Το θράσος της ατιμωρησίας..

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
«Χτυπάτε τους πλούσιους» προπαγανδίζει το άκρως συντηρητικό Βρετανικό περιοδικό Εκόνομιστ προκαλώντας αν όχι οργή τουλάχιστον αηδία. Επειδή πρόκειται για το περιοδικό εκείνο που επί τρεις δεκαετίες προπαγάνδιζε ασύστολα την ωφελιμότητα των διαχειριστών του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Tώρα σε μια πρωτοφανή πολιτική κολοτούμπα τους υποδεικνύει ως κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου και προτείνει τον λιθοβολισμό τους.
Μόνο που δεν χάσκουμε με το στόμα ανοιχτό για να καταπιούμε τις σιχαμερές του λέξεις σαν μύγες μολυσματικές.
Εκ του πονηρού κινείται. Διαπιστώνει πως οι ευρωπαϊκοί λαοί συνειδητοποίησαν οδυνηρά ότι ο νεοφιλελεύθερος παράδεισος που αμετανόητα επιμένουν να τον επικυρώσουν δια της ευρωπαϊκής συνθήκης, αποδείχθηκε σε κόλαση Δαντική.
Θυσιάζοντας έτσι τους ασθενικούς από το κοπάδι του δείχνει να υπαναχωρεί για την εκτόνωση της καθολικής κατακραυγής. Προσωρινά ωστόσο και προκειμένου να ανασυνταχθεί. Γιατί λίγο παρακάτω αποκαλύπτει τις πραγματικές του προθέσεις. «Τελικά αναφέρει στο κύριο άρθρο της η διεύθυνση του έγκυρου κατά τον κ. Ανδριανόπουλο περιοδικού, αντί αυτός (ο νεοφιλελευθερισμός) να συνοψίζει τον καπιταλισμό τον υπονομεύει και ότι ως εκ τούτου τις ακραίες ανισότητες θα πρέπει να ακολουθήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα αποκαταστήσουν την κοινωνική συνοχή!!»
Με λόγια απλά. Προτείνουν οι θεομπαίχτες μέσα από το έντυπο αυτό ευαγγέλιο των τραπεζιτών έναν νέο καπιταλιστικό γύρο του θανάτου, ο οποίος θα αποτελειώσει ό,τι είχε αφήσει ο προηγούμενος όρθιο και ταυτόχρονα θα δώσει τον απαραίτητο χρόνο για την ωρίμανση της νέας αριστοκρατίας του πλούτου. Την διάδοχη κατάσταση εκείνων που ακολούθησαν την γνωστή καραγκιόζεια πολιτική που θέλει διαχρονικά τα «σα, μα, και τα μα.. μάσα τα!» Δηλαδή Όπου «σα» είναι η ληστρική εκμετάλλευση της εργασιακής μας υπεραξίας αλλά και το τζογάρισμα των χρηματιστηριακά κλαπέντων μικρομεσαίων εισοδημάτων και όπου «μα» είναι τα κέρδη τους από τα μπόνους και την αποφορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων.. Τόσο ωμά! Τόσο κυνικά! Όμως λογαριάζουν δίχως τον ξενοδόχο.. Γιατί στα διάσπαρτα ανά τον κόσμο θύματα αυτής της εγκληματικής πολιτικής, αναδεικνύεται όλο εκείνο το εύφλεκτο υλικό το οποίο οδήγησε σε δύο καταλυτικές επαναστάσεις. Το 96 στην Γαλλική των αστών και το 17 στην Ρωσική των Μπολσεβίκων.
Στην βάση αυτής της απειλητικής για τα συμφέροντά τους διαπίστωσης επιχειρήθηκε δια της συμφωνίας των G20 να κατευναστούν τα οξυμένα πνεύματα, με την ανάγνωση ενός ολόφρεσκου παραμυθιού. Της αυστηρής επίβλεψης του νομισματοπιστωτικού συστήματος και των off shore εταιριών στους φορολογικούς παραδείσους. Κωμωδία. Γιατί αν πράγματι αυτός ήταν ο στόχος τους δεν θα αραίωναν μέσα στην σημερινή πολιτικά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα τις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων διαπραγματεύσεις ενισχύοντας παράλληλα τον ρόλο του κράτους καταστολής. Απόδειξη πως αρκετές έγκυρες ευρωπαϊκές εφημερίδες διερωτώνται αν τον θερμό Ελληνικό χειμώνα θα τον διαδεχτεί ένα ακόμη θερμότερο κεντρικοευρωπαϊκό καλοκαίρι ή φθινόπωρο. Και προετοιμάζονται για τα χειρότερα. Όμως Θα τα έχουν θυμηθείτε το. Και θα τα έχουν επειδή την ίδια στιγμή που γερά οικονομικά μυαλά τρίβονται σαν πέτρες στην παραγωγή έστω και μιας σπίθας που θα αναθερμάνει την οικονομία και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα και την Ιρλανδία, εξαπέλυσαν τους βασιβουζούκους τους για να ληστέψουν με όπλο τον νόμο ότι απέμεινε, αν απέμεινε, από τα θύματα της σκηνοθετημένης κρίσης. Δοξάστε τους!!