
Αυτό προφανώς δεν πολυάρεσε στην ελίτ, που φυσικά προτιμούσε να μην έχουμε ιδιαίτερα δικαιώματα, και γι’ αυτό προσπαθούσε να παρουσιάσει τον ιδιωτικό τομέα (όπου πράγματι οι εργαζόμενοι ζουν πολύ χειρότερα από ότι στο Δημόσιο) ως «παράδειγμα προς μίμηση.Όμως, τώρα τα πράγματα άλλαξαν, καθώς κατάφεραν πλέον να προσλαμβάνουν άτομα στο Δημόσιο, είτε για part time εργασία, είτε ως συμβασιούχους. Από τη στιγμή λοιπόν που οι «νέου τύπου» δημόσιοι υπάλληλοι δουλεύουν χωρίς σοβαρά εργασιακά δικαιώματα, και για χαμηλότατους μισθούς (όπως λίγο-πολύ γίνεται ήδη στον ιδιωτικό τομέα), όλα αυτά τα μεγάλα λόγια περί «περιορισμού του κράτους» και κάτι τέτοια, πήγαν περίπατο. Οι προσλήψεις στο Δημόσιο αυξάνονται, γιγαντώνοντας τον Δημόσιο τομέα, κάτι που δεν ενοχλεί καθόλου φυσικά την ελίτ, αρκεί οι εργαζόμενοι να είναι φτηνοί και χωρίς δικαιώματα. Από τη στιγμή που το έτυχαν αυτό, καρφάκι δεν τους καίγεται για όλα τα άλλα...Μάλιστα, εμένα μου φαίνεται ότι τους συμφέρει κιόλας, αφού με αυτό τον τρόπο μπορούν να ελέγχουν καλύτερα ποιος βρίσκει δουλειά και ποιος μένει άνεργος, αφού στο Δημόσιο μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει αθρόες προσλήψεις «γαλάζιων» ή «πράσινων» παιδιών (κάτι που δε μπορεί να συμβεί τόσο εύκολα στον ιδιωτικό τομέα), κερδίζοντας έτσι και πολλές ψήφους (άσε που διασφαλίζει ότι αφού οι διορισμένοι στο Δημόσιο είναι «δικά της παιδιά», δε θα κάνουν και πολλές απεργίες, πορείες και άλλα τέτοια «κακά» πράγματα εναντίον της).
0 ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ:
Δημοσίευση σχολίου