Κάποτε υπήρξαν παιδιά, αθώα, ζωηρά λόγω του άνθους της ηλικίας τους, όμως όταν μπήκαν στην εφηβεία, κατρακύλισαν, «έμπλεξαν», όπως θα έλεγε κανείς στη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι νέοι. Οι κακές παρέες, η εφηβεία ίσως για να δοκιμάσουν νέα πράγματα «παράνομα», είχαν ως αποτέλεσμα κάποιοι να εμπλακούν σε ληστείες, να συλληφθούν.Η παραβατικότητα ανηλίκων είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Στην Κρήτη μάλιστα δεν υπάρχουν τα περιστατικά της Αθήνας, όμως η έρευνα που έκανε το cretalive.gr και η δημοσιογράφος, Ευαγγελία Καρεκλάδη, δείχνει ότι κάποιες φορές ακόμη και πίσω από αυτά τα παιδιά που έχουν παρανομήσει, οι ανακριτές μπορούν να δουν ακόμη το «παιδί που κρύβεται μέσα τους».
«Πες μου, ποιο παιδί θέλεις πραγματικά να είσαι: Αυτό που στέκεται απέναντί μου ή αυτό που βλέπω σε αυτή τη ζωγραφιά;». Η ανακρίτρια κοίταξε κατάματα τον πιτσιρικά που στεκόταν απέναντί της ως εμπλεκόμενος σε ληστεία. Στα χέρια της κρατούσε μία χαρούμενη ζωγραφιά που είχε φτιάξει ο ίδιος όταν πήγαινε ακόμα δημοτικό. Στα χρόνια που μεσολάβησαν έτυχαν πολλές μπόρες στη ζωή του και κάποια στιγμή …προσάραξε.
Στο Ηράκλειο που δυστυχώς έχει μείνει- εδώ και πάρα πολύ καιρό-χωρίς επιμελητή Ανηλίκων, η ανακρίτρια «είδε» στον ανήλικο κατηγορούμενο το παιδί που υπήρξε κάποτε και ίσως εξακολουθεί να είναι ακόμα μέσα του. Παραγκώνισε λίγο το ασφυκτικό της πρόγραμμα για να του μιλήσει, μήπως και μπορέσει να τον ταρακουνήσει.
Το κομμάτι της βίας και της παραβατικότητας ανηλίκων είναι τεράστιο κεφάλαιο. Δύσκολο μονοπάτι. Στην Κρήτη δεν υπάρχουν τα βαριά περιστατικά της Αθήνας, όπως προκύπτει μέσα από τις συνεντεύξεις στελεχών των Γραφείων Προστασίας Ανηλίκων του νησιού. Υπάρχει όμως θέμα με ζητήματα διαδικτύου, καυγάδες, άσχημα «πειράγματα» και μικρό-κλοπές. Τα παιδιά και οι έφηβοι της εποχής μας βλέπουν μέσα από τα «παράθυρα» ενός παράλληλου κόσμου καθώς ζουν τη ζωή του διαδικτύου.
Αστυνόμος Ζέρβα: «Το ολέθριο σφάλμα της ανταλλαγής γυμνών φωτογραφιών»
«Στο παρελθόν δεν υπήρχε δυνατότητα να υπάρχει πορνογραφία τόσο εύκολα. Τώρα πια είναι αλλιώς. Έχουν μια σχέση τα 14χρονα, τα 15χρονα, τα 16χρονα. Βγάζουν μια φωτογραφία που είναι πάρα πολύ κοινό πλέον. Χωρίζουν και μετά αυτή η φωτογραφία, έτσι, για τη φάση, πάει παντού» λέει η επικεφαλής του Γραφείου Προστασίας Ανηλίκων Ηρακλείου, αστυνόμος Α’, Δήμητρα Ζέρβα. «Τα περισσότερα το κάνουν για πλάκα. Δεν έχουν επίγνωση της βαρύτητας της πράξης τους. Το κάνουν πολύ εύκολα διότι έχουν την αίσθηση ότι τους παρέχεται μία προστασία επειδή δεν υπάρχει το face to face. Θεωρούν ότι επειδή υπάρχει μία οθόνη μπροστά, όλα είναι καλά».΄
Την ίδια ώρα όμως είναι τεράστιος ο αντίκτυπος στο ίδιο το θύμα. «Το ότι διακινείται μία φωτογραφία γυμνή ενός κοριτσιού ή ενός αγοριού, είναι οδυνηρό διότι αυτή η φωτογραφία δεν σβήνει. Υπάρχει πάντα, ό,τι και να κατασχέσουμε, ό,τι και να πάρουμε. Όταν ανέβει στο διαδίκτυο είναι αδύνατον να το ελέγξεις αυτό. Δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα. Δεν προλαβαίνεις την ταχύτητα…Νιώθουν ότι δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, ότι όλοι τους κοιτάνε, ότι ξέρουν ότι αυτός είναι στη φωτογραφία… υπάρχει αίσθημα ντροπής, φόβου…» περιγράφει.
«Θεωρούν ότι επειδή υπάρχει μία οθόνη μπροστά, όλα είναι καλά»
Η κυρία Ζέρβα και οι συνάδελφοι της κρούουν καμπανάκια τόσο στους ίδιους τους ανήλικους όσο και στις οικογένειες τους. «Θεωρούν ότι επειδή είναι στο δικό τους δωμάτιο, σε έναν θεωρητικά προστατευμένο χώρο, δεν μπορεί να γίνει κάτι κακό… Έτσι τολμούν να κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν έχουν καταλάβει ότι υπάρχει και η ζωή που ζούμε εμείς που βρισκόμαστε απέναντι και μιλάμε, η ζωή της φυσικής παρουσίας δηλαδή. Τα παιδιά αυτά έχουν μεγαλώσει με τη ζωή του διαδικτύου και δεν έχουν τον νου τους ότι και ‘κει πρέπει να προστατευθούν».
Αναφορικά με τη βία, η αστυνόμος υπογραμμίζει ότι κάποια περιστατικά, όπως αυτά που ανήλικοι τσακώνονται στο δρόμο, μπορεί να μην έφθαναν καν στις Αρχές αν τα συμβάντα αυτά δεν αναμεταδίδονταν μέσω Tik-Tok ή Instagram. «Δεν είναι ότι τώρα γίνονται αυτά… Και εμείς όταν πηγαίναμε σχολείο, μια χαρά δερνόντουσαν..». Αναγνωρίζουν ωστόσο ότι δεν είναι και το πιο νορμάλ πράγμα να βρίσκεται ένα μικρό παιδί στο χώρο της Ασφάλειας. «Δεν είναι θέμα καταστολής. Εδώ είμαστε στο έσχατο σημείο. Πριν από δω, πριν από εμάς, πρέπει να γίνουν πολλά άλλα πράγματα για να μην φθάσουμε εδώ. Δεν μπορούν οι ανήλικοι να φθάνουν σε μία αστυνομία για να λύσει ένα θέμα που δεν είναι αστυνομικό. Πρέπει να δούμε γιατί έχουμε φθάσει εδώ…».
Και τι είναι εκείνο που ταρακουνάει τελικά τους ανήλικους που θα βρεθούν στην Ασφάλεια; Ένα πράγμα τους «τσακίζει»: η αφαίρεση του κινητού. «Όταν το αδίκημα έχει να κάνει με το κινητό και το κατασχέσουμε, εκεί «διαλύονται». Η μόνη έννοια τους είναι το τηλέφωνο. «Πότε θα μου το δώσετε πίσω;». Είναι το ευαίσθητο σημείο τους. Λένε «δεν στο δίνω». Προφανώς δεν μπορεί να γίνει αυτό. Το δίνουν αναγκαστικά, αλλά η αντίδραση είναι πότε θα το πάρω πίσω. Νιώθουν ότι τους παίρνουν τη ζωή», λέει στο Cretalive.gr
Υπαστυνόμος Μαργαρίτη: «πολλοί ανήλικοι θεωρούν «τρόπαιο» την προσαγωγή τους στο Αστυνομικό Μέγαρο»
Ακόμα και παιδιά μικρότερων τάξεων του δημοτικού, κάτω δηλαδή των 11 ετών, έχουν καταγραφεί να «πρωταγωνιστούν» σε περιστατικά άσχημων «πειραγμάτων» τύπου bulling. «Μεγάλος αριθμός παιδιών που φοιτούν στο δημοτικό έχουν κινητό και έχουν τους δικούς τους λογαριασμούς σε διάφορες διαδικτυακές εφαρμογές. Και βλέπουμε ότι ακόμα και ‘κει έχουν σχηματιστεί ομάδες που στοχοποιούν ή περιθωριοποιούν πρόσωπα» τονίζει η επικεφαλής του Γραφείου Προστασίας Ανηλίκων Χανίων, υπαστυνόμος Β’, Ευαγγελία Μαργαρίτη. «Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ανήκουν κάπου, ακόμα και αν αυτή η ομάδα δεν συμπεριφέρεται σωστά. Έχουν τόση ανάγκη που είτε ως παρατηρητές, είτε έχοντας κάποιο μικρό ενεργό ρόλο, γίνονται κρίκος».
Σύμφωνα με την υπαστυνόμο, τα κορίτσια έχουν την πρωτοκαθεδρία σε περιστατικά bulling μέσω διαδικτύου. «Τα περισσότερα περιστατικά εξυβρίσεων ή συκοφαντικών δυσφημίσεων μέσω διαδικτύου έχουν ως παραβάτη μία έφηβη».
Θυμάται τη δύσκολη έναρξη της περυσινής σχολικής χρονιάς, με το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού. Με αφετηρία μία ανυπόστατη φήμη λόγω αντιζηλίας μεταξύ κοριτσιών, η κατάσταση ξέφυγε τους πρώτους δύο μήνες καθώς καταγράφηκαν και περιστατικά επιθέσεων με το σχόλασμα. Όμως ο χειρισμός από μέρους της σχολικής κοινότητας απέτρεψε τα χειρότερα.
«Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ανήκουν κάπου, ακόμα και αν αυτή η ομάδα δεν συμπεριφέρεται σωστά»
Συναισθάνονται που βρίσκονται; Ρωτάμε την υπαστυνόμο για τα παιδιά που οδηγούνται στην Ασφάλεια. «Τα μικρότερα, ναι. Στα μεγαλύτερα δεν υπάρχει το αίσθημα φόβου. Για κάποια μεγάλη μερίδα παιδιών που έχουμε φέρει, είναι σαν τρόπαιο όπως διαπιστώνουμε, παρακολουθώντας μετά τις αναρτήσεις τους. «Α, εγώ σε ξεπέρασα. Έχω πάει τρεις φορές».
Το μόνο που τους ταρακουνά, όπως σημειώνει και η κ. Μαργαρίτη, είναι το κινητό. «Όταν τους το πάρεις, νομίζω ότι νιώθουν ότι τους κόβεις μέλος του σώματος τους, χέρι, πόδι..».
Αστυνόμος Χατζημιχαήλ : «το παιδί μπορεί να σχολάει και να μην βρίσκει ηρεμία ούτε στο σπίτι του»
Και στο Ρέθυμνο οι αστυνομικοί του Γραφείου Προστασίας Ανηλίκων έχουν χειριστεί περιστατικά εκφοβισμού τόσο διαδικτυακά όσο και εντός σχολείων. Ο αστυνόμος Α’, Μηνάς Χατζημιχαήλ περιγράφει το περιστατικό με μαθητή δημοτικού που για μεγάλο χρονικό διάστημα μαρτυρούσε σε κάθε διάλλειμα. Τον προσέγγιζαν άλλα παιδιά, τον τρόμαζαν, τον απειλούσαν και του έπαιρναν το χαρτζιλίκι.
Ενημερώθηκαν από τους γονείς και άμεσα κίνησαν όλες τις διαδικασίες για να βρουν την άκρη, αν και προς μεγάλη τους έκπληξη, όπως ειπώθηκε, από τη διεύθυνση του σχολείου δεν υπήρξε διάθεση συνεργασίας υπό το φόβο δήθεν στιγματισμού του σχολείου. Οι αστυνομικοί ανακάλυψαν ότι η συγκεκριμένη ομάδα είχε παρενοχλήσει και άλλα παιδιά και έτσι ζήτησαν από τους γονείς τους να καταθέσουν. «Πολλές φορές δεν έχουν συναίσθηση της βαρύτητας των πράξεων τους. Όμως, βοηθάει σε πολλές περιπτώσεις η παρουσία τους σε μία αστυνομική υπηρεσία.
Μπορεί να ακούγεται κάπως βαρύ-το να ασχολείται η αστυνομία, θα έπρεπε να ήταν η ύστατη λύση-αλλά όταν φθάσει το πράγμα στο απροχώρητο βοηθάει να περάσουν το κατώφλι της υπηρεσίας και δουν τα πράγματα και λίγο διαφορετικά. Να τους δώσεις μία εικόνα για το τι μπορεί να ακολουθήσει αν δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς».
Σε ό,τι αφορά στο διαδίκτυο και ο αστυνόμος διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι ένα παιδί δεν είναι ασφαλές ούτε μέσα στο σπίτι του. «Ένα παιδί μπορεί να σχολάει, να επιστρέφει στο σπίτι του, να πηγαίνει στο δωμάτιο του και να μην βρίσκει ούτε εκεί ηρεμία και λύτρωση. Να βιώνει 24 ώρες το 24ωρο μία μαρτυρική κατάσταση εκφοβισμού».
Πέραν όμως από το διαδικτυακό bulling, τα πειράγματα και τους καυγάδες, ο αστυνόμος θέλησε να εκφράσει τον προβληματισμό του για το πόσο νωρίς οι ανήλικοι στο Ρέθυμνο έρχονται σε επαφή με το αλκοόλ, τα οχήματα και τα όπλα. «Το βλέπουμε από τους ελέγχους που κάνουμε σε μαγαζιά. Από πολύ νωρίς έρχονται σε επαφή με τις ρακές και γενικότερα το αλκοόλ. Οδηγούν χωρίς δίπλωμα και ούτε καν ξεπροβάλλει το κεφάλι από το τιμόνι. Και έχουν μεγάλη εξοικείωση με τα όπλα από παιδιά. Το έχουμε δει σε πολλές έρευνες σε ιδιωτικές εκδηλώσεις σε σπίτια. Μπαλοτοκοπούσαν δύο ώρες και ήταν μέσα τα παιδιά».
Αστυνόμος Μάλιος: «άκρως ψυχοφθόρο το revenge porn για τα θύματα»
Στη φαινομενικά …αδιατάρακτη πόλη του Αγίου Νικολάου, τον τελευταίο χρόνο οι αστυνομικοί της Ασφάλειας κλήθηκαν να διαχειριστούν τρία περιστατικά revenge porn μεταξύ ανηλίκων. «Αυτό είναι τρομακτικά ψυχοφθόρο για τα θύματα, ειδικά όταν ζεις και κυκλοφορείς σε μία μικρή πόλη, όπως είναι ο Άγιος Νικόλαος» περιγράφει ο διοικητής της Ασφάλειας, αστυνόμος Α’, Γιώργος Μάλιος. Δεκαπεντάχρονα, δεκαεξάχρονα που είχαν μία σχέση, διέρρευσαν φωτογραφίες με ευαίσθητο περιεχόμενο. «Κοιτάμε να δούμε το background της υπόθεσης, το εξετάζουμε απ’ όλες τις πλευρές, βλέπουμε και το οικογενειακό περιβάλλον». Την υπηρεσία τους είχε απασχολήσει πρόσφατα και περιστατικό ξυλοδαρμού μεταξύ κοριτσιών, το οποίο μάλιστα είχε καταγραφεί σε κινητό. Για το συμβάν είχε κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία.
newsbomb.gr
Αναρτήσεις
