O ΦΟΒΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΕΥΔΟΣ είναι η αρχαία ονομασία του σκότους, το σύμβολο Ψ είναι το αρχικό γράμμα της λέξης Ψυχή, όταν το σύμβολο Ψ έρθει εμπρός από το ΕΥΔΟΣ μας δίδει το ΨΕΥΔΟΣ που σημαίνει ότι το ΨΕΥΔΟΣ είναι το σκοτάδι της ΨΥΧΗΣ. Δύο σύμβολα του Ψ το ένα ανεστραμμένο πάνω από το άλλο, μας δίδουν το Φ το αρκτικό γράμμα της λέξης Φυλακή, που σημαίνει ότι το ΨΕΥΔΟΣ είναι επίσης και Φυλακή.
ΛΗΘΗ είναι η απουσία ΜΝΗΜΗΣ, όταν το στερητικό σύμβολο Α έρθει μπροστά από τη ΛΗΘΗ, μας στερεί τη ΛΗΘΗ και μας δίδει την ΑΛΗΘΕΙΑ η οποία είναι ΘΗΛΕΙΑ, ΑΕΙΘΑΛΗΣ και ασφαλώς ζωοποιός.
Ο αναγραμματισμός της λέξης ΛΑΘΟΣ μας δίδει τις λέξεις ΑΘΛΟΣ και ΘΑΛΟΣ, Θαλός είναι ο νεαρός βλαστός κάθε φυτού.
Η συνειδητοποίηση ενός ΛΑΘΟΥΣ και η διόρθωσή του από το διασκεπτικό και βουλητικό ΕΓΩ είναι ένας ΑΘΛΟΣ. Η εξ αυτού προκύπτουσα νέα κατάσταση συνειδητής Αρετής, είναι ένα νέο βλαστάρι σε εξέλιξη. Σκεφθείτε το παρακαλώ.
ΛΑΘΗ, ΛΑΘΗ, ΛΑΘΗ. Μια Ζωή γεμάτη Λάθη που τρέμουμε, Λάθη και ενοχές που μας κατατρώγουν, αλλά και Λάθη που μας σπρώχνουν να βρούμε τις αλήθειες που χάσαμε και μας σπρώχνουν σε υπερβάσεις κάθε εμποδίου.
Μην μου πείτε ότι δεν τρέμουμε μπρος στα λάθη μας, πως δεν τρέχουμε να κρυφτούμε οπουδήποτε μην αντέχοντας τον αμαρτωλό ή λανθασμένο εαυτό μας.
Και μην μου πείτε ότι αυτή η στάση του φόβου εμπρός στα λάθη μας δεν είναι συμπεριφορά Συναισθηματικής αντανακλαστικής αντίδρασης, το πρόγραμμα της οποίας εδραιώθηκε στη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, μέσα από τις διαρκείς βίαιες ή στο όνομα της Αγάπης επεμβάσεις των ανόητων μεγάλων.
Οδηγήθηκα στη συγγραφή αυτού του άρθρου όταν με έκπληξη άκουσα τα συμπεράσματα φίλων και γνωστών από την ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου μου με τον τίτλο ΕΓΩ. Εκφράστηκαν πολλά θετικά σχόλια από κάποιους, αλλά από κάποιους άλλους χαρακτηρίσθηκα ΕΓΩΙΣΤΗΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ, ΣΑΤΑΝΙΣΤΗΣ, ΦΑΣΙΣΤΑΣ, ΣΟΒΙΝΙΣΤΗΣ και κάποια άλλα που δεν θυμάμαι.
Γι’ αυτό και τούτο το άρθρο είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς τους άτυχους φίλους, τους τρομοκρατημένους και ανίσχυρους γνωστούς αλλά και τυχαίους αναγνώστες του βιβλίου μου, που θα καταλήξουν στα ίδια συμπεράσματα..
Για ένα είμαι σίγουρος, δεν είχα ποτέ κακή πρόθεση. Ήταν λοιπόν οδυνηρή έκπληξη η διαπίστωση ότι η καλή πρόθεση, ακόμα και προς φίλους, για φαντασθείτε, η καλή πρόθεση είναι και αυτή που γεννά τους περισσότερους υποσυνείδητους ΤΡΟΜΟΥΣ.

Μας τρομάζουν οι άνθρωποι με καλή πρόθεση και τούτο, διότι όποτε εμπιστευθήκαμε καλοπροαίρετους μας πρόδωσαν, μας εκμεταλλεύτηκαν.
Ο ΦΟΒΟΣ είναι το κυρίαρχο συναίσθημα του Δυτικού, δυστυχέστατου και ανίσχυρου ανθρώπου, ανίσχυρου, διότι είναι εξαρτώμενος από ανάλγητους και απάνθρωπους αφέντες που ελέγχουν ακόμα και την πρώτη του αναπνοή.
Ο ΦΟΒΟΣ είναι ένα αρνητικό συναίσθημα, ειδικά ο φόβος του Θεού.
Θυμάστε πότε σας φύτεψαν το συναίσθημα του φόβου και τρόμου στο εγκεφαλονευρικό σας σύστημα; Όχι βεβαίως.
Όμως κάποτε θυμήθηκα Εγώ και τώρα θα σας θυμίσω και τη δική σας περίπτωση.
Στη δική μου παιδική εποχή 1945 με 1952 εποχή του δημοτικού σχολείου στο οποίο πηγαίναμε υποχρεωτικά για να γίνουμε καλοί άνθρωποι, υπήρχε ο θεσμός του ξυλοδαρμού από τους δασκάλους. Ο ξυλοδαρμός από τους αφέντες δασκάλους εκείνης της εποχής ήταν ένας θεσμός του δήθεν Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και λέγω δήθεν, διότι ήταν φτιαγμένος και ραμμένος από τις ρατσιστικές σχολές και Στοές της Μεγάλης Βρετανίας. Το πραγματικό αφεντικό του τόπου μας..

Υποθέτω πως και η σημερινή παραγωγή άβουλων ηλιθίων από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, κάπου εκεί έχει σχεδιαστεί.
Θυμάμαι πως τότε, αυτό που δεν μπορούσαμε σαν παιδιά να καταλάβουμε, ήταν για ποιο λόγο οι δάσκαλοι μας χτυπούσαν. Σαν παιδιά χαρακτηρίζαμε τους δασκάλους μας σε καλούς και κακούς από την ποιότητα και την ποσότητα του ξυλοδαρμού που δεχόμασταν, αγνοώντας κυριολεκτικά τις υποσυνείδητες καταγραφές που αυτοί οι καθ’ όλα νόμιμοι ξυλοδαρμοί του σχολείου μας υπόβαλαν, εκείνη τη συγκεκριμένη ηλικία.
Αμφιβάλω δε αν ακόμα και σήμερα, κάποιοι, εκτός από τους μυημένους γνωρίζουν αυτές τις επιδράσεις. Βέβαια υπήρχε η δικαιολογία της άγνοιας του μαθήματος, όπως επίσης και η συστηματική θρησκευτική διδασκαλία που διαρκώς επαναλάμβανε ότι ο καλός Θεός μας επιτηρεί πάντα και είναι έτοιμος να μας στείλει στην κόλαση αν δεν ήμαστε καλά παιδιά και αν δεν γυρίζαμε και το άλλο μάγουλο, όπως έκανε ο Χριστός, στους δασκάλους μας.

Αλλά η παιδική μας διαίσθηση δεν το δεχόταν αυτό και γι’ αυτό δίναμε καλούς και κακούς χαρακτήρες στους δασκάλους. Το σχολείο τότε, εθεωρείτο ιερό και απαραίτητο για να γίνουμε καλοί και χρηστοί πολίτες στο κράτος, που το Ιερό της Πατρίδας αντιπροσώπευε τότε, και δεν μπορούσαμε σε καμία περίπτωση εμείς τα παιδιά, να έχουμε τις όποιες αντιρρήσεις μας απέναντι σε τέτοια αυθεντία και δύναμη.

Αυτόματα λοιπόν και χωρίς καμία ιδιέταιρη προσπάθεια, μέσα από τους ξυλοδαρμούς των δασκάλων, υιοθετούσαμε και ταυτιζόμασταν με τον ρόλο του κριτή και του τιμωρού απέναντι σε κάθε προσπάθεια ή πράξη ενόχλησης που γινόταν από τους άλλους προς εμάς. Το δυστύχημα είναι ότι την ίδια πρακτική επαναλαμβάνουμε και ως ενήλικες προς τους Εαυτούς μας, κρίνοντας και επικρίνοντας τον Εαυτό μας που σχεδόν πάντα μας απογοητεύει. Το βάσανο της αυτοκριτικής και αυτοαπόριψης που σήμερα βασανίζει πολλούς ανθρώπους, βρίσκεται κρυμμένο σε τέτοιες παιδικές εποχές…
Υποσυνείδητα διδαχθήκαμε τον Μωσαϊκό Νόμο της αντεκδίκησης που στηρίζεται στις άλογες αντανακλαστικές λειτουργίες του εγκεφάλου, χωρίς καμία απολύτως λογική αναφορά σ’ αυτόν, αποδεικνύοντας, ότι το περίφημο υποσυνείδητο που καθορίζει την ποιότητα της Ζωής μας, περιέχει συναισθηματικές καταγραφές μόνον και τις οποίες το κάθε ΕΓΩ εκλογικεύει κατά τις δυνατότητές του..
Πάνω σ’ αυτή την υποσυνείδητη καταγραφή, που το εγκεφαλονευρικό μας σύστημα αντανακλαστικά επαναλαμβάνει, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό και το σημερινό πολιτιστικό μοντέλο του λάθους και της τιμωρίας που πανέξυπνα και απάνθρωπα εξουσιολάγνες ομάδες εις βάρος της ευδαιμονίας μας οικοδόμησε.
Κοιτάξτε γύρο σας ψύχραιμα, όλος ο Ελληνικός πληθυσμός είναι πνιγμένος στους φόβους που πανέξυπνα οι εξουσίες εξέθρεψαν. Τα πάντα είναι διεφθαρμένα με πρώτο το θεσμικό Δίκαιο το οποίο μεταμορφώθηκε σε Δίκαιο του Ισχυρότερου και με όλους εμάς μόνιμα ενόχους και παραβάτες σ’ όλα.
Σήμερα οι πρακτικές της σποράς του τρόμου, των ενοχών και της υποτέλειας αλλάξανε, σήμερα δεν επιτρέπονται οι ξυλοδαρμοί από τους δασκάλους στα σχολεία, επιτρέπονται μεταξύ των μαθητών με την καθοδήγηση της τηλεόρασης, υπό την εποπτεία των δασκάλων και στο όνομα της ελευθερίας ασφαλώς. Πριν όμως από το σχολείο, αυτό που για πάντα φυτεύει την ευαίσθητη μήτρα του αιώνιου φόβου και τρόμου μέσα στο Νού κάθε νεογέννητου ανθρώπου, είναι το σφαγείο του μαιευτηρίου και το πέταγμα του νεογέννητου παιδιού στον καιάδα του βρεφικού θαλάμου.
Εκεί συντελείτε ο Ψυχικός και Οργανικός εκφυλισμός του γένους των ανθρώπων. Εκεί και κάτω από την προστασία του Ακαδημαϊκού μανδύα, ακούσια από τους γιατρούς, αλλά εκούσια από αυτούς που σχεδίασαν και εποπτεύουν αυτό το σατανικότατο και τερατώδες έργο, συντελείτε το ολοκαύτωμα της υπνωτισμένης με πλείστα ναρκωτικά και εθισμούς Ανθρωπότητας.
Η ΑΥΤΟΑΠΟΡΙΨΗ που διαρκώς τρέφεται από τη θλίψη, που το πολιτιστικό μας μοντέλο συστηματικά καλλιεργεί, μας οδηγεί μαθηματικά στην κόλαση, σε μια Ζωή που ευχαρίστως θα καταστρέψουμε, αφού δεν μπορούμε με τέτοιες υποσυνείδητες καταγραφές απόρριψης, βίας και περιφρόνησης από τους άλλους και τον Εαυτό μας, να χαρούμε, να ερωτευθούμε, να εμπιστευθούμε και να αγαπήσουμε.

Δεν έχουμε κατανοήσει ότι αφανή ανθρωποποίητα φαντάσματα, θεών και διαβόλων, καλώς εδραιωμένα στο υποσυνείδητό του Νου μας, απομυζούν κάθε πηγαία, ζωοποιό και αυθεντική έκφραση της Ζωής μας.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο Φόβος είναι ο κυρίαρχος άρχοντας αυτού του πλανήτη.
ΦΟΒΟΣ, ΔΕΟΣ και ΤΡΟΜΟΣ, είναι το κυρίαρχο αρνητικό συναίσθη­μα αυτής της εποχής, ανθρωποποίητο κατασκεύασμα, που με πόση επιμέλεια, πόση προσοχή, πόση τέχνη και ευφυΐα, τα μέσα μαζικής εξαχρείωσης διασπείρουν, συντηρούν και υποβάλουν.
Έχετε σκεφθεί ποτέ, πόσο πολύ ο φόβος της ερωτικής σας ανεπάρκειας, καταστρέφει κυριολεκτικά τη ζωή σας, έχετε καταλάβει ότι κάθε ερωτική πρόκληση που πανέξυπνα και υποβολιμαία καταλαμβάνει το περιβάλλον μας, διεγείροντας την ερωτική μας διάθεση, αυτόματα ενεργοποιεί και τους τρόμους που είναι συνδεδεμένοι με την ερωτική μας ανεπάρκεια. Έχετε συνειδητοποιήσει πόσο ψεύτες, υποκριτές και άνανδρους μας εξαναγκάζουν να γίνουμε αυτοί οι υποσυνείδητοι φόβοι; Και βέβαια, επίσης γνωρίζετε πόσο ψεύδος (σκοτάδι) πόση αντίδραση, πόσο μίσος, πόση βία αλλά και πόσο τρόμο προκαλεί η έρευνα αυτής της Αλήθειας.