήταν φυσικό το State Department άρχισε να ανησυχεί. Σε μια έκθεσή του είχε τονίσει πως: «από εποχής Ναπολέοντα υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ της Γερμανικής και Ρωσικής υψηλής κοινωνίας. Τώρα που η Ρωσία έχει μια δικτατορική τάξη, όπως η παλιά της αριστοκρατία, οι παλιές συμπάθειες δυναμώνουν μεταξύ των ακροσυντηριτικών, δηλαδή στους κόλπους των πρώην Ναζί». Το State Department πραγματευόταν την έννοια της προδοσίας από μεριάς Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά οι Γερμανοί φυσικά ήξεραν πώς να καλύψουν τα νώτα τους και να υποβαθμίσουν «τις υπερφίαλες αυτές δηλώσεις» με άρωμα θεωριών συνωμοσίας. Οι δε Αμερικανοί ήθελαν να πιστέψουν πως οι παλιοί τους εχθροί και νυν σύμμαχοι θα ακολουθούσαν τον δρόμο της λογικής και θα «προστάτευαν» τον ευρωπαϊκό χώρο από μια ενδεχόμενη Σοβιετική εισβολή (ο μόνιμος ιδεοψυχαναγκασμός των Η.Π.Α μέχρι και σήμερα).
Το πιο ανατριχιαστικό, όμως, στα έγγραφα που μελέτησε ο Tetens ήταν οι ακριβείς προβλέψεις για μια νέα γεωπολιτική διαμόρφωση, η οποία ούτω και εγένετο χωρίς να αποκλίνει σχεδόν καθόλου από τα πρώτα σχέδια επί χάρτου: « Αφήστε τις Η.Π.Α να πιέσουν αυτές πρώτα για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και αφήστε τους Αμερικανούς φορολογούμενους να διαθέσουν διαθέσουν τα δις δολάρια που χρειάζεται ένας γερμανικός επανεξοπλισμός. Αφού εγκαθιδρύσουμε μια Γερμανο-κεντρική Ευρώπη, θα έχουμε την ευκαιρία να διευρύνουμε τις διαπραγματεύσεις μας με τη Μόσχα.
Άλλωστε η Μόσχα είναι έτοιμη να πληρώσει βαρύ τίμημα για να απαγκιστρωθούμε από τις Η.Π.Α. … τότε», όπως επαυξάνει ο κορυφαίος Σοσιαλοδημοκράτης θεωρητικός, Friedrich Stampfer, στην εφημερίδα Neue Volkzeitung, στη Νέα Υόρκη, «…τότε θα μπορούμε να αναστρέψουμε την ολική ήττα, προσφέροντας στη Ρωσία την ένωση, την Ευρασία, μαζί με το καλύτερό μας προσωπικό: Εκπαιδευμένους αξιωματικούς του Γενικού Επιτελείου, τεχνικούς, ικανούς εργάτες, στρατιώτες, πολεμικά πλοία, τανκς, βομβαρδιστικά και τα πλέον σύγχρονα όπλα μαζικής καταστροφής. Έτσι η Γερμανία θα διαλύσει επιτέλους την Βρετανική Αυτοκρατορία και θα θέσει τέλος στην Δυτικοευρωπαϊκή αποικιοκρατία. Απώτερος στόχος μας τότε θα είναι ο αποικισμός της Αφρικής…»

Ακολουθούν:
«Είμαστε ταγμένοι για μια συμμαχία με τη Μόσχα και οι δεσμοί μας με τη σοσιαλιστική Ρωσία θα σφραγίσουν την Παγκόσμια Ειρήνη», Bruno Fricke, πρώην Ναζί, σε ανοιχτή επιστολή προς τον Στάλιν, Buerger Zeitung of Chicago 1949
«Οι Αμερικανοί έχουν φρούδες ελπίδες πως κάποια μέρα θα τους ξεπληρώσουμε όλα αυτά τα αγαθά που μας προσέφεραν. Θέλουν να υπογράψουμε συνθήκη, η οποία θα μας χρησιμοποιήσει σαν τους μισθοφόρους τους, σαν τα δοχεία τους, προκειμένου να υποστηρίξουμε την Αμερικανική πολιτική ισχύος…Όμως θα συνεχίσουμε για πολύ καιρό ακόμα να απομυζούμε τους Αμερικανούς μέχρι να έρθει η στιγμή που θα τους το ξεκόψουμε πως δεν πρόκειται να μετέχουμε στα σχέδιά τους για έναν πόλεμο με τη Ρωσία. Οι Γιάνκηδες είναι επιχειρηματίες, θα καταλάβουν πως η πολιτική τους δεν ταυτίζεται με τα δικά μας συμφέροντα…Το γεγονός πως σήμερα οι Αμερικανοί θέλουν να τους ακολουθήσουμε στην προστασία της Ευρώπης, θα αποτελέσει ένα ακόμη ατού στις διαπραγματεύσεις μας με τους Ρώσους. Οι Αμερικανοί έχουν χάσει και την ειρήνη, και τον ψυχρό πόλεμο και το μέλλον τους σαν υπόσταση, μόνο που δεν το ξέρουν ακόμα», 1950 Γερμανικό Γεωπολιτικό κέντρο στην Μαδρίτη
«Μόνο κάτω από πολιτική πίεση θα αναγκαστεί η Μόσχα να επιστρέψει τα ανατολικά εδάφη, που τώρα λειτουργούν ως δορυφόροι της. Εφόσον δημιουργήσουμε μια δυνατή Δυτική Ευρώπη, τότε θα μπορέσουμε να προτείνουμε στους Ρώσους να σπάσουμε τα δεσμά μας με το Ατλαντικό Σύμφωνο, αν οι Ρώσοι τραβηχτούν πίσω από τα έλη του Πριπιέτ και απελευθερώσουν όχι μόνο την ανατολική Γερμανία, αλλά και όλη την ανατολική Ευρώπη. Τότε θα είμαστε έτοιμοι να επεκταθούμε στην Αφρική», από την πρώτη σελίδα Christ und Welt, 1951.