Υπηρέτες του λαού και διεφθαρμένη εξουσία...

Περνάμε μέρες πλούσιες σε γεγονότα, σκέψεις, συναισθήματα.Δεν θα σχολιάσω το πως φτάσαμε ως εδώ, ή την σπίθα που άναψε την φωτιά μέσα μας.Θα εστιάσω στο ότι οι άνθρωποι που έχουν τον ρόλο να υπηρετούν ζουν σε ένα δικό τους κόσμο.Έχουν ξεχάσει ότι είναι υπηρέτες του λαού. Βλέπουν τα γεγονότα ως ευκαιρία για να κρατήσουν ή να πάρουν εξουσία. Δεν καταλαβαίνουν ότι η κοινωνία δεν έχει άλλη ανοχή. Δεν βλέπω ελπίδα για αλλαγή, εκτός και αν καούν και γίνουν στάχτη βουλή, υπουργεία, νομαρχίες, δήμοι, δικαστήρια, αστυνομικά τμήματα, μητροπόλεις, τηλεοπτικοί σταθμοί; Αυτή να ειναι η λύση; Φωτιά να πάρουν να γίνουν στάχτη μπας και κάνουμε μια νέα αρχή.

Kαλά.. βρείτε μου εσείς μια εξουσία στον πλανήτη όσο υπάρχει καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία που να έπαιξε τον ρόλο του υπηρέτη του λαού και όχι του εξουσιαστή! Ποιά και πότε; Μόνο κατά τα λόγια .. Κατά τα λοιπά η κάθε εξουσία είναι σε βάρος του καθενός που είναι μή-εξουσία. Έχουν αναπτυχθεί ολόκληρες επιστήμες για το πώς να εξουσιάζει κάποιος σαν «υπηρέτης του λαού» εννοείται! Και αυτό είναι κάτι που εμείς όλοι οι εξουσιαζόμενοι δεν το παίρνουμε πρέφα. Και παίζουμε το παιχνίδι της κάθε εξουσίας την κάθε φορά «διαιρούμενοι και βασιλευόμενοι» κατά το παλιό αλλά και σύγχρονο δόγμα των Βρετανών που κάθε εξουσία που «σέβεται» τον εαυτό της εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια σε όλες τις εποχές και σε όλα τα πολιτεύματα. Και ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε απ αυτό το παιχνίδι σίγουρα δεν είναι μια άλλη εξουσία....