Πλησιάζει και η δεύτερη ελληνική χρεοκοπία

Το 63% των αναγνωστών της στήλης στη διπλανή δημοσκόπηση πιστεύει πως οι εκλογές θα περιπλέξουν χειρότερα τα προβλήματα της χώρας παρά θα συμβάλλουν στην επίλυσή τους.
Δυστυχώς τα δημοσκοπικά ευρήματα τους δικαιώνουν, καθώς κοινός τόπος σε όλες τις έρευνες είναι μια εικόνα χάους για την επόμενη μέρα.
Στην κοινή γνώμη φαίνεται να κυριαρχεί μια αντίληψη τιμωρίας η οποία σε μια παραληρηματική εκδοχή ξεπερνά και τα όρια της ανεπίστρεπτης αυτοτιμωρίας.
Ακόμη και μια συγκυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων που συμφωνούν έξοδο από τη χρεοκοπία μέσω της δανειακής συμφωνίας με τους εταίρους στα πλαίσια της παραμονής στο ευρώ, δεν φαίνεται να εγγυάται σταθερότητα και ανάταξη της χώρας.
Πόσο μάλλον μια πλειοψηφία των δυνάμεων του ετερογενούς αντιμνημονιακού λαϊκισμού που υπόσχεται τα πάντα: Δωρεάν ρωσικό ή κινέζικο δανεισμό, αναπλήρωση χαμένων συντάξεων και χαμένων μισθών, διαγραφή τραπεζικών δανείων στους ιδιώτες, μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ και εξεύρεση μυθικών κοιτασμάτων από υδρογονάνθρακες κλπ.
Δεν θα μου προκαλέσει καμιά εντύπωση την επόμενη εβδομάδα αν εμφανιστεί κάποιος «αγύρτης» που θα υποσχεθεί την μετά θάνατο ζωή στον παράδεισο με αντάλλαγμα την ψήφο και σε λίγες μέρες να κτυπάει διψήφια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις...
Μόνο ανάταξη μέσω της εργασίας και «δάκρυα» υπόσχονται ελάχιστοι και αυτοί είναι εξαφανισμένοι από τις δημοσκοπήσεις. Όταν θα κυριαρχούν αυτές οι απόψεις θα πλησιάζει το τέλος της ελληνικής χρεοκοπίας. Προς το παρόν ας ετοιμαζόμαστε για την πιθανότητα των χειροτέρων.
Έχουμε χάσει τα «φρένα»...
Όπως αντιλαμβάνεσθε ως κοινωνία έχουμε σπάσει τα φρένα και κατευθυνόμαστε με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε πρόσκρουση με το πρώτο τυχαίο εμπόδιο που θα βρεθεί στην τροχιά μας.
Επειδή στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα, μοιραία αφού υποφέρουμε θα καταλήξουμε στη μια και μοναδική λύση που υπάρχει για να σταθούμε από τα πόδια μας και να βγούμε από την κρίση: Να παράγουμε περισσότερα απ’ όσα καταναλώνουμε. Αυτό δηλαδή που μπορεί να συμβεί μόνο μέσω μιας ευνομούμενης πολιτείας, μιας πειθαρχημένης κοινωνίας και μιας ανταγωνιστικής ιδιωτικής οικονομίας...
Επειδή όμως αυτό δεν φαίνεται να γίνεται κατανοητό από την κοινωνία μας με λογικά επιχειρήματα και παραδείγματα, μοιραία είναι πολύ πιθανό πλέον να γίνει κατανοητό μέσω μιας κατάρρευσης.
Χαρακτηριστικό δείγμα της επαφής της κρίσης της κοινωνίας μας με την πραγματικότητας είναι η επιστολή που δημοσίευσε η Αυγή στην οποία κάποιος συμπολίτης μας απειλεί να αυτοκτονήσει επειδή η σύνταξη των 1.800 ευρώ δεν του φτάνει να πληρώνει δάνεια 1.680 ευρώ το μήνα.
Πως επιβιώνουμε μιας κατάρρευσης...
Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις στο παρελθόν μια άτακτη κατάρρευση για χώρα με τριπλάσιες εισαγωγές από εξαγωγές σημαίνει προβλήματα ομαλής τροφοδοσίας για καύσιμα, φάρμακα και τρόφιμα. Αυτό από μόνο του υπόσχεται σκηνές πανικού ανάλογες της Αλβανίας μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Χότζα.
Πως μπορεί κάποιος να διαφυλάξει τα περιουσιακά του στοιχεία σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης;

Καταθέσεις

Οι καταθέσεις στην Ελλάδα κινδυνεύουν από την επιστροφή στη δραχμή και την αυτόματη μετατροπή τους σε ένα νόμισμα που με την υπάρχουσα αξιοπιστία της χώρας εντός και εκτός, θα υποστεί αλλεπάλληλες υποτιμήσεις.
Καταθέσεις στο εξωτερικό:Οι καταθέσεις στο εξωτερικό κινδυνεύουν από διακρατικές συμφωνίες της Ελλάδας με τις χώρες στις οποίες βρίσκονται. Έτσι εξηγείται η φυγή ελληνικών καταθέσεων από χώρες της ευρωζώνης και την Ελβετία προς εξωτικούς παράδεισους. Ασφαλείς είναι οι καταθέσεις στο εξωτερικό που βρίσκονται σε χώρες που δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν διακρατικές συμφωνίες. Επειδή μάλιστα μια πιθανή διάλυση του ευρώ μπορεί να δημιουργήσει παγκόσμια αναταραχή, μια διασπορά σε περισσότερα νομίσματα προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια. Σε περιόδους πανικού πάντως το δολάριο λόγω της πολιτικής ισχύος των ΗΠΑ κερδίζει έδαφος.
Καταθέσεις και χρέος: Ένα από τα σενάρια που ίσως προκύψει από τον μετεκλογικό συσχετισμό δυνάμεων όπως διαμορφώνεται είναι η δέσμευση μέρους των καταθέσεων για την αποπληρωμή μέρους του δημοσίου χρέους.
Διαγραφή τραπεζικών χρεών: Αρκετά κόμματα και πολιτικά πρόσωπα εκμεταλλευόμενα ένα σοβαρό υπαρκτό πρόβλημα υπόσχονται «κούρεμα» και διαγραφή χρεών. Τα χρήματα τα οποία έχουν δανείσει οι τράπεζες προέρχονται από καταθέσεις ή δανεικά (λόγω εμπάργκο των αγορών) από ΕΚΤ. Μοιραία «κούρεμα» των χρεών προς τις τράπεζες σημαίνει απώλεια καταθέσεων ή απιστία απέναντι στην ΕΚΤ.
Ακίνητα
Τα ακίνητα αποτελούν σε ομαλές συνθήκες ένα περιουσιακό στοιχείο με σταθερή αξία. Σε συνθήκες όμως μιας κοινωνίας που θα αντιμετωπίζει βασικές ελλείψεις και στενότητα ρευστότητας, οι τιμές των ακινήτων ξευτιλίζονται και η ανάγκη κάλυψης βασικών αναγκών βγάζει ακίνητα στο σφυρί για ένα κομμάτι ψωμί.
Στο μέσον και περί τα τέλη τις κρίσης είναι καλό να αγοράζεις ακίνητα όχι να πουλάς. Επιπλέον οι τιμές των ακινήτων δεν είναι οι πρώτες που ανεβαίνουν μετά την κρίση. Ο κόσμος πρώτα θα αποταμιεύει για χρόνια και μετά θα αρχίσει να επενδύει σε ακίνητα.