Η ΕΕ του... Τέταρτου Ράιχ

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Βαρύ, καταθλιπτικό το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα. Σίγουρα το πιο θλιβερό Πάσχα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Αλλεπάλληλα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας εναντίον των εργαζομένων. Αποτυχία της κυβέρνησης να δανειστεί με χαμηλότερα επιτόκια, ώστε να μην καταβροχθίζουν οι κερδοσκόποι τα δημόσια έσοδα από τις θυσίες του ελληνικού λαού. Αρνηση της ΕΕ να βοηθήσει οικονομικά τη χώρα - θα σας σώσουμε μόνο αν βρεθείτε στο χείλος της χρεοκοπίας, μας είπαν. Πίσω από όλα αυτά, η πολιτική της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ. Μέσα από το ζοφερό τοπίο της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης αναδύεται το αποκρουστικό πρόσωπο της νέας ΕΕ του 21ου αιώνα, όπως θέλει να τη διαμορφώσει το Βερολίνο.
Αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ απαιτεί πλέον δημοσίως η γερμανική ηγεσία. Διακήρυξε ήδη τους νέους κανόνες. Παρουσιάζει μια χώρα έλλειμμα πάνω από 3% κατ'; επανάληψη; Να πετιέται έξω από το ευρώ, απαιτεί η Μέρκελ. Να της κόβουμε όλα τα κονδύλια της ΕΕ και να της αφαιρούμε και το δικαίωμα ψήφου, πρόσθεσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Να καταρτίσουμε και «συντεταγμένη διαδικασία χρεοκοπίας κρατών», επαύξησε ο πρόεδρος της Γερμανίας Χορστ Κέλερ.Σε δημοσιονομικό... Νταχάου θέλουν να μετατρέψουν την ΕΕ οι Γερμανοί. Ευτυχώς, για την ώρα ζητούν να υποβάλλονται μόνο σε οικονομικά βασανιστήρια οι λαοί των χωρών που παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας. Πάλι καλά! Ο γερμανικός Τύπος επαινεί τη Μέρκελ για τη στάση της εναντίον όλων των υπόλοιπων Ευρωπαίων ηγετών. Η εφημερίδα «Ντι Βελτ» πανηγύριζε: «Η Μέρκελ υπαγόρευσε τους όρους για τη βοήθεια στην Ελλάδα σε περίπτωση ανάγκης. Οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ συμφώνησαν τρίζοντας τα δόντια τους γιατί δεν τους απέμεινε καμία άλλη επιλογή. Σε όλους όμως τώρα είναι καθαρό: έχουμε αλλαγή εποχής. Στην Ευρώπη φυσάει νέος άνεμος!», υπογράμμιζε.
Αλλαγή στρατηγικής του Βερολίνου, λοιπόν, απέναντι στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. «Μετά την επανένωση της Γερμανίας, εξέλιπε ένα σημαντικό γερμανικό κίνητρο υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», ομολογεί κυνικά το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ». Με άλλα λόγια, η Μέρκελ αισθάνεται πλέον επαρκή αυτοπεποίθηση, ώστε να απαιτεί χωρίς προσχήματα την αναμόρφωση της ΕΕ κατά τρόπο που να αναγνωρίζει και να διασφαλίζει την ηγεμονία του Βερολίνου. Και μάλιστα χωρίς πια να χρηματοδοτεί καν την ευρωπαϊκή ενοποίηση η Γερμανία, όπως επί δεκαετίες. «Ποτέ πια ταμίας της Ευρώπης!», κραύγαζε η εφημερίδα «Μπιλντ».Αναστάτωση στη Γαλλία προκαλεί αυτή η αλλαγή της γερμανικής στάσης. «Αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη μέσα στην ΕΕ, τότε σε τι χρησιμεύει αυτή;», αναρωτιόταν η γαλλική «Λιμπερασιόν», η οποία διαπίστωνε: «Επί πολύ χρόνο ατμομηχανή της ΕΕ, το γαλλογερμανικό ζευγάρι φαίνεται έτοιμο να καταρρεύσει. Η Γερμανία υιοθετώντας τον ρόλο του μοναχικού καβαλάρη, επισημοποιεί την αποτυχία της ΕΕ». Και η «Μοντ» έχει ανάλογες σκέψεις: «Τι παιχνίδι παίζει η Γερμανία; Η στάση της αποπροσανατολίζει τους εταίρους της», γράφει σε βαρυσήμαντη ανάλυσή της με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Γερμανία, Ευρωζώνη: ο πειρασμός του διαζυγίου».
Τα αντιγερμανικά αισθήματα εξαπλώνονται ραγδαία σε ολόκληρη την Ευρώπη. «Η μυωπία της Μέρκελ ξανανοίγει το γερμανικό ζήτημα της Ευρώπης», ήταν ο αποκαλυπτικός τίτλος ανάλυσης των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Φουντώνει η συζήτηση για τον εγωισμό της Γερμανίας που άνοιξε το Παρίσι», έγραφε σε πρωτοσέλιδο τίτλο της η γαλλική «Μοντ». Το «Σπίγκελ» αναγκάζεται να το ομολογήσει κι αυτό: «Αφυπνίζονται πάλι στην Ευρώπη παλιά αντιγερμανικά αισθήματα ως συνέπεια της νέας πορείας του Βερολίνου. Στην Ελλάδα η Μέρκελ και οι Γερμανοί έχουν γίνει αντικείμενο μίσους».
Θα υποταχθούν άραγε τα ευρωπαϊκά κράτη -και πρωτίστως η Γαλλία- στα γερμανικά σχέδια κυριαρχίας του Βερολίνου επί της Ευρώπης ή θα οργανώσουν συσπειρώσεις αντίστασης με στόχο τον επανακαθορισμό της γερμανικής στρατηγικής; Οσο αποκαρδιωτικό και αν ακούγεται, το πρώτο φαίνεται πιο πιθανό. Η εξάρτηση των ευρωπαϊκών ελίτ από τα χρήματα της Γερμανίας είναι τόσο ισχυρή, ώστε οι διαθέσεις τους και κυρίως οι ρεαλιστικές δυνατότητές τους να αντισταθούν κρίνονται πολύ περιορισμένες.