Η Αθήνα ΔΕΝ «καίγεται» για τον Στρος Καν και το ΔΝΤ

Ποιος Στρος Καν και Ολι Ρεν, ποια μέτρα και μειώσεις μισθών. Αντ’ αυτών η επέτειος για το θάνατο του Γρηγορόπουλου.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Η Αθήνα καίγεται για ακόμη μια φορά, τα καταστήματα έχουν κλείσει, οι έμποροι βγήκαν στα κεραμίδια και φωνάζουν, η οικονομική και κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας παρέλυσε επί ένα 24ωρο. Κι όλα αυτά για την επέτειο της δολοφονίας του μικρού Αλέξη. Όχι, ομως, για την πρώτη επέτειο αλλά για την δεύτερη. Πέρυσι που το κλίμα ήταν τεταμένο, που υπήρχε η φόρτιση άλλωστε καθώς είχε κλείσει μόλις ένας χρόνος από τη δολοφονία, δεν μάτωσε ούτε μύτη.
Φέτος, τι έγινε ξαφνικά και κάηκε η Αθήνα; Και γιατί όλα τα κανάλια παίζουν τις καταστροφές, τις φωτιές, την ένταση στο κέντρο;
Λογικό να γίνονται εκδηλώσεις για τη δολοφονία ενός παιδιού, αλλά να γίνεται εκμετάλλευση του γεγονότος για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, αυτό πάει πολύ.
Τα κανάλια παίζουν ότι καίγεται η Αθήνα αλλά για μήπως είναι για λάθος σκοπό;
Αντί δηλαδή να έχει βγει ο κόσμος έξω και να λέει “ουστ” σε Στρος Καν και Ρεν εμφανίζεται μια πόλη να καίγεται για μια δολοφονία πριν δύο χρόνια.
Και η κυβέρνηση πάει στις Βρυξέλλες να διαπραγματευτεί τις μειώσεις των μισθών μας λέγοντας ότι οι Ελληνες αποδέχονται τη μοίρα τους και δε βγαίνουν στους δρόμους για τα μέτρα λιτότητας.
Και φυσικά, ο κόσμος τρομάζει βλέποντας να γίνονται επεισόδια και κάθεται σπίτι του να… απολαύσει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
Βεβαίως, βαρύτατες είναι οι ευθύνες του εργατικού κινήματος, του ανύπαρκτου κινήματος που δε μπορεί να κινητοποιήσει τον κόσμο για το μέλλον του.
Μήπως, λέμε μήπως, οι “μπαχαλάκηδες” έστησαν τα επεισόδια ή μήπως η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται για ακόμη μια φορά τους “μπαχαλάκηδες” για να στρέψει αλλού το βλέμμα της κοινωνίας;
Το ρεπορτάζ
Εικόνα πεδίου πολέμου παρουσιάζει ακόμα και αυτή την ώρα το κέντρο της Αθήνας. Παντού, σε όλες της γειτονιές του κέντρου, είναι εντονότατη η οσμή των δακρυγόνων και του καπνού.
Οι αστυνομικές δυνάμεις, που σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛΑΣ ήταν τόσο μεγάλες (5.000) που αντιστοιχούσαν ένας αστυνομικός σε ένα διαδηλωτή (αυτοί πιθανώς να έφτασαν τους 8.000), έκαναν σήμερα πρωτοφανή χρήση δακρυγόνων, με αποτέλεσμα να έχει πνιγεί η Αθήνα. Οι διαδηλωτές έχουν διαλυθεί και μένουν περί τα 1000 άτομα στα Εξάρχεια, τα οποία έχουν περικυκλωθεί από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. Και παρ’ ότι είναι εγκλωβισμένοι στην πλατεία, καθώς και στην Τζαβέλα, όπου δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, πετροπόλεμος, πολλά δακρυγόνα και φωτιές σε κάδους (ευτυχώς που υπήρχαν κι’αυτές για να σπάνε λίγο τα δακρυγόνα, γιατί θα’ χαμε πεθάνει).
Η αστυνομία, κατά τη διάρκεια της πορείας είχε αναπτύξει “ζώνη” δεξιά και αριστερά των διαδηλωτών, σχεδόν καθ’ όλο το μήκος της πορείας. Κάτι που ήταν φυσικό να προκαλέσει αρκετές “αψιμαχίες” μεταξύ διαδηλωτών και ΜΑΤ. Ενώ όμως, δεν είχαν σημειωθεί ιδιαίτερα επεισόδια έως τότε, όταν η πορεία έφτασε στο Σύνταγμα -το οποίο κυριολεκτικά βούλιαζε από ΜΑΤ- εκεί ξέσπασαν σοβαρά. Κάποιοι “αναρχικοί” έριξαν περί τις 3-4 μολότοφ, και τότε άρχισε μαζική χρήση δακρυγόνων. Κάτι που συνεχίστηκε σε όλη την Πανεπιστημίου, όπου κατευθύνθηκε για να διαλυθεί η πορεία. Οι αστυνομικοί με αυτόν τον τρόπο “έσπρωχναν” τους εναπομείναντες διαδηλωτές στα Εξάρχεια. Εκεί, όπου πράγματι άλλοι εγκλωβίστηκαν και άλλοι πήγαν για να “δώσουν μάχη” με τα ΜΑΤ.
Η τακτική της αστυνομίας για μαζική χρήση δακρυγόνων, αλλά και ιδιαίτερες εκδηλώσεις βίας κυρίως στο στάδιο της διάλυσης της διαδήλωσης, καθώς και ο δήθεν αποκλεισμός του κέντρου της Αθήνας, δείχνει ένα σχέδιο επίδειξης δύναμης. Παράλληλα όμως, η συντήρηση επεισοδίων στα Εξάρχεια, καταδεικνύει ότι κάποιοι ήθελαν -πάση θυσία- να συνεχιστούν αυτά, και να δείξει η Αθήνα την εικόνα μιας πόλης που καίγεται, σε πλήρη αναρχία.
Τέλος, το γεγονός ότι είχε ανακοινωθεί ήδη από χτες ότι όλο το κέντρο της Αθήνας θα ήταν κλειστό ενόψει της σημερινής συγκέντρωσης, δείχνει σαφή προσπάθεια τρομοκράτησης του κόσμου, ώστε να μην σπεύσει στο κέντρο.