Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τη βούλα Ecofin

Το ξεπούλημα της ακίνητης δημόσιας περιουσίας επιβάλλεται όχι μόνο από το Μνημόνιο, αλλά και από σχετική Απόφαση του Ecofin που εκδόθηκε στις 20/12/2010 και η οποία ενσωματώνει το Μνημόνιο, όπως αναφέρει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Αυγή» ο κ. Νότης Μαριάς, αναπληρωτής Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Διαπιστώνοντας, μετά από αυτό, ότι μένει αίολος ο αρχικός ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι προχωράει στο ξεπούλημα δημόσιας ακίνητης περιουσίας προκειμένου δήθεν να μειώσει το δημόσιο χρέος. Καθώς επίσης και το επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης, ότι στις προθέσεις της δεν ήταν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά η δήθεν αξιοποίησή της.
Αυτό προκύπτει από το κείμενο της εν λόγω Απόφασης του Συμβουλίου (Ecofin), που αφορά στην «ενίσχυση και εμβάθυνση της δημοσιονομικής εποπτείας» της Ελλάδας. Η απόφαση αυτή, δημοσιεύθηκε στις 29/1/2011 στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (L 26/15) σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ε.Ε. Στο κείμενο της Απόφασης στα ελληνικά αναφέρονται επί λέξει τα εξής:
«Καλύτερη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, με σκοπό την αύξηση σε τουλάχιστον 7 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2011-2013, εκ των οποίων τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ το 2011 και έσοδα από την πώληση περιουσιακών στοιχείων (ακίνητης περιουσίας και χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων) θα χρησιμοποιηθούν για την εξόφληση χρέους και δεν θα μειώσουν τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης για τη συμμόρφωση με τα ανώτατα όρια για το έλλειμμα…».
Το ίδιο ισχύει και για το κείμενο στις υπόλοιπες γλώσσες. Έτσι το κείμενο της Απόφασης στην αγγλική γλώσσα χρησιμοποιεί τη λέξη «sale» κ.λπ.
Τα παραπάνω επιβεβαίωσε και ο Πρόεδρος του Eurogroup J.C. Jounker στις 14/2/2011 στις Βρυξέλλες, ενώ στις 16/2/2011 ο Αλέξης Τσίπρας έφερε το θέμα στη Βουλή καταθέτοντας μάλιστα στα πρακτικά του Κοινοβουλίου και απόσπασμα της σχετικής απόφασης του Ecofin.
Επομένως, συνεχίζει ο κ. Μαριάς, οι διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι δεν πρόκειται να πουληθεί ελληνική γη δεν πείθουν πλέον κανέναν, αφού η εν λόγω Απόφαση του Ecofin σύμφωνα με το δίκαιο της Ε.Ε. είναι άμεσα εκτελεστή, υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης προγενέστερου ή μεταγενέστερου ελληνικού νόμου και η παραβίασή της επιφέρει σημαντικές νομικές συνέπειες.
Η αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση
Η υποκρισία και η διγλωσσία της κυβέρνησης αποδεικνύεται επιπλέον και από το γεγονός ότι η τρόικα και οι δανειστές με τη συναίνεση της κυβέρνησης έχουν ήδη στοχοποιήσει τη δημόσια ακίνητη περιουσία.
Αυτό προκύπτει από την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση Ελλάδας-κρατών Ευρωζώνης που προβλέπει ότι οι δανειστές μπορούν να εκχωρήσουν ή να μεταβιβάσουν με κάθε άλλο τρόπο οποιαδήποτε από τα δικαιώματά τους, ενώ η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιτάξει αντιρρήσεις στο ζήτημα αυτό. Επίσης κατ' εξαίρεση ένας δανειστής έχει δικαίωμα μονομερώς να εκχωρήσει ή και να μεταβιβάσει είτε μέρος των δικαιωμάτων του στο πλαίσιο ανακατανομής των συμμετοχών των δανειστών είτε οποιοδήποτε από τα δικαιώματά του στο κράτος - μέλος που είναι ο εγγυητής του.
Αφού λοιπόν οι δανειστές να μπορούν να βάλουν χέρι στην «ακατάσχετη δημόσια περιουσία», επέβαλαν τη ρήτρα για άρση της ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας.
Έτσι στο άρθρο 14.5 της δανειακής σύμβασης καθορίζεται ότι «ο δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Μάλιστα, σύμφωνα με το σημείο 11 του Υποδείγματος νομικής γνωμοδότησης που υπέγραψε ήδη η ελληνική πλευρά, «ούτε ο δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης -συντηρητικής ή αναγκαστικής- ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας, τα κράτη της Ευρωζώνης μπορούν να κατάσχουν και να εκπλειστηριάσουν ακόμη και τα ακατάσχετα περιουσιακά στοιχεία της χώρας μας, ανυπολόγιστης υλικής και πολιτιστικής αξίας, συμπεριλαμβανομένων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Έτσι, επισημαίνει ο κ. Μαριάς, ενώ οι Γερμανοί έχουν προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης προκειμένου να μην επιτραπεί η κατάσχεση γερμανικής δημόσιας περιουσίας στην Ιταλία από τα θύματα του Διστόμου, έχουν επιβάλει στην Ελλάδα με την παραπάνω δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε ο υπουργός Οικονομικών, την άρση ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας προκειμένου να μπορούν να μας κατάσχουν «ακατάσχετη δημόσια περιουσία».
Δεν έχει κυρωθεί από τη Βουλή
Η παραπάνω δανειακή σύμβαση Ελλάδας-κρατών Ευρωζώνης δεν έχει καν κυρωθεί από την ελληνική Βουλή. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση φοβάται το τεράστιο πολιτικό κόστος και για τον λόγο αυτό, ενώ η σχετική σύμβαση έχει κατατεθεί στη Βουλή για κύρωση από τις αρχές Ιουνίου 2010, εντούτοις μέχρι σήμερα δεν έχει προχωρήσει η σχετική διαδικασία. Το γεγονός αυτό δημιουργεί τεράστια ερωτήματα πολιτικής και συνταγματικής τάξης, αφού δεν είναι δυνατόν να εκτελείται η εν λόγω αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση χωρίς να έχει καν κυρωθεί από τη Βουλή. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος.
Έτσι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι στην εποχή του «Μνημονίου της χρεωκοπίας» έχει καταπατηθεί κάθε ίχνος συνταγματικής νομιμότητας».