Το έλλειμμα, οι φοροφυγάδες και οι 256 κροίσοι!

της Ελ. Λάσκαρη
Τις δύο όψεις μιας και μεγάλης αλήθειας αναδεικνύουν τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού σε αντιπαραβολή με τη στατιστική επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων.
Η φοροδιαφυγή οργιάζει και το κράτος αδύναμο να επιβάλλει φορολογική συμμόρφωση απλώς κάθε χρονιά παρακολουθεί έσοδα και ελλείμματα να εκτρέπονται των στόχων, τρέχοντας την τελευταία στιγμή να διορθώσει τα αδιόρθωτα και φτάνοντας εν τέλει στις πύλες της χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας.
Τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού δείχνουν ότι στο δεκάμηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου, τα καθαρά έσοδα αντί να αυξάνονται κατά 1,4%, εμφανίζουν μείωση 4,1% με αποτέλεσμα να έχουν εισπραχθεί 39,230 δισ. ευρώ (από 40,913 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα).
Για να κλείσει ο προϋπολογισμός εντός στόχων, το τελευταίο δίμηνο του έτους θα πρέπει να εισπραχθούν 12 δισ. ευρώ. Παρά το εκτεταμένο φοροκυνηγητό των τελευταίων ημερών από ΣΔΟΕ και Οικονομική Αστυνομία με συλλήψεις και αυτόφωρο για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, παρά την επικείμενη δημοσιοποίηση της μαύρης λίστας των μεγαλοοφειλετών, παρά τη βροχή από ειδοποιητήρια με χαράτσια και φόρους που αναμένεται τις επόμενες ημέρες, το άνοιγμα φαίνεται δύσκολο να κλείσει.
Πηγές του υπουργείου Οικονομικών ήδη εγκαταλείπουν το στόχο για είσπραξη 12 δισ. ευρώ, λένε όμως ότι θα εισπραχθούν περισσότερα από 10 δισ. ευρώ!
Τα δύο δισεκατομμύρια όμως έχουν φτάσει (μετά τη βουτιά του ΑΕΠ λόγω ύφεσης) ναισοδυναμούν με περίπου 1% του ΑΕΠ ( 220 δισ. ευρώ υπολογίζεται το ΑΕΠ με ύφεση 5,5% η οποία μάλλον κι αυτή θα είναι μεγαλύτερη), άρα η απόκλιση 2 δισ. ευρώ στα έσοδα φορτώνει το έλλειμμα με έναν επιπλέον…πόντο.
Ηδη από τον Οκτώβριο άλλωστε το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν φαίνεται να έχει τις καλύτερες προοπτικές. Το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού στο δεκάμηνο άγγιξε τα 20,104 δισ. ευρώ με αύξηση 11,2% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα όταν στο σύνολο του έτους με αύξηση 5,1% θα πρέπει να διαμορφωθεί στα 22,558 δισ. ευρώ για να βγει το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 8,5% του ΑΕΠ. Ο στόχος ήδη μεταφέρεται προς το 8,9% του ΑΕΠ αν όχι παραπάνω, διότι πέραν της απόκλισης των εσόδων υπάρχει και η υπέρβαση των δαπανών. Οι πρωτογενείς δαπάνες σε περίοδο πρωτοφανούς λιτότητας αντί να μειώνονται κατά 0,7% (σε ετήσια βάση) αυξάνονται κατά 2,4%.
Από το σκηνικό γίνεται κατανοητή η οργή της κοινωνίας. Το κράτος από τη μια πλευρά κόβει ανελέητα μισθούς και συντάξεις και όμως οι πρωτογενείς δαπάνες – χωρίς τόκους- έχουν και πάλι ξεφύγει ενώ μετά από μια ανελέητη φοροκαταιγίδα το ίδιο κράτος δεν μπορεί να εισπράξει τους φόρους που οφείλονται (οι επιπτώσεις της ύφεσης έχουν προφανώς εξαλειφθεί σε επίπεδο στόχων μετά από τρεις αναθεωρήσεις).