Το μόνο δημόσιο που θα μείνει θα είναι το... χρέος

Τώρα που η κρίση έγινε ευκαιρία για ξεπούλημα της χώρας τιμές μεταχειρισμένου εσώρουχου, η τρόικα σφυρίζει και η κυβέρνηση τρέχει για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δυνάμεων κατοχής!Η τρόικα «τρέχει» τις απο­κρατικοποιήσεις, και μα­ζί μ’ αυτές τρέχει και την κυβέρνηση. Οι δανειστές μας αλλάζουν τους σχεδιασμούς πο­λιτικών ισορροπιών που είχε διαμορ­φώσει το Μέγαρο Μαξίμου και ζητούν εδώ και τώρα όχι μόνο τις αποδείξεις των προθέσεων, αλλά και έναν λογα­ριασμό που πρέπει να έρθει γρηγορό­τερα και να είναι και μεγαλύτερος.
Έτσι η Ελλάδα θα πρέπει να συγκε­ντρώσει έσοδα 22 δισ. ευρώ μέχρι το 2013 αντί του προηγούμενου στό­χου για 17 δισ. ευρώ. Προκειμένου να μπορεί να γίνει αυτό, στο καλάθι των αποκρατικοποιήσεων προστέθηκαν τα ΕΛ.ΠΕ. (Ελληνικά Πετρέλαια), η αμυ­ντική βιομηχανία ΕΛΒΟ και ο διαχειρι­στής του φυσικού αερίου ΔΕΣΦΑ, ενώ επισπεύδεται η πώληση του ΟΠΑΠ και της Αγροτικής Τράπεζας. Επίσης για να «βγουν» τα νούμερα που ζητάει η τρό­ικα, μεγαλώνει το ποσοστό πώλησης της ΔΕΠΑ (από 32% σε 55%), ενώ για τα λιμάνια Πειραιά (ΟΛΠ) και Θεσσα­λονίκης (ΟΛΘ) φαίνεται πως θα προτι­μηθεί η λύση της τιτλοποίησης εσόδων (23,1% και 23,3% αντίστοιχα), αντί της πώλησης έως του 75% που είχε αρχικά σχεδιαστεί.
Πιο σφικτοί στόχοι μπήκαν και για το τρέχον έτος, αφού το κυβερνητικό επι­τελείο θα πρέπει να βρει 5 δισ. ευρώ (αντί για 3,5 - 4 δισ.), οπότε επισπεύδο­νται οι διαδικασίες για την ΕΛΒΟ (πώλη­ση 72,6%), τον ΔΕΣΦΑ (πώληση 31%), αλλά και για τον ΟΠΑΠ (πώληση 43%) που αρχικά προβλεπόταν για το 2012. Επίσης το 2011 θα προσφερθούν τα μι­κρά ποσοστά που κατέχει το Δημόσιο στην Εθνική Τράπεζα (1,2%) και στην Alpha Bank (0,6%).
Για το 2012, το αναθεωρημένο σχέ­διο προβλέπει είσπραξη 10 δισ. ευρώ, αντί (έως) 6 δισ. ευρώ που ήταν το αρ­χικό σχέδιο. Έτσι, μπαίνουν στο καλά­θι η πώληση του 35,5% των Ελληνικών Πετρελαίων, η διάθεση του 1,3% της Τράπεζας Πειραιώς και η τιτλοποίηση εσόδων από τα ορυχεία. Τον ίδιο χρό­νο (έναν χρόνο νωρίτερα από το αρχι­κό σχέδιο) θα διατεθεί και το 38,6% της Αγροτικής Τράπεζας. Εδώ ο αρ­χικός σχεδιασμός μιλούσε για πώλη­ση ως 25%.
Το 2013 προβλέπονται έσοδα 7 δισ. ευρώ και στην αρχική λίστα προστέθηκαν τιτλοποιήσεις μελλοντικών εσόδων από την ΕΥΔΑΠ, από μεταλλευτικά δικαιώματα και έσοδα από το υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου «Ν. Καβάλα». Το 2014 προβλέπονται έσοδα 13 δισ., ενώ άλλα 15 δισ. γράφτηκαν για το 2015 με έμ­φαση πλέον στην αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας και τιτλοποιήσεις εσόδων από τους αυτοκινητοδρόμους.
Η νέα συμφωνία, ωστόσο, ανοίγει τον δρόμο και για την πώληση μονά­δων της ΔΕΗ. Η εμπλοκή με την εφαρ­μογή των swaps, ως μέτρο για περιορισμό του μεριδίου της Επιχείρησης στην αγορά λιγνίτη, αναγκάζει την κυ­βέρνηση να πουλήσει μονάδες. Στην εισήγηση του μεσοπρόθεσμου αναφέ­ρεται πως «το Δημόσιο σκοπεύει στον διαχωρισμό της ΔΕΗ από το 3ο τρίμηνο του 2011 (δηλαδή την απόσχιση των δραστηριοτήτων μεταφοράς και δια­νομής σε ξεχωριστές εταιρείες) και στην περαιτέρω αποκρατικοποίηση της εταιρείας με τη διάθεση έως 17% των μετοχών σε ιδιώτες επενδυτές μέ­σω του Χρηματιστηρίου Αθηνών ή στην πώληση περιουσιακών στοιχείων, με την παράλληλη διατήρηση του ελέγ­χου επί της διοίκησής της. Η συναλλα­γή θα ολοκληρωθεί έως το 4ο τρίμηνο του 2012». Όπως όλα δείχνουν, η λύση θα αφορά τις μονάδες λιγνίτη, μια και εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλη­μα του Δημοσίου που κατηγορείται από την Ε.Ε. για μονοπώλιο. Με τον τρόπο αυτόν θα αποκτήσουν πρόσβαση στον λιγνίτη οι ανεξάρτητοι παραγωγοί και θα μπορέσει να τερματιστεί το κυνήγι της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και έτσι, πάντως, η επι­λογή των μονάδων που θα βγουν στο σφυρί αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες φασαρίες με τους συνδι­καλιστές, ιδιαίτερα καθώς όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν (σιωπηλά) αποφασι­στεί να γίνουν εντός του 2011.
Η περίπτωση ΔΕΠΑ
Το μεγάλο βήμα θα είναι σίγουρα η ΔΕΠΑ, στην οποία ωστόσο έχουν γίνει αλλαγές. Με βάση και την εισήγηση του συμβούλου στον τομέα του αερίου θα πραγματοποιηθούν επί της ουσίας δύο χωριστές αποκρατικοποιήσεις: η πρώτη θα αφορά τη ΔΕΠΑ ως εμπορι­κή εταιρεία με το ποσοστό να φτάνει έως και το σύνολο των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο, δηλαδή 65% (αν και όπως είπαμε προτείνεται το 55%). Η χωριστή αποκρατικοποίηση της ΔΕ­ΠΑ (ως εμπορική εταιρεία, χωρίς τα δίκτυα) είναι προτιμότερη για τις ξέ­νες εταιρείες ενέργειας, που δεσμεύ­ονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία να μην ελέγχουν παράλληλα και εται­ρείες διαχείρισης δικτύων. Εάν λοιπόν τα πράγματα κινηθούν έτσι, ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ αναμένεται να εκδη­λωθεί από τις γαλλικές Gas De France και Electricite De France , και την ιταλική Enel, ενώ κατ’ αρχάς ενδιαφέρον εκ­φράστηκε από τον ρωσικό κολοσσό της Gazprom. Και βέβαια δεν θα πρέπει να θεωρείται αμελητέα και η πρόθεση δι­εκδίκησης από ή μέσω των ΕΛ.ΠΕ., που ήδη κατέχουν μεγάλο ποσοστό. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι μία στρατη­γικής σημασίας κίνηση από την οικογέ­νεια Λάτση, με επιπτώσεις στον εγχώ­ριο ενεργειακό τομέα, που ταυτόχρονα ίσως επηρεάσει τις ισορροπίες και στις τράπεζες.
Σε μια τέτοια χωριστή αποκρατικοποί­ηση το άλλο κομμάτι θα είναι ο ΔΕΣΦΑ. Ο σύμβουλος της αποκρατικοποίησης εκτιμά εδώ ότι έτσι θα προσελκύσει δι­αφορετικού είδους ενδιαφερόμενους, όπως τράπεζες, επενδυτικά και συντα­ξιοδοτικά funds. Αυτό είναι κάτι που επιτρέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία και ήδη συμβαίνει σε άλλα ευρωπαϊκά δί­κτυα αερίου, κυρίως στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Με βάση την εμπειρία αυτή, οι επενδυτές αυτοί δεν αποκτούν έλεγχο στα δίκτυα, αλλά προσβλέπουν στις σταθερές και σχετικά υψηλές απο­δόσεις που αποφέρουν οι επενδύσεις σε τέτοιες υποδομές. Στο μετοχικό κε­φάλαιο της ΔΕΠΑ (990 εκατ. ευρώ) με­τέχουν σήμερα κατά 35% τα ΕΛΠΕ και κατά 65% το ελληνικό Δημόσιο. Ακόμα πάντως θα πρέπει να επιλυθούν κάποια προβλήματα που έχουν να κάνουν με την option που έχει η ΔΕΗ για την εξα­γορά του 35% της ΔΕΠΑ.
♦ Κύκλος εργασιών: 1,26 δισ. ευρώ το 2010 από 976,8 εκατ. το 2009.
♦ Kαθαρά κέρδη: 90,8 εκατ. ευρώ το 2010 από 60,7 εκατ. ευρώ το 2009.
♦ Προσωπικό: 934 άτομα.
ΟΛΠ: Στους Κινέζους…
Μπορεί η σχέση με τους Κινέζους να έχει περάσει από σαράντα κύματα, αλ­λά στην κυβέρνηση θεωρούν κάτι πε­ρισσότερο από βέβαιο το ενδιαφέρον της Cosco για τον ΟΛΠ... όταν βέβαια έρθει και η ώρα. Οι Κινέζοι διαχειρί­ζονται τη μία προβλήτα, και σε συνδυ­ασμό με το project της ξενοδοχειακής μονάδας και την απελευθέρωση της κρουαζιέρας δημιουργούνται σημαντι­κές προοπτικές για το λιμάνι.
♦ Κύκλος εργασιών: 116,7 εκατ. ευ­ρώ το 2010 από 128,4 εκατ. ευρώ το 2009.
♦ Kαθαρά κέρδη: 7 εκατ. ευρώ από -33,5 εκατ. ευρώ το 2009.
♦ Προσωπικό: 1.380 άτομα.
ΟΛΘ: Η νύφη περιμένει
Εν αναμονή και εδώ των εξελίξεων, μιας και τα τελευταία νέα μιλούν κατ’ αρχάς για τιτλοποιήσεις. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης παραμένει μία ενδιαφέ­ρουσα επένδυση, αφού είναι μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρηματικές μονάδες - όχι μόνο δημόσιου χαρακτή­ρα - της χώρας.
Ο πρόσφατος διαγωνισμός για την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ, στον οποίο έλαβαν μέρος παγκόσμιοι κολοσσοί, όπως οι Hutchison, Dubai Port , Cosco, ίσως αποτελεί προπομπό για τα ονόμα­τα που μπορεί να περιλαμβάνει μια «λί­στα» μνηστήρων. Άλλωστε στην αγορά η πραγματική αξία της εταιρείας θεωρείται πολύ μεγαλύτερη αυτής που αποτυπώνεται στο ταμπλό.
♦ Κύκλος εργασιών 2010: 50 εκατ. ευρώ.
♦ Kέρδη μετά τους φόρους: περί­που 6,1 εκατ. ευρώ.
♦ Προσωπικό: 400 άτομα.
ΟΠΑΠ: Το μεγάλο φιλέτο
Αναμφίβολα το μεγαλύτερο φιλέτο σε αυτό το πρώτο πακέτο του 2011, ο ΟΠΑΠ, μελετάται να «σπιρουνιαστεί» και λίγο στο Χ.Α. ώστε να φέρει το πε­ρισσότερο δυνατό χρήμα. Η σημερινή αποτίμηση του ποσοστού 34,7% που κατέχει το Δημόσιο στον ΟΠΑΠ είναι 1,4 δισ. ευρώ, ενώ στα σχέδια της κυβέρνησης, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να αντλήσει κάπου 2 δισ. ευρώ με την τιμή μετοχής στα 18 ευρώ. Για να γίνει αυτό βέβαια θα πρέπει, εκτός από την κερδοφορία και το μέγεθος, να αποκτήσει και προοπτικές ανάπτυ­ξης στη μελλοντική απελευθερωμένη και ανταγωνιστική αγορά τυχερών παιχνιδιών.
Το ΞΥΣΤΟ, τα λαχεία, οι άδειες για τα βιντεολόττο και η επέκταση στο διαδίκτυο μέσω εξαγοράς, αποτελούν έναν φυσικό χώρο για την επέκταση του Ορ­γανισμού, και πολλοί αναλυτές βλέ­πουν ωφελημένη την εταιρεία. Αλλά οι τελευταίες επιλογές επιχειρηματικών εταίρων (Ιntralot, που κάποτε περιλαμ­βανόταν στους διεκδικητές) ταλαιπω­ρούν την εικόνα και δημιουργούν αβε­βαιότητα που έχει ήδη κοστίσει σημα­ντικά στη μετοχή της εταιρείας.
Στην ιδιωτικοποίηση θεωρείται βέ­βαιο ότι θα παρουσιαστούν μεγάλες εταιρείες του χώρου των τυχερών παι­χνιδιών, όπως η Lottomatica, ή μεγάλα funds.