Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

SHARE
Οι μορφές και τα είδη του ρατσισμού ποικίλουν
Φυλετικός: με κριτήριο διάκρισης των ατόμων το χρώμα του δέρματος (λευκοί, μαύροι, ερυθρόδερμοι, κιτρινόχρωμοι) είτε με βάση διαχωρισμού τη φυλετική καταγωγή (ξανθή Άρεια φυλή - Εβραίοι). 
Για παράδειγμα οι ινδιάνοι, είναι μία φυλή, διαφορετική από τους άλλους. 
Έχουν δέρμα πιο κίτρινο και κάποια άλλα τέτοια χαρακτηριστικά, που τους κάνουν να διαφέρουν από τους άλλους. Εξαιτίας αυτού, πχ θεωρούνται κατώτεροι άνθρωποι βάσει του φυλετικού ρατσισμού. 
Αλλά οι ίδιοι, αν είναι ρατσιστές, μπορεί να πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Στην ουσία όμως, αν και υπάρχουν "επιφανειακές" διαφορές, όλοι οι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι. Αυτού του τύπου ο ρατσισμός αντλείται από τον εθνικισμό και το ναζισμό και έχει διαφορετική ιδεολογία από τον εθνικό ρατσισμό που μπορεί να ακούγονται έννοιες παραπλήσιες.
Εθνικός: διαφοροποίηση των ανθρώπων με γνώμονα την εθνική τους καταγωγή (στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο το γερμανικό έθνος θεωρούσε ότι ήταν ανώτερο από τα άλλα).
Θρησκευτικός: η διάκριση των ατόμων εστιάζεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους (Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Προτεστάντες). Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σε διάφορες θρησκείες. Αυτό φυσικά δεν τους κάνει ανώτερους οι κατώτερους από κάποιους άλλους, μιας και όλοι είναι απλά άνθρωποι, ίδιοι, απλά με διαφορετικά πιστεύω και χαρακτηριστικά. Η αντίληψη ότι ο τάδε πιστεύει σε διαφορετική θρησκεία από εμάς, άρα είναι κατώτερος, ονομάζεται ρατσισμός και πιο συγκεκριμένα για αυτήν την περίπτωση, θρησκευτικός ρατσισμός.
Πολιτισμικός: οι λαοί διαιρούνται με κριτήριο το πολιτιστικό τους επίπεδο (πολιτιστική ανωτερότητα του δυτικού κόσμου σε σχέση με τον υπανάπτυκτο Τρίτο Κόσμο). Ο «πολιτισμικός» ρατσισμός θεμελιώνεται βασικά σε δύο θέσεις: πρώτον, στην υπόθεση του ασυμβίβαστου των πολιτισμικών διαφορών, που καθιστά αντικειμενικώς αδύνατη τόσο την πολιτιστική ενσωμάτωση (ή αφομοίωση) των ξένων μεταναστών όσο και την προοπτική μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, και δεύτερον, στην επίκληση ενός υποτιθέμενου «φυσικού» (ή και συνταγματικού) δικαιώματος κάθε εθνικής ομάδας στη διατήρηση της ταυτότητάς της, στο όνομα του οποίου δικαιολογείται κάθε είδους μεροληπτική μεταχείριση σε βάρος των ξένων μεταναστών, που αποτρέπει την ανάμειξή τους, ως πολιτών pleno jure, με τους αυτόχθονες.
Κοινωνικοοικονομικός: με κριτήριο την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των ατόμων (πλούσιοι-φτωχοί), το μορφωτικό τους επίπεδο (μορφωμένοι-αμόρφωτοι), το φύλο (γυναίκες-άνδρες), το επάγγελμα (πνευματικοί άνθρωποι-χειρώνακτες), τη σωματική ή νοητική ικανότητα (αρτιμελείς-άνθρωποι με ειδικές ανάγκες), την υγεία, τις συνήθειες, τη σεξουαλική συμπεριφορά (ταυτότητα φύλου, ομοφυλόφυλοι), την εμφάνιση.
Πολιτικός: διάκριση των ατόμων με κριτήριο την πολιτική τους ιδεολογία και την κομματική τους ένταξη (δημοκράτες, συντηρητικοί, φιλοβασιλικοί). 
Η γνώση, η μόρφωση και ιδιαίτερα η ανθρωπιστική παιδεία είναι εφικτό να συμβάλλουν στην ανάπτυξη κριτικής ικανότητας με σκοπό τη μείωση του κοινωνικού ρατσισμού. Επίσης, η μελέτη της ιστορίας και της κοινωνιολογίας, είναι σε θέση με γνώσεις και επιχειρήματα να αποδείξουν ότι ο ρατσισμός σε οποιαδήποτε μορφή του είναι αβάσιμος επιστημονικά και πως η ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους είναι αδιαμφισβήτητη. Η ισότητα και ο σεβασμός στο διαφορετικό μπορούν να δημιουργήσουν ένα κόσμο δίκαιο και θεσπισμένο με δημοκρατικές αξίες, μα πάνω από όλα πολιτισμένο!
ΣΤΙΣ 17 ΜΑΙΟΥ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΟΒΙΑΣ
"Όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε ίσοι και είμαστε διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον οπότε η αποδοχή αυτής της διαφορετικότητας, μας ενώνει" είναι το σύνθημα  με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και Τρανσοφοβίας στις 17 Μαίου.
Ήταν στις 17 Μαΐου 1990, όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τον Διεθνή Κατάλογο Νοσημάτων. Παρά τους αγώνες που έχουν δώσει τα κινήματα για την ίση μεταχείριση των ανθρώπων ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, τα ομόφυλα και διεμφυλικά άτομα εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις και να γίνονται θύματα αρνητικών στερεοτύπων, προκαταλήψεων ακόμα και βίαιων επιθέσεων.
Σήμερα τα συνθήματα ισονομίας, ισοπολιτείας ενήλικων πολιτών που ζητούν το αυτονόητο σε μια δημοκρατία και οργανωμένη κοινωνία, παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ. Οι ομοφοβικές επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, αμφίφιλους ή τρανς ανθρώπους σημειώνουν ανησυχητική αύξηση στην Ελλάδα, οπότε για τον λόγο αυτό η αλληλεγγύη αποτελεί μονόδρομο. 
 όπως και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Θα είμαστε παρών και ελπίζουμε ότι οι θεσμικοί φορείς θα προάγουν την ισότητα των πολιτών μέσα από ενέργειες θωράκισης της προσωπικότητας.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
    Ένας θεσμός που μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην αντιμετώπιση του ρατσισμού είναι η οικογένεια. Πράγματι η οικογένεια, μιας και αποτελεί πρωτογενή φορέα κοινωνικοποίησης του ατόμου, πρέπει να μην προωθεί ρατσιστικές πεποιθήσεις. Δηλαδή, να καλλιεργεί την προσωπικότητα του παιδιού με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην έχουν διαμορφώνουν  ρατσιστικές αντιλήψεις και  συμπεριφορές . Επίσης, οι γονείς θα πρέπει να λειτουργούν ως θετικά πρότυπα, να δείχνουν αγάπη προς τη διαφορετικότητα και να μην κάνουν διακρίσεις.
    Η εκπαίδευση με την σειρά της θα πρέπει να συμβάλει στη καλλιέργεια της κριτικής σκέψης των νέων και να παρουσιάζει τα θετικά της διαφορετικότητας, καλλιεργώντας παράλληλα το σεβασμό προς αυτό, ώστε να εξαλείψει τη ρατσιστική συμπεριφορά των νέων. Ίσως θα ήταν καλό να επαναπροσδιοριστεί το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στον ανθρωπιστικό της προσανατολισμό, αφού στις μέρες μας και με το υφιστάμενο σύστημα, που είναι κατά βάση εξετασιοκεντρικό, ο χαρακτήρας της είναι κατά βάση τεχνοκρατικός.
Επιπλέον μέσα στο σχολείο το ιδανικό θα ήταν να μη γίνονται διακρίσεις εις βάρος παιδιών. Πολλές φορές οι καθηγητές, συνειδητά ή μη, κατηγοριοποιούν τους μαθητές και με τις «ταμπέλες» που τους αποδίδουν προκαλούν ρατσιστικές συμπεριφορές και αντιδράσεις από τους συμμαθητές τους. Θα ήταν καλό να τηρούν μια στάση ίση  και δίκαιη προς όλους, να μην γίνονται αρνητικά πρότυπα προς αποφυγή, αλλά πρότυπα προς μίμηση, δείχνοντας ότι ο κάθε άνθρωπος έχει την αξία του, την αξιοπρέπειά του και κανείς, όση εξουσία και δύναμη κι αν έχει, δεν μπορεί να του την αφαιρεί.
     Ακόμη, τα ΜΜΕ παίζουν και αυτά το ρόλο στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Οπότε, τα πρότυπα που προβάλλονται μέσα από αυτά θα ήταν σωστό να μην προβάλλουν ρατσιστικές αντιλήψεις, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, φυλής και θρησκείας. Επίσης είναι αναγκαίο να είναι προσεκτικοί στην έκφραση, δηλαδή στο πώς παρουσιάζουν τις ειδήσεις, ώστε να μην δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις. Τέλος θα πρέπει το ΕΣΡ  να επεμβαίνει δραστικά σε περιπτώσεις που θίγεται μια κοινωνική ομάδα και να επιβάλει πρόστιμα  στα κανάλια - ραδιοφωνικούς σταθμούς.
    Οι διεθνείς οργανισμοί, τέλος, όπως ο ΟΗΕ, θα πρέπει να δραστηριοποιηθούν περισσότερο. Πράγματι, μετά τον B΄ παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότερες χώρες δημιούργησαν τον οργανισμό αυτό με σκοπό την ισότητα και την ευημερία σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι αναγκαίο να περάσει το μήνυμα ισότητας και να εξαλείψει τις ρατσιστικές συμπεριφορές με νόμους, με δραστικότερες παρεμβάσεις όπου και όποτε χρειάζεται. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο οργανισμός αυτός έχει το δικαίωμα να επέμβει όποτε κρίνει ότι είναι απαραίτητο σε όλες τις χώρες μέλη, όταν βλέπει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται και να οδηγεί στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης όποιον θεωρεί ένοχο για τέτοιου είδους εγκλήματα.
ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΙΤΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Τροποποίηση του ν. 927/1979 (Α 139) και προσαρμογή του στην απόφαση – πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου (L 328) και άλλες διατάξεις.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1
Το άρθρο 1 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1
Δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους
1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ.
2. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται όποιος με πρόθεση και με τα μέσα και τους τρόπους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, υποκινεί, προτρέπει, προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη φθοράς ή βλάβης πραγμάτων, εφόσον αυτά χρησιμοποιούνταν από τις παραπάνω ομάδες ή πρόσωπα, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη.
3. Αν η πρόκληση, προτροπή, διέγερση ή υποκίνηση των προηγούμενων παραγράφων είχε ως αποτέλεσμα την τέλεση εγκλήματος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή δεκαπέντε έως τριάντα χιλιάδων (15.000-30.000) ευρώ.
Σε περίπτωση επιβολής ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από ένα έως πέντε έτη.
4. Όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων των παραγράφων 1 και 2, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
5. Αν η πράξη των προηγουμένων παραγράφων τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται: α) στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2, φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 – 25.000) ευρώ και β) στην περίπτωση της παραγράφου 3, φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή είκοσι πέντε χιλιάδων έως πενήντα χιλιάδων (25.000 – 50.000) ευρώ.»
SHARE

Author: verified_user

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΙΤΙΚΑΡΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

0 ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ: